Κοιμούνται όρθιοι… στον ΣΕΒ

Του Γιώργου Κράλογλου 

Άκου τώρα τι ανακάλυψε ο ΣΕΒ. Λείπουν, λέει, από την οικονομία 45 δισ. ευρώ σε επενδύσεις. 

Ε, και; Να τις κάνουμε τι; 

Εμείς είμαστε με τη διανομή.

Και συνεχίζοντας, ο ΣΕΒ, τις φαντασιώσεις της ολιγαρχίας και της πλουτοκρατίας, μας συμβουλεύει "...η Ελλάδα (λέει) χρειάζεται να κάνει διπλή μεταρρυθμιστική προσπάθεια για να πείσει αγορές και επενδυτές να την ξαναβάλουν στον διεθνή επενδυτικό χάρτη.
 Η ανάπτυξη από εδώ και πέρα θα είναι συνάρτηση της κατανομής των επενδύσεων στη βάση της
σχετικής κερδοφορίας των διαφόρων κλάδων της οικονομίας. Και όσο πιο βέλτιστη είναι η κατανομή αυτή των πόρων, λόγω και της εφαρμογής μεταρρυθμίσεων, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το επίπεδο ευημερίας".

 Γι' αυτό (επιμένουν οι ονειροπαρμένοι του ΣΕΒ –και προσέξτε το κορυφαίο–) χρειάζεται πολιτική ομαλότητα, εξάλειψη της αβεβαιότητας και, πάνω απ’ όλα, εμπιστοσύνη στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας".

Τρελάθηκαν εκεί στον ΣΕΒ ή δεν έχουν τι να κάνουν και γράφουν στα οικονομικά τους δελτία ό,τι τους κατέβει. 

Δυο βήματα είναι το Επαγγελματικό Επιμελητήριο. 

Ας στείλουν κάποιον να μάθει για τις χαρές και τα πανηγύρια των νέων εγγραφών του Φεβρουαρίου 2018.

Ξεγράφτηκαν 335 και γράφτηκαν 688 νέες. Ατομικές επιχειρήσεις το 14% από αυτές. Και το σπουδαιότερο όλων. 

Οι 105 από τις 688 ουζάδικα, καφετέριες, σουβλατζίδικα, πιτσαρίες, μπαράκια. 

Και οι άλλες; 

Εδώ είναι το σπουδαίο. Οι περισσότερες από τις υπόλοιπες μαντήλια, φακιόλια και άλλα είδη νεωτερισμού... και προικός. 

Μην το γελάτε καθόλου. Να σκεφτούμε μόνο ότι τον Φεβρουάριο του 2017 μόνο 78 ήταν τα καφενεία, τα μπαράκια και τα σαντουιτσάδικα που γράφτηκαν στο Επιμελητήριο. 

Που οι 105 το 2018 και που οι 78 του 2017. Η ανάπτυξη δεν κρύβεται σύντροφοι... Είναι μπροστά στα μάτια μας. Εμείς κάνουμε πως δεν την βλέπουμε. 

Γιατί (πρώτη απ' όλους η παρούσα στήλη) παραμένουμε νοσταλγοί του κακού παρελθόντος. 

Εκείνης της Ελλάδας της φάμπρικας, τους φουγάρου, της μόλυνσης του περιβάλλοντος από χαλυβουργίες, τσιμεντάδικα, σιδηρουργίες, ναυπηγεία, χαρτοβιομηχανίες, χημικές βιομηχανίες, ξυλοβιομηχανίες, μεταλλουργίες, υαλουργίες και άλλα "μαρμαρένια αλώνια" για την εργατιά που καταπίεζε... η βιομηχανία και όποιος είχε σχέση με κάθε τι που ξέραμε ως παραγωγή, εξαγωγή και επένδυση. 

Η Ελλάδα όμως της μεταπολίτευσης φρόντισε με κάθε τρόπο να αλλάξουν τα πάντα. 

Τέλος η παραγωγή και οι επενδύσεις. 

Περνάμε στη διανομή. Στο delivery... Στην πίτσα. 

Ο σοσιαλισμός όλων των κομμάτων αρχής γενομένης από την Ν.Δ. του 1974-1980 και στη συνέχεια η εθνοσωτήριος "Αλλαγή" του ΠΑΣΟΚ πέταξε από το κεφάλι μας τη δουλεία του κεφαλαίου και του πλούτου. 

Τα "στρατεύματα κατοχής" έφεραν στην Ελλάδα ένα κράτος που μοίρασε λεφτά. Και ας ήταν όλα από ξένα Ταμεία και από δανεικά. 

Το ιστορικό και αλησμόνητο "Τσοβόλα δώστα όλα…" αντικατέστησε τις ανάγκες της οικονομίας που (από το 1950 μέχρι και το 1975) καλύπταμε με τον ιδιώτη εισβολέα-επενδυτή στη γειτονιά μας και στο χωριό μας, φέρνοντας φουγάρα και μπλε στολές εργατών να θυμίζουν κολαστήρια δουλείας...

Όχι κύριοι του ΣΕΒ και των άλλων καταπιεστών του λαού όπως οι Μποδοσάκηδες, οι Κανελλόπουλοι, οι Κατσαμπαίοι, οι Αγγελόπουλοι, οι Αθανασιάδηδες, οι Νιάρχοι. 

Και κάποιοι άλλοι που ξέφυγαν από τη 17 Νοέμβρη. 

Και από τον Ρουβίκωνα γιατί δεν τους έμαθε ποτέ... Ας είναι καλά τα παιδιά... να ρημάζουν τώρα τις ταβέρνες, τα παπουτσάδικα, τα τσαντάδικα και τα μπακάλικα.   

Η Ελλάδα της κόλασης με την παραγωγή τελείωσε. Πάνε εκείνα που ξέρατε στον ΣΕΒ, με τους Δράκους και τους Μαρινόπουλους να χτίζουν φαρμακοβιομηχανίες, φάμπρικες με κουζίνες και ψυγεία, για να βρίσκουμε ό,τι έχουμε ανάγκη από τη δική μας παραγωγή. 

Και τις εισαγωγές τι θα τις κάνουμε; 

Θα τις ξεχάσουμε; 

Θα πετάξουμε στα σκουπίδια παραγωγές από την Κίνα, τις Φιλιππίνες, τη Βουλγαρία και την Τουρκία. Γείτονες είναι. Ας μην είμαστε αχάριστοι. 

Και τι ζητάει ο ΣΕΒ στα καλά καθούμενα. Να μην ξεχάσουμε, λέει, τις μεταρρυθμίσεις όταν βγούμε από τα μνημόνια. 

Δεν είναι με τα καλά τους οι άνθρωποι. Μα εμείς βγαίνουμε από τα μνημόνια για να τις ξεχάσουμε. 

Πως θα πάμε σε εκλογές αν δεν μοιράσουμε... επιστροφές μισθών, δώρων, φόρων, μπερδεμένα με τον ΕΝΦΙΑ, ρεγάλα... και μονιμοποιήσεις στο κράτος (25.000 και λίγοι θα είναι) ή νέες προσλήψεις. Ναι, αλλά θα μας λυσσάξει στη μιζέρια η Εποπτεία και θα μας ξαναβάλουν στα μνημόνια, θα πει ο ΣΕΒ. Ε, και; 

Ας γίνουμε κυβέρνηση εμείς και ξαναμπαίνουμε... Άσχημα περάσαμε;   

george.kraloglou@capital.gr