Κυριακή ΙΑ΄ Λουκά (Των Προπατόρων) –Η παραβολή του Μεγάλου Δείπνου

Απόστολος: Β΄ Τιμ. α΄ 8-18

Ευαγγέλιο: Λουκ. ιδ΄ 16-24

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ

1. Ή μεγάλη κλήση

Ή σημερινή εύαγγελική περικοπή είναι γνωστή ώς παραβολή του Μεγάλου Δείπνου. Κάποιος άνθρωπος, είπε ό Κύριος, «έποίησε δεΐπνον μέ­γα»· έκανε μεγάλο βραδινό συμπόσιο καί κάλε­σε πολλούς.

Τί συμβολίζει όμως αύτό τό «μέγα δεΐπνον»; 

Κυρίως συμβολίζει τή
χαρά καί τήν άπόλαυση τής αιώνιας Βασιλείας. 

Τά άγαθά τού Παραδεί­σου. 

Αύτοί πού θά άξιωθοϋν νά συμμετάσχουν στό ούράνιο αύτό πανηγύρι θά συμπαρακάθην- ται μέ πλήθος άγγέλων καί άγίων καί θά ψάλ­λουν μαζί τους ύμνους δοξολογίας πρός τόν Βα­σιλέα καί Δεσπότη τών άπάντων, τόν Κύριο καί Θεό, τόν χορηγό κάθε άγαθοϋ. 

Τί μεγάλη τιμή νά μας καλεί ό Θεός σέ ένα τέτοιο πανηγύρι! Στήν πανευφρόσυνη καί αιώνια χαρά τού Παραδείσου! 

«Μακάριοι οι εις τό δεΐπνον τού γάμου τού άρνίου κεκλημένοι», σημειώνει ό εύαγγελιστής Ιωάννης στην Άποκάλυψη. Είναι μακάριοι οι κα­λεσμένοι στό δείπνο τού γάμου τού Άρνίου, διό­τι θά μετέχουν στήν αιώνια χαρά καί μακαριότη­τα (Άποκ. ιθ' 9).

Ποιός μπορεί νά άρνηθεΐ τέτοια τιμητική πρόσ­κληση;

2. Προφάσεις...

Κι΄.ομως υπάρχουν άνθρωποι που απορρίπτουν την τιμητική πρόσκληση με διάφορες προφάσεις, όπως φαίνεται άπό τή συνέχεια της παραβολής: «Και ήρξαντο άπό μιας παραιτεΐσθαι πάντες»... 

Ό ένας είπε ότι εΐχε δουλειά στό χωράφι, άλλος πήγαι­νε νά δοκιμάσει τά βόδια πού άγόρασε, κι ό τρίτος είπε ότι είναι νιόπαντρος καί γι' αύτό δέν μπορούσε τάχα νά έλθει. 

Δηλαδή όλοι οι προσκεκλημένοι άπορροφήθηκαν άπό τις βιοτικές μέριμνες καί τις σαρκικές τους διαθέσεις καί άδιαφόρησαν γιά τήν πρόσκληση τού άρχοντα, ό όποιος τούς καλούσε νά γίνουν συμμέ­τοχοι στή χαρά της βασιλείας του.

'Όλες αύτές οι προφάσεις άποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι αύτοί δέν είχαν συνειδητοποιήσει τήν αξία της προσκλή­σεως πού είχαν λάβει. Γι' αύτό καί δέν έκαναν σωστή ιεράρχηση τών έργασιών τους.

Ίσως όμως κάτι παρόμοιο συμβαίνει καί στή δική μας ζωή. Μάς καλεί ό Θεός σέ ζωή πνευματική, άνώτερη, κι έμεΐς μέ­νουμε συχνά προσκολλημένοι στις γήι­νες άπολαύσεις φθαρτών άγαθών. 

Κάθε Κυριακή κτυπά ή καμπάνα καί μάς κα­λεί στήν έκκλησία, άλλά δυστυχώς μερι­κοί δέν άνταποκρινόμαστε στό κάλεσμά της προβάλλοντας διάφορες εύλογοφα- νεΐς προφάσεις. 

Μάς δίνεται ή δυνατό­τητα νά άκούσουμε ή νά μελετήσουμε τόν λόγο τού Θεού, καί λέμε: «δέν έχω χρόνο». Έρχεται καιρός νά έξομολογηθοϋμε, καί διαρκώς τό άναβάλλουμε.

Άς προσέξουμε πολύ!

 Οι έπιλογές μας σ' αύτήν έδώ τή ζωή καθορίζουν τό αι­ώνιο μέλλον μας. 

Δέν συγκρίνονται οι πρόσκαιρες άπολαύσεις ή οι βιοτικές μέ­ριμνες μέ τά άγαθά πού μάς προσφέρει ό Κύριος μέσα στήν 'Εκκλησία Του. 'Άς μήν τά άρνηθοϋμε μέ όποιες τυχόν προ­φάσεις. 'Ο πανάγαθος Θεός μάς έχει κα­λέσει όλους γιά νά σωθούμε. Εμείς είμα­στε έλεύθεροι νά άποδεχθοϋμε ή όχι τήν κλήση Του.

3. Όχι μόνο κλητοί άλλα. καί εκλεκτοί

Ή σημερινή εύαγγελική περικοπή έπισφραγίζεται μέ τήν κατηγορηματική δια­βεβαίωση τού Κυρίου: «Πολλοί εϊσι κλη­τοί, ολίγοι δέ έκλεκτοί». Δηλαδή, πολ­λοί είναι οι καλεσμένοι στή Βασιλεία τού Θεού, λίγοι όμως είναι οι έκλεκτοί, πού έχουν τις άρετές καί θά κληρονομήσουν τή Βασιλεία αύτή.

Αξίζει νά έπισημάνουμε τή σαφή αρι­θμητική διαφορά. Ενώ είναι πολλοί οι προσκεκλημένοι, λίγοι είναι αύτοί πού άνταποκρίνονται στήν πρόσκληση. Καί σέ άλλο σημείο ό Θεάνθρωπος μάς δια­βεβαίωσε ότι, σέ άντίθεση μέ τόν πλατύ καί εύρύχωρο δρόμο πού όδηγεΐ στήν άπώλεια καί εύκολα τόν άκολουθοϋν οι πολλοί, ή όδός πού όδηγεΐ στήν ούράνια Βασιλεία είναι «στενή καί τεθλιμμένη» καί «ολίγοι εϊσίν οι εύρίσκοντες αύτήν»!

Σέ μια έποχή όπου κριτήριο γιά τις έπιλογές μας συχνά είναι ή πλειοψηφία- σ' έναν κόσμο πού έκμεταλλεύεται στό έπακρο τή δύναμη της μάζας· καθώς κι έμεΐς στήν καθημερινότητά μας βλέπου­με ότι οι έπιλογές μας διαμορφώνονται άνάλογα μέ τό περιβάλλον γύρω μας καί τή δικαιολογία «έτσι κάνουν όλοι»· άς άκούσουμε τή φωνή τού Κυρίου πού εί­ναι ξεκάθαρη: «Πολλοί εϊσι κλητοί, ολίγοι δέ έκλεκτοί».

'Άς μή μάς παρασύρει λοιπόν τό πλή­θος. Εμείς άς προσέξουμε τήν εξαιρετική κλήση πού μάς άπευθύνει ό Κύριος 'Ιη­σούς. Μάς καλεί στήν 'Εκκλησία Του σέ νέα, άναγεννημένη ζωή, μακριά άπό τήν άμαρτία. Ζωή άγιότητος, σύμφωνη μέ τό θέλημά Του. Άν άνταποκριθοϋμε στήν τι­μητική πρόσκληση, 'Εκείνος μέ τήν άπει­ρη άγάπη Του θά μάς χαρίσει άφθαρτα καί ούράνια δώρα καί θά μάς καταστήσει κληρονόμους τής Βασιλείας Του.

Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”