Το να ισχυριστεί κάποιος στη σημερινή εποχή ότι κάποιο κράτος ή κάποιος λαός μπορεί να "εξαφανιστεί" από το "πρόσωπο" της Γης, αυτό είναι κάτι, το οποίο είναι παντελώς ξένο με την επικρατούσα πλέον λογική. Στα σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα αυτό μπορεί και να γινόταν κάτω από τα "λεπίδια" των σφαγέων. Σήμερα, είναι δυνατόν να γίνει κάτι τέτοιο; Βεβαίως και μπορεί να γίνει. Αυτό, το οποίο ισχυριζόμαστε, πιθανόν στο πρώτο άκουσμά του να φαίνεται παράξενο, αλλάδεν είναι και τόσο απίθανο ως ενδεχόμενο να συμβεί, αν κάποιος σκεφτεί τα δεδομένα πάνω σε μια βάση λογικής, η οποία περιλαμβάνει όλες τις ιδιομορφίες του κόσμου στον οποίο ζούμε σήμερα.
Ζούμε σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, όπου ο "χρόνος", ως φυσικό μέγεθος, έχει αναπτύξει τεράστιες "ταχύτητες" και η έννοια του "χώρου" έχει ελαχιστοποιήσει την "επιφάνειά" της. Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι εξελίξεις, οι οποίες αφορούν τόσο την ανθρωπότητα ως σύνολο όσο και τους λαούς της ως υποσύνολα, διαδραματίζονται με τέτοιες ταχύτητες και εκτείνονται σε τόσο μεγάλες γεωγραφικές επιφάνειες, που απαιτούνται λίγες ημέρες για να γίνουν αυτά, τα οποία κάποτε απαιτούσαν αιώνες.
Όταν λοιπόν εμείς λέμε ότι η Γερμανία και μαζί της οι Γερμανοί πιθανότατα να "εξαφανιστούν" στο άμεσο μέλλον, δεν μιλάμε για κάποιου είδους δολοφονικές πρακτικές του απώτατου παρελθόντος. Αναφερόμαστε σε επιλογές των ιδίων των Γερμανών σε σχέση με το μέλλον τους ...Αναφερόμαστε σε πολιτικές εξελίξεις, οι οποίες μπορούν να επιταχυνθούν από τα τεχνολογικά μέσα, τα οποία σήμερα είναι κυρίαρχα ...Αναφερόμαστε σε συνέπειες κοινωνικών "ζυμώσεων", οι οποίες πάντα εκδηλώνονται και εξελίσσονται για τους ίδιους ιστορικά λόγους και απλά τα χαρακτηριστικά της εποχής στην οποία ζούμε μπορούν να τις κάνουν ταχύτατες ..."Ζυμώσεων", οι οποίες πάντα ξεκινούν να εξελίσσονται όταν γίνονται λάθη από την πλευρά την εξουσίας, αλλά που η τεχνολογία της εποχής μας, λειτουργώντας ως "καταλύτης", μπορεί να τους προκαλέσει εκρηκτική "επιτάχυνση".
Σε μια εποχή λοιπόν σαν αυτήν που ζούμε σήμερα και στην οποία κλονίζεται η ίδια η έννοια του "Έθνους", είναι πολύ πιο εύκολο η έννοια αυτή να απειληθεί, όταν —εκτός όλων των άλλων— φέρει και ένα σημαντικά αρνητικό φορτίο. Αυτό το πρόβλημα πιστεύουμε ότι θα κληθεί ν' αντιμετωπίσει σύντομα ο γερμανικός λαός. Αρκεί λοιπόν σήμερα ν' αναπτυχθεί μια νέα αντίληψη περί της σημασίας και βέβαια της αξίας της έννοιας της "γερμανικότητας" και τα πράγματα θα εξελιχθούν με ταχύτητες τέτοιες, που κάποιοι ούτε μπορούν να φανταστούν. Αρκεί να επικρατήσει μια νέα αντίληψη —κυρίως από τους ίδιους τους Γερμανούς— του προβλήματος που αντιπροσωπεύει η Γερμανία τόσο για τους Ευρωπαίους όσο και για τους ίδιους τους Γερμανούς και τα πράγματα θα εξελιχθούν με ταχύτητα "χιονοστιβάδας".
...Απλά πράγματα. Ό,τι συμβαίνει γύρω μας, συνδέεται με την έννοια της "επιβίωσης". Όλες οι επιλογές των ανθρώπων και των λαών κινούνται με γνώμονα αυτήν την έννοια. Άνθρωποι και λαοί κινούνται ενστικτωδώς για την εξασφάλιση της εύκολης επιβίωσης. Συσπειρώνονται και διασπώνται πάντα με στόχο την εξασφάλιση της ευκολότερης επιβίωσης. Αυτό συνέβαινε πάντα και αυτό συμβαίνει και σήμερα. Η αναζήτηση της εύκολης επιβίωσης κάποτε δίχαζε την Ευρώπη και η ίδια αναζήτηση σήμερα την ενώνει. Όταν λοιπόν μια "πλατφόρμα" συμφέρει στο επίπεδο της επιβίωσης, τότε αυτή διαρκώς ενισχύεται με νέους πληθυσμούς. Όταν δεν συμφέρει, τότε αρχίζει και διαλύεται με τον ίδιο φυσικό τρόπο.
Μια τέτοια "πλατφόρμα", η οποία μπορεί να διαλυθεί με τον ίδιο φυσικό τρόπο με τον οποίο συντέθηκε, είναι και η Γερμανία. Κάποτε μπορεί οι γερμανόφωνοι λαοί να έκριναν ότι τους συνέφερε ν' "ανέβουν" σ' αυτήν και στο άμεσο μέλλον μπορεί ν' αποφασίσουν ότι δεν τους συμφέρει. Αυτή η "ασύμφορη" Γερμανία θεωρούμε ότι κινδυνεύει να αφανιστεί στο άμεσο μέλλον. Ο λόγος είναι απλός. Η Γερμανία με τη συμπεριφορά της απειλεί τον περίγυρό της και αυτό το πληρώνουν πάντα οι ίδιοι οι Γερμανοί. Το έκανε στο πρόσφατο παρελθόν με τους Παγκόσμιους Πολέμους και το κάνει και σήμερα με την εριστική πολιτική που ακολουθεί μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτό είναι εκείνο, το οποίο διαρκώς τρομάζει όλο και περισσότερους Γερμανούς. Τους τρομάζει η διαρκώς όλο και πιο επιθετική Γερμανία, γιατί τους απειλεί. Απειλεί τα συμφέροντά τους. Απειλεί και δεν διευκολύνει την επιβίωσή τους ...Την επιβίωση, η οποία πάντα είναι το μεγάλο ζητούμενο για τέτοιου είδους επιλογές. Όταν μια "Γερμανία" ακμάζει και προσφέρει ασφάλεια, όλοι έχουν λόγους να θυμούνται ότι είναι Γερμανοί και να την ενισχύουν ...Όλοι έχουν λόγους να θυμηθούν ότι είναι τέτοιοι ...Αυτό, δηλαδή, το οποίο θεωρούμε ότι συνέβαινε μέχρι σήμερα. Όταν όμως η ίδια αυτή έννοια αρχίζει και γίνεται προκλητική —και άρα αρνητική στο θέμα της επιβίωσης—, τότε τα πράγματα αλλάζουν.
Αν κάποιοι Γερμανοί αντιληφθούν ότι η σημερινή προκλητική Γερμανία της Μέρκελ και του Σόιμπλε πρωτίστως απειλεί τους ίδιους και μετά όλους τους άλλους, μπορεί να την εγκαταλείψουν ...Μπορεί να διαχωρίσουν την πορεία τους από τη δική της ...Μπορεί να "θυμηθούν" ότι είναι Πρώσοι, Σάξονες, Βοημοί ή Βαυαροί και να θελήσουν να ζήσουν με βάση νέα δεδομένα ...Δεδομένα, τα οποία θα τους εξασφαλίσουν καλύτερη φήμη, περισσότερη αλληλεγγύη και μεγαλύτερη ασφάλεια ...Δεδομένα, τα οποία θα τους εξασφαλίσουν περισσότερη ησυχία και λιγότερη εχθρικότητα από το εξωτερικό περιβάλλον.
Σε αυτό το επίπεδο θα παίξει καταλυτικό ρόλο η σημερινή ανάπτυξη της τεχνολογίας της επικοινωνίας. Αν οι παλαιότερες γενιές των Γερμανών δεν είχαν τα μέσα ν' αποφύγουν την πληρωμή των λαθών των ηγεσιών τους, αυτό δεν είναι σίγουρο ότι συμβαίνει με τη σημερινή γενιά των Γερμανών. Αν οι παλαιότερες γενιές των Γερμανών δεν μάθαιναν εγκαίρως τα λάθη των ηγεσιών τους, δεν συμβαίνει το ίδιο στη σύγχρονη εποχή της ταχύτατης ενημέρωσης. Γι' αυτόν τον λόγο θεωρούμε ότι μπορούν ν' αλλάξουν τα πράγματα με τη Γερμανία, αν η ηγεσία της διατηρήσει τη σημερινή προκλητική της στάση και συνεχίσει να δημιουργεί πανευρωπαϊκό μίσος εις βάρος του γερμανικού λαού.
Πότε μπορούν ν' αλλάξουν οριστικά και αμετάκλητα αυτά τα πράγματα; Αλλάζουν, όταν έρχονται αποκαλύψεις μυστικών, τα οποία έπρεπε να παραμείνουν επτασφράγιστα ...Όταν οι λαοί αντιλαμβάνονται ότι έπεσαν θύματα πονηρών εξουσιών ...Όταν οι λαοί καταλαβαίνουν ότι υπήρξαν θύματα συνομωσίας ...Όταν οι λαοί καταλαβαίνουν ότι πιάστηκαν κορόιδα. Αυτού του είδους τις αποκαλύψεις φοβούνται πάντα οι εξουσίες και αυτού του είδους τα μυστικά έχει η εξουσία της Γερμανίας. Στην εποχή στην οποία ζούμε είναι θέμα χρόνου ν' ανοίξουν όλοι οι "φάκελοι" αυτού του κόσμου ...Ν' ανοίξει και ο "φάκελος" της Γερμανίας ...Ν' ανοίξει η "ντουλάπα" της Γερμανίας και να φανούν όλοι οι "σκελετοί" της.
Σε αυτό το σημείο κάνει τη διαφορά η σημερινή "παγκοσμιοποιημένη" κατάσταση στην οποία βρίσκεται η παγκόσμια κοινωνία. Κάποτε απαιτούνταν δεκαετίες —αν όχι αιώνες— για να κατανοήσουν οι λαοί τα συμβαίνοντα ...Να κατανοήσουν τις συμπεριφορές ή τις συνέπειες των επιλογών των δικών τους εξουσιών ή των εξουσιών των άλλων λαών. Συνήθως τα εγκλήματα των εξουσιών τα μάθαιναν από τους ιστορικούς και όταν τα θύματά τους δεν ζούσαν πλέον για ν' αντιδράσουν. Απαιτούνταν δεκαετίες ή και αιώνες για ν' απλωθεί μια άσχημη φήμη για έναν λαό, ώστε ν' αρχίσει αυτός να "φυλλορροεί", εξαιτίας της αγωνίας των μελών του για ατομική επιβίωση.
Σήμερα αυτό δεν ισχύει, εφόσον αρκούν μερικές ημέρες, για να ενημερωθούν οι πάντες για τα συμβαίνοντα. Αυτό, το οποίο κάποτε απαιτούσε δεκαετίες ή και αιώνες για να περιέλθει σε κοινή "θέα", σήμερα μπορεί να απαιτεί μια στιγμιαία εκστρατεία ενημέρωσης στο Face-Book. Από εκεί και πέρα οι εξελίξεις μπορούν να γίνουν ραγδαίες. Αρκεί οι άνθρωποι να συνειδητοποιήσουν αλήθειες, τις οποίες μέχρι τώρα αγνοούσαν και είναι έτοιμοι να "κατέβουν" αμέσως από τις επικίνδυνες "πλατφόρμες". Αυτό δεν είναι κάτι το παράξενο ή το πρωτοφανές για τις ανθρώπινες κοινωνίες. Μόνον η ταχύτητα, που χαρακτηρίζει τις σημερινές εξελίξεις, είναι πρωτοφανής. Όλα τα άλλα είναι ίδια. Οι λαοί ανέκαθεν εγκατέλειπαν όποια "πλατφόρμα" τούς απειλούσε, τους απαξίωνε ή απλά τους ντρόπιαζε.
Σε αυτού του είδους τις αιτίες αναζητά κάποιος την "εξαφάνιση" των λαών από την ανθρώπινη ιστορία. Δεν "εξατμίστηκαν" λαοί όπως οι Ούννοι, οι Βάνδαλοι, οι Γότθοι, οι Τάταροι παλαιότερα ή ακόμα και πιο πρόσφατα οι Οθωμανοί από την Ευρώπη. Στον χρόνο που ακολούθησε της αρνητικής "διασημότητάς" τους, τα μέλη τους επέλεξαν να "κρυφτούν" πίσω από άλλες ιδιότητες. Κάποιους —σε κάποια σημεία της ευρωπαϊκής ηπείρου— δεν τους συνέφερε να "θυμίζουν" στους Ευρωπαίους "συγκατοίκους" τους ότι ήταν Ούννοι ή Βάνδαλοι κλπ.. Δεν τους συνέφερε, γιατί τους απειλούσε, τους ντρόπιαζε κλπ..
Κάτι ανάλογο πιστεύουμε ότι θα συμβεί και στο άμεσο μέλλον με την έννοια της "Γερμανίας" και του υποτιθέμενου "γερμανικού έθνους". Πιστεύουμε ότι οι ίδιοι οι Γερμανοί θα εγκαταλείψουν τη γερμανική ιδιότητα που τους χαρακτηρίζει, γιατί απλούστατα θα αποτελεί ντροπή να τη φέρει κάποιος ...Θα αποτελεί ντροπή, γιατί στο άμεσο μέλλον θ' αποδειχθεί ότι οι Γερμανοί είναι από τους πιο αφελείς λαούς της ιστορίας ...Από τα μεγαλύτερα κορόιδα και βέβαια θύματά της.
Στο άμεσο μέλλον θα δούμε περήφανους Πρώσους, Βαυαρούς, Αυστριακούς ή Αλσατούς, αλλά όχι Γερμανούς. Το "κουστούμι" του Γερμανού θα πάει τα "αζήτητα" της ιστορίας. Μαζί με το πλήθος των "στολών" όλων εκείνων των λαών, οι οποίοι ταλαιπώρησαν την ανθρωπότητα και τιμωρήθηκαν από αυτήν με την αιώνια λήθη.
Αυτή είναι η εκτίμησή μας για το γερμανικό μέλλον και αυτήν θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε στο κείμενο αυτό ...Θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε μερικά πράγματα με τη σειρά, για ν' αρχίσει ο αναγνώστης ν' αντιλαμβάνεται το σκεπτικό μας.
Είναι οι Γερμανοί πιο βάρβαροι από τους άλλους λαούς;
Βλέποντας κάποιος τους σύγχρονους Γερμανούς, είτε να απειλούν είτε να διατάζουν είτε απλά να κατηγορούν άλλους λαούς της Ευρώπης, σίγουρα κάνει δευτερεύουσες σκέψεις. Κάποιοι μπορεί να θυμούνται το απώτατο ουννικό παρελθόν τους και κάποιοι άλλοι το πολύ πιο πρόσφατο χιτλερικό παρελθόν τους. Όλοι ανεξαιρέτως θυμούνται την κτηνωδία του ιμπεριαλισμού ...Μια κτηνωδία, η οποία βεβαίως δεν αφορά μόνον τους Γερμανούς, αλλά σχεδόν το σύνολο των μεγάλων λαών, που πρωταγωνίστησαν στους τελευταίους αιώνες.
Δεν είναι περισσότερο κτήνη ή βάρβαροι οι Γερμανοί από τους Βρετανούς, τους Γάλλους ή τους Ρώσους ή κάποιους άλλους εξίσου ισχυρούς λαούς των τελευταίων αιώνων της ευρωπαϊκής ιστορίας. Δεν ήταν πιο βάρβαρη η ναζιστική περίοδος από την περίοδο της αποικιοκρατίας της Βρετανίας, την περίοδο της ναπολεόντειας λαίλαπας ή από τη σταλινική περίοδο της Ρωσίας. Μέσα στα ίδια πλαίσια βαρβαρότητας κινούνται όλοι όσοι με τον άλφα ή βήτα τρόπο επιχειρούν να ασκήσουν ιμπεριαλισμό και να επιβάλουν την εξουσία τους πάνω σε άλλους λαούς.
Όμως, παρ' όλη αυτήν την ομοιότητα, κάτι δεν μας "κολλάει", όταν βλέπουμε τους Γερμανούς να ασκούν ιμπεριαλισμό ...Τους Γερμανούς, που οι ίδιοι ήταν οι μεγάλοι χαμένοι όλων των δικών τους προσπαθειών να επιβληθούν στον κόσμο ...Τους μονίμως χαμένους όλων των γερμανικών "προσπαθειών" για ιμπεριαλισμό ...Τους Γερμανούς, που τις ελάχιστες στιγμές ιμπεριαλιστικής "μέθης" τις πλήρωσαν με ένα τρομερό "hangover". Τις ελάχιστες στιγμές δύναμης και μεγαλείου που γεύτηκαν τις πλήρωσαν με απίστευτες καταστροφές και θανάτους και σχεδόν έναν αιώνα υποδούλωσης, ταπείνωσης και εξευτελισμού. Μέχρι πριν από λίγες δεκαετίες η Γερμανία ήταν η μοναδική χώρα της ελεύθερης Ευρώπης, που ήταν πραγματικά κατακτημένη με τη μεσαιωνική σημασία της έννοιας της κατάκτησης ...Μια χώρα χωρίς εθνική κυριαρχία, η οποία είχε αμερικανικό και ρωσικό τομέα ελέγχου.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Όλοι οι συμβατικοί ιμπεριαλιστές αγωνίστηκαν με απόλυτα σαφή κίνητρα ...να προστατεύσουν και —αν μπορούν— να επεκτείνουν τα συμφέροντά τους και μόνον οι Γερμανοί ξεκινούσαν αγώνες, οι οποίοι εξ αρχής φαίνονταν χαμένοι και ήταν φανερό ότι στην τελική τους κατάληξη θα ωφελούσαν τα συμφέροντα άλλων. Εξ’ αρχής χαμένοι ήταν καί οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, τους οποίους ξεκίνησε η Γερμανία. Όμως, από αυτές τις ήττες ωφελούνταν οι Αγγλοσάξονες και κάποιοι άλλοι, που εκ των υστέρων αποδείχθηκε πως ήταν εκείνοι, οι οποίοι χρηματοδοτούσαν τον αφελή γερμανικό ιμπεριαλισμό. Όλα αυτά είναι παράξενα και μας επιβάλλουν μια άλλη οπτική πάνω σ' ό,τι αφορά το θέμα του γερμανικού ιμπεριαλισμού. Όταν λοιπόν σκεφτόμαστε αυτόν τον συγκεκριμένο ιμπεριαλισμό, δεν μπορούμε να περιορίσουμε τη σκέψη μας στην προφανή κτηνωδία του ιμπεριαλισμού.
Όσο κι αν αυτό φαίνεται παράξενο, δεν παύει να είναι η αλήθεια. Κάτι περίεργο συμβαίνει με τους Γερμανούς. Δεν μπορεί να καταστρέφονται και να "αιμορραγούν" διαρκώς για μια αδιέξοδη και τελικά ασύμφορη κατάσταση, η οποία και πάλι δείχνει να επαναλαμβάνεται ...Δεν μπορεί να έχουν τόσο αυτοκτονικές διαθέσεις και να προσπαθούν να γκρεμίσουν και πάλι έναν πανίσχυρο "τοίχο" με το "κεφάλι" τους. Κάτι συμβαίνει μ' αυτούς ...Κάτι συμβαίνει με τις ηγεσίες τους, οι οποίες τους οδηγούν στη συνεχή επανάληψη των ιδίων λαθών. Παρ' όλη την ελληνική παιδεία και το πλούσιο λεξιλόγιό μας, που χαρακτηρίζει τη γλώσσα μας, όταν τους βλέπουμε να μας "απειλούν", έρχεται στο μυαλό μας μια τουρκική έννοια ...Η έννοια του "χαϊβανιού".
Εξαιτίας τέτοιων ανθρώπων η τουρκική λέξη "hayvan" βρίσκει ακόμα και σήμερα τη χρήση της. "Χαϊβάνι", σύμφωνα με το λεξικό, είναι το ζώο. Χρησιμοποιείται μεταφορικά, για να χαρακτηρίσει και τον άνθρωπο, ο οποίος φέρεται ως τέτοιο ...Όχι όμως το "ζώον" υπό την έννοια του απάνθρωπου κτήνους, αλλά υπό την έννοια του μέχρι βλακείας ανεγκέφαλου κτήνους ...Το "ζώον" ως ταυτόσημο του βλάκα και όχι του θηρίου. "Χαϊβάνι" λέμε έναν άνθρωπο, ο οποίος μπορεί να φτάσει στο σημείο να χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο, είτε επειδή κάποιος του έδωσε τέτοια εντολή —για να αποκομίσει κάποιο κέρδος— είτε απλά το "δουλεύει" —για να διασκεδάζει—.
Ορμάς, δηλαδή, να κατασπαράξεις κάποιον σαν αιμοβόρος σκύλος, όχι επειδή είσαι άνθρωπος του πάθους, ο οποίος αποκτηνώνεται από αυτό, αλλά επειδή απλά κάποιος σε έχει κάνει να σκέφτεσαι σαν σκύλος ...Έχεις αφεντικό και από ένα σημείο και πέρα δεν καταλαβαίνεις πότε σκέφτεσαι μόνος σου και πότε απλά εκτελείς εντολές. Ορμάς χωρίς δεύτερη σκέψη εναντίον όποιου σου υποδείξει το αφεντικό αυτό, όπως θα έκανες εάν σκεφτόσουν μόνος σου. Ορμάς σαν θηρίο, αλλά είσαι ένα αφελές ζώο. Είσαι ένας κουτός άγριος σκύλος, που δεν ελέγχεις εκείνον που σε χειρίζεται σαν ζώο. Αυτό είναι το πρόβλημα και αυτό είναι που σε χαρακτηρίζει. Αρπακτικοί και αιμοβόροι άνθρωποι, που εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους σαν άγριοι σκύλοι, υπάρχουν πολλοί, αλλά δεν είναι χαϊβάνια. Χαϊβάνια είναι μόνο αυτοί, που λειτουργούν σαν αφελείς σκύλοι, γιατί αυτό απαιτούν τα συμφέροντα των αφεντικών τους. Χαϊβάνια είναι αυτοί, που έχουν "αφεντικά" σαν σκύλοι.
Αυτό ακριβώς είναι το χαϊβάνι. Το χαϊβάνι είναι ο βλάκας, ο οποίος φέρεται σαν ζώο, επειδή δεν κατανοεί ότι κάποιοι τον χειρίζονται σαν ζώο ...Ο βλάκας, του οποίου το κυρίαρχο χαρακτηριστικό στοιχείο, ακόμα και στην πιο κτηνώδη του δραστηριότητα, είναι η βλακεία και κατόπιν όλα τα υπόλοιπα ...Ο βλάκας, που μπορεί να σκοτώσει σαν κτήνος, όχι επειδή αυτό επιβάλλεται από τα συμφέροντά του, τα ένστικτά του ή τις ορμές του, αλλά επειδή αυτό προκύπτει από τις εντολές κάποιου αφεντικού ...Του πονηρού αφεντικού, που μεταβάλει έναν άνθρωπο σε κτήνος και άρα σε "χαϊβάνι".
Τέτοιο "χαϊβάνι" σε επίπεδο λαών —εδώ και έναν τουλάχιστον αιώνα— είναι και ο γερμανικός λαός. Είναι ο λαός εκείνος, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τη μεγαλύτερη αιματοχυσία στην ευρωπαϊκή ιστορία, όχι επειδή είναι από τη φύση του κτηνώδης ή περισσότερο βάρβαρος από τους άλλους, αλλά επειδή είναι παγιδευμένος και αφελής ...Ένα χαϊβάνι, το οποίο δεν μπορεί να ελέγξει και ν' απαλλαγεί από τα κτήνη που τον ελέγχουν. Τέτοιο χαϊβάνι σε επίπεδο λαών είναι οι Γερμανοί ...Το μεγαλύτερο ΧΑΪΒΑΝΙ στην ευρωπαϊκή ιστορία.....
Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
πηγη:eamb-ydrohoos.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου