Τι συνέβη όταν οι καθολικοί αποπειράθηκαν να βγάλουν το Άγιο Φως;

Δυο φορές, δυο διαδοχικές χρονιές αποπειράθηκαν να βγάλουν οι καθολικοί το Άγιο Φως.

Το έτος 1099 οι Σταυροφόροι με τις ευλογίες του Πάπα Ουρβανού του Β΄, κατέλαβαν τους Αγίους Τόπους με το πρόσχημα να τους ελευθερώσουν από τους
απίστους Μουσουλμάνους, στην πραγματικότητα όμως για να επεκτείνουν την ηγεμονία του Πάπα και μάλιστα σε ένα μέρος τόσο σημαντικό για τη Χριστιανοσύνη.

Η σφαγή που περιγράφεται από διάφορους χρονογράφους που ήταν αυτόπτες μάρτυρες, υπήρξε πρωτοφανής για την αγριότητά της απέναντι σε Μουσουλμάνους αλλά και Εβραίους και πολλούς Ορθοδόξους, ακόμη και μικρά παιδιά! 

Μετά την πτώση της Ιερουσαλήμ, τον Ιούλιο του 1099, ηγεμόνας της πόλης ανακηρύχθηκε ο Γοδεφρείδος Δ΄ της Βουλόνης, ο οποίος αρνήθηκε να στεφθεί βασιλιάς στην πόλη όπου ο Ιησούς Χριστός είχε στεφθεί με το ακάνθινο στεφάνι. 

Αρκέστηκε στον σεμνό τίτλο του «Υπερασπιστή του Παναγίου Τάφου».

Η εισβολή των Σταυροφόρων στην Ιερουσαλήμ.

Σε πρώτο πλάνο ο Γοδεφρείδος της Βουλόνης

Ο Έλληνας πατριάρχης Συμεών, που είχε εξοριστεί από τους μουσουλμάνους στην Κύπρο, επιστρέφει στην έδρα του, όμως, οι Λατίνοι τού απαγορεύουν να τελέσει λειτουργία στον Ναό της Αναστάσεως και τον αναγκάζουν να εγκαταλείψει και πάλι την πόλη.

Την 1η Αυγούστου του 1099, ο Αρνούλφος του Σοκ (Arnulf of Chocques) είναι ο πρώτος Λατίνος που εκλέγεται πατριάρχης της Ιερουσαλήμ. Ο Ραϊμόνδος ντ’ Αγκιλέ αναφέρει πως η χειροτονία του ήταν αντικανονική, διότι έγινε πατριάρχης χωρίς να είναι καν διάκος, ενώ επιπλέον κατηγορείτο για τον άσωτο βίο του, με αποτέλεσμα να ακούγονται γι’ αυτόν πρόστυχα τραγούδια.

Τον Δεκέμβριο του 1100 ο Αρνούλφος αντικαθίσταται από τον Δαϊμβέρτο, τον αρχιεπίσκοπο της Πίζας, ο οποίος είχε αφιχθεί στους Αγίους Τόπους το καλοκαίρι του 1099, επικεφαλής ενός στόλου 120 πλοίων. 

Ο βασιλιάς Γοδεφρείδος είχε απόλυτη ανάγκη τον έλεγχο αυτού του στόλου, γεγονός που κατέστησε τον Δαϊμβέρτο πανίσχυρο.

Το Μεγάλο Σάββατο του 1100, ο Δαϊμβέρτος είναι ο πρώτος Λατίνος πατριάρχης της Ιερουσαλήμ που τίθεται επικεφαλής της τελετής του Αγίου Φωτός.

Αν και η τελετή γίνεται με τον προβλεπόμενο τρόπο, για πρώτη φορά το Άγιο Φως δεν εμφανίζεται. Η τελετή παρατείνεται αρκετές ακόμη ώρες και επαναλαμβάνονται οι επικλήσεις, χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Οι Λατίνοι ιερείς αντιλαμβάνονται πως οι ενέργειές τους δεν επιδοκιμάζονται από τον Θεό και διατάζουν τους Σταυροφόρους να εξομολογηθούν τα αμαρτήματά τους – και πρωτίστως τις σφαγές που διέπραξαν κατά την κατάληψη της Ιερουσαλήμ.

Η είσοδος των Σταυροφόρων στον Ναό της Αναστάσεως

εν μέσω των σφαγιασμένων μουσουλμάνων

Οι Λατίνοι αποσύρονται και επιτρέπουν στους Ορθοδόξους να κάνουν τη λιτανία στον Παναγιο Τάφο. Το Άγιο Φως βγαίνει πανηγυρικά και τρέχουν όλοι να το παραλάβουν και να ανάψουν τις καντήλες τους για να γιορτάσουν την άλλη μέρα Πάσχα!

Την επόμενη χρονιά 1101 μ.Χ. οι Σταυροφόροι με το ιερατείο τους και πάλι προσπαθούν να βγάλουν το Άγιο Φως, το Μέγα Σάββατο, προσευχόμενοι όλη μέρα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ο βασιλιάς τους Βαλδουίνος παρακολουθεί περίλυπος και αποφασίζουν να συνεχίσουν και την άλλη μέρα το πρωί για να μπορέσουν να κάνουν Πάσχα με Άγιο Φως. Το Άγιο Φως όμως και πάλι δεν βγαίνει και απογοητεύονται, κλειδώνουν το Άγιο Κουβούκλιο και φεύγουν για να συνεχίσουν τις προσευχές στο Ναό του Κυρίου που βρίσκεται πάνω στη βάση του Ναού του Σολομώντος.

Αφήνουν πίσω τους Έλληνες (μένουν πίσω και οι Αρμένιοι και Κόπτες) που επιχειρούν λιτανία γύρω από του Κουβούκλιο του Παναγίου Τάφου. Και ω του θαύματος! Το Άγιο Φως βγαίνει πανηγυρικά και βλέπουν τον Πανάγιο Τάφο να αστραποβολά μέσα, παρότι είναι κλειδωμένος! Σε λίγο ειδοποιούνται και οι Λατίνοι που έρχονται και ξεκλειδώνουν για να πάρουν το Άγιο Φως για όλους! Είναι η πρώτη και μοναδική φορά που αναφέρεται στην ιστορία ότι το Άγιο Φως δεν βγαίνει το Μέγα Σάββατο αλλά την επόμενη μέρα, Κυριακή του Πάσχα του 1101 μ.Χ.

Αυτό το συγκλονιστικό περιστατικό εξηγεί την ανοχή πλέον των Λατίνων στο να βγάζουν οι Έλληνες το Άγιο Φως ακόμη και στην περίοδο της λατινοκρατίας στους Αγίου Τόπους (88 χρόνια) αλλά και αργότερα μέχρι σήμερα, που δεν συμμετέχουν καθόλου στην τελετή αλλά έχουν δική τους τελετουργία, άλλη ώρα.

 Το γεγονός επιβεβαιώνει και ο Λατίνος Πουλχέριος που διετέλεσε 11 χρόνια Πατριάρχης στα Ιεροσόλυμα επί κατοχής Σταυροφόρων. 

Παρά ταύτα η αρνητική προπαγάνδα των Λατίνων εναντίον των Ορθοδόξων και του Αγίου Φωτός δεν σταματάει ανά τους αιώνες, με αποκορύφωμα την εγκύκλιο του Πάπα Γρηγορίου Θ΄(1238) να απαγορεύει στους Καθολικούς τη συμμετοχή στην τελετή του Αγίου Φωτός στους Αγίους Τόπους επειδή είναι τέχνασμα των Ορθοδόξων, ενώ παλαιότερος Πάπας ο Ουρβανός Β΄ είχε μιλήσει επίσημα για το μεγάλο θαύμα του Αγίου Φωτός και την αξία των προσκυνημάτων…

Επιμέλεια κειμένου Χώρα Του Αχωρήτου

Πηγές :

https://www.facebook.com/notes/anestis-stylianakis/%CE%B7-%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%AC-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B2%CE%B3%CE%AE%CE%BA%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF-%CF%86%CF%89%CF%82/10153490624563803/, Αρχιμανδρίτης π. Αντώνιος Στυλιανάκης Ιατρός – Ψυχοθεραπευτής Οικογένειας, Παιδιών και Νέων

http://www.skarlakidis.gr/el/thema/15–1099.html