Απάντηση σε όσους θεωρούν αναπότρεπτη, αν όχι επωφελή, εξέλιξη τη στάση πληρωμών και την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους δίνει με έκθεσή του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σύμφωνα με το οποίο, μία τέτοια επιλογή είναι “αχρείαστη, ανεπιθύμητη και απίθανη”. Η έκθεση, την οποία υπογράφουν τέσσερις οικονομολόγοι του ΔΝΤ, αφήνει αιχμές κατά των αναλυτών των ξένων οίκων, των τραπεζών και των αρθρογράφων για την άκρα απαισιοδοξία με την οποία αντιμετωπίζουν την ελληνική οικονομία και, παράλληλα, απαντά αναλυτικά στα έξι επιχειρήματα που επικαλούνται συνήθως, για να δικαιολογήσουν τη στάση τους.
Συγκεκριμένα:
Επιχείρημα 1ο: Είναι πολιτικά προτιμότερο να αθετήσεις τις υποχρεώσεις σου έναντι των πλούσιων δανειστών, από το να απομυζάς τον πληθυσμό, ιδίως σε χώρες όπως η Ελλάδα, όπου μεγάλο μέρος του χρέους το έχουν ξένες τράπεζες και επενδυτές.
Εδώ, οι αναλυτές του ΔΝΤ επισημαίνουν ότι θύματα μιας αναδιάρθρωσης θα ήταν και οι εγχώριες τράπεζες, ενώ, λόγω της στενής σύνδεσης των χωρών της Ευρωζώνης, θα υπήρχε κίνδυνος για ντόμινο στην περιοχή. “Τα πολιτικά και οικονομικά κόστη μιας χρεοκοπίας πολύ πιθανόν να είναι εν γένει μεγαλύτερα από τα κόστη που συνδέονται με τη δημοσιονομική προσαρμογή”, αναφέρει η έκθεση.
Επιχείρημα 2ο: Η πτώχευση είναι αναπόφευκτη, διότι τα μέτρα πνίγουν την ανάπτυξη.
Πολύ πιο αντιαναπτυξιακά, σύμφωνα με την έκθεση, θα λειτουργούσε μια πτώχευση. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, η δημοσιονομική προσαρμογή είναι αναγκαία για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των αγορών και των πολιτών στην οικονομία, καθώς και να αυξηθούν οι επενδύσεις και η κατανάλωση.
Επιχείρημα 3ο: Η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει διότι το μέγεθος της δημοσιονομικής προσαρμογής που απαιτείται είναι αβάσταχτο.
Στο επιχείρημα αυτό, η απάντηση των αναλυτών του ΔΝΤ είναι ότι πρόκειται σαφώς για δύσκολο έργο, επ’ ουδενί όμως αδύνατο. Μάλιστα, αναφέρονται τα παραδείγματα 14 αναπτυγμένων χωρών που έχουν πετύχει ανάλογου μεγέθους προσαρμογές τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.
Επιχείρημα 4ο: Η Ελλάδα έχει συμφέρον να αναδιαρθρώσει το χρέος της, γιατί θα απαλλαγεί από ένα μέρος του κόστους της εξυπηρέτησής του.
Σύμφωνα με την έκθεση, το μέγεθος της προσαρμογής δεν θα μειωνόταν αισθητά, διότι το πρόβλημα στις αναπτυγμένες οικονομίες σήμερα δεν είναι το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους, αλλά τα πρωτογενή ελλείμματα (δηλαδή, τα ελλείμματα για τη λειτουργία του κράτους, χωρίς να υπολογίζονται τα κόστη εξυπηρέτησης του χρέους).
Επιχείρημα 5ο: Μόλις η Ελλάδα παρουσιάσει πρωτογενές πλεόνασμα, τη συμφέρει να κηρύξει πτώχευση.
Οι χώρες δεν ακολουθούν την τακτική της “στρατηγικής πτώχευσης”. Πτωχεύουν εν μέσω κρίσεων αναχρηματοδότησης. Στο παρελθόν, οι αναπτυγμένες οικονομίες που πέτυχαν πρωτογενή πλεονάσματα συνέχισαν τις πολιτικές της δημοσιονομικής εξυγίανσης.
Επιχείρημα 6ο: Η Ελλάδα δεν μπορεί να αποφύγει την πτώχευση εξαιτίας του ισχυρού ευρώ, το οποίο υποχρεώνει σε εσωτερική υποτίμηση, και άρα επιδεινώνει ακόμα περισσότερο το δημόσιο χρέος.
Το μέγεθος της εσωτερικής υποτίμησης δεν είναι τόσο τραγικό. Η Ελλάδα, ακόμα κι αν έβγαινε από την Ευρωζώνη -σενάριο το οποίο χαρακτηρίζεται “εξαιρετικά απίθανο”-, δεν θα γλίτωνε με μια αναδιάρθρωση ή πτώχευση την ανάγκη δημοσιονομικής προσαρμογής.
ΠΗΓΗ:makthes.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου