Κανένα είδος δεν πρόκειται να γλιτώσει απ' αυτόν τον κατακλυσμό. Ούτε Κιβωτός υπάρχει ούτε Νώε.

 Το πλέον περιζήτητο τηλέφωνο αυτήν την εποχή είναι του Αραβαντινού.
Αν είσαι εκδότης, αν είσαι τραπεζίτης, αν είσαι καναλάρχης, αν είσαι επιχειρηματίας, οφείλεις να το έχεις στην ατζέντα σου.
Να κρατάς μια επαφή.
 Ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται και πότε ενδέχεται να τον χρειαστείς.

Οπως είπε άλλωστε ο
Γιώργος Κουρής, αν δεν φύγει η τρόικα, μέσα σ' έναν χρόνο οι μισθοί θα έχουνε πάει στα τέσσερα κατοστάρικα, οι συντάξεις στα εκατόν πενήντα και όλος ο καλός ο κόσμος που λέγαμε (επιχειρηματίες, εκδότες κ.λπ.) θα έχουν μπει φυλακή.
 Οφείλουμε ωστόσο να τονίσουμε ότι η Δημοκρατία νίκησε.

Η Ελευθεροτυπία ενίκησε.
 Ο Γιώργος Κουρής, έστω και με περιοριστικούς όρους, αφέθηκε ελεύθερος. Ειδικότερα τώρα που πρόκειται να ξαναβγάλει τον «Φίλαθλο».
Που τόσο μεγάλη ανάγκη έχει η δημοσιογραφία, αλλά πολύ περισσότερο ο Αθλητισμός. Και για ποιον λόγο μάλιστα;
Επειδή, λέει, χρωστάει 2,5 εκατομμύρια.
Αστείο ποσό.
 Ελάχιστο για έναν Κουρή.
Πολλά περισσότερα θα περίμενε κανείς. Ειδικά κάτω απ' αυτές τις συνθήκες.

Να το πάμε διαφορετικά.
 Ποιες είναι οι μεγάλες ημερομηνίες στη νεότερη Ιστορία του ελληνικού έθνους; Θα πει κάποιος η 25η Μαρτίου 1821 που ξεκίνησε η Επανάσταση. Η 28η Οκτωβρίου 1940 που ο φασίστας Μεταξάς θύμωσε με τον φασίστα Μουσολίνι, χωρίσανε τα τσανάκια τους και του είπε το «όχι».
Ειρήσθω εν παρόδω, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που γιορτάζει την ημέρα που μπήκε στον πόλεμο, τον οποίον μάλιστα και έχασε.
Την ημερομηνία που τελείωσε ο πόλεμος, την απελευθέρωση, δεν τη θυμάται κανένας. Οπως και με την 21η Απριλίου.
Ολοι θυμούνται και μνημονεύουν πότε έγινε η δικτατορία. Πολύ λιγότερο την ημέρα που δήθεν επανήλθε η δήθεν δημοκρατία. Αντε να βάλουμε μέσα στις ημερομηνίες και τη 17η Νοέμβρη. Της Δαμανάκη δηλαδή κι όχι τη 17η Νοέμβρη του Κουφοντίνα και των Ξηρών.

Η ταπεινότητά μου, λοιπόν, έχει να πει ότι όλες αυτές οι ημερομηνίες δεν κάνουνε μία μπροστά στην 23η Απριλίου. Του 2010.
Οταν ο Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωσε με υπερηφάνεια από το Καστελόριζο την προσφυγή στο ΔΝΤ.
Τα τετρακόσα χρόνια σκλαβιάς από τους Τούρκους δεν θα είναι τίποτα μπροστά στη σφαγή του μνημονίου.

Οπως η ανθρωπότητα μετράει από το προ Χριστού και μετά Χριστόν, έτσι και η Ελλάδα θα μετράει το πριν και το μετά από το μνημόνιο.
Κι ακόμα δεν έχει γίνει τίποτα.
 Ακόμα είναι αρχή.

Κι η καταστροφή δεν αφορά μόνο τον κοσμάκη που ψωμολυσσάει.
Κανένα είδος δεν πρόκειται να γλιτώσει απ' αυτόν τον κατακλυσμό.
Ούτε Κιβωτός υπάρχει ούτε Νώε.
Η περίφημη μεσαία τάξη έχει σβήσει από τον χάρτη. Τα ρέστα θα τους πάρει με τη φορολογία ο Στουρνάρας.
 Στην αντίθετη περίπτωση, τους περιμένει ο Αραβαντινός.

Ούτε καν τετραετία δεν έχει περάσει κι έχει γίνει της .......
 Παπαγεωργόπουλος μέσα, Τσοχατζόπουλος μέσα κι ετοιμάζονται οι επόμενοι.
 Ο Γαβαλάς άφησε τη Μύκονο κι έκανε εξοχή στον Κορυδαλλό.
 Ο Ασλάνης αυτοκτόνησε.

Ο Τιτανικός βουλιάζει και παίρνει μαζί με τον κοσμάκη στον πάτο και τον καλό κόσμο. Ηθοποιοί και δημοσιογράφοι είναι αρκετά μεγάλοι για να αλλάξουνε επάγγελμα. Νταβατζήδες του χθες έχουνε βγει στη βίζιτα.
 Στο πεζοδρόμιο και ψάχνουνε για αποφάγια.
 Και δεν λέω για τον Κωστόπουλο.
Το μεροκάματο δεν είναι ντροπή.
Λέω για τα λαμόγια που είναι νηστικά, τους έχουνε πέσει τα δόντια, αλλά νομίζουνε ότι μπορούνε ακόμα να δαγκώνουνε.
Τους νταήδες που έχουνε γίνει ζήτουλες.

Κι όχι μόνο στον δημοσιογραφικό κλάδο. Οπως έλεγαν, λοιπόν, και οι αρχαίοι, ουδέν κακόν αμιγές καλού.
 Μόνο το μνημόνιο, δηλαδή, μπορούσε να καθαρίσει τους νταβατζήδες και να τους βγάλει στη βίζιτα.
Αυτά.

απο το Κώστα Καίσαρη

απο το sentragoal.gr