Κυριακή Α΄Νηστειών - Tης Ορθοδοξίας

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Ἑβρ. ια´ 24-26, 32-40

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ: Ἰωάννου α´ 44 – 52

Ἦχος πλ. α´.– Ἑωθινόν: Ε´

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

1. Προσωπικὴ ἐμπειρία πίστεως

  

 Μὲ ἰδιαίτερη λαμπρότητα ἑορτάζει σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρ­θοδοξίας. Καὶ τὸ εὐαγγελικὸ ­ἀνάγνωσμα ποὺ περιγράφει τὴ γνωριμία τοῦ Φιλίππου καὶ τοῦ Ναθαναὴλ μὲ τὸν Κύριο Ἰησοῦ, μᾶς δίνει τὴν ἀφορμὴ νὰ ἀνακαλύψουμε τί σημαίνει νὰ εἴμαστε πιστοὶ μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ.

  

 Ἀφοῦ κάλεσε ὁ Κύριος Ἰησοῦς τοὺς τρεῖς πρώτους μαθητές Του, τὸν Ἀνδρέα, τὸν Ἰωάννη καὶ τὸν Πέτρο, προχωρεῖ ἤδη γιὰ νὰ καλέσει ἄλλους δύο. Βρίσκει λοιπὸν τὸν Φίλιππο, ποὺ καταγόταν ἀπὸ τὴ Βηθσαϊδά, τὴν πατρίδα τοῦ Ἀνδρέα καὶ τοῦ Πέτρου, καὶ τοῦ λέει: «ἀκο­λούθει μοι». 

   Ἀμέσως ὁ Φίλιππος βρίσκει τὸν Ναθανα­ὴλ καὶ τοῦ μεταφέρει τὴν εὐχάριστη εἴδηση: Ἐκεῖνον γιὰ τὸν Ὁποῖο ­ἔγραψε ὁ Μωυσῆς στὸ νόμο καὶ προανήγγειλαν οἱ προ­­­φῆτες, Τὸν βρήκαμε! Εἶ­ναι ὁ Ἰησοῦς, ὁ γιὸς τοῦ Ἰωσήφ, καὶ κατάγεται ἀπὸ τὴ ­Ναζαρέτ. 

   Ἀπόρησε ὁ Ναθαναήλ: Ἀπὸ τὴ Ναζαρέτ, τὸ κα­κὸ καὶ ἄσημο αὐτὸ χωριό, μπορεῖ νὰ βγεῖ τίποτε κα­λό; Τοῦ λέει λοιπὸν ὁ Φίλιππος: «ἔρχου καὶ ἴδε»! Ἔλα, κι ὅταν Τὸν δεῖς μὲ τὰ μάτια σου, θὰ πεισθεῖς. 

   Δὲν ὑπῆρχε πιὸ εὔστοχη πρόταση γιὰ νὰ περιγράψει ὁ Φίλιππος αὐτὸ ποὺ αἰσθανόταν ὕστερα ἀπὸ τὴ συνάντησή του μὲ τὸν Χριστό. Ὡστόσο, ἡ πρόσκληση αὐτὴ πρὸς τὸν φίλο του Ναθαναὴλ ἀπευθύνεται καὶ σὲ κάθε ἄνθρωπο ποὺ ἀναζητεῖ τὴν ἀλήθεια: «Ἔρχου καὶ ἴδε»! Ἔλα νὰ γνωρίσεις τὸν Χριστό. 

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀποτελεῖ τὸ μυστικὸ Σῶμα Του. 

Εἶναι ὁ μόνος χῶρος αὐθεντικῆς κοινωνίας μαζί Του. 

   Μέσα σ’ αὐτὴν μποροῦμε νὰ γνωρίσουμε τὸν Χριστό, νὰ ἀναπτύξουμε δεσμοὺς ἀγάπης μαζί Του καὶ νὰ βροῦμε τὸ νόημα καὶ τὴ χαρὰ τῆς ζωῆς.

   Ἡ πνευματικὴ ζωή, ἂν καὶ ἀπαιτεῖ σκληρὸ ἀγώνα, κρύβει ἀνέκφραστη χαρὰ καὶ εὐλογία. Αὐτὸ ὅμως μποροῦμε νὰ τὸ καταλάβουμε μόνο ἂν τὸ ζήσουμε προσωπικά. 

   Ἂς δοκιμάσουμε λοιπὸν τί σημαίνει «ἐν Χριστῷ» ζωή. Ἂς ἀρχίσουμε νὰ προσευχόμαστε στὸ Χριστὸ μὲ θερμότητα κι ὄχι ἀπὸ συνήθεια. Ἂς μελετοῦμε τὸ Εὐαγγέλιό Του καὶ τοὺς ἁγίους Πατέρες καὶ θὰ ἀνακαλύψουμε ἕναν ὑπέροχο κόσμο σοφίας καὶ χάριτος! Ἂς γνωρίσουμε τὴ θεία Λατρεία καὶ τὰ ἱερὰ Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας συμμετέχοντας συνειδητὰ καὶ τακτικά. Ἂς ἀναζητήσουμε τὰ ἀναρίθμητα καὶ συνεχὴ θαύματα ποὺ ἐπιτελοῦνται στὴν Ὀρθό­δοξη Ἐκκλησία καὶ φανερώνουν ὅτι ἡ πίστη μας εἶναι ἀληθινὴ καὶ ὁλοζώντανη. Εἶναι βέβαιο ὅτι αὐτὴ ἡ προσωπικὴ ἐμπειρία τῆς «ἐν Χριστῷ» ζωῆς θὰ μᾶς συγκλονίσει.

2. Τὸ θεμέλιο τῆς πίστεώς μας

   Στὸ μεταξύ, καθὼς ὁ Κύριος Ἰησοῦς εἶδε τὸν Ναθαναὴλ νὰ ἔρχεται κοντά Του, εἶπε: Νά ἕνας γνήσιος καὶ πραγματικὸς Ἰσρα­ηλίτης, ποὺ δὲν ἔχει στὴν καρδιά του καμιὰ πονηριὰ καὶ δόλο, ἀλλὰ ποθεῖ μὲ εἰλικρίνεια νὰ βρεῖ τὴν ἀλή­θει­­α. 

   «Πόθεν με γινώσκεις;»· ἀπὸ ποῦ μὲ ξέρεις;... ρώτησε ἔκπληκτος ὁ Ναθαναήλ. Πῶς γνωρίζεις τὴν εἰλικρίνεια τῶν διαθέσεών μου;... 

   Τοῦ ἀποκρίθηκε τότε ὁ Ἰησοῦς: Πρὶν ἀ­­κόμη σὲ φωνάξει ὁ Φίλιππος, ὅταν ἤσουν κάτω ἀπὸ τὴ συκιὰ καὶ προσευχόσουν μακριὰ ἀπὸ κάθε μάτι ἀν­θρώ­που, ἐγὼ μὲ τὸ ὑπερφυσικό μου βλέμμα σὲ εἶδα. 

   Τότε ὁ Ναθαναὴλ ἔκπληκτος ­ἀποκρίθη­κε: «Ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βα­σιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ»! Διδάσκαλε, Ἐσὺ πράγματι εἶσαι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, Ἐσὺ εἶσαι ὁ βασι­λεὺς τοῦ Ἰσραὴλ ποὺ περιμέναμε σύμφωνα μὲ τὶς προ­φη­τεῖες. 

   Καὶ ὁ Κύριος τοῦ ἀπάντησε: Ἐπειδὴ σοῦ εἶπα ὅτι σὲ εἶδα κάτω ἀπὸ τὴ συκιά, πιστεύ­εις;... «Μείζω τού­των ὄψει». Θὰ δεῖς πιὸ με­γάλα καὶ πιὸ θαυμαστὰ πράγματα ἀπ’ αὐτά. Καὶ συνέχισε: Ἀληθινὰ σᾶς διαβεβαιώνω ὅτι ἀπὸ τώ­ρα θὰ βλέπετε τὸν οὐρανὸ ἀνοικτό, καὶ τοὺς ἀγγέ­λους τοῦ Θε­οῦ νὰ ἀνεβαίνουν καὶ νὰ κατεβαίνουν πρὸς τὸν Υἱὸ τοῦ ἀνθρώπου. Δηλαδή, θὰ ἀνε­βαί­­νουν καὶ θὰ κατεβαίνουν οἱ ἄγγελοι, προκειμένου νὰ ὑπη­­ρετοῦν τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία Του. 

 

  Εἶναι ἀξιοθαύμαστη ἡ ὁμολογία τοῦ Ναθαναήλ, ὁ ὁποῖος εἶδε στὸ πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ τὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ. Αὐτὴ ἡ πίστη στὴ θεότητα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἀποτελεῖ τὸν θεμέλιο λίθο τῆς πίστεως καὶ τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας.

 Αὐτὴ τὴν ἀλήθεια κήρυξαν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι. Ἀκριβῶς τὴν ἴδια ἀλήθεια ὁμολόγησαν καὶ οἱ ἅγιοι ­Μάρτυρες καὶ Ὁμολογητές, καὶ διετράνωσαν οἱ ἅγιοι Πατέρες καὶ Διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας μέσα στὸν κυκεώνα τῆς εἰδωλολατρίας, ἀντιμέτωποι μὲ τὶς ὕπουλες ἐπιθέσεις τῶν αἱρέσεων. Κι ἐμεῖς, ὡς μέλη τῆς ­Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, «οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦ­μεν, οὕτω κηρύσσομεν Χριστὸν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἡμῶν», ὅπως δηλώνουμε πανηγυρικὰ στὸ «Συνοδικὸ τῆς ­Ὀρθοδοξίας». 

  

 Ἂς γίνει λοιπὸν ἡ σημερινὴ Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας ἀφορμή, ἀφ’ ἑνὸς μὲν νὰ εὐ­χαριστήσουμε τὸν ἅγιο Θεό, ποὺ μᾶς ἐμπιστεύθηκε τὸν θησαυρὸ τῆς ὀρθῆς πίστεως, ἀφ’ ἑτέρου δὲ νὰ ἀναλογιστοῦμε τὴν εὐθύνη μας νὰ διατηρήσουμε ἀνόθευτη κι ἀπαραχάρακτη τὴν πίστη αὐτὴ τῆς Ἐκ­κλησίας, τὴ μόνη ἀλήθεια ποὺ μᾶς ὁ­­­δη­γεῖ στὴν αἰώνια σωτηρία.

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”