Η οικονομική κρίση στην Τουρκία δημιουργεί ραγδαίες εξελίξεις σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ.
Οι τέσσερις μεγαλύτερες τουρκικές ποδοσφαιρικές ομάδες έπιασαν ταβάνι στα χρέη τους.
Γαλατά σεράι,Φενέρ Μπαξέ,Τρανζοσπόρ και Μπεσίκτας χρωστούν πάνω απο 10 δισεκατομύρια τουρκικές λίρες.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα το
έχει η Φενέρ Μπαξέ ,η οποία εμφανίζει χρέος 3,2 δισεκατομυρίων τουρκικών λιρών.
Οι τέσσερις μεγαλύτερες τουρκικές ποδοσφαιρικές ομάδες έπιασαν ταβάνι στα χρέη τους.
Γαλατά σεράι,Φενέρ Μπαξέ,Τρανζοσπόρ και Μπεσίκτας χρωστούν πάνω απο 10 δισεκατομύρια τουρκικές λίρες.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα το
έχει η Φενέρ Μπαξέ ,η οποία εμφανίζει χρέος 3,2 δισεκατομυρίων τουρκικών λιρών.
Αν
η κρίση με την τουρκική λίρα μεγεθυνθεί, το χρέος θα γίνει δυσβάσταχτο
για τις τουρκικές ομάδες. Το πρόβλημα στο τουρκικό μπάσκετ ήδη
εμφανίστηκε, καθώς τέσσερις ομάδες δήλωσαν αδυναμία να κατέβουν στο
πρωτάθλημα λόγω οικονομικών δυσκολιών.
Μα,
και οι υπόλοιποι, αν συνεχιστεί η κατάσταση, θα αναγκαστούν να
αποχωριστούν κάποια βαριά χαρτιά (παίκτες και προπονητές) για να μην
φουντάρουν αυτοστιγμεί. Μιλάμε για φαινόμενο ντόμινο αν σκεφτούμε τι
παίκτες θα βρεθούν στη μεταγραφική πιάτσα.
Για
πόσο ακόμη οι τουρκικές ομάδες θα μπορούν να πληρώνουν σε δολάρια και
ευρώ τους παίκτες τους;
Είναι γνωστό πως ακόμη και Τούρκοι παίκτες
διεκδίκησαν και κάποιοι το κατάφεραν να πληρώνονται σε ευρώ για να
εξασφαλίσουν την ισορροπία των συμβολαίων τους. Τούτο, όμως, επιβαρύνει
αφάνταστα τα μπάτζετ των ομάδων.
Μια
ακόμη παράμετρο που πρέπει να μετρήσουμε είναι ότι το ποδόσφαιρο και το
μπάσκετ στη γείτονα χώρα λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία.
Ήτοι: η
ποδοσφαιρική Φενέρ δεν είναι άσχετη από την μπασκετική. Και οι δύο έχουν
να τραβήξουν χρήματα από τον ίδιο κορβανά, άρα και οι δύο φέρουν εξ
ημισείας τα βάρη των χρεών.
Πριν
από λίγες ημέρες, ο βρετανικός Guardian έκανε λόγο για το «καλοκαίρι
της οικονομικής κρίσης» για το τουρκικό ποδόσφαιρο. Σημείωνε πως μετά το
φαγοπότι έρχεται η πείνα κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αλλάξουν τη
λογική τους τα μεγάλα κλαμπ.
Από
τις ηχηρές μεταγραφές και τους παχυλούς μισθούς άρχισαν να σκέφτονται
πως υπάρχει κι άλλη λύση: την ανάδειξη των ντόπιων ταλέντων και την
επένδυση σ’ αυτά. Μιλάμε δηλαδή για ένα εντελώς διαφορετικό μοντέλο
λειτουργίας που δεν θα έχει καμία σχέση με αυτό που γνωρίζαμε τόσα
χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου