Μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση περιλάμβανε η συνέντευξη του Ρώσου πρωθυπουργού, Ντμίτρι Μέντβεντεβ στη γερμανική οικονομική εφημερίδα «Handelsblatt» την Κυριακή που μας πέρασε.
Το σημαντικότερο ίσως μήνυμα εστάλη προς τις Ηνωμένες Πολιτείες και την
Ευρωπαϊκή Ένωση και αφορούσε τα συναλλαγματικά αποθέματα της Ρωσίας σε δολάρια και ευρώ.
Η Ρωσία, είπε ο πρωθυπουργός, ίσως επανεξετάσει το ποσοστό των δυο νομισμάτων στο χαρτοφυλάκιό της, δεδομένων των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν και οι δυο πλευρές με το δημόσιο χρέος τους.
Τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της Ρωσίας ανέρχονται σε 532 δισεκατομμύρια δολάρια, με τα μισά να είναι δολάρια ΗΠΑ και το 42% ευρώ.
Τα υπόλοιπα είναι μοιρασμένα σχεδόν ισόποσα, σε βρετανικές λίρες, στο ιαπωνικό γιεν και το αυστραλέζικο δολάριο. Ο Μέντβεντεβ υπαινίχθηκε ότι ίσως αποφασιστεί η αγορά ομολόγων άλλων χωρών, σε άλλα νομίσματα.
Οι χώρες τα ομόλογα των οποίων εξετάζονται είναι η Ελβετία, η Κίνα, η Γαλλία ή η Ιταλία, σύμφωνα με δηλώσεις του Γκεόργκι Βορονκόβ, επικεφαλής στρατηγικής στον οργανισμό που χειρίζεται τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της χώρας, προς τη ρωσική «Φωνή της Ρωσίας» (Voice of Russia). Σύμφωνα με άλλα στοιχεία που παρατίθενται αναφορικά με τις τάσεις που επικρατούν στη Ρωσία, φαίνεται ότι οι Ρώσοι πιστεύουν ότι το ευρώ θα επιβιώσει, με την εμπιστοσύνη όμως στο νόμισμα να κλονίζεται.
Αυτό που θα πρέπει βέβαια όλοι να θυμούνται, είναι ότι στη ρωσική λογική τα πάντα ανάγονται στη σφαίρα της γεωστρατηγικής, η ρωσική ηγεσία κοιτάει πάντα τη «μεγάλη εικόνα». Όπως λοιπόν θα μπορούσε να επενδύσει χρήματα σε μια εκ πρώτης όψεως προβληματική επένδυση εάν της εξασφαλίζει κάποια σημαντική πρόσβαση σε περιοχές, με επιρροή και προοπτικές για άλλες οικονομικές δραστηριότητες, έτσι και στην περίπτωση που εξετάζουμε, ασχέτως του αν θα ήταν μια επικερδής επένδυση ή όχι, οι γενικότερες σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση θα έπαιζαν ρόλο στην απόφαση να επενδύσει σε ευρωπαϊκά ομόλογα.
Τα ίδια ισχύουν και για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οπότε, η στρατηγική της και στα δυο νομίσματα θα επηρεαστεί και από το γενικότερο επίπεδο των σχέσεων, οι οποίες προς το παρόν, μάλλον ως συγκρουσιακές θα μπορούσαν να περιγραφούν, παρά ως συνεργατικές. Κι αυτό, παρά τα αμοιβαία οφέλη που θα μπορούσαν να αποκομίσουν και οι δυο πλευρές σε περίπτωση συνεργασίας. Και να σκεφτεί κανείς ότι το παιχνίδι με την Αρκτική δεν έχει ακόμα ανοίξει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου