Ήταν πριν από δεκαπέντε χρόνια, στις 18 Ιουνίου 1999 όταν ο Γιασέρ Αραφάτ και o
David Haug, διευθυντής της Enron, υπέγραψαν τη συμφωνία για την κατασκευή εργοστασίου ηλεκτρισμού στη Γάζα, ένα έργο με προϋπολογισμό 150 εκατομμυρίων δολαρίων τότε.
H περιβόητη Enron θα κατείχε το 33% και η μεγαλύτερη κατασκευαστική εταιρεία της Μέσης Ανατολής, η CCC, το 9%.
Το 2001, όμως, πριν ολοκληρωθεί το έργο, η Enron χρεοκόπησε. Τότε η CCC αγόρασε το μερίδιο της Enron, παρά την προφανή «χασούρα» και έτσι διέσωσε το έργο. Μέχρι πρόσφατα το εργοστάσιο, όχι μόνο λειτουργούσε κανονικά, αλλά είχε και κέρδη, παρότι η CCC δεν εισέπραττε χρήματα από την Παλαιστινιακή Αρχή.
Λίγοι Έλληνες γνωρίζουν ότι η έδρα της πανίσχυρης αυτής εταιρίας βρίσκεται στην Ελλάδα, στο νούμερο 62 της λεωφόρου Κηφισίας. Μία εταιρεία που απασχολεί 65.000 υπαλλήλους 88 εθνικοτήτων σε 60 χώρες. Η CCC (Consolidated Contractors Company) ιδρύθηκε το 1952 από τους παλαιστινιακής καταγωγής Λιβανέζους Χασίμπ Σαμπάχ και Σαίντ Χούρι, ο πρώτος όμως έφυγε πριν από λίγα χρόνια από τη ζωή και η διοίκηση της εταιρείας έχει περάσει τώρα στους γιους τους.
Για τους Παλαιστίνιους, οι ιδρυτές της CCC είναι σχεδόν «μυθικά» πρόσωπα, με τεράστιο πλούτο και διεθνείς διασυνδέσεις σε όλο τον πλανήτη. Στην Ελλάδα ωστόσο οι δύο οικογένειες των παλαιστίνιων μεγιστάνων αποφεύγουν κάθε δημοσιότητα και κοσμικό γεγονός, ενώ κανείς τους δεν μιλά ελληνικά. Οι υπουργοί όλων των κυβερνήσεων της χώρας, πάντως, τους γνωρίζουν καλά, καθώς ουκ ολίγες φορές προστρέχουν σε αυτούς για βοήθεια και επαφές.
Και μπορεί οι Σαμπάχ και Χούρι να αποφεύγουν τα κοσμικά γεγονότα, έχουν όμως αναμειχθεί ενεργά στο παλαιστινιακό, συχνά και ως ενδιάμεσοι μεταξύ ΗΠΑ και Παλαιστινίων, καθώς ανέκαθεν διατηρούσαν επαφές και με την αμερικανική ηγεσία.
H CCC έχει χτίσει ότι χτίζεται: από εργοστάσια και αεροδρόμια, μέχρι γέφυρες αυτοκινητόδρομους, λιμάνια, ξενοδοχεία και φυσικά αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Έχουν κατασκευάσει από τον σταθμό του αεροδρόμιου του Ρόναλντ Ρέιγκαν στην Ουάσιγκτον μέχρι το εργοστάσιο ηλεκτρισμού στη Γάζα, ενώ ανάμεσα στα έργα της εταιρείας στη Μέση Ανατολή είναι και το περίφημο εμπορικό κέντρο του Ντουμπάι , που θεωρείται το μεγαλύτερο στον κόσμο καθώς και μεγάλο τμήμα του αγωγού του Αζερμπαϊτζάν.
Στην είσοδο των γραφείων της CCC στην Κηφισίας υπάρχει μία ασπρόμαυρη φωτογραφία με τους ιδρυτές Σαμπάχ και Χούρι το 1952, νεαροί μηχανικοί στην έρημο της Υεμένης. Ήταν στην πρώτη μεγάλη τους δουλειά, όταν κατασκεύασαν το διυλιστήριο στην Υεμένη για λογαριασμό της Anglo-Iranian Oil Co, τη σημερινή BP.
Ο ένας, ο καθολικός Χασίμπ Σαμπάγ γεννήθηκε το 1920 και ο συνεταίρος και ξάδερφός του χριστιανός ορθόδοξος, Σαίντ Χούρι το 1923. Και οι δύο σπούδασαν μηχανικοί στο Λίβανο, στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού, όπου έχουν σπουδάσει και αρκετοί έλληνες επιχειρηματίες αλλά και πολιτικοί σε παλαιότερες εποχές.
Οι Σαμπάχ και Χούρι έφυγαν από την Παλαιστίνη το 1948 με τον διωγμό των Παλαιστινίων και πήγαν στον Λίβανο όπου έστησαν και την έδρα της εταιρείας τους.
Λίγο αργότερα όμως, το 1975 όταν ξέσπασε πόλεμος στον Λίβανο αναγκάστηκαν να μεταφέρουν και πάλι την έδρα της εταιρείας. Παρότι βασιλιάδες και εμίρηδες τότε τους προσκάλεσαν να πάνε στις χώρες τους, ήταν ο προσωπικός τους φίλος, ο Γιασέρ Αραφάτ, εκείνος που τους το πρότεινε να τη φέρουν στην Ελλάδα, επειδή όπως τους είπε και τους έπεισε, ήταν « η φιλικότερη και κοντινότερη χώρα».
Οι δύο Παλαιστίνιοι υπήρξαν εγκάρδιοι φίλοι ως το τέλος με τον Γιασέρ Αραφάτ αλλά ταυτόχρονα υπήρξαν και συνομιλητές του Κάρτερ, του Μπους, του Κλίντον. Αυτό δεν τους εμπόδιζε να ασκούν κριτική στην αμερικανική πολιτική στη μέση ανατολή, αλλά να είναι και συνέταιροι με τη Bechtel, τη Halliburton, την Enron και άλλους αμερικανικούς κολοσσούς.
Στο γραφείο του Σαίντ Χούρι δεσπόζει πάντα μία φωτογραφία με τον Αραφάτ που έχει χειρόγραφη αφιέρωσή του, στην οποία γράφει «Μαζί μέχρι την επιστροφή στην Ιερουσαλήμ». «Έφυγε πριν το πραγματοποιήσουμε» συνηθίζει να λέει και εξάρει πάντα την ειλικρίνεια του παρότι γνωρίζει ότι πολλοί τον είχαν κατηγορήσει για το αντίθετο. «Ελάτε για λίγο στην θέση του» είχε σχολιάσει πριν από καιρό . «Ο Αραφάτ έπρεπε να διαπραγματεύεται με τους Αμερικανούς, να πείθει τους Άραβες ηγέτες (που ο καθένας έχει τη δική του πολιτική) και να ταυτόχρονα να δίνει αναφορά στον λαό του που ζει σε αυτές τις τραγικές συνθήκες».
Όλα αυτά τα χρόνια δεν έπαψαν να βοηθούν την υπόθεση της Παλαιστίνης και να ελπίζουν ότι κάποτε θα μπορέσουν να επιστρέψουν στη δική τους πατρίδα. Γραφεία και δραστηριότητα έχουν και σήμερα και στη Ραμάλα και στην Παλαιστίνη, αλλά δεν αφορά την επιχειρηματική τους δραστηριότητα όσο κυρίως δωρεές και βοήθεια.
Σύμφωνα με την Παλαιστινιακή Αρχή υπάρχουν χιλιάδες οικογένειες που παίρνουν κάθε μήνα ανώνυμα τσεκ από τη CCC, ενώ, εκατοντάδες Παλαιστίνιοι έχουν σπουδάσει με δικά τους χρήματα.
Υπάρχει και το Welfare Fοundation, ένα ίδρυμα με έδρα τη Γενεύη που προσπαθεί να προσφέρει στην αποκατάσταση των Παλαιστίνιων αναπήρων. Φιλανθρωπικό έργο έχει να επιδείξει και στην Ελλάδα: από βοήθεια σε σεισμοπαθείς παλιότερα και χορηγίες αθλητών, μέχρι δωρεές για ανέγερση παιδικών, ενώ η CCC είναι χορηγός και της έδρας ελληνικών σπουδών Κωνσταντίνου Καραμανλή στο Ταφτς.
απο το http://kourdistoportocali.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου