Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος

Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος, και πρώτα απ’ όλα ζει στις καρδιές των λαών που κατάκτησε. Επειδή δεν κατάκτησε σώματα, αλλά ψυχές

Αν συναντήσετε την γοργόνα και σας ρωτήσει αν «ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος», να της πείτε με βεβαιότητα, ότι ναι, ζει.

 Κι αυτή δεν είναι μια ρομαντική τοποθέτηση, αλλά μια διαπίστωση.

Μπορεί ο οιοσδήποτε να το αντιληφθεί, ρίχνοντας μια ματιά στον Τύπο όλου του κόσμου, που με πρωτοσέλιδους τίτλους ή πολυσέλιδα ρεπορτάζ και άρθρα, αναφέρεται στο εύρημα του Τύμβου της Αμφίπολης.

Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος, και πρώτα απ’ όλα ζει στις καρδιές των λαών που κατάκτησε. Επειδή
δεν κατάκτησε σώματα, αλλά ψυχές. Γι’ αυτό και είναι ο μόνος κατακτητής στον κόσμο, που δεν άφησε πίσω του ερείπια, αλλά έκτισε πόλεις (δεκάδες Αλεξάνδρειες), δεν άρπαξε τον πλούτο των λαών, αλλά έκοψε νομίσματα από το χρυσάφι των θησαυροφυλακίων των Ασιατών ηγεμόνων που κατετρόπωνε.

Έγραψε ο Πλούταρχος: «ανήλια έμειναν τα μέρη, όσα δεν εγνώρισαν τον Αλέξανδρον». Και παραθέτει εν συνόψει ένα ελάχιστο μέρος από τα πεπραγμένα του Αλεξάνδρου:
«Τους Αραχωσίους και Κασσαίους αντί να τρέφωνται σαν άγριοι από το κυνήγι και τις ληστείες, τους έβαλε το αλέτρι στο χέρι και τους δίδαξε την γεωργία. Τους Σογδιανούς τους ανάγκασε να γηροκομούν τους γονείς τους, αντί να τους σκοτώνουν όταν γερνούσαν. Τους Πέρσες να σέβωνται τις μητέρες τους και να μη τις παντρεύωνται. Απαγόρευσε στους Βακτριανούς ν' αφήνουν άταφους τους νεκρούς για να τους τρών' οι γύπες, όπως ώριζε η λατρεία του Ζωροάστρη. Στους Σκύθες να θάπτουν τους νεκρούς των αντί να τους τρώγουν».

Ο Αλέξανδρος δεν πήρε μαζί του γελωτοποιούς για να τον διασκεδάζουν ή ευνούχους για να τον περιποιούνται. Είχε μαζί του ολόκληρη στρατιά από μηχανικούς και πολεοδόμους. Ο Γύργος - ειδικός για τις σήραγγες, ο Κράτης - υδραυλικός, ο Αριστόβουλος - αρχιτέκτων, ο Δεινοκράτης - πολεοδόμος, ο θεμελιωτής της Αλεξάνδρειας
 (Να σημειωθεί, ότι ουδείς εξ αυτών ήταν ειδικός στην κατασκευή οχυρώσεων. 
Ο Αλέξανδρος δεν οχύρωσε ποτέ στρατόπεδο. Μόνο επίθεση γνώριζε να πραγματοποιεί).

Ο Δημήτριος ο Πολιορκητής, μηχανικός ο ίδιος δεν έκανε εξαίρεση στη βασιλική αναγνώριση της τεχνολογίας. Ο πολύς Επίμαχος κι ο Ζωίλος τον συνόδευαν μονίμως. Οι Πτολεμαίοι έγιναν οι μεγαλύτεροι μαικήνες επιστημόνων και ιδίως μηχανικών, στην Αλεξάνδρεια.
Είχε μαζί του -ανάμεσα στους 2.000 περίπου επιστήμονες όλων των ειδικοτήτων- μεγάλο αριθμό βοτανολόγων, που συνέλεγαν όποιο φυτό δεν υπήρχε στον ελλαδικό χώρο, και το έστελναν στον Αριστοτέλη για μελέτες.

Ο Μεγάλος αυτός Έλληνας, μόνο μια φορά χρησιμοποίησε την μακεδονική διάλεκτο (όταν στην Ώπη συγκέντρωσε τους δυσαρεστημένους Μακεδόνες που κουράσθηκαν από την δεκαετή εκστρατεία, τους είπε «θα σας μιλήσω μακεδονιστί» για να τον καταλάβουν και όσοι από τους ορεσίβιους στρατιώτες του μιλούσαν κυρίως το τοπικό ιδίωμα). Εφάρμοσε αυτό που δίδαξε ο Ισοκράτης για την «Πανελλήνια Ιδέα».

Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος στις ψυχές των κατακτημένων λαών, επειδή σεβάστηκε τα ήθη και έθιμά τους, τον τρόπο ζωής και την θρησκεία τους. Ούτε που διανοήθηκε να επιβάλει την πατρώα θρησκεία, μόνο κάπου στην κεντρική Ασία, λάξευσε βράχους δίνοντας την μορφή του δωδεκάθεου. Και όμως, οι ίδιοι λαοί, μέχρι σήμερα, όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, έχουν θεό τους τον Ισκαντέρ, τον Αλέξανδρο δηλαδή (γνωστός μου γνώρισε Ινδό μεταπτυχιακό στην Ολλανδία, που του συστήθηκε ως ιερέας του Ισκαντέρ).

Πώς να μη ζει ο Αλέξανδρος, όταν ο σπουδαίος κατακτητής, Ναπολέων Βοναπάρτης έγραψε (εξόριστος από την Αγία Ελένη): «Ο Αλέξανδρος, με μία δράκα ανθρώπων, κατέκτησε ένα μέρος της γήινης σφαίρας. Μήπως αυτό ήταν από μέρους του μια απλή εισβολή, ένα είδος κατακλυσμού; Όχι! Το παν εσχεδιάσθη με τόλμη, κατευθύνθηκε με φρόνηση. Ο Αλέξανδρος αποκαλύπτεται μαζί, ένας μεγάλος στρατηγός, μεγάλος πολιτικός και μεγάλος νομοθέτης».
Ο Βοναπάρτης δεν μπορούσε να πιστέψει πώς πέτυχε όλα αυτά ο Αλέξανδρος, ιδιαιτέρως δε την διάβαση βουνών. Ο ίδιος, πραγματοποίησε στρατιωτικό άθλο στις Άλπεις (αυχένα Αγίου Βερνάρδου) πραγματοποιώντας πορεία 15 χιλ. σε ύψος άνω των 2.000 μ. Παρόμοιο ήταν το κατόρθωμα του Αννίβα, χάνοντας όμως τους μισούς άνδρες του. Ο Αλέξανδρος πέρασε κι αυτός τον στρατό του από μονοπάτια του Παμίρ άνω των 2.000 μέτρων, αλλά για πορεία 100 χλμ. και σε σύντομο διάστημα. Άλυτο πρόβλημα για τον Ναπολέοντα.

Δεν έχει και τόση σημασία, αν δεν βρεθεί το σκήνωμά του στην Αμφίπολη. Αρκεί που υπάρχει η αύρα του, και το θρόισμα των φύλλων από το αεράκι του Αιγαίου φέρνει την φωνή της γοργόνας, που δεν ρωτάει, αλλά βεβαιώνει.
 Ναι, ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος.
 Όσοι διαφωνούν, ας ζήσουν με τον Τσε Γκεβάρα και τον Μαζιώτη.

Ο Μακεδών

απο το voria.gr