Ψάχνει την έξοδο κινδύνου ο πρωθυπουργός

Έτοιμος να εγκαταλείψει την ουτοπική συμφωνία με το λαό που ευαγγελίστηκε ο κ.Τσίπρας προεκλογικά, αναζητώντας την έξοδο διαφυγής από την πραγματικότητα. 
Αυτοσκοπός του πια η διατήρηση της εξουσίας και η υφαρπαγή της Ελλάδας από την Ευρώπη.

Αναθεματίζοντας τον κοινό ευρωπαϊκό νου ο κ.Τσίπρας και εκπροσωπώντας τη
λαϊκή βούληση που σφυρηλατήθηκε επί δεκαετίες παραπληροφόρησης, με την ευθύνη και ανοχή των προκατόχων του, οραματίζεται την τέλεια απόδραση από το χρέος της Ελλάδας. 

Έναν υποβιβασμό στην ερασιτεχνική κατηγορία, μία αλλαγή του ΑΦΜ της.

Προϋπόθεση η βούληση των οπαδών.

 Ένα μάταιο δημοψήφισμα φαντάζει ως η απόλυτη σανίδα σωτηρίας για να πετάξει την μπάλα στην κερκίδα για άλλη μία φορά ο κ.Τσίπρας, αδιάφορα από τη ζημιά για τη χώρα. 

Μία πάγια τακτική που από το 2009 απέδωσε άλλα έξι χρόνια στο παρακράτος της Ελλάδας που τα πάνθ' ορεί, τα πάντα εξουσιάζει και αρνείται να παραδοθεί στην ισχύ του 21ου αιώνα.

Ένα δημοψήφισμα που θα λέει ΝΑΙ στο ευρώ αλλά ΟΧΙ στη συμφωνία. 

ΝΑΙ στο χρήμα ΟΧΙ στις ευθύνες. 

ΝΑΙ στην απόλαυση ΟΧΙ στην προσπάθεια.

 ΝΑΙ στην ασυλία ΟΧΙ στην προκοπή. 

ΝΑΙ στην ανωμαλία ΟΧΙ στην πρόοδο.

Ένα δημοψήφισμα που θα οδηγήσει μαθηματικά στις εκλογές, μόλις οι αερολογίες αντικατασταθούν από άδεια ταμεία, άδεια ράφια, άδειες ζωές. Ποιος ελληνικός λαός θα μπορεί να επωμιστεί το χρέος των ευρώ με το αγγλικό δίκαιο σε δόσεις αποπληρωμής σε δραχμές με το ελληνικό δίκαιο ραγιαδισμού. Πόσο να κρατήσει το ψέμα του αόρατου εχθρού.

Η μόνη συμφωνία είναι η ασυμφωνία και ο κ.Τσίπρας εμπαίζει το λαό από την 25η Ιανουαρίου καθώς ουδέποτε θα υπογράψει κάποια συμφωνία παραμονής της χώρας στο ευρώ.

 Ακόμα δε και αν την υπογράψει δεν θα την ψηφίσει και αν δε την ψηφίσει δεν θα την εφαρμόσει καταγγέλλοντας τους άλλους. Κλασικό παράδειγμα "ελιποβαρούς" πολιτικού ανδρός.

Ο κ.Τσίπρας ακόμα και αν διαφύγει από την έξοδο κινδύνου του θα καταγραφεί ως ο τελευταίος Πρωθυπουργός της "μαστουρωμένης" Ελλάδας της μίζας.

 Της Ελλάδας που επέλεξε συνειδητά και λαϊκά την καταστροφή της όπως έναν αιώνα πριν, εκδιώκοντας τον Ελευθέριο Βενιζέλο στις εκλογές του 1920.

Υπνωτισμένη στην παραζάλη του εθνικισμού και απαρνούμενη και τότε τα δάνεια και την ελευθερία της Δύσης εις όφελος της γερμανικής υποταγής.  

Ένας αιώνας χαμένος για να επιστρέψουμε στο ίδιο σημείο. Με το ίδιο αποτέλεσμα.

Με ή χωρίς δημοψήφισμα το ερώτημα θα παραμένει αναπάντητο. 

Ποιος καταστρέφει την Ελλάδα. 

Ποιος δίνει διαταγές σε τόσους Πρωθυπουργούς που εμμένουν στη διάλυση της χώρας με τόση συνέπεια. 

Ποιος υπνωτίζει έναν ολόκληρο λαό ώστε να επιζητά την επιστροφή του στο χθες με τόση μανία αρνούμενος να εξαγνιστεί και αναμένοντας μοιρολατρικά το διχασμό του και πάλι. 

Ποιος αποκρύβει ότι η ασυμφωνία δεν είναι εξαιτίας της μείωσης των μισθών και συντάξεων αλλά εξαιτίας της προστασίας του παρακράτους της χώρας.

Ποιος είναι ο δήμιος αυτής της χώρας τελικά που την μαστιγώνει με τόσο μίσος και χωρίς καμία αντίδραση...

ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΛΕΤΤΑΣ ΚΑΛΑΜΑΡΑ

 απο το analystsforchange.org