To 1936 ο Στάλιν άρχισε το “στήσιμο” των διαβόητων δικών της Μόσχας. Οι δίκες αυτές οδήγησαν στον θάνατο ή τη φυλάκιση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων. Ένας από αυτούς που έχασαν τη ζωή τους ήταν ο και καλύτερος Σοβιετικός στρατιωτικός της εποχής, ο στρατάρχης Μιχαήλ Τουχατσέφσκι.
Ο Τουχατσέφσκι έπεσε θύμα κατασκευασμένων από τους Γερμανούς «αποδείξεων της προδοσίας τους», οι οποίες διοχετεύτηκαν στον Στάλιν μέσω του Ράινχαρντ Χάιντριχ, επικεφαλής, την εποχή εκείνη, της υπηρεσίας πληροφοριών SD. Ο Χάιντριχ χρησιμοποίησε πολλά έγγραφα, που ήρθαν στην
κατοχή του από το Παρίσι μέσω κάποιου στρατηγού Σκλομπίν, ενός διπλού πράκτορα και βετεράνου του πάλαι ποτέ Λευκού Στρατού.Τα πλαστά αυτά έγγραφα, που ενοχοποιούσαν τον αναδιοργανωτή του Ερυθρού Στρατού στρατάρχη Τουχατσέφσκι, διοχετεύτηκαν με τρόπο στον πρόεδρο της Τσεχοσλοβακίας Έντουαρτ Μπένες και μέσω αυτού έφτασαν στον Στάλιν. Η προέλευση αυτών των εγγράφων δεν ήταν άγνωστη στον Σοβιετικό ηγέτη, ο οποίος έδωσε μάλιστα αμοιβή στον Χάιντριχ τρία εκατομμύρια ρούβλια, μέσω ενός πράκτορα στην πρεσβεία της ΕΣΣΔ στο Βερολίνο.
Η πληρωμή έγινε σε “βαριά” χαρτονομίσματα, τους αριθμούς σειράς των οποίων οι Σοβιετικοί είχαν προφανώς καταγράψει. Έτσι, όταν, αργότερα, Γερμανοί πράκτορες επιχείρησαν να χρησιμοποιήσουν αυτά τα χαρτονομίσματα στην ΕΣΣΔ, συνελήφθησαν αμέσως. Χάρη λοιπόν στα έγγραφα των Σκλομπίν και Χάιντριχ ο Στάλιν άρχισε τις πολυάριθμες δίκες των αξιωματικών του, ώστε να καταπνίξει κάθε αντίθετη άποψη εντός του Ερυθρού Στρατού.
Μίσος Στάλιν και Τουχατσέφσκι
Ο Στάλιν και ο Τουχατσέφσκι στην πραγματικότητα μισούσαν ο ένας τον άλλο για καιρό, καθώς, από τα τέλη του 1935, οι σχέσεις του κόμματος με τον Ερυθρό Στρατό διαρκώς χειροτέρευαν. Η, δε, Ρωσία έτρεμε τον Στάλιν. Η ανηλεής GPU έστειλε εκατομμύρια Ρώσους σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας. Τα κανάλια που συνέδεαν τη Λευκή Θάλασσα με τη Βαλτική, μήκους 225 χιλιομέτρων, το κανάλι Μόσκβα-Βόλγα και άλλα μεγάλα τεχνικά έργα υλοποιήθηκαν από εκατοντάδες χιλιάδες καταδίκους.
Ο Τουχατσέφσκι προερχόταν από μικροαστική οικογένεια από την περιοχή του Σμόλενσκ και ήταν πρώην αξιωματικός του περίφημου Συντάγματος της Τσαρικής Φρουράς Σεμενόφσκι. Είχε ενταχθεί στους Ερυθρούς το 1918. Αναμφισβήτητα ήταν δημοφιλέστερος του Στάλιν, ο οποίος γελοιοποιήθηκε όταν προσπάθησε να παραστήσει τον στρατηγό έξω από τη Βαρσοβία το 1920. Με μεγάλη προσπάθεια πέτυχε τότε ο Τουχατσέφσκι να σώσει αρκετές μονάδες του κατατροπωμένου Ερυθρού Στρατού.
Ο Στάλιν δεν του το συγχώρεσε ποτέ αυτό. Το 1936 γνώριζε ότι η πλειοψηφία των αξιωματικών, και ειδικά οι υψηλόβαθμοι, ήταν εχθρικά διακείμενοι προς το Κομμουνιστικό Κόμμα. Τα πλαστά έγγραφα που έλαβε από την Πράγα του επέτρεψαν να πατάξει τους εχθρούς του εντός του Ερυθρού Στρατού.
Οι στρατάρχες Τουχατσέφσκι, Γιεγκόροφ και Μπλίχερ, μαζί με 75 από τους 80 στρατηγούς, μέλη του Ανώτατου Συμβουλίου Άμυνας, τουφεκίστηκαν. Από τους 15 διοικητές στρατιών, οι 13 απομακρύνθηκαν, όπως και άλλοι 367 στρατηγοί. Περισσότεροι από 32.000 αξιωματικοί του Ερυθρού Στρατού εκτελέστηκαν από τον Μάιο του 1937 έως και τον Φεβρουάριο του 1938.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου