Επιστολές Γ. Παπακωνσταντίνου σε Economist και Financial Times για τη λίστα Λαγκάρντ

Με δύο επιστολές του στον Economist και στους Financial Times, ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου ρίχνει και πάλι την ευθύνη στους πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ κυρίους Καπελέρη και Διώτη και υπεραμύνεται των προσπαθειών του για την πάταξη της φοροδιαφυγής.

Χαρακτηριστικά, ο κ. Παπακωνσταντίνου
αναφέρει στους Financial Times:

Αγαπητοί κύριοι,
αναφέρετε ότι «δεν έδωσα εντολή στο ελληνικό ΣΔΟΕ να προβεί σε πλήρη έρευνα». Αυτό είναι παντελώς αναληθές. Το έκανα, όχι μια αλλά πολλές φορές. Βρίσκω πολύ αποπροσανατολιστικό ότι σε όλη αυτή τη δημόσια συζήτηση δεν έχει αναφερθεί καθόλου το γεγονός ότι ήταν κατά τη διάρκεια της δικής μου θητείας ως Υπουργός Οικονομικών που η Ελλάδα επιτέλους άρχισε σοβαρά να παίρνει μέτρα χωρίς προηγούμενο για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Τονίζεται ότι οι σημερινοί Financial Times κυκλοφόρησαν με πρώτο θέμα την υπόθεση της λίστας, σημειώνοντας ότι η ελληνική βουλή καλείται να διερευνήσει γιατί δυο πρώην Υπουργοί Οικονομικών δεν αναζήτησαν πιθανούς φοροφυγάδες.

απο το sky.gr

Βιογραφικό

Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου γεννήθηκε το 1961 στην Αθήνα. Είναι γιος του Στέργιου Παπακωνσταντίνου, αδερφού του πολιτικού Μιχάλη Παπακωνσταντίνου. Έχει σπουδάσει οικονομικά στην Αγγλία (London School of Economics). Κατέχει Μεταπτυχιακό τίτλο από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και Διδακτορικό δίπλωμα από τη Σχολή Οικονομικών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (London School of Economics). Μετά τις σπουδές του, εργάστηκε επί 10 χρόνια στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) στη Γαλλία.

Με την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1998 εργάστηκε ως σύμβουλος του Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη για θέματα Κοινωνίας της Πληροφορίας. Δυο χρόνια μετά, ορίστηκε Ειδικός Γραμματέας του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών για την Κοινωνία της Πληροφορίας (2000-2002).

 Το διάστημα 2002-2004 υπήρξε μέλος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΤΕ και εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής της ΕΕ.
 Το 2003 ήταν συντονιστής για τη «διαδικασία της Λισσαβόνας», το ευρωπαϊκό πρόγραμμα οικονομικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Από το 2004 έως το 2007 διετέλεσε οικονομικός σύμβουλος του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Γιώργου Α. Παπανδρέου. Διετέλεσε επίσης μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών (ΙΣΤΑΜΕ) – Ανδρέας Παπανδρέου (2005-2008). Το Μάιο του 2005 εξελέγη μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.

Από το 2003 έως το 2007 δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάστηκε ως σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε θέματα πολιτικής έρευνας και Κοινωνίας της Πληροφορίας με συμμετοχή σε διεθνείς ερευνητικές συνεργασίες.
Το Σεπτέμβριο 2003 ορίστηκε με απόφαση του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ Διευθυντής του Κινήματος, με αρμοδιότητα το συντονισμό των πρωτοβουλιών του Κινήματος υπό τον Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής.

Το Σεπτέμβριο του 2007 εξελέγη βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου στο Νομό Κοζάνης, ενώ ανέλαβε καθήκοντα Εκπροσώπου Τύπου του ΠΑΣΟΚ από το Μάρτιο του 2008. Ηγήθηκε του Ευρωψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ τον Ιούνιο του 2009 και διετέλεσε Ευρωβουλευτής από τον Ιούνιο του 2009 έως τον ορισμό του από τον Πρωθυπουργό ως Υπουργού Οικονομικών μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009.

Υπέγραψε ως υπουργός οικονομικών την δανειακή σύμβαση διευκόλυνσης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των χωρών μελών της Ευρωζώνης για χορήγηση δανείου 80 δισεκατομμυριούχων ευρώ ως αντιπρόσωπος του δανειολήπτη δηλαδή της Ελλάδας.

Ύστερα από τον ανασχηματισμό του Ιουνίου 2011 ορίστηκε Υπουργός περιβάλλοντος από τον Γιώργο Παπανδρέου και διατήρησε την ίδια υπουργική θέση μετά την ανάληψη καθηκόντων της πρωθυπουργίας απ'τον Λουκά Παπαδήμου.
 Στις Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Μαΐου 2012‎ ήταν υποψήφιος στην Περιφέρεια Αττικής, όπου ήρθε τρίτος αλλά δεν εκλέχτηκε Βουλευτής.

Κριτική

Κατά τη διάρκεια της θητείας του δέχτηκε έντονη κριτική για την αδυναμία εφαρμογής των μέτρων, αλλά και για την αποτυχία πάταξης της φοροδιαφυγής που είχε τεθεί ως ο μεγάλος στόχος της κυβέρνησης Παπανδρέου.
 Παράλληλα η επιβολή έκτακτων εισφορών πριν και μετά τη λήξη του 2010 με στόχο την μείωση του ελλείμματος του έτους, προκάλεσε τη δυσφορία αρκετών κοινωνικών ομάδων. Ο ίδιος ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου παραδέχθηκε τα λάθη του μετά την ανάληψη των καθηκόντων του υπουργείου οικονομικών απ'τον Ευάγγελο Βενιζέλο.

Τον Σεπτέμβριο του 2011, κατόπιν καταγγελίας του πρώην μέλους του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ, καθηγήτριας του ΑΠΘ Ζωής Γεωργαντά περί τεχνητής διογκώσεως του ελληνικού ελλείμματος του 2009, παρενέβη ο οικονομικός εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης ο οποίος και διέταξε προκαταρκτική εξέταση.
 Τον Ιανουάριο του 2012 ο κ. Πεπόνης εζήτησε να διαβιβασθεί η δικογραφία στην Βουλή επειδή από την προανάκριση είχαν προκύψει στοιχεία για ευθύνες πολιτικών προσώπων, μεταξύ αυτών και του κ. Παπακωνσταντίνου.
 Η δικογραφία διεβιβάσθη στην Βουλή και συνεστήθη εξεταστική επιτροπή, η οποία ολοκλήρωσε τις εργασίες της, με πόρισμα , που συνέταξε μόνη η πλειοψηφία των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και έκρινε ότι η αποτύπωση των στατιστικών στοιχείων της περιόδου 2009 ήταν ορθή. 
Το πόρισμα αυτό κατακρίθηκε από την ΝΔ ως μη ανταποκρινόμενο στην πραγματικότητα και προϊόν πολιτικής σκοπιμότητας.