Συνεχίζονται με αμείωτη ένταση οι βίαιες διαδηλώσεις στην Αίγυπτο οι οποίες ασκούν ασφυκτική πίεση στον ισλαμιστή πρόεδρο, Μοχάμεντ Μόρσι, να πάρει πίσω άμεσα το διάταγμα με τις υπερεξουσίες που εξασφαλίζει για τον εαυτό του, καθώς επίσης και να κατοχυρώσει τις αρχές επί των οποίων υποτίθεται ότι στηρίχτηκε η «άνοιξη» στη χώρα, δηλαδή τα δημοκρατικά ιδεώδη.
Ο Μόρσι αντιμετωπίζει την πρώτη μεγάλη
κρίση και αμφισβήτηση της εξουσίας του ιδίου και των Ισλαμιστών, με τα περιθώρια να στενεύουν και τον πειρασμό να καταφύγει στην ένοπλη βία να μεγαλώνει.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι δεν θέλει να περάσει στο εσωτερικό αλλά και διεθνώς ως ένας «νέος Μουμπάρακ» ισλαμικών πεποιθήσεων, ιδίως μετά την επιτυχή μεσολάβηση στη σύγκρουση στη Γάζα που του έδωσε «πόντους» διεθνώς.
Το πραγματικό ζήτημα που εγείρεται πλέον είναι το κατά πόσον έχει θέσει υπό τον έλεγχό του τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας, παρά τις μαζικές αποστρατείες στα ανώτερα επίπεδα διοίκησης και την ανέλιξη στρατηγών που διατηρούν καλές σχέσεις με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα.
Την ίδια στιγμή ο Μόρσι αποκάλυψε την αδύναμη θέση του όταν κάλεσε το στράτευμα να προστατεύσει τα γραφεία των Αδελφών Μουσουλμάνων σε κάποιες συνοικίες του Καΐρου και άλλες περιοχές της χώρας, πρώτον διότι έδειξε η κατάσταση να έχει ξεφύγει από τον έλεγχό του και δεύτερον διότι το στράτευμα δεν έδειξε να κινητοποιήθηκε και ιδιαίτερα…
Ο λόγος είναι απλός. Η δικαστική εξουσία την οποία αμφισβήτησε ο Μόρσι και προσπάθησε να τη θέσει υπό έλεγχο αποτελούσε εν πολλοίς συμπλήρωμα της στρατιωτικής, άρα οι στρατηγοί ανησύχησαν ότι η ενέργεια στρεφόταν και κατά αυτών…
Πλέον, στην Αίγυπτο φαίνεται ότι όσοι είναι οι ισλαμιστές, άλλοι τόσοι είναι αυτοί που διαφωνούν με τη μετατροπή της Αιγύπτου σε μια ισλαμική κοινωνία ζητώντας πραγματική Δημοκρατία. Στις τάξεις του στοιχίζονται φιλελεύθεροι, Κόπτες Χριστιανοί και μέλη του προηγούμενου καθεστώτος, οι οποίοι αντιπαρατίθενται ευθέως με τους ισλαμιστές και τους ακόμα πιο ακραίους σαλαφιστές που στηρίζουν το καθεστώς.
Δύο είναι τα συμπεράσματα, το ένα καλό και το άλλο κακό για τον πρόεδρο της Αιγύπτου:
Το πρώτο, το κακό, είναι ότι δεν μπορεί να ηγεμονεύσει – ακόμη τουλάχιστον – στην Αίγυπτο, κάτι που ήδη κατάλαβε και πρέπει να προσαρμοστεί. Προς το παρόν προσπαθεί να πάρει πίσω το διάταγμα, την αφορμή για τις ταραχές με εύσχημο τρόπο ώστε να μη φανεί ηττημένος και δεν μπορεί…
Το δεύτερο, το καλό είναι ότι μάλλον θα συσπειρώσει το δικό του «στρατόπεδο» με τους σαλαφιστές να εγκαταλείπουν τους μαξιμαλισμούς, εάν δεν θέλουν να οδηγήσουν τη χώρα σε εμφύλιο και επέμβαση του στρατεύματος…
απο το defence-point.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου