Οι Γερμανοί έστειλαν το μήνυμα δεν πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα καταφέρει να ανταπεξέλθει και θα προχωρήσει σε ιδιότυπη αναδιάρθρωση χρέους.
Η εντεινόμενη φημολογία για χρήση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας από την Ελλάδα άνοιξε εκ των πραγμάτων το κεφάλαιο της αναδιάρθρωσης χρέους στο οποίο θα συμμετάσχει και η Lazard ο ειδικός σύμβουλος του δημοσίου εξειδικευμένος στα θέματα αναδιάρθρωσης χρέους.
Το ελληνικό δημόσιο διαψεύδει τις πληροφορίες αυτές αλλά γεγονός είναι εμμέσως η αναδιάρθρωση χρέους ανοίγει ως κεφάλαιο για την Ελλάδα.
Ωστόσο τα ερωτήματα πολλά.
Ποια ομόλογα θα αφορά; Πως θα υλοποιηθεί; Τι θα πρέπει να γνωρίζουν οι κάτοχοι των ελληνικών ομολόγων;
Με βάση ενδείξεις καθώς όλα είναι ρευστά 3 φαίνεται ότι είναι τα εναλλακτικά σενάρια – σχέδια για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Σχέδιο πρώτο
Η Ελλάδα μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θα ξεκινήσει μια διαδικασία αγοράς χρέους δηλαδή ομολόγων από τράπεζες και θεσμικούς επενδυτές κατά τα πρότυπα της ΕΚΤ η οποία συνολικά έχει αγοράσει 44 δις ευρώ ελληνικό χρέος.
Το Ευρωπαϊκό Ταμείο θα μπορούσε να αγοράσει ελληνικό χρέος περίπου 50 με 80 δις ευρώ.
Το Ταμείο δηλαδή ο ευρωπαίος φορολογούμενος πολίτης θα επωμισθεί το ελληνικό χρέος και όχι ο τωρινός κάτοχος των ομολόγων.
Η λύση αυτή είναι ιδανική για τον σημερινό κάτοχο ομολόγων εν μέρει καθώς αν προχωρήσει ένα τέτοιο σχέδιο οι αγορές θα πραγματοποιηθούν σε τιμές… αγοράς.
Από την άλλη δεν μπορεί πάντα ο φορολογούμενος να διασώζει τον επενδυτή, ωστόσο θα αγοράσει χρέος σε τρέχουσες τιμές.
Σχέδιο δεύτερο
Το αποκάλυψε η Γερμανική εφημερίδα Die Zeit το οποίο έλεγε ότι η Ελλάδα θα προσφύγει στον μηχανισμό στήριξης που έχει δημιουργηθεί στην Ευρώπη θα δανεισθεί με προνομιακό επιτόκιο και εν συνεχεία θα επαναγοράσει ελληνικό χρέος από τους υφιστάμενους πιστωτές δηλαδή τις διεθνείς τράπεζες και τα θεσμικά χαρτοφυλάκια.
Το σχέδιο αυτό είναι παραλλαγή του πρώτου ωστόσο πάσχει από το γεγονός ότι τον μεν δάνειο της Τρόικα θα καταπέσει και την ίδια στιγμή πάλι ο ευρωπαίος φορολογούμενος πολίτης θα πληρώσει τον ομολογιούχο.
Σχέδιο τρίτο
Μετά τον Μάρτιο ίσως τον Απρίλιο του 2011 θα τεθεί σε εφαρμογή το σχέδιο επιμήκυνσης του νέου χρέους των 110 δις ευρώ.
Αυτό θα αφορά το συνολικό νέο χρέος δηλαδή δόσεις που εκταμιεύτηκαν και δόσεις που θα εκταμιευθούν.
Μετά από ένα 2μηνο με 3μηνο θα τεθεί σε εφαρμογή ένα νέο σχέδιο της μερικής επιμήκυνσης του παλαιού χρέους.
Ενώ αρχικά είχε αναφερθεί ότι θα επιμηκυνθεί το χρέος λήξης από το 2011 έως το 2015 φαίνεται το σχέδιο να έχει τροποποιηθεί δηλαδή να επιμηκυνθεί το παλαιό χρέος λήξης 2013 και 2014.
Δηλαδή συνολικά 60 με 70 δις ευρώ σε χρόνο 5ετία ή 7ετία παράταση δηλαδή 5 έως 7 χρόνια.
Δηλαδή η επιμήκυνση του παλαιού χρέους θα αφορά μόνο τα ομόλογα λήξης 2013 και 2014.
Η επιμήκυνση θα πραγματοποιηθεί με όρους καλύτερους από την περίοδο κτήσης των ομολόγων αλλά προφανώς πολύ χαμηλότερα από τα τρέχοντα επίπεδα της αγοράς.
Όμως το σχέδιο δεν ολοκληρώνεται για την Ελλάδα, σύμφωνα με ορισμένες πηγές το 2013 θα τεθεί σε εφαρμογή αυτό που τώρα θεωρείται αδύνατο η αναδιάρθρωση χρέους όχι όμως μέσω haircut δηλαδή απομείωσης αλλά μέσω του νέου μηχανισμού που θα δημιουργηθεί στην Ευρώπη.
Συγκεκριμένα με βάση το νέο μηχανισμό θα μπορεί η ΕΕ να αγοράζει ομόλογα προβληματικών χωρών αντί η ΕΚΤ.
Π.χ. θα μπορεί ο νέος μηχανισμός να αγοράσει 50 και 80 δις ευρώ ελληνικού χρέους υπό μεγάλες προϋποθέσεις και ακόμη περισσότερους όρους.
Τι σημαίνουν όλα αυτά για τους κατόχους ομολόγων
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αν αποφασιζόταν ένα από τα 3 σχέδια θα ήταν προαιρετικό.
Δηλαδή προαιρετικά ο κάτοχος του ομολόγου θα πωλούσε τους τίτλους του στον νέο φορέα.
Η δεύτερη παράμετρος είναι η εξής.
Τα μακροπρόθεσμα ομόλογα δεν θα ενταχθούν σε κάποιο σχέδιο αναδιάρθρωσης.
Όμως τα φυσικά πρόσωπά δεν φαίνεται να έχουν τοποθετήσεις σε μακροπρόθεσμα ομόλογα.
Ένα φυσικό πρόσωπο δεν μπορεί να έχει τοποθετηθεί σε 30ετή ομόλογα αντιθέτως ένα ασφαλιστικό ταμείο είναι εύλογο να έχει επενδύσει σε μακροπρόθεσμους τίτλους.
Συνήθως τα φυσικά πρόσωπα κατέχουν μεσοβραχυχρόνιας διάρκειας ελληνικά ομόλογα δηλαδή από 1 έως 7 ή 10 χρόνια.
Συνήθως 2-4 χρόνια και βεβαίως έντοκα γραμμάτια 3 και 6 μηνών.
Το δεύτερο ερώτημα είναι σε ποια τιμή θα επαναγοραστούν ομόλογα.
Προφανώς στις τρέχουσες τιμές άρα ο κάτοχος των ομολόγων θα χάσει.
Ο φορολογούμενος θα πληρώσει αγοράζοντας σε τιμές αγοράς ωστόσο οι δυνητικοί κίνδυνοι παραμένουν υψηλοί καθώς ακόμη η χώρα είναι ναρκοθετημένη, η ανάπτυξη είναι ζητούμενο και φαντάζει ανέφικτη για το 2011.
Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου