 |
| Γενικά, ο ανταγωνισμός κάνει καλό. Όταν όμως η κεντρική τράπεζα και το υπουργείο Οικονομικών δίνουν την εντύπωση πως λειτουργούν ανταγωνιστικά στο θέμα των «κόκκινων δανείων», χαμένοι μπορεί να βγουν όλοι. |
Αυτό που έκανε χθες η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ ΕΛΛ -0,41%) είναι ασυνήθιστο.
Οι κεντρικές τράπεζες ανακοινώνουν αποφάσεις και όχι σχέδια για τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων που περιμένουν την έγκριση του αρμόδιου υπουργείου για να προχωρήσουν.
Ούτε είναι σύνηθες να επεξεργάζεται το αρμόδιο υπουργείο άλλο σχέδιο για την αντιμετώπιση των προβληματικών δανείων.
Το σίγουρο είναι πως δύο σχέδια από δύο διαφορετικούς επίσημους φορείς που φιλοδοξούν να αντιμετωπίσουν το ίδιο πρόβλημα δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο και δεν στέλνει το σωστό μήνυμα στην αγορά.
Δείχνει πως δεν υπάρχει ικανοποιητική συνεργασία και ίσως έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ τους.
Πολύ περισσότερο όταν η χρηματιστηριακή αγορά, η οποία είναι προεξοφλητικός μηχανισμός, στέλνει ανησυχητικά μηνύματα εδώ και μήνες, πιέζοντας τις μετοχές των τραπεζών.
Θυμίζουμε ότι η πτώση των τελευταίων ξεκίνησε κάπου τον Μάιο και επιταχύνθηκε μετά τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων του 2ου τριμήνου και το στόρι του Bloomberg πως ο SSM είχε ζητήσει από την Τράπεζα Πειραιώς να «σηκώσει» 500 εκατ. ευρώ από την αγορά μέσω ομολόγου μέχρι το τέλος της χρονιάς.
Η εικόνα επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο πρόσφατα, μετά την απρόσμενη για τους περισσότερους απόφαση του MSCI να αποβάλει τις ελληνικές τράπεζες από τον χρηματιστηριακό δείκτη MSCI Standard Greece.
Θα περίμενε κανείς κάποια ισχυρή πειστική απάντηση από τους αρμόδιους φορείς στην καταστροφή (μετοχικής) αξίας που βρίσκεται σε εξέλιξη, με αρνητικές συνέπειες για την οικονομία πολύ νωρίτερα.
Όμως, δεν υπήρξε.
Θα έπρεπε μάλιστα να προβληματίσει το γεγονός ότι η αγορά δεν έχει υποδεχτεί θερμά ούτε το σχέδιο της TτE με τη χρήση των αναβαλλόμενων φορολογικών απαιτήσεων που ήλθε πρόσφατα στην επικαιρότητα, ούτε το σχέδιο με τις κρατικές εγγυήσεις α λα Ιταλία.
Είτε γιατί δεν περιμένει πως θα εφαρμοσθούν τελικά, είτε γιατί εκτιμά πως θα υλοποιηθούν μεν αλλά δεν θα επιτύχουν τους στόχους μείωσης των προβληματικών δανείων.
Φυσικά, θα έχουμε καλύτερη εικόνα για τις αντιδράσεις της αγοράς όταν γίνουν γνωστές περισσότερες λεπτομέρειες για τα δύο σχέδια.
Πρώτα όμως θα πρέπει να προηγηθεί η έγκριση του υπουργείου Οικονομικών στο σχέδιο της TτΕ για τη μετατροπή των φορολογικών απαιτήσεων ύψους 8 δισ. ευρώ περίπου σε αμετάκλητες φορολογικές απαιτήσεις σε βάθος χρόνου, π.χ. 5-8 χρόνια, που εκτιμάται πως θα είναι η ζωή του SPV με νομοθετική ρύθμιση.
Το ποσό δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο και θα επιβαρύνει τα δημόσια οικονομικά τα επόμενα χρόνια.
Όμως, ούτε το ποσό των 5-6 δισ. ευρώ σε ρευστό που απαιτείται ως εγγύηση για το «ιταλικό σχέδιο» είναι μικρό.
Εδώ που έχουν φθάσει τα πράγματα με το μεγάλο μακροβούτι των τραπεζικών μετοχών και των συστημικών κινδύνων που ενέχουν, μοιάζει φρόνιμο να αποφασίσει ο επόπτης (SSM) και η αρμόδια διεύθυνση (DGComp) της Κομισιόν για την τύχη των δύο σχεδίων.
Φυσικά, ο τελευταίος κριτής θα είναι η αγορά.
Όμως, δεν θα μάθουμε την ετυμηγορία της, αν ο διαφαινόμενος ανταγωνισμός μεταξύ της TτE και του ΥΠΟΙΚ δεν τερματισθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου