Εορτάζοντες την 16ην του μηνός Σεπτεμβρίου!..

 

Εορτάζοντες την 16ην του μηνός Σεπτεμβρίου!..

Σήμερα η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη των κάτωθι Αγίων και Οσίων, πολλοί εκ των οποίων, σύμφωνα με τον Συναξαριστή, μαρτύρησαν για του Χριστού την Πίστη την Αγία... 

• Η ΑΓΙΑ ΕΥΦΗΜΙΑ η Μεγαλομάρτυς (1)
• Η ΑΓΙΑ ΜΕΛΙΤΙΝΗ (2)
• Η ΑΓΙΑ ΛΟΥΝΤΜΙΛΑ (Τσέχα μάρτυς)
• Ο ΟΣΙΟΣ ΔΩΡΟΘΕΟΣ ο εν Αιγύπτω Ερημίτης (+ 4ος αι.)•
• Ο ΟΣΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ Μητροπολίτης Κιέβου, Ρώσος (+ 1406).
• Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΝΙΑΝ (Βρετανός)
• Η ΑΓΙΑ EDITHA (Αγγλίδα).

(1) Η ΑΓΙΑ ΕΥΦΗΜΙΑ η Μεγαλομάρτυς
Έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού, στη Χαλκηδόνα. Οι γονείς

της Ψιλόφρων και Θεοδωριανή ήταν ευγενείς και θεοφοβούμενοι άνθρωποι. Το ίδιο και η κόρη τους Ευφημία, που διακρινόταν για την υπέροχη ομορφιά της και για τα σπάνια πνευματικά της χαρίσματα. Κάποτε, λοιπόν, ο ανθύπατος Μικράς Ασίας Πρίσκος εξέδωσε διαταγή που υποχρέωνε όλους τους κατοίκους της Χαλκηδόνας να παρουσιαστούν στη γιορτή του θεού Άρη και να θυσιάσουν προς τιμήν του. Ή Ευφημία, μαζί με άλλους χριστιανούς που δεν παρουσιάστηκαν, συνελήφθησαν και κλείστηκαν στη φυλακή. Όταν μετά 20 μέρες χωρίς νερό και ψωμί τούς έβγαλαν και τους ρώτησαν αν εμμένουν στην πίστη τους, αυτοί αποκρίθηκαν θετικά. Τότε κράτησαν μόνο την Ευφημία, που με διάφορα δελεαστικά μέσα προσπάθησαν να την πείσουν να αρνηθεί το Χριστό. Όμως στο μυαλό της Ευφημίας επικρατούσε ο λόγος του ευαγγελιστή Ιωάννη, που λέει: "ος αν ομολογήσει ότι Ιησούς εστίν ο υιός του Θεού, ο Θεός εν αυτώ μένει και αυτός εν τω Θεώ" [1]. Όποιος δηλαδή ομολογήσει με όλες τις δυνάμεις του ότι ο Ιησούς είναι ο ενανθρωπήσας Υιός του Θεού, ο Θεός μένει σ' αυτόν και αυτός μένει μέσα στη χάρη του Θεού. Και η Ευφημία, παρά τα φρικτά βασανιστήρια που υπέστη, απ' τα οποία με τη βοήθεια του Θεού βγήκε άθικτη, έμεινε σταθερή στην ομολογία της στο Χριστό. Τελικά την έριξαν στα θηρία και μια αρκούδα της έδωσε το θανατηφόρο χτύπημα.
[1]. Α' επιστολή Ιωάννου, δ' 15.

Απολυτίκιο. τΗχος γ'. Την ωραιότητα.
Τω θείω έρωτι, Λαμπρώς αθλήσασα, εις οσμήν έδραμες, Χριστού πανεύφημε, οία νεάνις παγκαλής, και Μάρτυς πεποικιλμένη' όθεν εισελήλυθας, εις παστάδα ουράνιον, κόσμω διανέμουσα, ιαμάτων χαρίσματα, και σώζουσα τους σοι εκβοώντας• χαίροις θεόφρον Ευφημία.

(2) Η ΑΓΙΑ ΜΕΛΙΤΙΝΗ
Η μεγάλη της πίστη, κατόρθωσε να νικήσει τους ισχυρότερους που ανέλαβαν να τη νικήσουν. Η αγία Μελιτινή έζησε κατά το έτος 160 μ.Χ., όταν βασιλιάς ήταν ο Αντωνίνος ο επονομαζόμενος ευσεβής. ο τότε λοιπόν ηγεμόνας της Θράκης Αντίοχος, σκληρός πολέμιος των χριστιανών, διέταξε να συλληφθεί και η Μελιτινή από τη Μαρκιανούπολη, που καταγγέλθηκε ότι εργαζόταν δραστήρια για τη διάδοση του Ευαγγελίου. Επειδή οι απειλές δεν μπόρεσαν να τη φοβίσουν, ανέλαβε η ίδια η σύζυγος του ηγεμόνα να την αλλαξοπιστήσει. Γι' αυτό τη δέχτηκε στο σπίτι της και χρησιμοποίησε επιδέξια όλα τα σαγηνευτικά και ύπουλα γυναικεία μέσα. Αλλ' αυτή που ανέλαβε να νικήσει, νικήθηκε. Υπέστη όμως μια ήττα, από εκείνες που συγχρόνως είναι και ένδοξη νίκη. Θέλησε δηλαδή να κάνει ειδωλολάτρισσα* τη Μελιτινή, και κατέληξε στο να γίνει η ίδια χριστιανή. Κατόπιν και οι δυο γυναίκες μαζί, αφού απέκρυψαν το γεγονός από τον Αντίοχο, συνεργάστηκαν και έφεραν πολλούς ειδωλολάτρες στη χριστιανική πίστη. Μανιώδης ο Αντίοχος, όταν έμαθε την αλήθεια, αποκεφάλισε τη Μελιτινή, η οποία βάδισε με θάρρος στο θάνατο και συγχρόνως στην αιώνια τρυφή και δόξα.

ΠΗΓΗ: Εκκλησία τα Ελλάδος