Η κυβέρνηση Σαμαρά είχε αποφασίσει να δρομολογήσει τη σχετική διαδικασία προς τα τέλη Ιανουαρίου. Υποχρεώθηκε, όμως, να
αλλάξει σχεδιασμό, λόγω του αδιεξόδου στη διαπραγμάτευση που επιβεβαιώθηκε στη συνεδρίαση του Eurogroup τη Δευτέρα.
Όπως είναι γνωστό, η Τρόικα έχει θέσει συγκεκριμένους όρους για να ολοκληρωθεί η τρέχουσα αξιολόγηση. Και χωρίς την ολοκλήρωσή της το ευρωπαϊκό ιερατείο αρνείται να δρομολογήσει τη μετάβαση της Ελλάδας από το καθεστώς του Μνημονίου στο καθεστώς της προληπτικής πιστωτικής γραμμής, το οποίο ουσιαστικά συνιστά μία πιο χαλαρή εκδοχή μνημονίου.
Η κυβέρνηση Σαμαρά έχει ήδη αποδεχθεί τις περισσότερες από τις απαιτήσεις της Τρόικας.
Αρνήθηκε, όμως, να συμφωνήσει και να φέρει προς ψήφιση τα πιο επώδυνα μέτρα. Έχει επίγνωση ότι θα τροφοδοτούσαν αντιδράσεις και θα δυσκόλευαν πολύ την προσπάθεια να συγκεντρωθούν οι αναγκαίες 180 βουλευτικές ψήφοι και να παρακαμφθεί ο σκόπελος των πρόωρων εκλογών.
Έτσι φθάσαμε στη συζήτηση για παράταση του Μνημονίου. Το ευρωπαϊκό ιερατείο πρότεινε το Μνημόνιο να παραταθεί τουλάχιστον για ένα εξάμηνο, ενώ η κυβέρνηση Σαμαρά μόνο για ένα μήνα. Ο συμβιβασμός που προέκυψε είναι η παράταση για ένα δίμηνο, υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι θα ξεκαθάριζε άμεσα το πολιτικό τοπίο, το εάν δηλαδή θα στηθούν ή όχι κάλπες λόγω της προεδρικής εκλογής.
Αυτή ακριβώς η απαίτηση του ευρωπαϊκού ιερατείου για άρση της λεγόμενης πολιτικής αβεβαιότητας είναι που οδήγησε στην επίσπευση της ημερομηνίας έναρξης της διαδικασίας εκλογής προέδρου Δημοκρατίας. Μέχρι τις 29 Δεκεμβρίου, όταν θα διεξαχθεί η τελευταία και κρίσιμη ψηφοφορία, οι διαπραγματεύσεις με την Τρόικα ουσιαστικά παγώνουν.
Η επιλογή του Σταύρου Δήμα ως υποψηφίου της συμπολίτευσης για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα έχει στόχο όχι τόσο να προσελκύσει βουλευτικές ψήφους όσο να αμβλύνει τις όποιες αντιρρήσεις ενδέχεται να προβληθούν από ανεξάρτητους βουλευτές και από βουλευτές της ΔΗΜΑΡ και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων που ενδέχεται να μην τηρήσουν τη γραμμή των κομμάτων τους.
Η προσωπικότητα του Σταύρου Δήμα χαρακτηρίζεται από ηπιότητα και δεν έχει ιδεολογικοπολιτικές γωνίες, οι οποίες θα μπορούσαν να εγείρουν εμπόδια. Έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, άλλωστε, το εάν ένας βουλευτής θα ψηφίσει ή όχι για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας ελάχιστα εξαρτάται από την προσωπικότητα του υποψηφίου. Το κριτήριο είναι εδώ και πολύ καιρό η αποτροπή ή αντιθέτως η πρόκληση πρόωρων εκλογών.
Εάν η συμπολίτευση καταφέρει να συγκεντρώσει τις αναγκαίες 180 βουλευτικές ψήφους, θα μπορέσει να συνεχίσει τον βίο της και να εφαρμόσει χωρίς τον πέλεκυ των πρόωρων εκλογών τα όσα επώδυνα μέτρα απαιτούν οι δανειστές. Εάν δεν τα καταφέρει θα προκηρυχθούν αμέσως εκλογές, οι οποίες θα διεξαχθούν στις αρχές Φεβρουαρίου.
Εάν κρίνουμε από τις δημοσκοπήσεις, οι κάλπες θα αναδείξουν κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία και θα κληρονομήσει το πρόβλημα των σχέσεων με τους δανειστές.
Με άλλα λόγια, οι Σαμαράς και Βενιζέλος ή θα ξεπεράσουν τον σκόπελο των πρόωρων εκλογών ή θα αφήσουν την "καυτή πατάτα" στον Τσίπρα.
Δεν είναι και κακή λύση εάν σκεφθεί κανείς σε πόσο δύσκολη θέση είχαν περιέλθει λόγω της ανελαστικότητας των δανειστών.
απο τον Σταύρο Λυγερό
http://infognomonpolitics.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου