Θέση στα πώς και τα γιατί της τουρκικής κρίσης παίρνει ο αρθρογράφος Renaud Girard με άρθρο του στη γαλλική εφημερίδα Le Figaro και
υποστηρίζει πως ο Ντόναλντ Τραμπ έχει δίκιο. Όπως γράφει, ο νέος
σουλτάνος προσπαθεί επί του παρόντος να εκβιάσει το ΝΑΤΟ, διαμηνύοντας
προς
όλες τις κατευθύνσεις ότι μπορεί να βρει άλλους ισχυρούς στρατηγικούς εταίρους.
όλες τις κατευθύνσεις ότι μπορεί να βρει άλλους ισχυρούς στρατηγικούς εταίρους.
Εάν αυτό που σκέφτεται είναι η Ρωσία, ο δρόμος του δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, υπογραμμίζεται στο δημοσίευμα.
Πρώτα θα πρέπει να καταπιεί ένα μεγάλο διπλωματικό αγκάθι και να δεχτεί
όπως είναι τη Συρία του Μπάαθ του Μπασάρ ελ-Άσαντ, την πτώση του οποίου ο
Τούρκος Πρόεδρος επιδιώκει από το 2012!
Στο άρθρο, επισημαίνονται διαφορές των δύο χωρών, αφενός στις σχέσεις με
το Ισραήλ, αφετέρου σε θέματα ανεξιθρησκείας. Το «έγκλημα» του Άντριου
Μπράνσον, γράφει ο αρθρογράφος, είναι ότι ήθελε ειρηνικά να μιλήσει για
τη χριστιανική πίστη του. Ο πάστορας κατηγορείται ότι ήταν μέρος μιας
συνωμοσίας με σκοπό τη διαίρεση του τουρκικού έθνους. Σε μια χώρα όπου
οι χριστιανοί αντιπροσωπεύουν λίγο περισσότερο από το 1% του πληθυσμού,
ενώ πριν από δύο χιλιάδες χρόνια ήταν η πρώτη περιοχή μετά την
Παλαιστίνη που εκχριστιανίστηκε, επισημαίνει ο αρθρογράφος,
υπενθυμίζοντας την αρμενική Γενοκτονία και τους διωγμούς των Ελλήνων.
Για να ζήσει με ειρήνη και ευημερία η Μέση Ανατολή χρειάζεται θρησκευτική ανεκτικότητα, προσθέτει.
«Ο ισλαμο-εθνικισμός του Ερντογάν αρνείται να το δεχθεί. Η κυβέρνησή του
δεν έχει αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων, η οποία, ωστόσο είναι
αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός (και του οποίου οι Γενικοί Πρόξενοι των
ΗΠΑ υπήρξαν τότε έντρομοι αυτόπτες μάρτυρες). Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν
σκοπεύει να θυσιάσει τον πάστορα στον βωμό της στρατηγικής συνεργασίας
με την Τουρκία –και έχει δίκιο. Επειδή οι σύμμαχοι που δεν μοιράζονται
τις ίδιες αξίες με εσένα, πάντα καταλήγουν να στρέφονται κάποτε εναντίον
σου» αναφέρει το άρθρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου