 |
| Ο ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ, ευλογεί τον Αβραάμ |
Στον Ιουδαϊσμό υπάρχει και διαδίδεται μία ψευδοδιδασκαλία σύμφωνα με την οποία ο αναφερόμενος στην Παλαιά Διαθήκη ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ, ο οποίος ευλόγησε τον Αβραάμ, ότι δήθεν είναι ο Σήμ ο υιός του Νώε !!! Η ταύτιση Μελχισεδέκ –Σήμ είναι πολύ παλαιά διδασκαλία των Ραββίνων.
Η διδασκαλία αυτή καταγράφεται στα Ιουδαϊκά Ταργκουμίμ (Jonathan/Yerusalmi) και στο Βαβυλωνιακό Ταλμούδ (Nedarim 32b). Οι πιθανοί λόγοι που διαδίδεται από τους Ιουδαίους αυτή η διδασκαλία είναι δύο:
α) Οι Σωβινιστές Εβραίοι δεν μπορούν να δεχθούν ότι ο Αβραάμ ευλογήθηκε από
κάποιον Χαναναίο Ιερέα ο οποίος ουδεμία συγγένεια είχε με τον Αβραάμ και τον μετέπειτα Εβραϊκό λαό . Έτσι λοιπόν βάζουν τον Σήμ (πρόγονος του Αβραάμ και των Εβραίων) να είναι δήθεν ο Μελχισεδέκ που ευλόγησε τον Πατριάρχη ! β) Με την ταύτιση Σήμ-Μελχισεδέκ οι Ραββίνοι αιτιολογούν την διαδοχή της Ιερωσύνης από τον Αδάμ μέσω του Νώε και του Σήμ στον Αβραάμ –Ισαάκ-Ιακώβ και τελικά στον Λευί. Με αυτόν τον τρόπο θέλουν να διαψεύσουν την Καινή Διαθήκη του Χριστιανισμού που παρουσιάζει τον Ιησού ως Αρχιερέα «κατά την τάξη Μελχισεδέκ», ο Οποίος όμως Ιησούς κατάγεται από την φυλή του Ιούδα και όχι του Λευί ! Με άλλα λόγια οι Ραββίνοι ισχυρίζονται ότι αφού ο Ιησούς κατάγεται από την φυλή του Ιούδα και δεν έχει σχέση με την φυλή Λευί δεν έχει το δικαίωμα να ονομάζεται «Αρχιερέας κατά την τάξη Μεχλισεδέκ» αφού ο Σήμ/Μελχισεδέκ πέρασε την Ιερωσύνη του στους απογόνους του με τελικούς αποδέκτες τους Λευίτες ! Όλα αυτά βέβαια που διδάσκουν οι Ταλμουδιστές Εβραίοι ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα και την διδασκαλία της Αγίας Γραφής. Ο Μελχισεδέκ δεν ήταν ο Σήμ όπως θα δούμε και ούτε συνεπώς πρόγονος του Λευί και ούτε αλληλοδιαδόχως μετέβη η Ιερωσύνη από τον Μελχισεδέκ στον Λευί. Ο Ιησούς Χριστός είναι Αρχιερέας «κατά την τάξη Μελχισεδέκ» = κατά τον τύπο του Μελχισεδέκ, έχει δηλαδή Ιερωσύνη ΑΝΑΛΟΓΗ του Μελχισεδέκ και συνεπώς ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ της Λευιτικής Ιερωσύνης. Η Ιερωσύνη του Μελχισεδέκ είναι διαφορετική της Λευιτικής, δεν αποτελεί η Λευιτική ιερωσύνη εξέλιξη ή διαδοχή της ιερωσύνης του Μελχισεδέκ. Συνεπώς ορθώς η Καινή Διαθήκη λέγει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Αρχιερέας κατά τον τύπο της Ιερωσύνης του Μελχισεδέκ. Όλα αυτά θα τα εξετάσουμε αναλυτικά στην παρούσα μελέτη. Εκείνο που πρέπει να επισημάνουμε πριν προχωρήσουμε είναι το γεγονός ότι η μυθώδης παρ Εβραίοις ταύτιση Σήμ και Μελχισεδέκ έχει γίνει αποδεκτή ως αληθινή ή ως πιθανή από ορισμένους Προτεσταντικούς κύκλους οι οποίοι με ευκολία υιοθετούν Ιουδαϊκά μυθεύματα. Ακόμη και οι Ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά αναφέρουν στα έντυπά τους ως πιθανή την ταύτιση Σήμ/Μελχισεδέκ ! Δεν θα ξεχάσω πριν χρόνια έναν γηραιό Χιλιαστή να μου λέγει ότι «ο Μελχισεδέκ ήταν ο Σήμ» !Ο ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ
«ἀκούσας δὲ ῞Αβραμ ὅτι ᾐχμαλώτευται Λὼτ ὁ ἀδελφιδοῦς αὐτοῦ, ἠρίθμησε τοὺς ἰδίους οἰκογενεῖς αὐτοῦ, τριακοσίους δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ κατεδίωξεν ὀπίσω αὐτῶν ἕως Δάν. καὶ ἐπέπεσεν ἐπ᾿ αὐτοὺς τὴν νύκτα αὐτὸς καὶ οἱ παῖδες αὐτοῦ, καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς καὶ κατεδίωξεν αὐτοὺς ἕως Χοβά, ἥ ἐστιν ἐν ἀριστερᾷ Δαμασκοῦ. καὶ ἀπέστρεψε πᾶσαν τὴν ἵππον Σοδόμων, καὶ Λὼτ τὸν ἀδελφιδοῦν αὐτοῦ ἀπέστρεψε καὶ πάντα τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ καὶ τὰς γυναῖκας καὶ τὸν λαόν. ᾿Εξῆλθε δὲ βασιλεὺς Σοδόμων εἰς συνάντησιν αὐτῷ, μετὰ τὸ ὑποστρέψαι αὐτὸν ἀπὸ τῆς κοπῆς τοῦ Χοδολλογομὸρ καὶ τῶν βασιλέων τῶν μετ᾿ αὐτοῦ, εἰς τὴν κοιλάδα τοῦ Σαβύ (τοῦτο ἦν τὸ πεδίον τῶν βασιλέων). καὶ Μελχισεδὲκ βασιλεὺς Σαλὴμ ἐξήνεγκεν ἄρτους καὶ οἶνον· ἦν δὲ ἱερεὺς τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου. καὶ εὐλόγησε τὸν ῞Αβραμ καὶ εἶπεν· εὐλογημένος ῞Αβραμ τῷ Θεῷ τῷ ὑψίστῳ, ὃς ἔκτισε τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. καὶ εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ ὕψιστος, ὃς παρέδωκε τοὺς ἐχθρούς σου ὑποχειρίους σοι. καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ῞Αβραμ δεκάτην ἀπὸ πάντων» Γένεση 14:14-20.
Ο Αβραάμ όταν άκουσε ότι πιάστηκε αιχμάλωτος πολέμου ο ανεψιός του ο Λωτ, έσπευσε μαζί με τους συγγενείς του και με μία αιφνιδιαστική νυχτερινή επίθεση τον απελευθέρωσε. Πήρε επίσης λάφυρα πολλά. Κατά την επιστροφή του τον συνάντησαν δύο Βασιλείς εχθροί των αιχμαλωτευσάντων τον Λωτ, για να συγχαρούν τον Αβραάμ για την νίκη του ! Ο ένας από τους δύο αυτούς βασιλείς ήταν ο Βασιλεύς της πόλεως Σαλήμ (= Ειρήνη) όπως λέγονταν τότε η μετέπειτα ονομασθείσα Ιερουσαλήμ. Ο Βασιλιάς αυτός ονομάζονταν Μελχισεδέκ = Βασιλεύς Δικαιοσύνης. Ο Μελχισεδέκ ο οποίος ήταν και ιερέας του Αληθινού Θεού όπως μας λέγει η Γραφή, έφερε στον Αβραάμ άρτους και οίνο (σύμβολα της μελλοντικής Χριστιανικής Θείας Κοινωνίας) και τον ευλόγησε. Ο Αβραάμ του έδωκε το ένα δέκατο από τα λάφυρα.
«ΟΥΤΟΣ γὰρ ὁ Μελχισεδέκ, βασιλεὺς Σαλήμ, ἱερεὺς τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου, ὁ συναντήσας ᾿Αβραὰμ ὑποστρέφοντι ἀπὸ τῆς κοπῆς τῶν βασιλέων καὶ εὐλογήσας αὐτόν, ᾧ καὶ δεκάτην ἀπὸ πάντων ἐμέρισεν ᾿Αβραάμ, πρῶτον μὲν ἑρμηνευόμενος βασιλεὺς δικαιοσύνης, ἔπειτα δὲ καὶ βασιλεὺς Σαλήμ, ὅ ἐστι βασιλεὺς εἰρήνης, ἀπάτωρ, ἀμήτωρ, ἀγενεαλόγητος, μήτε ἀρχὴν ἡμερῶν μήτε ζωῆς τέλος ἔχων, ἀφωμοιωμένος δὲ τῷ υἱῷ τοῦ Θεοῦ, μένει ἱερεὺς εἰς τὸ διηνεκές. Θεωρεῖτε δὲ πηλίκος οὗτος, ᾧ καὶ δεκάτην ᾿Αβραὰμ ἔδωκεν ἐκ τῶν ἀκροθινίων ὁ πατριάρχης. καὶ οἱ μὲν ἐκ τῶν υἱῶν Λευῒ τὴν ἱερατείαν λαμβάνοντες ἐντολὴν ἔχουσιν ἀποδεκατοῦν τὸν λαὸν κατὰ τὸν νόμον, τοῦτ' ἔστι τοὺς ἀδελφοὺς αὐτῶν, καίπερ ἐξεληλυθότας ἐκ τῆς ὀσφύος ᾿Αβραάμ· ὁ δὲ μὴ γενεαλογούμενος ἐξ αὐτῶν δεδεκάτωκε τὸν ᾿Αβραάμ, καὶ τὸν ἔχοντα τὰς ἐπαγγελίας εὐλόγηκε. χωρὶς δὲ πάσης ἀντιλογίας τὸ ἔλαττον ὑπὸ τοῦ κρείττονος εὐλογεῖται. καὶ ὧδε μὲν δεκάτας ἀποθνήσκοντες ἄνθρωποι λαμβάνουσιν, ἐκεῖ δὲ μαρτυρούμενος ὅτι ζῇ. καὶ ὡς ἔπος εἰπεῖν, διὰ ᾿Αβραὰμ καὶ Λευῒ ὁ δεκάτας λαμβάνων δεδεκάτωται· ἔτι γὰρ ἐν τῇ ὀσφύϊ τοῦ πατρὸς ἦν ὅτε συνήντησεν αὐτῷ ὁ Μελχισεδέκ. Εἰ μὲν οὖν τελείωσις διὰ τῆς Λευϊτικῆς ἱερωσύνης ἦν· ὁ λαὸς γὰρ ἐπ' αὐτῇ νενομοθέτητο· τίς ἔτι χρεία κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ ἕτερον ἀνίστασθαι ἱερέα καὶ οὐ κατὰ τὴν τάξιν ᾿Ααρὼν λέγεσθαι; μετατιθεμένης γὰρ τῆς ἱερωσύνης ἐξ ἀνάγκης καὶ νόμου μετάθεσις γίνεται. ἐφ' ὃν γὰρ λέγεται ταῦτα, φυλῆς ἑτέρας μετέσχηκεν, ἀφ' ἧς οὐδεὶς προσέσχηκε τῷ θυσιαστηρίῳ. πρόδηλον γὰρ ὅτι ἐξ ᾿Ιούδα ἀνατέταλκεν ὁ Κύριος ἡμῶν, εἰς ἣν φυλὴν οὐδὲν περὶ ἱερωσύνης Μωϋσῆς ἐλάλησε. Καὶ περισσότερον ἔτι κατάδηλόν ἐστιν, εἰ κατὰ τὴν ὁμοιότητα Μελχισεδὲκ ἀνίσταται ἱερεὺς ἕτερος, ὃς οὐ κατὰ νόμον ἐντολῆς σαρκικῆς γέγονεν, ἀλλὰ κατὰ δύναμιν ζωῆς ἀκαταλύτου· μαρτυρεῖ γὰρ ὅτι σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ» Εβραίους 7:1-17.
Ο Μελχισεδέκ είναι μία μυστηριώδη προσωπικότητα της Παλαιάς Διαθήκης. Η Γραφή δεν αναφέρει τον πατέρα του Μελχισεδέκ, ούτε την μητέρα του, ούτε την γενεαλογία του, ούτε πότε γεννήθηκε, ούτε πότε πέθανε ! Τον παρουσιάζει τρόπον τινά ως «ἀπάτωρ, ἀμήτωρ, ἀγενεαλόγητο, μήτε ἀρχὴν ἡμερῶν μήτε ζωῆς τέλος ἔχων». Ασφαλώς ο Μελχισεδέκ, ως άνθρωπος που είναι, γεννήθηκε από γονείς, είχε γενεαλογία και πέθανε όπως όλοι οι άνθρωποι – «ἀπόκειται τοῖς ἀνθρώποις ἅπαξ ἀποθανεῖν, μετὰ δὲ τοῦτο κρίσις» Εβραίους 9: 27.
Η Αγία Γραφή όμως παρουσιάζει με αυτόν τον τρόπο τον Μελχισεδέκ για να τον καταστήσει τύπο του Ιησού Χριστού – «ἀφωμοιωμένος δὲ τῷ υἱῷ τοῦ Θεοῦ». Ο Μελχισεδέκ ήταν «ἀφωμοιωμένος» , ομοίαζε με τον Υιό του Θεού. Αυτό που φαινομενικά ήταν ο Μελχισεδέκ, είναι πραγματικά ο Υιός του Θεού.
Θα αναλύσουμε τώρα το εδάφιο Εβραίους 7:3:
«ἀπάτωρ, ἀμήτωρ, ἀγενεαλόγητος, μήτε ἀρχὴν ἡμερῶν μήτε ζωῆς τέλος ἔχων, ἀφωμοιωμένος δὲ τῷ υἱῷ τοῦ Θεοῦ, μένει ἱερεὺς εἰς τὸ διηνεκές».
Η Γραφή ονομάζει τον Ιησού Χριστό ΑΠΑΤΩΡ . Απάτωρ σημαίνει χωρίς πατέρα. Όμως ο Υιός του Θεού έχει Πατέρα !
Η Γραφή ονομάζει τον Ιησού Χριστό ΑΠΑΤΩΡ ως Άνθρωπο. Διότι ο Ιησούς ως Άνθρωπος δεν έχει φυσικό πατέρα άλλα μόνο μητέρα.
Η Γραφή ονομάζει τον Ιησού Χριστό ΑΜΗΤΩΡ. Αμήτωρ σημαίνει χωρίς μητέρα. Η Γραφή ονομάζει τον Ιησού Χριστό ΑΜΗΤΩΡ ως Θεό διότι ως Θεός ο Ιησούς δεν έχει μητέρα.
Ο Ιησούς Χριστός ως Θεός έχει Πατέρα και δεν έχει Μητέρα και ως Άνθρωπος έχει Μητέρα και δεν έχει Πατέρα. Για τον λόγο αυτό η Γραφή τον ονομάζει συγχρόνως «ἀπάτωρ, ἀμήτωρ», επειδή έχει δύο φύσεις ! Ο χαρακτηρισμός ΑΠΑΤΩΡ αφορά την ανθρώπινη φύση και ο ταυτόχρονος χαρακτηρισμός ΑΜΗΤΩΡ αφορά την θεία φύση του.
Ο ταυτόχρονος χαρακτηρισμός ΑΠΑΤΩΡ και ΑΜΗΤΩΡ συνθλίβει όχι μόνο τα αιρετικά δόγματα των ψευδομαρτύρων του Ιεχωβά αλλά και την κακοδοξία των Αντιχαλκηδονίων Μονοφυσιτών (Αρμενίων, Κοπτών). Οι Μονοφυσίτες αιρετικοί Αντιχαλκηδόνιοι πιστεύουν ότι ο Ιησούς Χριστός έχει μόνο μία φύση –την θεία- και συνεπώς είναι μόνο Θεός και όχι και άνθρωπος ! Και όμως η Γραφή εκτός από ΑΜΗΤΩΡ (ως Θεό) χαρακτηρίζει σε πείσμα των αιρετικών τον Ιησού και ΑΠΑΤΩΡ ( ως άνθρωπο)!
Επίσης η Γραφή ονομάζει τον Ιησού Χριστό ως Θεό «ἀγενεαλόγητο, μήτε ἀρχὴν ἡμερῶν μήτε ζωῆς τέλος ἔχων». Ειδικά η φράση «μήτε ἀρχὴν ἡμερῶν» ανατρέπει πλήρως την θεομάχο πίστη των Χιλιαστών της Σκοπιάς.
Όλα τα κτίσματα έχουν «αρχή ημερών» ο Υιός του Θεού ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΡΧΗ ΗΜΕΡΩΝ, άρα δεν είναι κτίσμα ! Η φράση «μήτε ἀρχὴν ἡμερῶν» αντιπαρατίθεται στην φράση «μήτε ζωῆς τέλος ἔχων». Ο Υιός δηλαδή δεν έχει αρχή ζωής, είναι Θεός !
« ὤμοσε Κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ» Ψαλμός 109/110 :4.
Ο Μεσσίας προς τον οποίον απευθύνεται ο Κύριος θα είναι «ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ».
Η ίδια η Παλαιά Διαθήκη την οποία υποτίθεται ότι αποδέχονται οι Ταλμουδιστές λέγει για τον Μεσσία ότι «ὤμοσε Κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ» !
ΓΙΑΤΙ ΜΕΡΙΚΟΙ ΘΕΩΡΟΥΝ ΩΣ ΠΙΘΑΝΗ ΤΗΝ ΤΑΥΤΙΣΗ ΣΗΜ / ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ ;
Η Αγία Γραφή δεν αναφέρει πουθενά ότι ο Σήμ και ο Μελχισεδέκ ταυτίζονται !!! Δεν υπάρχει ούτε μισό εδάφιο που να λέγει κάτι τέτοιο ! Σύμφωνα με την Γραφή ο Μελχισεδέκ ήταν σύγχρονος του Αβραάμ αλλά πουθενά δεν αναφέρεται ότι ήταν το ίδιο πρόσωπο με τον Σήμ ! Τότε γιατί μερικοί θεωρούν ως πιθανή μία τέτοια ταύτιση έστω και αν δεν αναφέρεται ρητώς στην Αγία Γραφή ;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό έχει να κάνει με το ΠΟΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ της Παλαιάς Διαθήκης διαβάζει κανείς…
Το κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης έχει φτάσει στις ημέρες μας κυρίως σε δύο μορφές : α) Την Ελληνική μετάφραση των Εβδομήκοντα και β) Το Μασοριτικό Εβραϊκό κείμενο. Τα δύο αυτά κείμενα διαφοροποιούνται σε αρκετά σημεία. Σε άλλα σημεία περισσότερο αξιόπιστο είναι το κείμενο της μετάφρασης των Εβδομήκοντα (είναι και αρχαιότερο του Μασοριτικού) και σε άλλα σημεία περισσότερο ορθό είναι το Μασοριτικό Εβραϊκό κείμενο. Η Καινή Διαθήκη όταν παραθέτει εδάφια ή αναφέρεται σε περιστατικά της Παλαιάς Διαθήκης δεν χρησιμοποιεί μόνο το κείμενο των Εβδομήκοντα αλλά και Ελληνική απόδοση του Εβραϊκού κειμένου που διαφέρει από την μετάφραση των Εβδομήκοντα.
Οι γενεαλογίες των Πατριαρχών παρουσιάζουν έντονες χρονικές διαφοροποιήσεις ανάμεσα στα δύο κείμενα (Εβδομήκοντα-Μασοριτικό Εβραϊκό). Το αποτέλεσμα είναι το εξής : Εάν κάποιος μελετήσει το κείμενο των Εβδομήκοντα βλέπει ότι ο Σήμ δεν είναι σύγχρονος του Αβραάμ, δεν έζησαν δηλαδή την ίδια εποχή, ο Σήμ είχε πεθάνει πολύ πριν την εποχή του Αβραάμ, συνεπώς ο Μελχισεδέκ ο οποίος ήταν σύγχρονος του Αβραάμ δεν μπορεί να ταυτίζεται με τον Σήμ !
Από την άλλη εάν κάποιος μελετήσει το Μασοριτικό Εβραϊκό κείμενο βλέπει ότι ο Σήμ είναι σύγχρονος του Αβραάμ, έζησε δηλαδή την ίδια εποχή που έζησε και ο Αβραάμ (!) και συνεπώς θα μπορούσε ίσως να ταυτίζεται ο Σήμ με τον Μελχισεδέκ - αν και αυτό επαναλαμβάνω δεν αναφέρεται ρητώς πουθενά στην Αγία Γραφή όποιο κείμενο και να δεχτούμε ως ορθό.
Υπάρχει η πιθανότητα οι Ραββίνοι ήδη από τα πρώτα μετά Χριστόν χρόνια να «πείραξαν» το Εβραϊκό κείμενο ώστε να παρουσιάζει τον Σήμ σύγχρονο του Αβραάμ !!! Έτσι προσπάθησαν να «σπρώξουν» την διδασκαλία τους περί ταυτίσεως Σήμ / Μελχισεδέκ, να την καταστήσουν Βιβλικώς πιθανή !
Έχουμε λοιπόν έντονη διαφοροποίηση των ηλικιών των Πατριαρχών ανάμεσα στα δύο κείμενα (Εβδομήκοντα – Μασοριτικό Εβραϊκό), κυρίως έχουμε διαφοροποίηση στην ηλικία γέννησης των πρωτοτόκων τέκνων των πατριαρχών. Το Ερώτημα είναι ΠΟΙΟ κείμενο από τα δύο είναι περισσότερο αξιόπιστο στο συγκεκριμένο θέμα που μελετούμε ; Ήταν ο Σήμ σύγχρονος του Αβραάμ ή είχε πεθάνει μερικούς αιώνες πριν ; Η Μελέτη των κειμένων θα μας δώσει πιστεύω την απάντηση.
ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΜΑΣΟΡΙΤΙΚΟΥ ΕΒΡΑΪΚΟΥ
ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ
Παραθέτουμε πίνακα με τις ηλικίες των Πατριαρχών από Αδάμ έως Αβραάμ . Τα έτη γέννησης και θανάτου των Πατριαρχών μετρούνται από Αδάμ.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
*Ο Ενώχ δεν γνώρισε σωματικό θάνατο.
** Σύμφωνα με τον Αλεξανδρινό κώδικα του κειμένου των Εβδομήκοντα, ο Μαθουσάλας γέννησε τον Λάμεχ σε ηλικία 187 ετών και όχι 167. Αυτό σημαίνει ότι σε αυτό ακριβώς το σημείο συμφωνεί ο Αλεξανδρινός κώδικας με το Μασοριτικό κείμενο. Και επίσης αυτό έχει σαν συνέπεια το έτος θανάτου του Μαθουσάλα να προηγείται του Κατακλυσμού και όχι να έπεται αυτού όπως συμβαίνει βάσει του Βατικανού Κώδικος !!!
Βατικανός Κώδικας (Κείμενο Εβδομήκοντα) :
Ηλικία Μαθουσάλα 167 – Γεννά τον Λάμεχ
Ηλικία Μαθουσάλα - 355- Ηλικία Λάμεχ 188 – Γεννά ο Λάμεχ τον Νώε.
Ηλικία Μαθουσάλα- 955 Ηλικία Νώε 600- ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ. Όμως ο Μαθουσάλας πέθανε σε Ηλικία 969 ετών.
Δηλαδή ο Μαθουσάλας ήταν 955 ετών όταν έγινε ο Κατακλυσμός του Νώε. Αυτό σημαίνει τα εξής : Ή Μαθουσάλας δεν πέθανε 969 ετών αλλά 955- οπότε η αναφορά της Γενέσεως σε 969 χρόνια του Μαθουσάλα είναι λάθος. Ή ο Μαθουσάλας επεβίωσε με κάποιον τρόπο του Κατακλυσμού και έζησε ακόμη 14 χρόνια, οπότε η δήλωση της Γραφής ότι με τον Κατακλυσμό « ἀπέθανε πᾶσα σὰρξ κινουμένη ἐπὶ τῆς γῆς τῶν πετεινῶν καὶ τῶν κτηνῶν καὶ ἀπὸ θηρίων καὶ πᾶν ἑρπετὸν κινούμενον ἐπὶ τῆς γῆς καὶ πᾶς ἄνθρωπος» Γένεση 7:21 (Κείμενο Εβδομήκοντα), είναι λανθασμένη!
Στην Κιβωτό εισήλθαν 8 άνθρωποι και σώθηκαν στους οποίους δεν συμπεριλαμβάνεται ο Μαθουσάλας :
«εἰσῆλθε Νῶε, Σήμ, Χάμ, ᾿Ιάφεθ, οἱ υἱοὶ Νῶε, καὶ ἡ γυνὴ Νῶε καὶ αἱ τρεῖς γυναῖκες τῶν υἱῶν αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ εἰς τὴν κιβωτόν» Γένεση 7:13 (Κείμενο Εβδομήκοντα).
«ἐν ἡμέραις Νῶε κατασκευαζομένης κιβωτοῦ, εἰς ἣν ὀλίγαι, τοῦτ' ἔστιν ὀκτὼ ψυχαί, διεσώθησαν δι' ὕδατος» Α Πέτρου 3:20.
Αλεξανδρινός Κώδικας (Κείμενο Εβδομήκοντα):
Ηλικία Μαθουσάλα 187 – Γεννά τον Λάμεχ
Ηλικία Μαθουσάλα - 375- Ηλικία Λάμεχ 188 – Γεννά ο Λάμεχ τον Νώε
Ηλικία θανάτου Μαθουσάλα- 969
Ηλικία Νώε 600 ( 600 χρόνια μετά το 375ο έτος του Μαθουσάλα) = Κατακλυσμός = 6 χρόνια μετά τον θάνατο του Μαθουσάλα.
Σύμφωνα δηλαδή με τον Βατικανό κώδικα των Εβδομήκοντα ο Μαθουσάλας πέθανε 14 έτη μετά τον κατακλυσμό !!! Σύμφωνα με τον Αλεξανδρινό κώδικα των Εβδομήκοντα ο Μαθουσάλας πέθανε 6 έτη πρίν τον κατακλυσμό, ενώ σύμφωνα με το Μασοριτικό Εβραϊκό κείμενο, ο Μαθουσάλας πέθανε το έτος του Κατακλυσμού, λίγο πριν αρχίσει ο Κατακλυσμός.
*** Σύμφωνα με το εδάφιο Γένεση 11:26 «Καὶ ἔζησε Θάρα ἑβδομήκοντα ἔτη καὶ ἐγέννησε τὸν ῞Αβραμ καὶ τὸν Ναχὼρ καὶ τὸν ᾿Αρράν». Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Αβραάμ ήταν ο πρωτότοκος υιός του Θάρα και ότι εγεννήθη όταν ο Θάρα ήταν 70 ετών. Ο Αβραάμ αναφέρεται πρώτος διότι από αυτόν κατάγεται ο Μεσσίας.
Σύμφωνα με το εδάφιο Γένεση11: 32 «καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι Θάρα ἐν γῇ Χαρρὰν διακόσια πέντε ἔτη, καὶ ἀπέθανε Θάρα ἐν Χαρράν».
Επίσης σύμφωνα με το εδάφιο Γένεση 12:4 «῞Αβραμ δὲ ἦν ἐτῶν ἑβδομηκονταπέντε, ὅτε ἐξῆλθε ἐκ Χαρράν».
Σύμφωνα με το εδάφιο πράξεις 7:4 « τότε ἐξελθὼν (ο Αβραάμ) ἐκ γῆς Χαλδαίων κατῴκησεν ἐν Χαρράν. κἀκεῖθεν μετὰ τὸ ἀποθανεῖν τὸν πατέρα αὐτοῦ μετῴκησεν αὐτὸν εἰς τὴν γῆν ταύτην εἰς ἣν ὑμεῖς νῦν κατοικεῖτε».
Λαμβάνοντας υπόψιν τα αναφερθέντα εδάφια έχουμε τα εξής : Ο Θάρα πέθανε σε ηλικία 205 ετών. Μετά τον θάνατο του Θάρα, ο Αβραάμ σε ηλικία 75 ετών, εξήλθε από την Χαρράν για να πάει στην Χαναάν. 205-75=130. Ο Θάρα γέννησε τον Αβραάμ σε ηλικία 130 ετών και όχι 70 όπως νομίζουν εσφαλμένως πολλοί !
ΠΙΝΑΚΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΜΑΣΟΡΙΤΙΚΟΥ ΕΒΡΑΪΚΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΙΟΥΔΑΪΚΟΥ ΜΥΘΟΥ ΤΑΥΤΙΣΗΣ ΣΗΜ/ ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ
Σύμφωνα με το Μασοριτικό Εβραϊκό κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης την εποχή που ζούσε ο Αβραάμ ζούσε επίσης ο Σήμ καθώς και άλλοι Πατριάρχες όπως ο Αρφαξάδ , ο Σαλά, ο Έβερ. Όλοι αυτοί δηλαδή ήταν σύγχρονοι, έζησαν την ίδια εποχή.
Ας δούμε τώρα ένα σημαντικό χωρίο που διαφωτίζει το ζήτημα που ερευνούμε.
« ταῦτα δὲ τὰ ἔτη ἡμερῶν τῆς ζωῆς ῾Αβραὰμ ὅσα ἔζησεν, ἑκατὸν ἑβδομηκονταπέντε ἔτη. καὶ ἐκλείπων ἀπέθανεν ῾Αβραὰμ ἐν γήρᾳ καλῷ πρεσβύτης καὶ πλήρης ἡμερῶν καὶ προσετέθη πρὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ» Γένεση 25:7-8 (Κείμενο Εβδομήκοντα, βλέπε και Εβραϊκό).
Το Μασοριτικό Εβραϊκό κείμενο συμφωνεί στο χωρίο Γένεση 25:7-8 με το κείμενο των Εβδομήκοντα ότι ο Αβραάμ πέθανε σε ηλικία 175 ετών. Σύμφωνα με το χωρίο αυτό ο Αβραάμ ο οποίος πέθανε σε ηλικία 175 ετών ονομάζεται «πρεσβύτης» και ότι πέθανε «ἐν γήρᾳ καλῷ καὶ πλήρης ἡμερῶν». Ας σκεφτούμε τώρα πως γίνεται η αναφορά αυτή της Αγίας Γραφής (όχι μόνο κατά τους Εβδομήκοντα αλλά ΚΑΙ κατά τους Μασορίτες), να συμβαδίζει με τις χρονολογίες του Μασοριτικού κειμένου…
ΠΩΣ γίνεται να λέγει η Γραφή ότι ο Αβραάμ πέθανε 175 ετών «ἐν γήρᾳ καλῷ πρεσβύτης καὶ πλήρης ἡμερῶν» την στιγμή που βάσει του Μασοριτικού κειμένου ο σύγχρονος του Αβραάμ Σήμ πέθανε σε ηλικία 600 ετών (!) Ο επίσης σύγχρονος του Αβραάμ Αρφαξάδ 438 ετών (!) Ο σύγχρονος του Αβραάμ Σαλά 433 ετών (!) Ο σύγχρονος του Αβραάμ Έβερ 464 ετών (!) ;;; Είναι σαν να πούμε σήμερα ότι κάποιος που πεθαίνει σε ηλικία 30 ετών για παράδειγμα, πέθανε «ἐν γήρᾳ καλῷ πρεσβύτης καὶ πλήρης ἡμερῶν» !!!
Πώς θεωρείται πρεσβύτης κάποιος του οποίου οι σύγχρονοί του πεθαίνουν σε υπερδιπλάσιες ηλικίες ; Το ίδιο λοιπόν το Μασοριτικό κείμενο αυτοδιαψεύδεται, αυτοαναιρείται με το να παρουσιάζει ως σύγχρονους του Αβραάμ πρόσωπα, όπως ο Σήμ και άλλοι πατριάρχες, που έζησαν ζωές πολύ μεγαλύτερες . Αντίθετα το κείμενο των Εβδομήκοντα παρουσιάζει τους προαναφερθέντας πατριάρχες να έχουν πεθάνει σε προγενέστερη εποχή από τον Αβραάμ. Το κείμενο των Εβδομήκοντα παρουσιάζει ομαλότερη την μείωση της ζωής των ανθρώπων. Δεν παρουσιάζει ως συγχρόνους μεταξύ τους ανθρώπους με πολύ διαφορετικό εύρος ζωής ! Άρα το κείμενο των Εβδομήκοντα είναι περισσότερο ορθό από το Μασοριτικό όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα που μελετούμε. Συνεπώς ο Σήμ ΔΕΝ ήταν σύγχρονος του Αβραάμ και ΔΕΝ ήταν ο Μελχισεδέκ ο οποίος έζησε την εποχή του Αβραάμ !
ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου