Eνδιαφέρουσες λεπτομέρειες και πτυχές της πολυτάραχης ζωής της έδωσε σε συνέντευξη της στο Guardian η εκκεντρική Δάφνη Γκίνες, κληρονόμος, φιλάνθρωπος, μητέρα, μούσα και μουσικός όπως αυτοπροσδιορίζεται στην ιστοσελίδα της.
Μεταξύ άλλων μίλησε για την απαγωγή της όταν ήταν πέντε ετών, τον γάμο της με τον Έλληνα μεγιστάνα της ναυτιλίας Σπύρο Νιάρχο, την συνεργασία της με τον Nτέιβιντ Μπάουι και την γαλήνη που βρίσκει στο στούντιο ηχογράφησης.
Μέλος της δυναστείας της ζυθοποιίας Guinness, αλλά και των Mitfords, μιας
οικογένειας Άγγλων αριστοκρατών, η Δάφνη μεγάλωσε χωρίς να έχει συνειδητοποιήσει ότι η αγαπημένη της γιαγιά, Νταϊάνα Μόλσι, είχε παντρευτεί τον Όσβαλντ Μόσλι ιδρυτή του φασιστικού κόμματος Βρετανική Ένωση Φασιστών.Τα παιδικά χρόνια και ο Σαλβαδόρ Νταλί
Ο πατέρας της, ο Βρετανός Τζόναθαν Γκίνες, απέκτησε παιδιά από τρεις διαφορετικές γυναίκες. Όταν παντρεύτηκε τη μητέρα της Δάφνης, τη Σούζαν, ο Τζόναθαν αγόρασε ένα πρώην μοναστήρι σε ένα ισπανικό βουνό, κοντά στο σπίτι του Σαλβαδόρ Νταλί, ο οποίος διατηρούσε αστακούς στην πισίνα του.
Οι Γκίνες περνούσαν αρκετούς μήνες το χρόνο εκεί, χωρίς ρεύμα και αυτοκίνητο. Το κρεβάτι της Δάφνης ήταν δίπλα στην Αγία Τράπεζα του μοναστηριού. Πέρασε πολύ χρόνο σε σπηλιές, παίζοντας με σφήκες ή ακούγοντας τις συμβουλές του Νταλί, καλού φίλου της μητέρας της, για το πώς να είναι άτακτη, αναφέρει στο Guardian.
Αυτό μέχρι που παντρεύτηκε το 1987 στα 19 της, με τον Έλληνα μεγιστάνα της ναυτιλίας Σπύρο Νιάρχο. Γέννησε το πρώτο από τα τρία παιδιά της το 1989 και χώρισε το 1999.
Απελευθερωμένη από τον ρόλο της συζύγου της υψηλής κοινωνίας, αφιερώθηκε στον κόσμο της μόδας στο Λονδίνο, ενώ έγινε πολύ καλή φίλη με τον Alexander McQueen και την Isabella Blow, κάνοντας μόντελινγκ για αυτούς. Αργότερα άρχισε να σχεδιάζει και η ίδια ρούχα και κοσμήματα.
Τόσο ο McQueen όσο και η Blow αυτοκτόνησαν. Η δεύτερη το 2007 και ο McQueen τρία χρόνια αργότερα. Ο αδερφός της Δάφνη, Τζάσπερ, πέθανε από καρκίνο το 2011. Ο θάνατός τους την επηρέασε βαθιά. Δεν πιστεύει στην ψυχιατρική και εκτιμά ότι η φαρμακευτική αγωγή συχνά κάνει τα πράγματα χειρότερα, «ιδιαίτερα με την Isabella».
Κοντά στον θάνατο
Η Δάφνη Γκίνες είχε βρεθεί κοντά στον θάνατο όταν ήταν πέντε ετών και ένας οικογενειακός φίλος προσπάθησε να τη δολοφονήσει. Ωστόσο, μόλις τώρα αρχίζει πραγματικά να κατανοεί εκείνη την εμπειρία, και το κάνει μέσω της μουσικής. Έχει γράψει ένα τραγούδι που λέγεται Solitaire και το οποίο ερμηνεύει στο τελευταίο και έκτο άλμπουμ της.
Το 1972, ένας οικογενειακός φίλος με το όνομα Tony Baekeland εμφανίστηκε στο σπίτι των Γκίνες στο Κένσιγκτον αναζητώντας τη μητέρα του, η οποία ήταν έξω για φαγητό με τη μητέρα της Δάφνης. Το προσωπικό τον άφησε να μπει στο σπίτι και βρήκε το κορίτσι στο παιδικό της δωμάτιο. Η ίδια χάρηκε καθώς νόμισε ότι επρόκειτο να της διαβάσει μία ιστορία.
Ωστόσο τα πράγματα πήραν άσχημη τροπή.
Ο Baekeland, τότε 25 ετών, ήταν σχιζοφρενής και βίαιος. Έφτασε στο σπίτι με ένα μαχαίρι και ανακοίνωσε ότι ήθελε να σκοτώσει όλες τις γυναίκες, ξεκινώντας από το παιδί. Πήρε την Γκίνες όμηρο.
«Θυμάμαι ότι με μετέφερε μέσα στο σπίτι με ένα μαχαίρι στο λαιμό μου και είχα αίματα», λέει. «Κατέληξα έξω από το σπίτι στην Πλατεία Κένσινγκτον, ακόμη υπό την απειλή του μαχαιριού. Με έσωσε η οικονόμος των γονιών μου, η οποία προσπαθούσε να τον εμποδίσει να με σκοτώσει.
Οι δύο μητέρες έφτασαν με ένα ταξί και ο Baekeland δραπέτευσε. Σκότωσε τη μητέρα του την επόμενη μέρα, αφού είχε διαβεβαιώσει τους πάντες ότι όλα θα πάνε καλά. Αν και παρέμεινε αρκετό καιρό στην ψυχιατρική κλινική Broadmoor, ταξίδεψε στις ΗΠΑ, όπου μαχαίρωσε τη γιαγιά του, η οποία επέζησε.
«Όταν τελικά άκουσα ότι είχε αυτοκτονήσει, στη φυλακή Rikers, χρόνια αργότερα, ανακουφίστηκα», είπε. Για πολύ καιρό φοβόταν ότι θα την κυνηγήσει.
Το 2007, η Julianne Moore και ο Eddie Redmayne γύρισαν μια ταινία με θέμα την ιστορία του Baekeland, και τίτλο Savage Grace.
«Η ζωή είναι κωμωδία και τραγωδία σε ίσα μέρη», συνεχίζει η Γκίνες. «Και το κυριότερο είναι να συνέλθεις να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου και να δημιουργήσεις από αυτό κάτι που αξίζει τον κόπο».
Αν και προέρχεται από οικογένεια με μεγάλη περιουσία και παρόλο που το επώνυμό της αποτελεί εισιτήριο σε πολλά επίπεδα, τα παιδικά της χρόνια ήταν επίσης βίαια και ψυχρά, κάτι που τελικά προσπαθεί να κατανοήσει τώρα, στα 55 της.
«Ήταν μια πολύ περίεργη εμπειρία η ζωή μου», επισημαίνει η ίδια.
Ο Σταύρος Νιάρχος και η χρυσή φυλακή
Σύμφωνα με κάποια ρεπορτάζ που επικαλείται το Guardian, η Γκίνες “σώθηκε” από τον γάμο της με τον Νιάρχο, ο οποίος ήταν κάτι σαν χρυσή φυλακή.
Είπε ότι το διαζύγιο προέβλεπε περιορισμένες επαφές με τα παιδιά της, τα οποία πήγαν να ζήσουν με τον πατέρα τους και η ίδια περνούσε τις γιορτές μόνη. Κατά τη διάρκεια του γάμου, είχε μόνο «μερικές μέρες άδεια» μετά από κάθε γέννα, όπως αναφέρει, προτού επιστρέψει «πίσω στη ρουτίνα» της συζύγου ενός μεγιστάνα.
Το ενδιαφέρον του τύπου επικεντρώθηκε στον ποσό των 39 εκατομμυρίων δολαρίων που έλαβε μετά το διαζύγιο, εκτός από άλλα χρήματα που είχε από την οικογένεια της.
Όταν της ζητήθηκε να σχολιάσει τον πρώην σύζυγό της, θέλησε να παρουσιάσει ένα κοινό μέτωπο. «Ω, είμαστε πραγματικά, πολύ καλοί φίλοι τώρα…». «… Αυτό που θέλω είναι ευτυχία για την οικογένειά μου. Αλλά, ξέρετε, όλα αυτά ήταν πολύ καιρό πριν. Είμαστε πολύ καλοί φίλοι αυτή την περίοδο».
Το πρόσωπό της λάμπει όταν αναφέρεται στα παιδιά της, δύο γιους και μια κόρη, που είχαν όλοι την εκπαίδευση που δεν κατάφερε να έχει η ίδια καθώς παντρεύτηκε μικρή. «Είναι τόσο λαμπρά παιδιά μου», λέει. «Θεέ μου, είναι τόσο υπέροχοι! Και είναι επίσης τόσο καλοί άνθρωποι. Αυτό είναι το μόνο που θα μπορούσες να ευχηθείς».
Η αγάπη για τη μουσική
Η Γκίνες ασχολείται με την μουσική από το 2016. Σε κάθε άλμπουμ, λέει ότι καταπονείται υπερβολικά, αλλά αρρωσταίνει μόνο όταν σταματήσει να εργάζεται, οπότε είναι καλύτερα να μην σταματήσει.
«Με κάθε άλμπουμ, από το δεύτερο άλμπουμ και μετά, κατέληγα στο νοσοκομείο», είπε.
Όταν ολοκλήρωσε το τελευταίο της άλμπουμ, προσβλήθηκε από πνευμονία και μόλις πρόσφατα ανάρρωσε.
Οι εργάσιμες μέρες της ξεκινούν με φρέσκο δυόσμο σε ζεστό νερό (δεν πίνει καφέ, ούτε τσάι) και “λίγη βιταμίνη”, πριν πάει «κατευθείαν στο γυμναστήριο» και μετά ασχοληθεί εντατικά με τη μουσική της.
Η Γκίνες άρχισε να φτιάχνει μουσική ακολουθώντας τη συμβουλή του Ντέιβιντ Μπάουι, ο οποίος της λείπει πολύ.
«Ο Μπάουι ήταν ο μεγάλος μου υποστηρικτής», λέει. «Ουσιαστικά ήταν σκιώδης παραγωγός του πρώτου μου άλμπουμ». Ήταν τόσο καλός.
Η Γκίνες γυρνούσε πάντα τον κόσμο. Πρόσφατα νοίκιασε ένα σπίτι στο Λονδίνο, παρόλο που είπε ότι δεν θα μετακομίσει ποτέ πίσω, αν και «ζούσε κυρίως σε ξενοδοχεία».
Πούλησε ένα διαμέρισμα στο Μανχάταν για 10 εκατομμύρια δολάρια αφού οι γείτονες του κάτω ορόφου παραπονέθηκαν ότι τα μπάνια της συνέχιζαν να ξεχειλίζουν και να καταστρέφουν το ταβάνι τους.
Θυμάται μια περίοδο που πέρασε ζώντας στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του 1990, «όταν έκανα παιδιά, αλλά στον ελεύθερο χρόνο μου έκανα πράγματα όπως το να ανακαλύπτω το διαδίκτυο. Και πήγαινα σε μαθήματα πληροφορικής με όλους αυτούς τους χρηματιστές της Wall Street».
Την πρώτη φορά που προσπάθησε να αποθηκεύσει μια φωτογραφία «χρειάστηκε περίπου μιάμιση μέρα για να τη κατεβάσω», είπε.
Στη ερώτηση αν θα παντρευόταν ξανά δείχνει έκπληκτη.
«Πιστεύω στην τέχνη. Και αυτό είναι πραγματικά το μόνο πράγμα που δεν με έχει απογοητεύσει ποτέ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου