Προς τα πού βαδίζει άραγε η Ευρώπη;

Κωνσταντῖνος Χολέβας, Πολιτικός Ἐπιστήμων 

Τι ζητά ο Βρετανός πρωθυπουργός Κάμερον; 

Να διοργανώσει δημοψήφισμα για να ακουστούν οι πραγματικές επιθυμίες των Βρετανών για την παρουσία τους στην Ευρωπαϊκή Ενωση ή να
υπονομεύσει την Ενωση για να εξυπηρετήσει αμερικανικά συμφέροντα;

 Αν αποχωρήσει η Βρετανία από την Ε.Ε., θα διασφαλίσει περισσότερο τα συμφέροντά της ή τότε θα αναπτυχθούν αποσχιστικές τάσεις, διότι η Σκοτία θέλει να παραμείνει στην Ε.Ε.; 

Εφτασε η εποχή των «μεταεθνικών» σχηματισμών ή το εθνικό κράτος και η εθνική κυριαρχία δεν ξεριζώνονται εύκολα από την ψυχή των πολιτών και από το μυαλό των πολιτικών;

 Αυτές οι σκέψεις είναι μία πρώτη αντίδραση στον ευρωσκεπτικισμό του Κάμερον και πολλών Βρετανών.

 Αντί για το GREXIT, την έξοδο της Ελλάδος από το ευρώ, τώρα τα διεθνή ΜΜΕ ανακάλυψαν το BREXIT, δηλαδή την έξοδο της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση. 

 Είναι, πάντως, μία ευκαιρία να προβληματιστούμε γενικότερα για το παρόν και το μέλλον της Ενωσης. Προσωπικά θεωρώ απαραίτητη τη συμμετοχή της Ελλάδος στην Ε.Ε., αλλά διαφωνώ με τους υπερ-ευρωπαϊστές που εξωραΐζουν θεσμούς και καταστάσεις.

Πόσο συνεπής είναι η Ενωση στα οράματα των ιδρυτών της;

Οι θεμελιωτές οραματίστηκαν μία Ενωση από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια με σεβασμό στις χριστιανικές ρίζες του ευρωπαϊκού πολιτισμού, στοιχεία που καθ’ οδόν νοθεύτηκαν.

 Ο Ντε Γκολ αναφερόταν στην Ευρώπη των Πατρίδων, ενώ σήμερα οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν αντιφατικές απόψεις για τον ρόλο των εθνών και των εθνικών κρατών. 

Η Ενωση κατά καιρούς παρασύρθηκε από ακραίους φεντεραλιστές, όπως ο Μιτεράν, που ήθελαν να παρουσιάζονται οι χώρες-μέλη με μία κοινή σημαία και έναν κοινό ευρωπαϊκό ύμνο στους Ολυμπιακούς Αγώνες. 

Σήμερα πληθαίνουν οι φωνές που προέρχονται από το άλλο άκρο και ζητούν την ευρεία αυτονόμηση περιοχών όπως η Καταλονία στην Ισπανία, η Φλάνδρα στο Βέλγιο κ.ά.

Πόσο πιστεύει η Ευρώπη στην αλληλεγγύη; 

Δεν εννοώ μόνο την οικονομική συμπαράσταση, αλλά και τη διπλωματική σε καίρια θέματα.

 Θυμίζω ότι η Ισπανία προ δεκαετίας αντιμετώπισε την εισβολή Μαροκινών σε βραχονησίδα. 

Η Γαλλία τότε στήριξε το Μαρόκο και όχι την Ισπανία, χώρα-μέλος της Ε.Ε., διότι το Παρίσι έχει μεγάλα συμφέροντα στη Β. Αφρική.

Πού βαδίζει η Ευρώπη; Φοβούμαι ότι ουδείς γνωρίζει την απάντηση.

Κυριακάτικη Δημοκρατία, 27/1/2013