Οι εργαζόμενοι του ομίλου «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», βλέπε Μαρινάκη, με αφορμή την αναφορά του Πάνου Καμμένου κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην ΔΕΘ υπέγραψαν μετά από πρωτοβουλία του υπαλλήλου-διευθυντή και κατ’ ευφημισμόν εκδότη Κουρτάκη ένα ψήφισμα.
Παραθέτω την ουσία του ψηφίσματος το οποίο απευθύνεται προς την ΕΣΗΕΑ, την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων, τη Διεθνή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων και τις αρμόδιες ευρωπαϊκές Αρχές.
Kαταγγέλλονται, κατά το ψήφισμα, οι συστηματικές επιθέσεις που δέχονται καθημερινά από τον
πρόεδρο των ΑΝΕΛ Πάνο Καμμένο και τα φίλα προσκείμενα προς αυτόν Μέσα:
«Οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι, τεχνικοί και διοικητικοί υπάλληλοι στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, τον ραδιοφωνικό σταθμό ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 90,1, το parapolitika.gr και το ependisi.gr διαμαρτυρόμαστε έντονα, γιατί τα Μέσα στα οποία εργαζόμαστε, τα διευθυντικά στελέχη του Ομίλου, αλλά και συνάδελφοι δημοσιογράφοι και αρθρογράφοι γίνονται πλέον καθημερινά στόχος συστηματικών επιθέσεων από τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ και αποδεδειγμένα συνομιλητή ισοβίτη Πάνο Καμμένο, αλλά και από συγκεκριμένα παρακρατικά κέντρα και τις μισθωμένες γραφίδες τους στο διαδίκτυο και τα φίλα προσκείμενα media».
Θα συνυπέγραφα κι εγώ το κείμενο αυτό εάν όντως είχε αποδέκτη οποιονδήποτε πολιτικό στερούσε το δικαίωμα από τους εκπροσώπους του Τύπου να τον κρίνουν και να τον πελεκήσουν. Ας πληροφορηθούν λοιπόν αυτοί οι εκατό περίπου δημοσιογράφοι, οι οποίοι με πρωτοβουλία του υπαλλήλου- διευθυντή και κατ’ ευφημισμόν εκδότη Κουρτάκη (εκδότης γίνεσαι, δε σου πληρώνει ο Μαρινάκης την εφημερίδα για να τον παριστάνεις), ότι τη λογοκρισία την επιχείρησε πρώτος ο κατ’ ευφημισμόν εκδότης στις δικαστικές αίθουσες, προσπαθώντας να απαγορεύσει στον Καμμένο να τον αποκαλεί υπάλληλο του πρεζέμπορου Κοτσώνη.
Η απόφαση μάλιστα είναι πρόσφατη και ως εκ τούτου κανένας πλέον μπορεί να αμφισβητήσει ότι όντως ο κ. Κουρτάκης εργαζόταν για λογαριασμό εντύπου του Κοτσώνη.
Ήμουν μάρτυρας στην υπόθεση αυτή και ενώπιον των δικηγόρων του ομίλου Μαρινάκη εξήγησα στην πρόεδρο του δικαστηρίου, ότι όπως ο πολιτικός δεν έχει δικαίωμα να στερεί την ελευθερία του λόγου στον δημοσιογράφο, ούτε ο δημοσιογράφος μπορεί να επιχειρεί το ίδιο. Προσέθεσα μάλιστα ότι δεν έχω καμία σχέση τόσο με τους Ανεξάρτητους όσο και με τους… Εξαρτημένους Έλληνες και ότι η εκεί παρουσία μου είχε έναν και μοναδικό σκοπό. Την ελευθερία του λόγου.
Για ποια ελευθερία λοιπόν του λόγου υπογράφετε κυρίες και κύριοι; Για την ελευθερία του λόγου που πληρώνεται από έναν εκδότη για να γράφετε ό,τι μαλακία γουστάρει; Παραθέτω το άρθρο μου της 31 Μαΐου του 2017 για όσους από εσάς έτυχε να μην το διαβάσετε:
Η υπόθεση του πλοίου NOOR 1 και η εμπλοκή του ονόματος του εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη με την όποια δικαστική εξέλιξη της επιφυλάσσει το μέλλον έχει και παράπλευρες προσεγγίσεις, οι οποίες δεν μπορούν και δεν πρέπει να διαλάθουν την προσοχή μας.
Η σιωπή του συνόλου του Τύπου πλην ελαχίστων περιπτώσεων για τη συγκεκριμένη υπόθεση, την οποία έφερε στο φως της δημοσιότητας το zougla.gr, είναι εντυπωσιακή.
Ίσως να αποτελεί και σημαντικότερη είδηση από την ίδια την αποκάλυψη.
Τι σημαίνει αυτό;
Μπορώ να σας το περιγράψω με πέντε λέξεις: διαπλοκή, αναισθησία, εξάρτηση, υποτέλεια, ξεπεσμός.
Δεν έχει σημασία τι κρύβεται από πίσω. Ακόμα και για το τεκμήριο της πιθανής αθωότητας του εφοπλιστή όφειλαν να έχουν το κουράγιο να ψελλίσουν πέντε κουβέντες οι δημοσιογράφοι.
Ούτε ανίκανοι είναι, ούτε ανόητοι. Μόνο που δεν αποφασίζουν εκείνοι. Τις αποφάσεις τις λαμβάνουν οι (ο Θεός να τους κάνει) εκδότες. Γιατί έχουν ως επί το πλείστον λερωμένη τη φωλιά τους και γνωρίζουν ότι οποιαδήποτε όχληση αισθανθεί εξαιτίας τους ο όποιος Βαγγέλης, μπορεί να γίνει αφορμή αποκαλύψεων που θα αφορά στα δικά τους κατορθώματα.
Αντιλαμβάνονται τι σημαίνει είδηση, τη διαχωρίζουν πανεύκολα από μία ασαφή πληροφορία και νου διαθέτουν.
Τι συμβαίνει, λοιπόν;
Οι δημοσιογράφοι δεν αποφασίζουν σήμερα ποια είναι η είδηση. Τα φίλτρα των μπατιρημένων εκδοτών δεν επιτρέπουν τέτοιες πολυτέλειες.
Η οικονομική κρίση χτύπησε πρώτα την ελευθεροτυπία και μετά το μεροκάματο του τρόμου.
Το αποτέλεσμα είναι η ένοχη σιωπή, η λογοκρισία και όλα όσα συνεπάγεται μία ακραία οικονομική κατοχή σε έναν τόπο.
Ο απόλυτος ευτελισμός της έννοιας ενημέρωση. Η απάντηση σε αυτόν τον ευτελισμό είναι μία:
Σωστά ο κόσμος σάς απαξιώνει, όχι γιατί σας απαγορεύουν οι εκδότες να λέτε αλήθειες, αλλά γιατί δεν έχετε τα «αρχίδια» να αντιδράσετε εν ονόματι της καταρρακωμένης αξιοπρέπειά σας και της υποχρέωσής σας. Άντε να μου χαθείτε λιγούρια, που περίμενα ο αφελής να γράψετε μισή κουβέντα για το θέμα μας. Πολύ να ενημερώνετε τους πολίτες.
Είσαστε και θα παραμείνετε λίγοι, χωρίς ελπίδα σωτηρίας. Είσαστε και θα παραμείνετε υπαλληλάκια νεόκοπων και νεόπλουτων εκδοτών άσχετων με το αντικείμενο της δουλειάς μας, με μοναδικό κίνητρο την είσπραξη του έτσι κι αλλιώς πενιχρού μισθού που προσφέρουν.
Η οικονομία έχει ελάχιστες ελπίδες να ανακάμψει, εσείς καμία!
 |
Ο John Swinton μια νύχτα του 1880 σε μια σύναξη δημοσιογράφων, όταν κάποιος έκανε μια πρόποση «στο ανεξάρτητο του Τύπου», απάντησε:
«Δεν υπάρχει κάτι, μέχρι τη σημερινή ημέρα στην Αμερική, που να χρίζει τον τίτλο "ανεξάρτητος Τύπος". Το γνωρίζετε και το γνωρίζω. Δεν υπάρχει ούτε ένας από εσάς που να τολμάει να γράψει την ειλικρινή του γνώμη, και αν το κάνετε, ξέρετε εκ των προτέρων ότι δεν θα τυπωθεί ποτέ.
»Πληρώνομαι για να κρατάω τις έντιμες απόψεις μου έξω από την εφημερίδα με την οποία συνδέομαι. Άλλοι από εσάς λαμβάνετε παρόμοιους μισθούς για παρόμοια θέματα και όποιος από εσάς φανεί τόσο ανόητος ώστε να γράψει ειλικρινείς απόψεις, θα βρεθεί στον δρόμο να ψάχνει για άλλη δουλειά. Αν επέτρεπα στις ειλικρινείς απόψεις μου να εμφανιστούν στην εφημερίδα μου, πριν περάσουν 24 ώρες, θα έχανα τη δουλειά μου.
»Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται κατάφωρα, να διαστρεβλώνει, να διαβάλλει, να κολακεύει τον θεό του χρήματος και να πουλάει τη χώρα του και τους συνανθρώπους του για το καθημερινό του ψωμί. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω και δεν μπορώ να καταλάβω τι ανοησία είναι αυτή η πρόποση στον "ανεξάρτητο Τύπο".
»Είμαστε υποτελείς και εργαλεία των πλουσίων ανθρώπων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε μαριονέτες, εκείνοι τραβάνε τα κορδόνια και εμείς χορεύουμε. Τα ταλέντα μας, οι δυνατότητες και οι ζωές μας είναι όλα ιδιοκτησία άλλων ανθρώπων. Είμαστε διανοούμενες πόρνες.
Τέλος θέλω να σας υπενθυμίσω ότι πρόσφατα ο ξεχωριστός, αιρετικός και μοναχικός Γιώργος Βέλτσος, απομακρύνθηκε από την εφημερίδα ιδιοκτησίας πλέον Μαρινάκη «ΤΟ ΒΗΜΑ» γιατί διανοήθηκε μεταξύ άλλων να εκφράσει ελεύθερα την άποψή του. Ο νεόκοπος εκδότης δεν είχε την ελάχιστη ευφυΐα που απαιτείται, να τον διατηρήσει έστω ως άλλοθι.
Ποιος
γενναίος από εσάς διανοήθηκε να υπογράψει ψήφισμα για την απομάκρυνσή
του; Ποιος «άθλιος» προϊστάμενός σας θα τολμούσε να προτείνει κάτι
τέτοιο, προκειμένου να χαίρει της εκτίμησής σας;Για τους παλαιότερους θα υπενθυμίσω μόνον, πως όταν ο εκδότης Κοσκωτάς έκανε γύρους θριάμβου, στην κατεχόμενη από επιτήδειους τότε Ελλάδα, κάποια παρελκόμενά του μάζευαν υπογραφές στήριξης, για να αποτελέσουν την πρώτη γραμμή άμυνας. Υπογραφές τις οποίες λίγο αργότερα σφόδρα θα επιθυμούσαν να έχει σβήσει ο χρόνος…
Τέλος γνωρίζετε πολύ καλά ότι για τον χρηματοδότη σας υπάρχουν δύο έρευνες εν εξελίξει. Η μία του ανακριτή Δασκαλόπουλου του οποίου η απόφαση για προφυλάκιση αναμένει το πόρισμα του Συμβουλίου Εφετών εδώ και ένα χρόνο (οποίο όνειδος για τη Δικαιοσύνη) και της προϊσταμένης της Εισαγγελίας εφετών Τζίβα, η κρίση της οποίας αναμένεται.
Τα γνωρίζουν αυτά οι Ενώσεις στις οποίες απευθύνεστε;
Τώρα λοιπόν, με την ευκαιρία του ψηφίσματος που υπογράψατε, είμαστε στην ευχάριστη θέση να τις ενημερώσουμε εμείς για να δούμε ποιος πραγματικά κινδυνεύει και απειλείται και από ποιον.
Κάνετε λίγη υπομονή μόνο…
απο τη http://www.zougla.gr/politiki/article/akouste-lipon-ipalili-tou-omilou-marinaki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου