Αλίμονο σ’ αυτούς που μένουν πίσω...

Του Κώστα Στούπα 

Το να προσπαθήσει κάποιος να εξηγήσει πως λειτουργεί η οικονομία και ο κόσμος σε αριστερούς είναι συνήθως χαμένος κόπος.

Πόσο μάλλον όταν έχουμε να κάνουμε με απατεώνες αριστερούς που απέκτησαν τρανταχτές (καπιταλιστικές) περιουσίες εργαζόμενοι είτε στο κόμμα είτε το κομματικό κράτος.

Όποιος δεν μπορεί να απομακρύνει τους αριστερούς από την

εξουσία πρέπει να αλλάζει χώρα για να περισώσει ό,τι μπορεί.

Αυτό δεν είναι συμβουλή, είναι διαπίστωση.

Συνέβαινε τη δεκαετία του ‘60 όταν η Ελλάδα έβγαινε πάμπτωχη από τα ερείπια του πολέμου και του εμφυλίου που πυροδότησε η προσπάθεια της αριστεράς να πάρει την εξουσία δια της βίας.

Συμβαίνει και τα τελευταία χρόνια μετά τη χρεοκοπία του 2010 στην οποία οδήγησε τη χώρα ο παρασιτικός κρατισμός που εφαρμόστηκε στη μεταπολίτευση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το τελευταίο στάδιο αυτού του εκφυλισμού. Είναι η τελευταία απόπειρα του παρακράτους των συνδικάτων του δημοσίου και των συντεχνιών να μην χάσουν την εξουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει με το πραξικόπημα του Ιωαννίδη που είχε στόχο να σταματήσει το άνοιγμα του Παπαδόπουλου με τον Μαρκεζίνη.

Ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η προσπάθεια του παλιού να επιβιώσει την επόμενη μέρα με όσα προνόμια καταφέρει να διασώσει. Ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την "κωλοτούμπα” του καλοκαιριού του 2015 είναι ο Έγκον Κρεντς.

Είναι ο Έγκον Κρεντς και ο Γκρέγκορ Γκίζι που διαδέχθηκαν τον Χόνεκερ και προσπάθησαν την ύστατη στιγμή να ξεγελάσουν την ιστορία που ερχόταν με ορμή.

Πρέπει να είναι παντελώς τυφλός κάποιος για να περιμένει ανάπτυξη και επενδύσεις σε μια χώρα που οι κατά υψηλό ποσοστό αργομισθούντες μονιμάδες του δημοσίου εισπράττουν κατά μέσο όρο 38% υψηλότερους μισθούς από όσους εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα.

Ιδού τα στοιχεία του ΣΕΒ την εβδομάδα που πέρασε...

"Το α’ τρίμηνο του 2017, οι μισθωτοί στο δημόσιο τομέα (806,2 χιλιάδες άτομα) είναι το 51% των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα (1.588,5 χιλιάδες άτομα), δηλαδή το 34% του συνόλου των μισθωτών, ενώ δραστηριοποιούνται στην οικονομία και 1.264,6 χιλιάδες άτομα σε ατομικές επιχειρήσεις και σαν ελεύθεροι επαγγελματίες.

 Σημειώνεται ότι, με βάση την έρευνα του εργατικού δυναμικού (β’ τρίμηνου του 2017), ο μέσος καθαρός μηνιαίος μισθός ανέρχεται σε €874 (€777 στον ιδιωτικό τομέα και €1.075 στο δημόσιο τομέα), δηλαδή ο μέσος δημόσιος λειτουργός απολαμβάνει κατά 38% υψηλότερο μισθό απ’ ό,τι ο μέσος μισθωτός στον ιδιωτικό τομέα.”

Είναι σαν να έχουμε ένα νοικοκυριό όπως ο ένας εκ των συζύγων εργάζεται και φέρνει στο σπίτι 1.000 ευρώ ο άλλος 500 ευρώ και έχουν και μια οικιακή βοηθό την οποία απαγορεύεται να απολύσουν ή να αξιολογήσουν η οποία εισπράττει 1.300 ευρώ για να μαγειρεύει πατάτες μπλουμ και να καταστρέφει τα πουκάμισα στο σίδερο.

Το παραπάνω νοικοκυριό έχει και έναν παππού που χρειάζεται άλλα 600-700 ευρώ για να συντηρηθεί.

 Επιπλέον έχει και παιδιά να μεγαλώσει και να σπουδάσει...

Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να καταλάβεις πως αυτό το σχήμα δεν είναι βιώσιμο και πως επιβιώνει όσο υπάρχουν ακόμη στην τράπεζα κάποια υπολείμματα καταθέσεων από τις μέρες της ευημερίας με δανεικά.

Η Ελλάδα θα μπει σε τροχιά ανάπτυξης όταν:

Οι άνθρωποι με δεξιότητες και ικανότητες θα επιστρέφουν στην Ελλάδα αντί να φεύγουν από αυτήν, όπως έκαναν και για οικονομικούς λόγους οι υπήκοοι από τα σοβιετικά καθεστώτα.

Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα θα εισπράττουν περισσότερα από τους εργαζόμενους στο δημόσιο, οι οποίοι θα εργάζονται όμως περισσότερο.

Θα μπορεί να ανταγωνιστεί τις γειτονικές χώρες όπως Βουλγαρία, Κύπρο, Ρουμανία στη φορολογία και το κόστος κοινωνικής ασφάλισης.

Όταν θα εξασφαλιστεί πως οι παραπάνω κανόνες φορολόγησης θα μείνουν χωρίς καμιά αλλαγή για 10-20 χρόνια.

Όταν τα πανεπιστήμια γίνουν πανεπιστήμια και ξεφύγουν από τον έλεγχο ποινικών συμμοριών που παριστάνουν τις πολιτικές συμμορίες.

Για να συμβούν τα παραπάνω θα χρειαστεί μια ευρεία πλειοψηφία που θα επιτρέψει ριζικές συνταγματικές σημαντικές παρεμβάσεις. 

Προς το παρόν δεν φαίνεται κάτι τέτοιο στον ορίζοντα. 

Επειδή όμως η οικονομία κινείται στα όρια των αντοχών της, το σοκ που θα αλλάξει νοοτροπίες και απόψεις βρίσκεται κοντά.

Για την ακρίβεια ο χρόνος συνεχίζει να μετρά αντίστροφα...

απο το  capital.gr