Ντούγκιν: Η ΡΩΣΙΑ ΕΧΑΣΕ ΤΗ ΣΥΡΙΑ Το Χτύπημα Είναι Χτύπημα, ο Πόνος είναι Πόνος

του Γεωπολιτικού Αναλυτή Αλεξάντερ Ντούγκιν 

Η κατάσταση στη Συρία είναι, στην πραγματικότητα, πολύ τραγική. Αυτό που συνέβη στην Συρία τις τελευταίες ημέρες, ήταν στην πραγματικότητα η υλοποίηση του σχεδίου Β των παγκοσμιοποιητών στον

Λευκό Οίκο της Ουάσιγκτον. Οι παγκοσμιοποιητές ήθελαν προηγουμένως να ελέγξουν την κατάσταση και να παρατείνουν τη διαδικασία κλιμάκωσης των συγκρούσεων, αναμοχλεύοντας εντάσεις στη Γεωργία, στη Μολδαβία, στην Αρμενία, στη Ρουμανία, στη Συρία και στη Μέση Ανατολή — παντού όπου η Ρωσία έχει στρατηγικό συμφέρον, αποδυναμώνοντας τη θέση της Ρωσίας σε αυτά τα στρατηγικά μέρη, το ένα μετά το άλλο. 

Αλλά η νίκη του Τραμπ, η προοπτική μιας νέας κυβέρνησης στην Ουάσιγκτον επιτάχυνε όλα αυτά τα σκοτεινά σχέδια υπονόμευσης της Ρωσίας. Προκειμένου να υπονομεύσουν την θητεία της διοίκησης του Τραμπ, ώστε να αποτύχει και να τον παγιδεύσουν, όλοι εκείνοι οι παγκοσμιοποιητές του «βαθέως κράτους» που βρίσκονται  στην Ουάσιγκτον επιτάχυναν τώρα τις υπονομευτικές τους προσπάθειές για να μειώσουν, να ταπεινώσουν,  την περιφερειακή σημασία της Ρωσίας. Εάν η Ρωσία εμφανισθεί πολύ αδύναμη και πολύ ασταθής και ανίκανη να διασφαλίσει τα δικά της περιφερειακά συμφέροντα και εκείνα των συμμάχων της, αυτό θα μπορούσε να στείλει το λάθος μήνυμα στον Τραμπ, οδηγώντας τον στον λάθος δρόμο να αντιμετωπίσει τη Ρωσία ως κάποια δευτερεύουσα, περιφερειακή δύναμη. Πιστεύω ότι αυτό είναι το σχέδιο των παγκοσμιοποιητών που κρύβεται πίσω από όλη αυτή την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη Συρία.

Η Συρία ήταν ο πιο αδύναμος κρίκος στην αλυσίδα. Και εκεί ακριβώς κτύπησαν με όλη την δύναμη τους συντονισμένα. Και αυτή τη φορά, οι παγκοσμιοποιητές και το Ισραήλ έχουν ρίξει όλα τα χαρτιά τους, όλη τη μόχλευση, όλες τις δυνατότητές τους εκεί στη Συρία, προκειμένου να χτυπήσουν ταυτόχρονα την κυβέρνηση του Άσαντ. Ίσως ο διεφθαρμένος Συριακός στρατός να είχε κάποιες μυστικές συμφωνίες με τη Δύση. Ίσως και κάποια μέλη της οικογένειας Άσαντ. Ο στόχος τους ήταν να φύγει η Ρωσία από τη Συρία, να ανατραπεί ο Άσαντ, να εκδιωχθούν οι Ιρανοί και να ενισχυθεί το Ισραήλ με μια αποδυναμωμένη ή διαλυμένη  Συρία, σε συνδυασμό με δευτερεύοντα στόχο της αλλαγής της εικόνας της Ρωσίας στα μάτια του Τραμπ.

Τώρα, οι παγκοσμιοποιητές σε αυτή την μεταβατική περίοδο που λήγει η προσωρινή κυβέρνηση  του Μπάιντεν, προσπαθούν να προκαλέσουν όσες περισσότερες ζημιές μπορούν  στη Ρωσία προκειμένου να αποτρέψουν την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ. Θα έλεγα ότι τα κατάφεραν καθώς ανέτρεψαν τον Άσαντ και εγκαθίδρυσαν ένα νέο καθεστώς στην Δαμασκό με  τα εχθρικά κινήματα της Αλ Κάιντα, του ISIS, των Κούρδων καθώς και των προδοτών  που φώλιαζαν μέσα στο Συριακό Στρατό και στην κυβέρνηση του Άσαντ. 

Αυτή η επίθεση  προετοιμάζονταν εδώ και περισσότερα από δέκα χρόνια από τότε που οι παγκοσμιοποιητές ξεκίνησαν την λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη».

 Στόχος τους ήταν να ανατρέψουν όλους τους παραδοσιακούς ηγέτες του Αραβικού κόσμου, κάτι που τελικά το κατάφεραν στην Τυνησία και αργότερα στην Αίγυπτο. Προκάλεσαν επίσης εμφύλιους πολέμους που συνεχίζονται ακόμη στη Λιβύη και στο Ιράκ. Η Συρία και η Ρωσία και η Κίνα ήταν πάντα στη μαύρη λίστα τους. 

Η Ρωσία και η Κίνα παρενέβησαν από κοινού στη Συρία — η Ρωσία στρατιωτικά και η Κίνα περισσότερο οικονομικά-– για να σώσουν το κοσμικό καθεστώς του Άσαντ, να αποτρέψουν τη γενοκτονία, να αποτρέψουν τον αφανισμό των εθνοτικών  και θρησκευτικών μειονοτήτων στη Συρία. Και η παρέμβαση αυτή είχε επιτυχία για περισσότερα από 10 χρόνια. 

Τώρα όμως επιτέλους επικράτησε η συντονισμένη αστραπιαία επίθεση όλων αυτών των εχθρικών δυνάμεων που καθοδηγούνταν από τους παγκοσμιοποιητές. Θα έλεγα ότι αυτή είναι μια τεράστια απώλεια για την Ρωσία. 

Δεν είναι μια υπαρξιακή απώλεια, όπως είναι, για παράδειγμα, η Ουκρανία είναι για μας, όπου θα πολεμήσουμε μέχρι την τελευταία μας πνοή. Η Συρία δεν είναι τόσο ύψιστη προτεραιότητα για την Ρωσία, αλλά παρ’ όλα αυτά ήταν πολύ σημαντική για έναν πολυπολικό κόσμο και για τη στρατηγική μας θέση στη Μέση Ανατολή. Και αυτό έχει αντίκτυπο στην ανθρωπιστική βοήθεια που παρείχαμε εκεί προς τους αμάχους. 

Τώρα, πολύ δύσκολα μπορώ να φανταστώ το τι θα επαακολουθήσει στην πολύπαθη Συρία. Σίγουρα, θα αρχίσουν οι μάχες & οι συγκρούσεις μεταξύ των εχθρικών φατριών & ομάδων. Η κοινωνία των πολιτών της Συρίας, οι μειονότητες, όπως οι Χριστιανοί, οι Αλαουϊτες και οι Σιίτες, απειλούνται με εξόντωση. Τρομερά πράγματα πρόκειται να συμβούν εκεί στη Συρία. 

Και δεν έχουμε πλέον καμία δύναμη & δυνατότητα να βοηθήσουμε τον Συριακό λαό. Κάναμε ό,τι μπορούσαμε. Πρέπει να δεχτούμε το χτύπημα ως χτύπημα, τον πόνο ως πόνο και την απώλεια ως απώλεια. Είναι η τραγική πτυχή της ανθρώπινης ύπαρξης. Αλλά πρέπει όλοι να μάθουμε & να διδαχτούμε από αυτή την τραγωδία. Νομίζω ότι η αναπόφευκτη ήττα των παγκοσμιοποιητών με την αντι-ανθρώπινη & απάνθρωπη ατζέντα τους για να εγκαθιδρύσουν την παγκόσμια κυριαρχία τους θα επιταχυνθεί μόνο από τέτοια επεισόδια. 

Νομίζω ότι η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία και οι άλλοι πόλοι του πολυπολικού μας κόσμου θα πρέπει να καταβάλουν περισσότερες προσπάθειες για να φέρουν τη δικαιοσύνη και την πραγματική Δημοκρατία στον σημερινό κόσμο και να βοηθήσουν όλες τις (εθνοτικές & θρησκευτικές) μειονότητες να επιβιώσουν από τις ιδεολογίες και τις πρακτικές των φανατικών τρομοκρατών. 

Δεν βλέπω να υπάρχει  καμία διέξοδο για τη Μέση Ανατολή βραχυπρόθεσμα. Η κατάσταση θα επιδεινωθεί μέχρι να φτάσει σε κρίσιμο σημείο. Για τους Σύρους, προσπαθήσαμε να σώσουμε την κοινωνία τους, αλλά χάσαμε. Πρέπει να αποδεχτούμε ότι αυτό θα επηρεάσει τον αγώνα μας κατά της παγκοσμιοποίησης σε άλλα μέτωπα. Αλλά αν ο Τραμπ μπορούσε να αποστασιοποιηθεί από την Ουάσιγκτον μέχρι να αναλάβει την εξουσία, ίσως θα μπορούσε να αντισταθμίσει σε κάποιο βαθμό την ατζέντα των παγκοσμιοποιητών. Ταυτόχρονα όμως, η απόλυτη αφοσίωση του Τραμπ στο Ισραήλ και μάλιστα στους πιο ακραίους ριζοσπαστικούς ηγετικούς κύκλους του Ισραήλ, όπως είναι ο ίδιος ο Νετανιάχου, όπως ο Μπεν Γκβίρ, ο Μπεζαλέλ Σμότριτς, θα μπορούσε επίσης να κάνει την κατάσταση στην Μέση Ανατολή ακόμη  πιο δύσκολη. Τίποτα πλέον δεν είναι βέβαιο. 

Τώρα, ο όλος κόσμος βρίσκεται βουτηγμένος μέσα στην αναταραχή & στο αιματηρό χάος, και όχι μόνο στην Μέση Ανατολή. Πρέπει να δείξουμε το δρόμο για την καθιέρωση εναλλακτικών σχέσεων μεταξύ χωρών, εθνών, εθνοτικών ομάδων, θρησκειών, με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που αιώνες τώρα χρησιμοποιεί η Δύση. Η Δύση δεν μπορεί να ηγηθεί της ανθρωπότητας. Μπορεί να σχεδιαζει, να υποκινεί και να δημιουργεί συγκρούσεις, να εξαπολύει πολέμους, και πραξικοπήματα ώστε να καταστρέψει, αλλά δεν μπορεί να οικοδομήσει, δεν μπορεί  να χτίσει. Δεν μπορεί να οικοδομήσει τίποτα απολύτως, αλλά η δύναμή της να καταστρέφει είναι τεράστια. 

ΠΗΓΗ: https://katehon.com/en/article/russia-lost-syria-blow-blow-pain-pain