Η εξίσωση στο banking δεν βγαίνει

Η εξίσωση στο ελληνικό banking δεν βγαίνει όσο διατηρείται το χάσμα μεταξύ δανείων προς καταθέσεις κοντά στα 60 δισεκ. ευρώ.
Ταυτόχρονα οι 2 από τις 4 συστημικές τράπεζες είναι κεφαλαιακά ανεπαρκής και προφανώς το θέμα είναι μείζον γιατί υπάρχει αυξημένη πιθανότητα να υπάρξει και δεύτερος κύκλος ανακεφαλαιοποίησης.

Η κατάσταση είναι πολύ θολή και δυσδιάκριτη για το ελληνικό banking.
Μπορεί να έχουν σημειωθεί βήματα προόδου αλλά
ακόμη δεν υπάρχει ορατότητα, ακόμη υπάρχουν παθογένειες και σοβαρά προβλήματα που δεν έχουν επιλυθεί.
Η ΤτΕ έχει επιτελέσει άριστα το θεσμικό της ρόλο όπως και το ΤΧΣ αλλά η ουσία παραμένει η εξίσωση στο banking απλά δεν βγαίνει

Γιατί;

Στο παρελθόν οι ελληνικές τράπεζες εμφάνιζαν ένα εύρος καταθέσεων από 200-237 δισεκ. που ήταν και το ιστορικό υψηλό.
Εκείνη την περίοδο τα αντίστοιχα δάνεια κυμαίνονταν μεταξύ 230-250 δισεκ. ευρώ.
Το χάσμα εκείνης της περιόδου ήταν 20-30 δισεκ. ευρώ το οποίο υπερκαλυπτόταν κυρίως από κοινά ομολογιακά δάνεια και τιτλοποιήσεις δανείων που άγγιξαν επίπεδα ρεκόρ τα προηγούμενα χρόνια.

Οι τράπεζες σήμερα, διαθέτουν δάνεια 222 δισεκ. ευρώ και καταθέσεις 162 δισεκ. ευρώ δηλαδή χάσμα 60 δισεκ. ευρώ.

Αυτό το χρηματοδοτικό χάσμα δανείων προς καταθέσεις το καλύπτει το ευρωσύστημα το οποίο έχει δανείσει τις 5 ελληνικές τράπεζες 74 δισεκ. ευρώ εκ των οποίων η ΤτΕ μέσω του ELA 11,7 δισεκ. ευρώ και η ΕΚΤ 62,43 δισεκ. ευρώ.

Γεγονός είναι επίσης ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, μπορεί να ευνόησε τις τράπεζες καθώς βελτίωσαν τους δείκτες κεφαλαιακής τους επάρκειας και απέκτησαν κεφάλαια, ωστόσο ευνόησε και την ΕΚΤ αλλά και την ΤτΕ.

Πως αποπληρώνεται το ELA;

Προφανώς από τα ομόλογα EFSF που έλαβαν οι τράπεζες καθώς δόθηκαν ομόλογα για να καλυφθούν οι αυξήσεις κεφαλαίου των τραπεζών.
Τα ομόλογα αυτά λόγω της άριστης πιστοληπτικής τους διαβάθμισης μειώνουν το ELA το οποίο είναι αντικειμενικά πανάκριβο κοντά στο 2,5% με 2,75% το κόστος από 0,5% που είναι το κόστος παροχής ρευστότητας από την ΕΚΤ.

Το βασικό ερώτημα όμως παραμένει.
Οι τράπεζες όσο διατηρείται αυτό το χάσμα μεταξύ δανείων και καταθέσεων και όσο καλύπτουν το χάσμα ρευστότητας από το ευρωσύστημα θα είναι σε καθεστώς ομηρίας.
Οι τράπεζες παράλληλα και ειδικά η Εθνική και η Eurobank δεν διαθέτουν επαρκή κεφάλαια και δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας.

Άρα συνολικά το σύστημα δεν διαθέτει επαρκή ρευστότητα ενώ οι 2 από τις 4 συστημικές τράπεζες χρειάζονται περαιτέρω ανακεφαλαιοποίηση που υπολογίζεται στα 5 δισεκ. περιλαμβανομένης και της μερικής κάλυψης της μαύρης τρύπας που εμφάνισαν οι τράπεζες αυτές.

Το συμπέρασμα είναι ότι η εξίσωση για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα δεν βγαίνει καθώς οι δύο πυλώνες του banking δηλαδή κεφάλαια και ρευστότητα είναι ελλιπή.
Στις παραμέτρους αυτές, αν αξιολογηθεί και το γεγονός ότι από τα 30 δισεκ. που έχουν επενδυθεί στο ελληνικό banking μαζί με τις προνομιούχες μετοχές οι ιδιώτες έχουν εισφέρει μόνο 3 δισεκ. καθίσταται κατανοητό ότι οι τράπεζες χρωστούν 74 δισεκ. ρευστότητα στο ευρωσύστημα και 27 δισεκ. στο ΤΧΣ και στο ελληνικό δημόσιο.

Μόνο όταν τα δανεικά μειωθούν το ελληνικό banking θα έχει την αίγλη και την ισχύει που είχε στο παρελθόν.

Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr