 |
| Μετρώντας το κόστος μιας καταστροφής |
Μέσα στον ορυμαγδό της φρικτής πραγματικότητας και της προπαγάνδας που "γεννά" η τραγωδία στην Ανατολική Αττική, ορισμένα σημαντικά γεγονότα διαφεύγουν της προσοχής και δεν απασχολούν την κοινή γνώμη. Τουλάχιστον όχι, όσο θα έπρεπε...
Όλες οι φυσικές καταστροφές και τραγωδίες ανά τον κόσμο, εκτός από πλευρές όπως η ανθρώπινη, η κοινωνική κ.λπ., έχουν πάντα και μία οικονομική. Αυτή των επιπτώσεων τόσο στην τοπική, όσο και στην εθνική οικονομία. Αυτή η συγκεκριμένη πλευρά, στον
μακροπρόθεσμο ορίζοντα, είναι η σημαντικότερη του δράματος.
Η τεράστια αυτή σημασία των οικονομικών συνεπειών μίας θεομηνίας, φαίνεται ολοκάθαρα (και) από το γεγονός πως, σε όλες τις περιπτώσεις, μόλις σταματήσουν τα (όποια) φυσικά φαινόμενα και η κατάσταση τεθεί υπό έλεγχο, αρχίζει ο υπολογισμός των ζημιών και ο συνολικός οικονομικός απολογισμός της (εκάστοτε) καταστροφής.
Πάντοτε! Σε όλες τις περιπτώσεις!
Εκτός από ΔΥΟ!
Δέκα ημέρες μετά την τραγωδία σε Νέο Βουτζά και Μάτι, δέκα ημέρες μετά την πύρινη λαίλαπα που σάρωσε την Κινέτα και
ΕΝΝΕΑ ΜΗΝΕΣ μετά τις πλημμύρες της Μάνδρας, δεν έχει ακουστεί το παραμικρό για την οικονομική διάσταση αυτών των τρομερών καταστροφών.
Κουβέντα! Κιχ! Ούτε ο παραμικρός ψίθυρος! Λες και το θέμα είναι εντελώς ασήμαντο, μια παράπλευρη παράμετρος άνευ ουσίας και χωρίς ιδιαίτερες συνέπειες! Οι αρμόδιοι μοιάζουν ν’ αδιαφορούν γι’ αυτή την πλευρά, σαν να μην υπάρχει, σαν να είναι ανάξια λόγου.
Κατά ένα μέρος, αυτή η στάση είναι εξηγήσιμη. Μέσα στο χάος που επικρατεί ακόμη και τόσες μέρες μετά τις πυρκαγιές, είναι πρακτικά αδύνατον να γίνουν σοβαροί υπολογισμοί και να υπάρξουν αξιόπιστα αποτελέσματα.
Για τη Μάνδρα όμως, γιατί δεν υπάρχει κανένα τελικό αποτέλεσμα; Τόσον καιρό μετά και κανείς δεν ξέρει τι κόστισε στη χώρα η αβλεψία των αρμοδίων, ο θάνατος τόσων ανθρώπων και η καταστροφή μιας ολόκληρης περιοχής. ΓΙΑΤΙ;
Ειλικρινά, απάντηση δεν περιμένω να δοθεί αλλά αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί και σαν απαλλαγή της ευθύνης, σαν να μη έπρεπε να έχει ήδη δοθεί...
Η φωτιά που χτύπησε την Κινέτα και τα Γεράνεια, διέλυσε πολύ μεγάλη έκταση και διήρκεσε περί τις δύο ημέρες. Οπότε ο κρατικός "μηχανισμός" (θου Κύριε…) έχει τη δικαιολογία πως δεν πρόλαβε να προχωρήσει σε καταμέτρηση πληγέντων και ζημιών, ώστε να υπάρξει αξιόπιστος συνολικός απολογισμός.
Πάει καλά...
Ο πύρινος δαίμονας που κατάκαψε μια ολόκληρη πλαγιά της Πεντέλης, τον Νέο Βουτζά και το Μάτι όμως, έζησε για λιγότερες από πέντε ώρες! Κι από την ώρα που έσβησε η πυρκαγιά, έχουν περάσει 10 (ΔΕΚΑ) ημέρες!
Παρ’ όλα αυτά, δεν έχουμε ιδέα ούτε πόσα σπίτια κάηκαν, ακριβώς. Απλά γνωρίζουμε ότι είναι πολλές εκατοντάδες και ότι, μάλλον, θα ξεπεράσουν τις δύο χιλιάδες! ΜΑΛΛΟΝ! ΓΙΑΤΙ;
Έχουν περάσει δέκα ημέρες και άνθρωποι δεν γνωρίζουν με βεβαιότητα οι δικοί τους εάν ζουν ή εάν χάθηκαν για πάντα! Την μία μέρα οι νεκροί είναι 91, την άλλη 88 και την άλλη 85! ΓΙΑΤΙ;
Αντίστοιχα οι αγνοούμενοι "κυμαίνονται" από τον 1 έως και τους 25! Χωρίς να υπάρχει ένας κεντρικός φορέας ο οποίος να λαμβάνει όλες τις λίστες ονομάτων, να τις συγκρίνει μεταξύ τους και μ’ εκείνη των ταυτοποιημένων σορών και να παράγει ένα τελικό αποτέλεσμα. ΓΙΑΤΙ;
Μια από τις πλέον τουριστικές περιοχές της Αττικής και της Ελλάδας κατεστραμμένη, περί τους 100 ανθρώπους νεκρούς, μεταξύ αυτών και ξένοι τουρίστες, χιλιάδες σπίτια μη κατοικήσιμα στο άμεσο μέλλον, τα μέτρα βοήθειας προς τους πληγέντες (καθυστέρηση δηλώσεων, πληρωμών κ.λπ.) και η καταρρακωμένη φήμη της χώρας σαν ασφαλής τουριστικός προορισμός, μεταφράζονται για την οικονομία, σε κάμποσες μονάδες του ΑΕΠ.
Πόσες ακριβώς είναι αυτές οι μονάδες, είναι αδύνατον να υπολογίσει κανείς, αν δεν έχει συγκεκριμένα στοιχεία.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι αριθμοί δεν θα είναι ΚΑΘΟΛΟΥ ασήμαντοι! Μα ΚΑΘΟΛΟΥ!
Γεγονός που κάνει την (φαινομενικά) αδιάφορη στάση του μεγάρου Μαξίμου και της οδού Νίκης στο ζήτημα, εξαιρετικά ύποπτη...
Πέτρος Λάζος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου