Σε ποιον ανήκουν τα οστά του τάφου στην Αμφίπολη

Ρωξάνη
Ήταν η πρώτη σύζυγος του Μ. Αλέξανδρου από την Βακτριανή και το όνομά της σήμαινε μάλλον άστρον.
 Ο πατέρας της Οξυάρτης διαφέντευε μια περιοχή που σήμερα υπάγεται στο Αφγανιστάν και συγκρούστηκε με τους Μακεδόνες με κορύφωση την πολιορκία της Σογδιανής πέτρας ενός κάστρου επάνω σε ένα απόκρημνο βράχο.
 Ο Αλέξανδρος αφού επικράτησε στην μάχη, αποφάσισε να παντρευτεί την Ρωξάνη, μια κίνηση με
σαφείς πολιτικές προεκτάσεις για την σύσφιξη των σχέσεων με τους τοπικούς πληθυσμούς και το μήνυμα οικουμενικότητας που ήθελε να προωθήσει. Ο γάμος έγινε το 327 π.Χ και η Ρωξάνη τον ακολούθησε στην υπόλοιπη εκστρατεία. Ο γιός τους Αλέξανδρος Δ γεννήθηκε όμως , μετά τον θάνατο του στρατηλάτη στην Βαβυλώνα. Για να διασφαλίσει την βασιλεία του γιού της μεθόδευσε την δολοφονία της κόρης του Δαρείου Στάτειρας την οποία επίσης είχε παντρευτεί ο Αλέξανδρος.
 Στην πορεία του χρόνου που επακολούθησε, η Ρωξάνη ταξίδεψε στην Μακεδονία όπου και εγκαταστάθηκε μαζί με το παιδί της και βρέθηκε στο επίκεντρο των συγκρούσεων για την κατάκτηση της εξουσίας.
 Ήταν η περίοδος κατά την οποία κυριαρχούσε ο Κάσσανδρος ο οποίος τους περιόρισε στην Αμφίπολη και στην συνέχεια τους σκότωσε (311) προκειμένου να εξαφανίσει τον νόμιμο διεκδικητή της εξουσίας.
Η εικασία για την σύνδεση του μνημείου με την Ρωξάνη αποδυναμώνεται, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, από το γεγονός της ύπαρξης του Λέοντα στην κορυφή του τύμβου κάτι που δεν συνάδει με γυναικεία ταφή.

Αλέξανδρος Δ '
Γιός του στρατηλάτη που δολοφονήθηκε σε ηλικία 12 ετών. Ήταν ο νόμιμος διάδοχος της τεράστιας αυτοκρατορίας. Αμέσως, όταν γεννήθηκε, αναγνωρίστηκε ως βασιλιάς μαζί με τον Φίλιππο τον Αρριδαίο, ήταν όμως υπό την κηδεμονία του Περδίκα και ύστερα του Αντίπατρου. Αργότερα φυλακίστηκε μαζί με την μητέρα του στην Αμφίπολη και στην συνέχεια δολοφονήθηκε με διαταγή του Κάσσανδου ο οποίος είχε αναλάβει στρατηγός της Ευρώπης μέχρι , υποτίθεται, να ενηλικιωθεί. Άγνωστο παραμένει εάν και πώς κηδεύθηκε.
Η σύνδεσή του με το μνημείο της Αμφίπολης αποδυναμώνεται από την ύπαρξη ενός γνωστού τάφου στις Αιγές.
Το 1979 οι έρευνες του καθηγητή Μ. Ανδρόνικου στην Βεργίνα, εκεί όπου κατά παράδοση ήταν οι τάφοι των Μακεδόνων βασιλέων, έφεραν στον φώς ένα σημαντικό εύρημα, πολύ κοντά στον τάφο του Φιλίππου Β.
 Ήταν μεγάλος ασύλητος τάφος που ανήκε σε έφηβο 12-14 ετών.
 Ο προθάλαμος είναι διακοσμημένος και υπήρχαν χρυσά και αργυρά σκεύη που υποδηλώνουν βασιλική ταφή. Ονομάστηκε “τάφος του Πρίγκιπα” και επιστήμονες τον συνδέουν με τον Αλέξανδρο Δ.

Ολυμπιάδα
Η μητέρα του Μ. Αλέξανδρου διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στα μετέπειτα γεγονότα της Μακεδονίας. Ενοχλημένη από την συμβασιλεία του εγγονού της Αλέξανδρου Δ με τον Φίλιππο Αρριδαίο και την σύζυγό του Ευρυδίκη, όταν αυτοί συμμάχησαν με τον Κάσσανδο , η Ολυμπιάδα ξεκίνησε εκστρατεία εναντίον τους. Όταν τελικά έπεσαν στα χέρια της αιχμάλωτοι, τους θανάτωσε καθώς και συγγενείς άλλων αντιπάλων της.
Στην συνέχεια ο Κάσσανδος πολιόρκησε επτά μήνες την Ολυμπιάδα στην Πύδνα της Πιερίας και την ανάγκασε να συνθηκολογήσει για να διασώσει τον εγγονό της.
Ύστερα αθέτησε την υπόσχεσή του και διέταξε να την δολοφονήσουν η κατά άλλους, επέτρεψε στους συγγενείς όσων είχε δολοφονήσει , να την λιθοβολήσουν μέχρι θανάτου “αφήνοντας το σώμα να σαπίσει” (316 π.Χ) .
 Έχει εκφραστεί η υπόθεση ότι ίσως ο τάφος της είναι στην περιοχή της Πύδνας ,στην τούμπα του Μακρύγιαλου, χωρίς όμως ακόμα να έχει αποκαλυφθεί, ούτε υπάρχουν σχετικές αποδείξεις.

Νέαρχος
Περίφημος ναύαρχος με οικογενειακή καταγωγή από την Κρήτη βρέθηκε σε μικρή ηλικία στην Μακεδονία, όταν ο πατέρας του μετανάστευσε εκεί και υπηρετούσε στην αυλή του Φίλιππου. Ο Νέαρχος φέρεται ως ένας από τους παιδικούς συντρόφους του Μ. Αλέξανδρου οι οποίοι εξορίστηκαν από τον Φίλιππο. Αργότερα υπήρξε ο επικεφαλής του στόλου του Μ. Αλέξανδρου κατά την εκστρατεία. Η μεγάλη του ικανότητα φάνηκε στο ταξίδι της επιστροφής όταν ξεκίνησε από τον Υδάσπη ποταμό, έπλευσε στον Περσικό κόλπο και κατάφερε να φτάσει στις εκβολές του Ευφράτη ποταμού. Ένα πρωτοφανές για την εποχή εγχείρημα, χωρίς την υποστήριξη του στρατού και επαρκείς προμήθειες, διασχίζοντας άγνωστες περιοχές. Η στήριξη της εκστρατείας απο τον στόλο είχε βαρύνουσα σημασία , όμως η επιστροφή αποτέλεσε μια πραγματική εποποιία η οποία αποδίδεται στον Νέαρχο. Ως εξερευνητής χαρτογράφησε την διαδρομή και κατέγραψε το ταξίδι αφηγούμενος τις περιπέτειες του , κατά τον Περίπλου. Το έργο του δεν διασώθηκε όμως το μοναδικό ναυτικό ντοκουμέντο αποτέλεσε πηγη για τον Αρριανό, γράφοντας την “Ινδική”. Μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου, διατήρησε την αρχηγία του στόλου αλλά παρέδωσε την Λυκία στον Αντίγονο και συμμάχησε με τον γιό του, Δημήτριο τον πολιορκητή. Αλλού αναφέρεται ότι αργότερα ναυπηγούσε στόλο στην Φοινίκη, ότι σκοτώθηκε στην μάχη της Ιψούς η ότι επέστρεψε στην Μακεδονία.

Ανδροσθένης
Αξιωματούχοι του Μακεδονικού στόλου οι οποίοι συνδέονται με την Αμφίπολη. Ο Ανδροσθένης είχε καταγωγή από την Θάσο και μετέπειτα εγκαταστάθηκε στην Αμφίπολη. Υπήρξε τριήραρχος του Μ. Αλέξανδρου και συνόδευσε τον Νέαρχο στον Ινδικό ωκεανό. Αργότερα εστάλη για να εξερευνήσει την θαλάσσια περιοχή της Αραβίας και έφτασε έως το Μπαχρειν.

Λαομέδων:
Ο Λαομέδων καταγόταν από την Αμφίπολη η κατ άλλους από την Μυτιλήνη. Ήταν από τους νεανικούς συντρόφους του Μ. Αλέξανδρου είχε και εκείνος εξοριστεί απο τον Φίλιππο Β ενώ αποκαταστάθηκε αργότερα. Στην εκστρατεία ανέλαβε ως τριήραρχος στην κάθοδο του Υδάσπη.
Πηγή: Εθνος της Κυριακής

Ηφαιστίωνας
Γιος του Αμύντορα, παιδικός φίλος, αξιωματικός και συνοδοιπόρος του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην εκστρατεία του στην Ασία.
Γεννήθηκε στην Πέλλα και ήταν ένας από τους Μακεδόνες βασιλικούς παίδες που συμμετείχαν μαζί με τον Αλέξανδρο στις διαλέξεις του Αριστοτέλη στη Μίεζα, ίσως το 343. Συμμετείχε ως αξιωματικός στην εκστρατεία του Αλέξανδρου στην Ασία.
Αρχικά τον βρίσκουμε στην Τροία να στεφανώνει τον τάφο του Πατρόκλου, ενώ αντίστοιχα ο Αλέξανδρος στεφάνωσε τον τάφο του Αχιλλέα, φανερώνοντας την ισόβια φιλία ανάμεσα στους δύο άνδρες. Χαρακτηριστικά, ο Αλέξανδρος συνήθιζε να αναφέρεται στον Κρατερό ως Φιλοβασιλέα, ενώ στον Ηφαιστίωνα ως Φιλαλέξανδρο. Στα πρώτα χρόνια της εκστρατείας στην Ασία, βρίσκουμε ελάχιστες αναφορές στον Ηφαιστίωνα σε στρατιωτικές επιχειρήσεις. Το 332 π.Χ. τον βρίσκουμε να ηγείται του στόλου που συνόδευε τον στρατό του Αλέξανδρου στη Φοινίκη. Το 331 π.Χ., ήταν αυτός που δέχτηκε ένα νεαρό από τη Σάμο, τον Αριστίωνα, σταλμένο από τον Δημοσθένη για να μεσολαβήσει στον Αλέξανδρο για ένα πιθανό συμβιβασμό.
Κατά τη διάρκεια της μάχης στα Γαυγάμηλα, ο Ηφαιστίων τραυματίστηκε ενώ πολεμούσε ως επικεφαλής των σωματοφυλάκων. Πήρε ενεργό μέρος στην ανάκριση του Φιλώτα και μάλιστα προέτρεψε τους υπόλοιπους Μακεδόνες να τον βασανίσουν ώστε να ομολογήσει τους συνενόχους του. Ως ανταμοιβή, του δόθηκε η ηγεσία των Εταίρων, την οποία μοιράστηκε με τον Κλείτο τον μαύρο, γιο του Δροπίδη. Στη συνέχεια ο Ηφαιστίων πήρε ενεργό μέρος στις εκστρατείες στη Βακτρία, στη Σογδιανή και αργότερα στην Ινδία, επικεφαλής της εμπροσθοφυλακής μαζί με τον Περδίκκα. Μάλιστα, μετά από 30 ημέρες πολιορκίας κατάφεραν να καταλάβουν την πόλη Όμφιδα (Τάξιλα).
Στη μάχη του Υδάσπη εναντίον του Πώρου, ο Ηφαιστίων διοικούσε το ιππικό στην αριστερή πτέρυγα της στρατιάς του Αλέξανδρου. Στην συνέχεια μαζί με τον Περδίκκα ίδρυσαν την πόλη Οροβάτιδα στον δρόμο προς τον Ινδό ποταμό.
Αργότερα, στα Σούσα, πήρε μέρος στον ομαδικό γάμο με γυναίκες από την Περσία και μάλιστα ο ίδιος νυμφεύθηκε τη Δρυπετίδα, αδερφή της γυναίκας του Αλέξανδρου, Στατείρας. Από τα Σούσα στάλθηκε με το κυρίως τμήμα του πεζικού στον Περσικό Κόλπο και έφτασαν μαζί στα Εκβάτανα το 325 π.Χ.. Κατά τη διάρκεια αγώνων και εκτεταμένης οινοποσίας, ο Ηφαιστίωνας αρρώστησε από πυρετό, με συνέπεια ύστερα από εφτά ημέρες να πεθάνει σε ηλικία 31 ετών.
(Πηγή: Wikipedia)