 |
| Πολλοί ίσως ενθυμούνται την εντυπωσιακή είσοδο τον Μάρτιο του 1998 του κ. Τσοχατζόπουλου στο Κρεμλίνο, όπου συνάντησε τον τότε ισχυρό άνδρα της Ρωσίας Μπορίς Γέλτσιν. Ειπώθηκε ότι η συνάντηση «κανονίστηκε» απευθείας από την Κύπρο |
Μια μακρόχρονη φιλία κατά τη διάρκεια της οποίας διακινήθηκαν τεράστια χρηματικά ποσά σε Ελλάδα, Κύπρο και Ελβετία.
Στην Κύπρο ήταν κοινό μυστικό: καμία διακίνηση όπλων στη Μέση Ανατολή δεν μπορούσε να γίνει χωρίς τη μεσολάβηση του κ. Φουάν αλ Ζαγιάτ, ενός αμφιλεγόμενου σύρου εκατομμυριούχου, με λιβανέζικο διαβατήριο και με... κυπριακή ιθαγένεια. Ο κ. Φουάν αλ Ζαγιάτ είχε πολλά πάθη, όπως τα ρωσικά
οπλικά συστήματα, τα ιδιωτικά αεροσκάφη, τα καζίνα, τα μπουζούκια (εκεί όπου κυρίως εμφανιζόταν η κυρία Αννα Βίσση) και τις πολυτελείς μεζονέτες.
Κατοικεί μόνιμα σε μια υπερπολυτελή πανάκριβη μεζονέτα στην περιοχή Εγκωμη της Λευκωσίας.
Πολλές φορές έγιναν φορολογικοί έλεγχοι στο σπίτι του, αλλά δεν προέκυψαν σημαντικά ευρήματα. Μόνο κάποιες οικοδομικές παραβάσεις, αλλά ποτέ δεν έδωσε εξηγήσεις πού έβρισκε τόσα χρήματα. «Dealer» έλεγε ότι ήταν το επάγγελμά του, μεσάζων δηλαδή στις προμήθειες οπλικών συστημάτων κυρίως από τη Ρωσία, αλλά και από τη Γαλλία, την Τσεχία και τη Γερμανία.
Οι έμποροι όπλων πάντως στον Λίβανο, στη Συρία και στην Αίγυπτο έλεγε ότι τον γνώριζαν πολύ καλά.
Είχε (και έχει) σημαντικούς φίλους, τους οποίους, όπως λένε στην Κύπρο, ποτέ δεν έχει προδώσει, όπως τον πρώην υπουργό Εσωτερικών της Κύπρου κ. Ντίνο Μιχαηλίδη, τον προφυλακισμένο στον Κορυδαλλό πρώην υπουργό Αμυνας κ. Α. Τσοχατζόπουλο, τον πρώην πρόεδρο της Ρωσίας Μπορίς Γέλτσιν και ορισμένους άλλους στην Κύπρο για τους οποίους διεξάγεται έρευνα από την κυπριακή Δικαιοσύνη.
Πολλοί ίσως ενθυμούνται την εντυπωσιακή είσοδο τον Μάρτιο του 1998 του κ. Τσοχατζόπουλου στο Κρεμλίνο, όπου συνάντησε τον τότε ισχυρό άνδρα της Ρωσίας Μπορίς Γέλτσιν.
Πολλοί απόρησαν πώς είναι δυνατόν ένας ρώσος πρόεδρος να δέχεται έναν υπουργό Αμυνας χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ.
Ειπώθηκε ότι η συνάντηση δεν «έκλεισε» με τη συνηθισμένη διπλωματική οδό, αλλά «κανονίστηκε» απευθείας από την Κύπρο και ήταν η πρώτη φορά που γινόταν λόγος για τους κκ. Μιχαηλίδη και Φουάν αλ Zαγιάτ, καθώς και για έναν άλλον Κύπριο, που εμφανιζόταν ως υποψήφιος της αγοράς της ιστορικής «Πράβδα».
Ποιος όμως έδινε τότε σημασία σε τέτοιες λεπτομέρειες μιας σημαντικής συνάντησης; Ο Ακης επισκέφθηκε πολεμικά εργοστάσια, είδε εκπροσώπους των εταιρειών Rosoboronexport και Rosvoorouzhenie (που κατασκευάζουν τους πυραύλους S-300), συναντήθηκε με τον τότε πατριάρχη Αλέξιο, επισκέφθηκε ακόμη και το θρυλικό εργοστάσιο των Μινκ και Σουχόι.
Οι μετοχές του κ. Τσοχατζόπουλου στην πολιτική σκακιέρα είχαν εκτοξευθεί στα ύψη. Το ίδιο και του κ. Μιχαηλίδη, ο οποίος, αν και υπουργός Εσωτερικών, ταίριαξε - άγνωστο τότε πώς - με τον ελλαδίτη υπουργό Αμυνας.
Τι αλήθεια ήταν αυτό που ένωνε τους δύο υπουργούς, τον έναν στην Αθήνα και τον άλλο στη Λευκωσία, και ισχυροποιούσε μια φιλία που διήρκεσε πολλά χρόνια, ώσπου η εισαγγελέας κυρία Πόπη Παπανδρέου ζήτησε τη σύλληψη του Ακη;
Το πάθος για τα όπλα ή το πάθος για τις προμήθειες;
Τα λεφτά που διακινήθηκαν στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στην Ελβετία και κανείς ακόμη δεν γνωρίζει σε ποιες άλλες χώρες στη διάρκεια αυτής της μακρόχρονης φιλίας ήταν πολλά, μα πάρα πολλά, σύμφωνα με το κατηγορητήριο.
Δεν ήταν κανένας μυστήριος ή άγνωστος υπουργός ο κ. Μιχαηλίδης.
Το αντίθετο μάλιστα. Ηταν «large» άνθρωπος και το έδειχνε. Κερνούσε συνεχώς, του άρεσαν τα μπουζούκια, οι κοινωνικές συναναστροφές και η μεγάλη ζωή.
Κατάφερε να παραμείνει στο πανίσχυρο υπουργείο Εσωτερικών υπηρετώντας δύο προέδρους: τον Σπύρο Κυπριανού και τον κ. Γλ. Κληρίδη.
Ως υπουργός Εσωτερικών ήλεγχε και την τηλεόραση του ΡΙΚ. Ηταν για πολλά χρόνια πολιτικά παντοδύναμος. Εφθασε μάλιστα στο σημείο να ιδρύσει και δικό του κόμμα, την ΑΔΗΚ, η οποία όμως στις εκλογές πάτωσε συγκεντρώνοντας ένα ποσοστό του... 2%. Ηθελε να γίνει και αυτός Πρόεδρος.
Μόνο που η πολιτική του καριέρα τελείωσε εξαιτίας μιας πολυτελέστατης βίλας στην τουριστική πόλη της Λεμεσού.
Οπως ακριβώς συνέβη και με το νεοκλασικό του κ. Τσοχατζόπουλου στον πιο ακριβό δρόμο της Ελλάδας, στην οδό Διονυσίου Αρεοπαγίτου.
Ενας (τότε) βουλευτής του ΔΗΣΥ, ο κ. Χρ. Πουργουρίδης, μίλησε για διεφθαρμένους πολιτικούς, «για υπουργό που εκμεταλλεύθηκε την πολιτική για να πλουτίσει αθέμιτα» και τον κατονόμασε. Ο γενικός ελεγκτής της Δημοκρατίας διέταξε έρευνα.
Πήγαν ελεγκτές στο σπίτι του και διαπίστωσαν ότι άλλο ποσό δήλωσε πως στοίχιζε η βίλα και άλλο ποσό ήταν η εμπορική της αξία. Και το σημαντικότερο: δεν μπορούσε να δικαιολογήσει το ποσό της αγοράς της και τον πολυτελή βίο που έκανε προκαλώντας στην Κύπρο.
Τότε, για να μη δημιουργηθεί σάλος, ο κ. Μιχαηλίδης αναγκάστηκε να παραιτηθεί από υπουργός, έπειτα από υπόδειξη του τότε προέδρου κ. Κληρίδη. Παραιτήθηκε από υπουργός, συνέχισε όμως τις «μπίζνες», όπως γράφτηκε στα κυπριακά ΜΜΕ. Φαινομενικά διατηρούσε δικηγορικό γραφείο μαζί με τον γιο του Μιχάλη. Οι δουλειές του όμως επεκτείνονταν συνεχώς.
Δίπλα του συνεχώς, ως συνεργάτης, και ο κ. Φουάν αλ Ζαγιάτ. Ηταν κάτι σαν «κολλητοί»: «Να σκεφθείτε ήταν τόσο κοντά ο ένας στον άλλον που τα Σαββατοκύριακα έπαιρναν το ιδιωτικό αεροσκάφος του Ζαγιάτ και πήγαιναν στο Λονδίνο για να παίξουν στο καζίνο και επέστρεφαν» λέει ο κ. Πουργουρίδης, για να συμπληρώσει: «Συμπεριφέρονταν ωσάν να ήταν πολίτες του κόσμου». Ο κ. Πουργουρίδης λέει όμως και κάτι άλλο: «Ηρθε πριν από χρόνια ο Μιχαηλίδης από το χωριό του το Κοιλάνι, ένα γνήσιο αμπελοχώρι, με δέκα σελίνια στην τσέπη (σ.σ.: 85 ευρώ) και ξαφνικά έγινε πολυεκατομμυριούχος. Πώς τα κατάφερε άραγε;». Δεν ήταν άλλωστε λίγες οι φορές που ο Ακης βρισκόταν στην Κύπρο (κάποτε για να προωθήσει το περίφημο Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα, κάποτε για να επιθεωρήσει τη βάση «Ανδρέα Παπανδρέου») και συναντούσε στο ξενοδοχείο Χίλτον τον κ. Μιχαηλίδη.
«Οι σχέσεις Ακη - Ντίνου ήταν επιστήθιες» βεβαιώνει ο κ. Πουργουρίδης. Και μέσω του κ. Μιχαηλίδη ο Ακης πιθανόν να γνώρισε τον σύρο μεσάζοντα στο εμπόριο όπλων. Σύμφωνα με τον εξάδελφο του Ακη κ. Ν. Ζήγρα, ο κ. Ντ. Μιχαηλίδης φέρεται να μετέφερε τουλάχιστον τέσσερις φορές (με ιδιωτικό αεροπλάνο) ο ίδιος μεγάλα χρηματικά ποσά με βαλίτσες στην Ελλάδα.
Ο κύπριος πρώην υπουργός Εσωτερικών, όπως κατέθεσε ο κ. Ζήγρας, μετέφερε όλες τις επιταγές που προέρχονταν από τον Φουάν αλ Ζαγιάτ και τον κ. Βλάση Καμπούρογλου. Η διακίνηση των επιταγών με το μαύρο πολιτικό χρήμα γινόταν σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Τι ακριβώς είχε συμβεί και πού πήγαν τα λεφτά; Από τις έρευνες προκύπτουν τα παρακάτω στοιχεία: Στο τέλος του 2003 στην Αθήνα, μετά τη συμφωνία με τον ρωσικό εξαγωγικό οίκο Rosoboronexport για την αγορά 21 συστοιχιών TOR M1, συνεστήθη μια εταιρεία με την επωνυμία Drumilan International με σκοπό να προωθηθούν τα αντισταθμιστικά οφέλη ύψους 78 εκατ. δολαρίων από την αγορά των ρωσικών πυραύλων, κάτι το οποίο δεν έγινε ποτέ.
Πού πήγαν λοιπόν τα χρήματα; Αρχισαν οι έρευνες και στην Αθήνα και στην Κύπρο και στη Μόσχα. Από την έρευνα που έγινε στη Μόσχα αποκαλύφθηκε ότι ένα μέρος των «αναζητούμενων» 78 εκατ. δολαρίων που έπρεπε να είχε εισπράξει η Ελλάδα ως οffsets κατέληξαν στην εταιρεία της Κύπρου.
Λατρεία
Ο Φουάν Αλ Ζαγιάτ για να μπορεί να κινείται καλύτερα στον χώρο της Μέσης Ανατολής, αλλά και στην Ευρώπη, ήθελε ένα διαβατήριο χώρας-μέλους της ΕΕ. Από μόνο του το συριακό διαβατήριο δεν τον βόλευε.
Του το χορήγησε αμέσως, με συνοπτικές διαδικασίες, τιμής ένεκεν, ο φίλος του υπουργός Εσωτερικών κ. Ντίνος Μηχαηλίδης.
Ετσι με κυπριακό διαβατήριο συνέχισε τις μπίζνες με τα όπλα και στην Ευρώπη. Λάτρευε τα ρωσικά οπλικά συστήματα και τα αντιαεροπορικά TOR M1.
Τα TOR M1 αγοράστηκαν και από την Ελλάδα και από την Κύπρο.
απο το tovima.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου