Ανάλυση: Πού οδεύουν Συρία και Αίγυπτος...

Από τις 21 Αυγούστου 2013  τόσο ο αυριακός όσο και ο αιγυπτιακός «εμφύλιος» πόλεμος , έχουν  εισέλθει  σε νέα φάση.

Αναλυτικότερα ,
όσον αφορά το συριακό εμφύλιο πόλεμο, έχουμε την προσβολή με αυτοσχέδιο πύραυλο που πιθανότατα εκτίξευσαν οι ίδιοι οι ισλαμιστές με  νευροπαραλυτικά αέρια  της  Δαμασκού,  με απώλειες 1300 περίπου νεκρούς ,αμάχους στην πλειονότητα και την εικόνα των θυμάτων να κάνει το γύρο του κόσμου.

Παράλληλα  έχουμε την αντιπαράθεση Δύσης και Ρωσίας αναφορικά  με τον υπεύθυνο της παραπάνω αποτρόπαιας πράξης. Έτσι  οι ΗΠΑ-Βρετανία και ΕΕ «δείχνουν» τον συριακό στρατό ως υπεύθυνο, αν και δεν τον κατονομάζουν ανοιχτά, ενώ η Ρωσία τους ισλαμιστές αντάρτες.

Τι όμως τελικά ισχύει, αυτό ευελπιστούμε ότι  θα το δείξει η έκθεση των εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ.

Ας δούμε όμως τι  γεγονότα προηγήθηκαν  της παραπάνω ενέργειας ένθεν και κείθεν.

-Οι ΗΠΑ διά στόματος του προέδρου Ομπάμα ,χάραξαν ως κόκκινη γραμμή για ανάληψη στρατιωτικής δράσης κατά της Συρίας τυχόν χρήση χημικών όπλων από το Συριακό στρατό.

- Ο Α/ΓΕΕΘΑ των ΗΠΑ πρόσφατα παρουσίασε ένα σχέδιο ενεργείας κατά της Συρίας ,το οποίο «διέρρευσε» από φίλα προσκείμενο site.

- Η σιιτική οργάνωση Χεζμπολάχ στο νότιο Λίβανο, η οποία ως γνωστόν υποστήριξε ενεργά και αποφασιστικά τον Assad στον αγώνα κατά των Ισλαμιστών ανταρτών, έγινε στόχος επιθέσεων με πολλές απώλειες, με παγιδευμένα αυτοκίνητα με εκρηκτικά από άγνωστη σουνιτική οργάνωση.

-Ο Ομπάμα δεν δέχηκε να μιλήσει απευθείας με τον Πούτιν για τη Συρία, αλλά είχε δρομολογηθεί η διαδικασία για συνομιλίες της Διεθνούς κοινότητας για το Συριακό πρόβλημα στο προσεχές μέλλον στην Γενεύη.

- Ρωσία και Κίνα έχουν «μπλοκάρει» όλα τα καταδικαστικά ψηφίσματα που έχουν προτείνει ΗΠΑ-Μ Βρετανία  κατά του καθεστώτος Assad στο ΣΑ του ΟΗΕ.

-Το τελευταίο χρονικό διάστημα σε στρατιωτικό επίπεδο ο Συριακός στρατός με τη βοήθεια της Χεζμπολάχ έχει πετύχει σημαντικές νίκες κατά των Ισλαμιστών ανταρτών.

-Το Ισραήλ ισοπέδωσε με πυρά βάση του Συριακού στρατού, ενώ διαφαίνεται η πρόθεσή του να χτυπήσει τον Λίβανο,εάν απαιτηθεί.

-Στην Ιορδανία σταθμεύουν σημαντικές  στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ.

-Μεγάλος αριθμός Σύρων κατά βάση Κούρδων προσφύγων κατέφυγε πρόσφατα κατά χιλιάδες στο κουρδικό Β.Ιράκ, το οποίο ως γνωστόν τυγχάνει της προστασίας ΗΠΑ-Ισραήλ.

Από τα παραπάνω συνάγεται ,ότι ο Συριακός στρατός στην παρούσα φάση δεν θα είχε κανένα απολύτως  όφελος να προσβάλλει  με χημικές βόμβες ισλαμιστές αντάρτες ή αμάχους. Αντιθέτως μια τέτοια  καλά στημένη προβοκατόρικη ενέργεια, θα ωφελούσε  μόνο εκείνους που έψαχναν για αφορμή για να επέμβουν στρατιωτικά στη Συρία κατά του καθεστώτος Assad.

Αναφορικά με την Αίγυπτο έχουμε το τουλάχιστον αξιοπερίεργο γεγονός της επικείμενης αποφυλάκισης του Μουμπάρακ,της απόλυτης ευθυγράμμισης στρατού και δικαιοσύνης κατά των αδελφών μουσουλμάνων και της νωχελούς αντίδρασης της Διεθνούς κοινότητας στις σφαγές αμάχων που επιτελούνται από το στρατό και την αστυνομία. Αλήθεια ποιοί  ισχυροί στηρίζουν τον Στρατηγό Αλ Σίσ

ι και γιατί;

Μετά την «Αραβική άνοιξη» στην Αίγυπτο και την ανάδειξη  των αδελφών μουσουλμάνων στην εξουσία, έγιναν αντιληπτά τα παρακάτω:

-Αναδύθηκε ο κίνδυνος η Αίγυπτος να μεταμορφωθεί σε ένα σουνιτικό Ιράν,το ίδιο εάν όχι χειρότερα ριζοσπαστικό.Αυτό θα ήταν ολέθριο για τη Δύση.

-Η μέχρι χθές άρχουσα στρατιωτική και δικαστική εξουσία τεθόταν υπό αμφισβήτηση.

  

Συνεπώς τόσο στο εσωτερικό της Αιγύπτου όσο και στη Διεθνή κοινότητα υπήρχαν ισχυρότατα συμφέροντα που ήθελαν τους Αδελφούς Μουσουλμάνους εκτός εξουσίας αλλά και νομιμότητας. 

Αυτοί είναι οι κυριότεροι λόγοι που επισυμβαίνουν  στην Αίγυπτο γεγονότα,όπως σφαγές αμάχων, συλλήψεις υψηλόβαθμων στελεχών της μουσουλμανικής αδελφότητας και κήρυξης της ως έκνομης οργάνωσης.

Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι σε πρώτο χρόνο αναμένουμε στο μεν Συριακό εμφύλιο πόλεμο την ανάληψη στρατιωτικής δράσης της Δύσης κατά του Assad, χωρίς την έγκριση του ΣΑ του ΟΗΕ, λόγω της σθεναρής αντίστασης της Ρωσίας κυρίως και της Κίνας δευτερευόντως, στον δε Αιγυπτιακό εμφύλιο αναμένουμε με την ανοχή και σιωπηρή συγκατάθεση της Διεθνούς κοινότητας  και την σύμπραξη στρατού και δικαιοσύνης την πλήρη περιθωριοποίηση των αδελφών μουσουλμάνων.

Το μεγάλο ωστόσο διακύβευμα για τη Δύση είναι ποιες θα είναι οι συνέπειες ,γιατί η Ρωσία του Πούτιν δεν έχει καμμία απολύτως σχέση με τη Ρωσία του Γιέλτσιν.

Είναι δε εμφανέστατο ότι η σημερινή Ρωσία έχει επανέλθει ως πραγματική υπερδύναμη στο διεθνές προσκήνιο και  διαθέτει τη δύναμη και την αποφασιστικότητα για να επιβάλλει τη βούλησή  της .

απο το  defencenet.gr