Είδα τα ντοκιμαντέρ του εξάντα που σε δύο μέρη εξιστορούν την χρεοκοπία της Αργεντινής, ζούσα στο Husavik της Ισλανδίας το 2008 , έτος κατά τα οποίο συνέβη η χρεοκοπία της Χώρας, και έχω διαβάσει αμέτρητα άρθρα υπέρ και κατά της Ελληνικής χρεοκοπίας, και από την εμπειρία που συνέλεξα είμαι σε θέση να σας πω τα εξής: Το αν μας συμφέρει να κηρύξουμε χρεοκοπία και να προχωρήσουμε σε στάση πληρωμών και διαγραφή του Δημοσίου χρέους της Χώρας, δεν είναι κάτι που μπορείτε να το κρίνετε με βάση τα οικονομοτεχνικά κριτήρια, αλλά αποκλειστικά και μόνο με το εξής κριτήριο. Έχουμε πολιτική ηγεσία που θα είναι σε θέση να διαχειριστεί μια τόσο κρίσιμη κατάσταση, είμαστε ικανοί να στηρίξουμε μια Κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, χωρίς να αφήνουμε τους αργυρώνητους δημοσιογράφους να την εκβιάζουν με την επιτυχία της επιρροής τους πάνω μας?
Μόνο αυτό είναι το κριτήριο που θα δείξει με ακρίβεια τι μας συμφέρει. Και άλλες φορές η Ελλάδα κήρυξε πτώχευση, αλλά κάτω από την πίεση που σας περιέγραψα, η Ελλάδα βρέθηκε και πτωχευμένη, και εξακολούθησε να είναι υπερχρεωμένη αφού ξανα αναγνώρισε τις παλιές της οφειλές.
Σε περίπτωση χρεοκοπίας η Ελλάδα θα βρεθεί μπροστά σε μια νέα κατάσταση που σε πολλά θέματα θα είναι αρνητική και σε άλλα θετική σε σχέση με την σημερινή κατάσταση. Για παράδειγμα, το εισαγωγικό εμπόριο θα εκμηδενιστεί για ένα διάστημα, θα υπάρξει υπερπληθωρισμός, μεγάλο μέρος του Λαού θα αντιμετωπίσει το φάσμα της πείνας, και πρακτικά κάθε επιχείρηση ξένων συμφερόντων θα κλείσει , η όπως όπως θα εγκαταληφθεί.
Το πόσο όλα αυτά θα τα βιώσει η Χώρα έντονα η όχι εξαρτάται αποκλειστικά από το πόσο ικανή, οργανωμένη και ανθεκτική στις πιέσεις των συμφερόντων θα αποδειχθεί η Κυβέρνηση που θα αναλάβει το τιτάνιο αυτό έργο και τίποτε άλλο δεν θα παίξει κανένα ρόλο.
Από την άλλη η Ελλάδα θα βρεθεί με 2 νομίσματα, που το ένα θα υποσκάπτει το άλλο, δηλαδή ένα σωρό ευρώ που υπάρχουν ως ρευστό στην Χώρα θα διαπραγματεύονται σε τριπλάσια τιμή από αυτή που θα ανακοινώσει επίσημα η Κυβέρνηση, ενώ οι έμποροι θα προτιμούν να μη σου πουλήσουν τίποτε, αν δεν τους πληρώσεις με ευρώ. Δηλαδή ουσιαστικά θα είναι αδύνατο να ελεγχθεί το νέο νόμισμα και η αξία του θα καταστεί πρακτικά μηδενική δεδομένου ότι η αγορά πρακτικά θα προσποιείται ότι το νέο νόμισμα δεν υπάρχει καν. Ακόμη και το € θα υποφέρει και αυτό από τον μαυραγοριτισμό και τον επακόλουθο τεράστιο εσωτερικό πληθωρισμό που θα ενσκήψει στη Χώρα.
Η κατάσταση αυτή πρακτικά θα δημιουργήσει 2 τάσεις στην τότε Κυβέρνηση:
1) την ολοκληρωτική - δικτατορική τάση που θα υποστηρίζουν οι περισσότεροι (λόγω απόγνωσης), η οποία θα υποστηρίζει την πάταξη με κάθε κόστος των φαινομένων άρνησης των εμπορικών συναλλαγών στο νέο νόμισμα, την απαγόρευση του € ουσιαστικά εντός της Χώρας (ώστε αυτό να μην σαμποτάρει το νέο νόμισμα), με αποτέλεσμα ένα κυνήγι μαγισσών.
2) την πιο ήπια αντιμετώπιση, με τη δημιουργία αγορών τροφίμων που θα ελέγχονται οι τιμές και οι συναλλαγές από το Κράτος, δηλαδή ουσιαστικά την αποθέωση του Κρατικού παρεμβατισμού στην αγορά, αφού πρακτικά το Κράτος θα ανταγωνίζεται τις ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Και οι δυο αυτοί τρόποι θα αποδειχθούν φυσικά αναποτελεσματικοί, λόγω πολλών παραγόντων με κυριότερο την διαφθορά του Κρατικού μηχανισμού, γεγονός που θα οδηγήσει σε ξεσπάσματα βίας, σε κατρακύλισμα του Κράτους προς τον ολοκληρωτισμό, σε τέτοιο βαθμό που το καθεστώς της Χούντας '67-'74 θα φαντάζει όαση Δημοκρατίας. Η εγκληματικότητα που ήδη είναι υψηλή, θα γίνει πρακτικά αμέτρητη και τα θύματα θα ανέρχονται σε πολλές χιλιάδες.
Από την άλλη η Χώρα θα έχει την δυνατότητα χάρη στην κοπή του νέου νομίσματος, να ακολουθήσει το δικό της πλάνο ανάπτυξης, αλλά και εδώ θα αποτύχει για 2 λόγους:
1) Επειδή το νέο αυτό νόμισμα πρακτικά δεν θα υπάρχει, η για να το πω με πιο απλά λόγια, με όσα κι αν επιδοτηθείς με το νέο νόμισμα δεν θα είσαι σε θέση να φτιάξεις επιχείρηση.
2) Επειδή είναι παράδοση πια στη Χώρα μας να στήνουμε επιχειρήσεις με σκοπό τα κέρδη από τις υπερτιμολογήσεις και όχι τα παραγωγικά κέρδη (δηλαδή ακόμη κι αν καταφέρει η Ελλάδα να δώσει κάποια αξία στο νέο της νόμισμα, πάλι δεν θα αναπτυχθεί λόγω διαφθοράς).
Επιλογικά θα σας έλεγα το εξής:
Η Ισλανδία χρεοκόπησε, και δεν πείνασε, αλλά με 5.000 Ισλανδικές κορώνες αγόραζα στο Husavik ένα πουλόβερ north 66 και με τα ίδια περίπου θα το αγοράσω και τώρα - αν πάω εκεί. Η Αργεντινή όμως που έρχεται περισσότερο κοντά μας σε επίπεδο νοοτροπίας , αλλά και μεγεθών υπέφερε, πείνασε, και έφτασε στο σημείο να φτιάξει ένα νέο ναρκωτικό - το πάκο - με σκοπό να εξολοθρευτούν όσοι της περίσσευαν! Προσέχετε αυτό, πείνασε η Χώρα που αριθμεί 22.000.000 κατοίκους, και παράγει τρόφιμα αρκετά για την σίτιση 300.000.000 ανθρώπων! Και όλα αυτά πέρασε έχοντας ως ηγέτη της τον Κιρσνερ και όχι αυτούς που ήταν καλοί στο να κερδίζουν ξεπουλώντας τον Λαό της. Εμείς προς το παρόν έχουμε αυτούς που μας έφεραν εδώ να Κυβερνούν, να αντιπολιτεύονται και να διαμορφώνουν την κοινή γνώμη της Χώρας, και γι'αυτό οι κακουχίες της Αργεντινής αποτελούν το αισιόδοξο σενάριο της χρεοκοπίας μας . Να το θυμάστε αυτό όσοι αβασάνιστα υιοθετείτε τα σενάρια χρεοκοπίας της Χώρας μας.
πηγη:greekreview.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου