Δίνετε τα «σωστά» μαθήματα οικονομίας στα παιδιά σας;

Κάντε το τεστ και διαπιστώστε εάν μεγαλώνετε τα παιδιά σας έτσι ώστε να αποκτήσουν να σωστή σχέση με τα χρήματα. 

 Στο σούπερ μάρκετ το παιδί σας ζητάει να βάλει στο καλάθι μια λιχουδιά ή ένα παιχνιδάκι. Εσείς:

Α. Του εξηγείτε ότι η λίστα με τα πράγματα που χρειάζεστε είναι συγκεκριμένη και
δεν θα πάρετε κάτι που δεν περιλαμβάνεται σ’ αυτήν και επιμένετε στη θέση σας ό,τι κι αν γίνει.

Β. Του εξηγείτε ότι αυτό που θέλει δεν περιλαμβάνεται στη λίστα, αλλά επειδή εκείνο αρχίζει να κλαίει και να κάνει σκηνή, του το παίρνετε για να σταματήσει.

Γ. Φροντίζετε να μη βρεθείτε σ’ αυτή τη θέση, αναθέτοντας από την αρχή στο παιδί μερικές πρωτοβουλίες, όπως να βρει σε ποιο διάδρομο είναι τα χαρτιά κουζίνας ή να ελέγξει ποιο πακέτο μακαρόνια έχει τη χαμηλότερη τιμή.

Σωστή απάντηση: Γ. Εάν ενδίδετε κάθε φορά στις απαιτήσεις του παιδιού σας, κυρίως επειδή αρχίζει να συμπεριφέρεται ανάρμοστα, αυτό που στην πραγματικότητα κάνετε είναι να επιβραβεύετε την ανάρμοστη συμπεριφορά και να του δίνετε ένα κίνητρο να την επαναλάβει και στο μέλλον. Αξιοποιήστε την επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ για να δώσετε πολύτιμα μαθήματα στο παιδί σας, με τη μορφή παιχνιδιού, εξηγώντας γιατί πρέπει να συγκρίνουμε τις τιμές και για ποιο λόγο κάποια προϊόντα είναι πιο ακριβά από τα άλλα. Έτσι, θα αποσπάσετε την προσοχή του από αυτό που θέλει να αγοράσει και θα αρχίσει να αποκτά σωστές καταναλωτικές συνήθειες, κατανοώντας ότι ψωνίζουμε με βάση τις ανάγκες μας και τις τιμές και όχι τις πρόσκαιρες επιθυμίες μας.

Δίνετε στα παιδιά σας να διαχειρίζονται ένα «δικό τους» μικροποσό:

Α. Όταν τακτοποιούν το δωμάτιό τους ή βοηθούν στο σκούπισμα και το ξεσκόνισμα.

Β. Δεν τους δίνω καθόλου, είναι πολύ μικρά.

Γ. Δίνω ένα συγκεκριμένο ποσό κάθε εβδομάδα στο καθένα, ανάλογα με την ηλικία του.

Σωστή απάντηση: Γ. Από την ηλικία που το παιδί αρχίζει να μπορεί να κάνει βασικές αριθμητικές πράξεις και να κατανοεί τη διαφορετική αξία των διαφορετικων νομισμάτων –γύρω στα 6- είναι καλό να του δίνετε ένα μικρό χαρτζιλίκι ώστε να εξασκηθεί στη σωστή διαχείριση των χρημάτων. Μπορείτε να ξεκινήσετε με μισό έως ένα ευρώ για κάθε χρόνο της ηλικίας του, δηλαδή 5 ώες 10 ευρώ την εβδομάδα για ένα δεκάχρονο παιδί. Σε ό,τι αφορά τις δουλειές του σπιτιού, αυτές είναι υποχρέωση κάθε μέλους της οικογένειας και τα παιδιά οφείλουν να συμμετέχουν χωρίς να απαιτούν να «πληρωθούν» για αυτό. Μπορείτε, ωστόσο, να τους δίνετε κάποια μικρή αμοιβή για έξτρα δουλειές, πέρα από τις καθημερινές και απαραίτητες, όπως εάν καθαρίσουν την αποθήκη ή βοηθήσουν στα μαθήματά του το μικρότερο αδερφάκι τους.

  Αγοράζετε μια καινούρια κούκλα για την κόρη σας και όταν ανοίγει το κουτί στο σπίτι, διαπιστώνει ότι το φόρεμά της είναι σκισμένο. Εσείς:

Α. Πηγαίνετε στο κατάστημα και αγοράζετε μια καινούρια επειδή έχει στεναχωρηθεί. 

Β. Πηγαίνετε μαζί στο κατάστημα και ζητάτε από το παιδί να εξηγήσει στον υπάλληλο ποιο είναι το πρόβλημα με το παιχνίδι και να το αντικαταστήσει με ένα καινούριο.

Γ. Της εξηγείτε ότι αυτό δεν μειώνει την αξία του κι ότι μπορεί να παίζει με την κούκλα της κι ας φοράει σκισμένο φουστάνι.

Σωστή απάντηση: Β. Αν και οι περισσότεροι από εμάς μάλλον θα πήγαιναν να πάρουν μια καινούρια κούκλα για να αποφύγουν γκρίνιες και παράπονα, αυτό θα ήταν λάθος. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν από μικρά ότι στη ζωή δεν είναι όλα προβλέψιμα. Από την άλλη, εάν το πείσουμε ότι δεν έγινε και τίποτα που το παιχνίδι είναι ελαφρά χαλασμένο, δεν του μαθαίνει να έχει καταναλωτική συνείδηση και να ξέρει τι αγοράζει με τα χρήματα του δίνει 9αφού τα κερδίσει με κόπο). Αντίθετα, πηγαίνοντας μαζί του στ οκατάστημα, έχουμε την ευκαιρία να του δείξουμε από κοντά πολλά χρήματα πράγματα, όπως για παράδειγμα ότι πάντα κρατάμε τις αποδείξεις γιατί μπορεί να χρειαστεί να επιστρέψουμε κάτι, αλλά και πώς διεκδικούμε ευγενικά τα δικαιώματά μας.

Ο γιος σας θέλει απεγνωσμένα την καινούρια παιχνιδομηχανή που κυκλοφορεί. Εσείς:

Α. Του λέτε ότι θα του την πάρετε, όχι όμως αμέσως αλλά τα Χριστούγεννα ή στη γιορτή του.

Β. Του ζητάτε να μαζεύει χρήματα από το χαρτζιλίκι του μέχρι τα Χριστούγεννα ή τα γενέθλιά του κι αν έχει καταφέρει να συγκεντρώσει τα μισά από αυτά που χρειάζονται θα δώσετε εσείς τα άλλα μισά.

Γ. Την αγοράζετε με την πρώτη ευκαιρία.

Σωστή απάντηση: Β. Είναι καλό τα παιδιά να μάθουν ότι χρειάζεται να περιμένουν για να αποκτήσουν κάτι που θέλουν, αντί να πιστεύουν ότι μπορούν να έχουν οτιδήποτε θελήσουν εδώ και τώρα. Επιπλέον, δίνοντας την ευκαιρία στο παιδί να κάνει έναν προγραμματισμό στα οικονομικά του βάζοντας έναν συγκεκριμένο στόχο, του επιτρέπετε να συνειδητοποιήσει πολλά πράγματα, όπως για παράδειγμα ότι για να αποκτήσουμε κάτι «ακριβό», όπως το παιχνίδι που ζητάει, θα πρέπει να στερηθούμε κάποια πιο «μικρά» πράγματα, όπως για παράδειγμα ένα παγωτό, μια ταινία στον κινηματογράφο ή ένα καινούριο μπλουζάκι, ώστε να συγκεντρώσουμε τα χρήματα που είναι απαραίτητα. Έτσι μαθαίνει να προγραμματίζει τις αγορές του και να αποταμιεύει για τα μέλλον.

 Πηγαίνετε με τα παιδιά σας σε ένα πολυκατάστημα για να αγοράσουν καινούριες φόρμες και αθλητικά παπούτσια για το σχολείο.

 Α. Τους αφήνετε να επιλέξουν ό,τι θέλουν και στο τέλος πηγαίνετε στο ταμείο όπου πληρώνετε με την πιστωτική σας κάρτα.

 Β. Επιλέγετε εσείς ό,τι σας αρέσει και ό,τι είναι μέσα στο μπάτζετ σας χωρίς να τα ρωτήσετε

 Γ. Τους εξηγείτε πόσα χρήματα μπορείτε να διαθέσετε και εάν οι επιλογές τους υπερβούν το μπάτζετ, τους ζητάτε να επιστρέψουν κάτι στα ράφια μέχρι τα ψώνια τους να μπορούν να καλυφθούν από τα χρήματα που έχετε προϋπολογίσει.

 Σωστή απάντηση: Γ. Οι περισσότεροι καταναλωτές έχουν μια αίσθηση ότι οι αγορές με πιστωτική κάρτα δεν «πονούν» τόσο όσο αυτές με μετρητά, κι αυτό είναι κάτι που δεν θέλετε να περάσετε στα παιδιά σας από μικρή ηλικία. Καλό θα ήταν να μην χρησιμοποιείτε πιστωτική κάρτα όταν ψωνίζετε μαζί τους, αλλά να έχετε ένα συγκεκριμένο ποσό σε μετρητά το οποίο είναι δεδομένο ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα να υπερβείτε, ακόμα κι αν τα οικονομικά σας σας επιτρέπουν να διαθέσετε πολύ περισσότερα.

 απο το http://mamamia.gr