Αυτός ο χάρτης δείχνει επεισοδιακές δονήσεις και ολισθήσεις (ETS) που καταγράφηκαν στο νότιο-κεντρικό νησί Βανκούβερ από τις 20 Μαρτίου.Δεν μπορείτε να το αισθανθείτε, αλλά το έδαφος κάτω από τα πόδια μας στο νότιο-κεντρικό νησί του Βανκούβερ κινείται.
Οι σεισμολόγοι έχουν καταγράψει χιλιάδες "επεισοδιακές δονήσεις και γεγονότα ολίσθησης" που συμβαίνουν με γρήγορο ρυθμό από τις 20 Μαρτίου και κινούνται με νοτιοανατολική κατεύθυνση κατά μήκος του Νησιού.
Περισσότερες από 4.200 μικροσκοπικές δονήσεις έχουν καταγραφεί μέχρι στιγμής μεταξύ 25 και 40 χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια, δήλωσε ο John Cassidy, σεισμολόγος του Natural Resources Canada και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βικτώριας.
"Δεν είναι σεισμοί. ... Στα όργανα μοιάζουν με σεισμούς από ένα τρένο που περνάει", δήλωσε ο Cassidy.
Είπε ότι αυτές οι εκρήξεις μικρών δονήσεων και ολισθήσεων συμβαίνουν περίπου κάθε 15 μήνες κατά μήκος των ρηγμάτων που σχηματίζουν τα όρια των τεκτονικών πλακών - στην περίπτωσή μας, τη ζώνη καταβύθισης Cascadia από τη χερσόνησο Brooks στο νησί μέχρι τη Βόρεια Καλιφόρνια, όπου το σύστημα πλακών Juan de Fuca καμπυλώνει δυτικά κάτω από τη βορειοαμερικανική πλάκα.
Τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια αργής ολίσθησης των ρηγμάτων - μεγέθους περίπου πέντε στοιβαγμένων δεκάρες - συμβαίνουν συνήθως σε διάστημα αρκετών εβδομάδων, συνοδευόμενα από δονήσεις που εμφανίζονται στις σεισμικές καταγραφές ως παρατεταμένες, διακοπτόμενες δονήσεις του εδάφους, δήλωσε ο Cassidy.
Η δραστηριότητα του ETS συνεχίζεται εδώ και αιώνες, αλλά μόλις πρόσφατα καταγράφηκε με τη χρήση εξελιγμένης τεχνολογίας GPS σε περισσότερες από 40 τοποθεσίες πάνω και κάτω από το νησί. Διαφέρουν από τους σεισμούς, οι οποίοι δημιουργούν μεγάλα, απότομα κρουστικά κύματα που υποχωρούν πολύ γρήγορα, αλλά οι ETS μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση των εκτιμήσεων σχετικά με το πού και πότε μπορεί να συμβεί ο επόμενος σεισμός, δήλωσε ο Cassidy.
Χαρτογραφώντας τις περιοχές στο ρήγμα υποβύθισης όπου δεν συσσωρεύεται τάση μακροπρόθεσμα, τα γεγονότα δονήσεων καθορίζουν το χερσαίο όριο της ζώνης που θα μπορούσε να διαρραγεί κατά τη διάρκεια του επόμενου μεγάλου σεισμού.
Αυτό παρέχει μια πιο ακριβή εκτίμηση για το πόσο κοντά θα μπορούσε να είναι το ρήγμα σε μεγάλες πόλεις της Δυτικής Ακτής, όπως η Βικτώρια, το Βανκούβερ και το Σιάτλ, και τι κραδασμοί θα μπορούσαν να συμβούν, είπε.
Διατομή του φλοιού της ζώνης υποβύθισης Cascadia και της ζώνης επεισοδιακών δονήσεων και ολίσθησης κάτω από τη νήσο Βανκούβερ
Αν και τα συμβάντα δονήσεων και ολίσθησης δεν θα βοηθήσουν στην πρόβλεψη του χρόνου των σεισμών, παρέχουν μια βάση για τη βελτίωση της πρόβλεψης των σεισμών, αναφέρει το Γεωλογικό Ινστιτούτο του Καναδά. Κάθε επεισόδιο ETS προσθέτει μια μικρή ποσότητα τάσης στο κλειδωμένο τμήμα της ζώνης υποβύθισης.
Καθώς η τάση αυξάνεται και πλησιάζει ένα κρίσιμο επίπεδο, ένα συμβάν ETS μπορεί να παρέχει την πρόσθετη τάση που απαιτείται για να ξεπεραστεί η τριβή σε ένα ρήγμα, προκαλώντας έναν μεγάλο σεισμό. "Μας βοηθά να σχηματίσουμε μια κατανόηση της υποβύθισης και του πού είναι πιθανό να συμβούν σεισμοί και να απελευθερώσουν ενέργεια ... αλλά πού και πόσο μεγάλοι δεν μπορούμε να προβλέψουμε", δήλωσε ο Cassidy. Σύμφωνα με τη Γεωλογική Υπηρεσία του Καναδά, οι πλάκες Juan de Fuca και της Βόρειας Αμερικής δεν ολισθαίνουν εύκολα η μία δίπλα στην άλλη.
Συγκρατούνται από την τριβή σε μια κλειδωμένη ζώνη, κατά μήκος του ανώτερου τμήματος του ρήγματος υποβύθισης, και οι περιστασιακές δονήσεις προκαλούν μικρές ολισθήσεις, συνήθως όχι μεγαλύτερες από ένα εκατοστό. Όμως, κάθε 500 έως 600 χρόνια κατά μέσο όρο, η πίεση γίνεται πολύ μεγάλη στην κλειδωμένη ζώνη και αυτή τελικά διαρρηγνύεται και απελευθερώνεται συσσωρευμένη ενέργεια αιώνων, προκαλώντας σεισμό μεγέθους 8 ή 9 βαθμών που έχει ως αποτέλεσμα την μετακίνηση του ρήγματος κατά 10 έως 20 μέτρα, κατά μήκος των εκατοντάδων χιλιομέτρων που απαρτίζουν τη γραμμή του ρήγματος της Κασκάντιας. Μετά από έναν μεγάλο σεισμό, οι δύο πλάκες επανασυνδέονται και ο κύκλος κολλήματος-ολίσθησης επαναλαμβάνεται. Σύμφωνα με τους παρακάτω χάρτες, φαίνεται ότι το γεγονός της αργής ολίσθησης λαμβάνει χώρα κατά μήκος ολόκληρης της Κασκάδιας αυτή τη στιγμή:
Συνεχιζόμενο συμβάν αργής ολίσθησης κατά μήκος της ζώνης υποβύθισης Cascadia τον Μάρτιο-Απρίλιο του 2022.
Βρείτε άλλους χάρτες στην παρακάτω ανάρτηση στο Facebook:
Επιπλέον, τουλάχιστον 3 σεισμοί έπληξαν το Mendocino Triple Junction στις 4 Απριλίου 2022. Αυτό είναι το σημείο όπου η ζώνη υποβύθισης Cascadia συναντά το ρήγμα του Αγίου Ανδρέα.
σεισμοί Mendocino Triple Junction στις 4 Απριλίου 2022. USGS
Αν και οι μικρότεροι σεισμοί είναι συνηθισμένοι στο νησί και γύρω από αυτό, ο τελευταίος "μεγάλος σεισμός" εδώ έγινε στις 26 Ιανουαρίου 1700.
Είχε μέγεθος μεταξύ 8,7 και 9,2 Ρίχτερ, δήλωσε ο Cassidy.
Είπε ότι οι λεπτομέρειες είναι γνωστές επειδή υπάρχει γραπτή ιστορία στην Ιαπωνία από εκείνη την ημερομηνία για ένα "ορφανό τσουνάμι" που κύλησε στην ακτή εκείνη την ημέρα, και ευθυγραμμίζεται με την προφορική ιστορία των ιθαγενών εδώ για ένα τσουνάμι και κατολισθήσεις.
Οι έρευνες της ακτογραμμής δείχνουν επίσης πώς η γη και τα δάση γλίστρησαν στον ωκεανό, είπε.Από το 1991, αυτοματοποιημένα όργανα GPS που είναι αγκυροβολημένα στο υπέδαφος γύρω από το νησί παρακολουθούν τη σταδιακή συμπίεση προς τα ανατολικά του παράκτιου άκρου της νοτιοδυτικής Βρετανικής Κολομβίας που προκύπτει από την κλειδωμένη ζώνη.
Πιο πρόσφατα, χρησιμοποιώντας βελτιωμένα δεδομένα GPS και εργαλεία ανάλυσης, οι επιστήμονες ανακάλυψαν μια πιο λεπτή συμπεριφορά ολίσθησης σε ένα βαθύτερο τμήμα του ρήγματος καταβύθισης, που τώρα αναφέρεται ως ζώνη ολίσθησης ETS.
Κατά μήκος της κλειδωμένης ζώνης, που εκτείνεται σε βάθος 15 έως 20 χιλιομέτρων, η σύγκλιση των πλακών ωθεί το παράκτιο άκρο της βορειοαμερικανικής πλάκας προς την ενδοχώρα εδώ και εκατοντάδες χρόνια (ως μέρος του μεγάλου σεισμικού κύκλου).
Ωστόσο, σε βάθη μεταξύ 25 και 45 χιλιομέτρων, το ρήγμα υποβύθισης κολλάει για περιόδους περίπου 15 μηνών και στη συνέχεια ολισθαίνει εκατοστά μέσα σε μερικές εβδομάδες.
Η αργή ολίσθηση του ρήγματος και οι δονήσεις είναι τόσο μικροσκοπικές που είναι ανιχνεύσιμες μόνο με εξειδικευμένο εξοπλισμό.Είναι όμως σημαντικό να σημειωθούν και θα μπορούσαν να δώσουν βασικές πληροφορίες στους σεισμολόγους για μελλοντικούς σεισμούς, δήλωσε ο Cassidy.
Οι σεισμοί συνήθως πρέπει να έχουν μέγεθος 3 για να γίνουν αισθητοί και μέγεθος 5 για να προκαλέσουν ζημιές, αλλά αυτό εξαρτάται από το πού συμβαίνουν, δήλωσε ο Cassidy.
Είπε ότι παρόλο που έχουν περάσει 322 χρόνια από τον τελευταίο μεγάλο σεισμό - που είναι με ασφάλεια μέσα στην εκτίμηση του μέσου όρου των 500 έως 600 ετών - ακριβείς προβλέψεις για τους σεισμούς μεγα-μεγέθους (άνω του 8ου μεγέθους) είναι αδύνατες.
"Είναι πάντα μια πρόκληση να μην τρομάζουμε τους ανθρώπους, αλλά ζούμε σε μια σεισμική ζώνη", δήλωσε ο Cassidy. "Και είναι σημαντικό να υπενθυμίζουμε στους ανθρώπους να είναι προετοιμασμένοι". strangesounds.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου