Όσα έγιναν για την Κύπρο κι όσα …δεν έκανε η Ελλάδα!

Της Μελίνας Καραπαναγιωτίδου

Φίλοι κι εχθροί, κατασπαράζουν την οικονομία της Κύπρου, προκαλούν την πτώχευσή της, ρημάζουν το τραπεζικό της σύστημα και το κάνουν κυνικά και απροκάλυπτα με βγαλμένες μάσκες. 

Είπε πχ ο Σόιμπλε ότι το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου είναι τεράστιο σε σχέση με το ΑΕΠ και γι αυτό θα πρέπει να μειωθεί. Δεν θα σχολιάσω ότι το ίδιο φαινόμενο υπάρχει στο Λουξεμβούργο,
στο Λιχτενστάιν  στο Μονακό και στην Ελβετία που το 1/3 του πληθυσμού είναι Γερμανοί.

Όμως θα θέσω κάποια άλλα στοιχεία, οικονομολόγων, ιστορικών κι άλλων ειδικών

Η Κύπρος υπέστη μία εισβολή (από τους Τούρκους) που της στέρησε το 65%, των ξενοδοχείων της, το 87% των υπό ανέγερση τουριστικών εγκαταστάσεων της, το 40% των σχολικών κτηρίων της, το 41% των κτηνοτροφικών μονάδων της, το 48% των εξαγωγικών προϊόντων της, και το 56% των παραλιών της. 

Τι έπρεπε να κάνουν οι Ελληνοκύπριοι, ύστερα απ ολα αυτά;  Πώς θα επιβίωναν χωρίς πόρους και βιομηχανία; Αφού τότε οι Ευρωπαίοι «σύμμαχοι» επέτρεψαν στους Τούρκους να αρπαξουν παρακολουθώντας αμέτοχοι το έγκλημα, πώς αυτός ο λαός θα άντεχε αν δεν ακολουθούσε ένα οικονομικό μοντέλο με τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες και τις τράπεζες; Μοντέλο ανάπτυξης απόλυτα επιτυχημένο έως πρόσφατα!

Άλλωστε ο λόγος των προβλημάτων της προήλθε από την υπερέκθεσή της στα ομόλογα της Ελλάδας και το PSI, δηλαδή εξαιτίας της απαίτησης των Γερμανών να συμμετέχουν οι πιστωτές στο κούρεμα των ομολόγων. Άν δεν  υπήρχε το PSI μια χαρά θα ήταν το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου!

Θυμάμαι πριν μερικούς μήνες σε κάποια συνεδρίαση στις Βρυξέλλες, όταν δημοσιογράφος ρώτησε τον Χριστόφια αν πωλείται το νησί Κύπρος. Ο Χριστόφιας του απάντησε οργισμένος  »με προκαλείς; Θέλεις να με προκαλέσεις»; 

Είμαι σίγουρη ότι τότε στα κονκλάβια της ΕΕ τον Χριστόφια προσπάθησαν να τον παγιδέψουν αλλά δεν τα κατάφεραν. Βρήκαν «μπόσικο» τον αρχάριο και «αδαή» Αναστασιάδη και τον ξεγέλασαν θέτοντάς του διλήμματα και προκαλώντας του πανικό για να ξεστομίσει τις απαγορευμένες λέξεις: κούρεμα καταθέσεων. 

Τις ίδιες λέξεις αν η Μέρκελ ή ο Ολάντ ή ακόμη και ο Ομπάμα τις έλεγαν για τη χώρα τους, την ΕΠΟΜΕΝΗ μέρα θα γινόταν bank run – έτσι το λενε –  και η Γερμανία ή η Γαλλία ή οι ΗΠΑ θα κατέρρεαν όπως καταρρέει τώρα η Κύπρος.  Οι τράπεζες παίρνουν τα χρήματα των καταθετών και τα δανείζουν στις επιχειρήσεις και ιδιώτες σε μορφές επιχειρηματικών, στεγαστικών, και καταναλωτικών δανείων. Ομως αν μαζικά οι καταθέτες ζητήσουν τα μετρητά τους οι τράπεζες δεν έχουν να τα δώσουν. Ούτε στη Γαλλία, ούτε στη Γερμανία, ούτε στις ΗΠΑ. 

Η εμπιστοσύνη των καταθετών δεν είναι απλά μια ευαίσθητη πορσελάνη, αλλά το ιερό δισκοπότηρο της παγκόσμιας οικονομίας, που κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αγγίξει. Αρκεί μία δήλωση ενός πρωθυπουργού ή ενός υπουργού οικονομικών και την άλλη μέρα οι ουρές έξω από τις τράπεζες θα είναι σχηματισμένες. Και νομοτελειακά επέρχεται πτώχευση και καταστροφή. 

Πώς την πάτησε ο Αναστασιάδης και ξεστόμισε τις απαγορευμένες λέξεις; Μα τι άλλο να έκανε (θα πείτε) αφού η ΕΕ του ξεκαθάρισε πώς δεν του δίνει 5,8 δις για να είναι το χρέος βιώσιμο; Οτιδήποτε άλλο εκτός να προκαλέσει πανικό στους καταθέτες. Δεν επιχείρησε καν να κερδίσει χρόνο για να συνεννοηθεί με τους Ρώσους. 

 Έχει δίκιο ο Πούτιν που είναι οργισμένος γιατί τον έφεραν προ τετελεσμένου. Δηλαδή Κύπρος και ΕΕ αποφάσισαν να δημεύσουν (αυτή είναι η σωστή λέξη, και όχι η αργκό κουρέψουν) ρωσικά χρήματα αξίας πολλών δις χωρίς να τον ενημερώσουν;

Και το κάνει αυτό η Κύπρος, που έχει μία καλή σχέση με τη Ρωσία η οποία είχε την καλή διάθεση και την πίστωσε με ευνοϊκούς όρους δάνειο 2,5 δις!  Αυτή η συμπεριφορά του Αναστασιάδη (να μην ενημερώσει τη Ρωσία από πριν και να μην έρθει σε συμφωνία μαζί της) δεν είναι μόνο ερασιτεχνική, επιπόλαιη και ανεύθυνη, αλλά και… δόλια απέναντι στη σύμμαχο Ρωσία που είχε κοινά συμφέροντα. 

Κατόπιν εορτής και επιτελεσμένων σφαλμάτων, στράφηκαν στον Πούτιν, που τους γυρνάει και αυτός πλέον την πλάτη. 

Όχι οι Ρωσικές τράπεζες δεν θα αγοράσουν τις Κυπριακές, ούτε δάνειο θα δώσει η Ρωσία, γιατί παρόλο που οι προτάσεις των Κυπρίων είναι δελεαστικές, και θα ενδιέφερε τη Ρωσική Αρκούδα η πρόσβαση στους φυσικούς πόρους της νοτιοανατολικής Ευρώπης, με παρουσία στα λιμάνια της, το κακό έχει γίνει και το… bunk run δεν αντιστρέφεται με τίποτα!

Η ψυχολογία των καταθετών είναι αρκετά ευαίσθητη και καχύποπτη για να αφήσει τα χρήματα ακόμη κι αν έχουν περάσει σε Ρωσικά χέρια οι Κυπριακές τράπεζες. Και αυτό οι επιτελείς του Πούτιν το καταλαβαίνουν απόλυτα. Οπως και οι μεγιστάνες που «παρκάρισαν» τα ιδιωτικά αεροπλάνα τους στο αεροδρόμιο της Λεμεσού και περιμένουν τη λήξη της αργίας για να κάνουν ανάληψη!

Υπό αυτές τις συνθήκες όλες οι προτάσεις που βαφτίστηκαν λύση Β και Γ, και επιχειρούν να καθησυχάσουν τους καταθέτες είναι… σπασμωδικές ενέργειες που είτε δεν θα εφαρμοστούν είτε θα είναι ατελέσφορες. Ποιο το νόημα της δημιουργίας ειδικού ταμείου από τα ασφαλιστικά αποθεματικά, ακόμη και από τη συγκινητική συνεισφορά της εκκλησίας με πρωτοβουλία του Χρυσόστομου που απέδειξε τον πατριωτισμό του; Για να μαζευτούν τα 5,8 δις; Μα και 17 να μαζευτούν, όσα είναι το χρέος της χώρας, πάλι το bunk run θα γίνει. Ποιος θα έπαιρνε επιταγή από κάποιον όταν του λένε οι γύρω του ότι είναι αφερέγγυος; Ποιος θα δανείσει σε μαυρισμένο στον Τειρεσία; Και για να το παρουσιάσω ποιο παραστατικά, ποιος ή ποια θα ήθελε… εραστή ή ερωμένη που υπάρχει ακόμη και η αμυδρή υπόνοια ότι είναι φορέας του AIDS;

Το πιο εμπνευσμένο σχέδιο τις τελευταίες ώρες, που έπεσε στο τραπέζι, ήταν η πρόταση να γίνει κούρεμα 10 % ή λίγο περισσότερο σε ποσά άνω τών 100 χιλιάδων, αλλά να μείνει το υπόλοιπο ποσό στις τράπεζες διότι σε αντίθετη περίπτωση θα υπάρξει πέναλτι. Δηλαδή ποινή πχ 30% σε ανάληψη  που θα γίνει πριν τα δύο έτη. Ε, λοιπόν να είστε σίγουροι ότι οι τύποι με τα jet που περιμένουν, θα πάρουν τα λεφτά τους, κουρεμένα ΚΑΙ με πέναλτι, και θα φύγουν… βρίζοντας! 

Εκείνο που είναι αξιοπερίεργο και σίγουρα θα σχολιαστεί διεξοδικά όταν έρθει η ώρα και φύγει το μούδιασμα και το σοκ  είναι η μηδαμινή έλλειψη αντίδρασης από την Ελληνική κυβέρνηση. Μήπως εγκαινιάζουμε την νέα περίοδο στην πολιτική ιστορία μας, που δεν μας ενδιαφέρει η Κύπρος και την εγκαταλείπουμε στη μοίρα της;

Μα εμείς ξοδέψαμε προϋπολογισμούς σε εξοπλιστικά στρατιωτικά προγράμματα για να εγγυηθούμε την ασφάλειά της. Δομήθηκε ολόκληρο πλέγμα πολιτικής από Κωνσταντίνο Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου για να συγχρονιζόμαστε οικονομικά και πολιτικά με την Κύπρο. Και τώρα σιωπή; 

Που είναι οι πρωτοβουλίες του πρωθυπουργού; Του προέδρου της δημοκρατίας; Τα διαβήματα στους ισχυρούς της γης για τα δίκαια της μεγαλονήσου; Φαίνεται τελικά, οτι την υποστηρίζουμε όταν βάλλεται από εχθρούς, αλλά όταν την χτυπούν φίλοι, εμείς μένουμε αμέτοχοι και αδρανείς.  Κι άβουλοι και μοιραίοι.

Αλήθεια ποια νομίζει ότι θα είναι η αντιμετώπισή του από την ιστορία ο Στουρνάραs που συμμετείχε στο γιούρογκρουπ και ψήφισε υπέρ του σχεδίου κουρέματος των καταθέσεων;  

Ούτε ένας συμβολισμός, ούτε μία αρνητική ψήφος ή αποχή τέλος πάντων. Κάτι τέτοια πολύ τα προσέχουν οι ιστορικοί του μέλλοντος που ακόμη δεν γεννήθηκαν ή είναι ακόμη μωρά, αλλά όταν σπουδάσουν ιστορία θα ανατρέξουν στις πηγές και τον τύπο της εποχής και θα διαπιστώσουν ότι ο Ελληνας υπουργός οικονομικών ήταν ένας από τους δώδεκα που τοποθέτησαν έστω και συμβολικά την ταφόπλακα στην οικονομία της Κύπρου. 

Οι επιπτώσεις άλλωστε της πτώχευσης της νήσου, θα γίνουν ορατές και στην Ελλάδα. Μεγάλο ποσοστό των εξαγωγών μας  διέρχεται μέσα από εμπορικές αντιπροσωπείες Κυπριακών συμφερόντων. Και υπάρχουν και Ελληνες καταθέτες που θα χάσουν χρήματα και παραγγελίες που θα μείνουν ανεκτέλεστες και εμπορικές πιστώσεις απλήρωτες. Και θα τολμήσω να προβλέψω ύφεση μίας μονάδας για τη δική μας οικονομία που θα χάσει το δορυφόρο της.

Στο μεταξύ το γεωπολιτικό παίγνιο που σημειώθηκε τις τελευταίες ημέρες έτριξε τα θεμέλια της παγκόσμιας ισορροπίας δυνάμεων στην σκακιέρα της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Η Κύπρος έχει χαρακτηριστεί το ακίνητο αεροπλανοφόρο της Μεσογείου για τη γεωστρατηγική της θέση.

Μπορεί ο Φράνσις Φουκουγιάμα να μίλησε για  »το τέλος της ιστορίας»,  αλλά η εύθραυστη ισορροπία των αραβικών χωρών και τα τελευταία γεγονότα της Συρίας, αποδεικνύουν πόση ιστορία θα παράξει η περιοχή. Και η Κύπρος είναι ο ομφαλός αυτής της σκακιέρας. Οι ισχυροί του πλανήτη σίγουρα συμβουλεύτηκαν τους χάρτες τους και επικοινώνησαν τηλεφωνικά για να συμφωνήσουν στις ενέργειές τους.

Τελικά μάλλον αποφασίστηκε ότι η Ρωσία δεν επιθυμεί να μετατρέψει την Κύπρο σε προτεκτοράτο, ή δεν είναι διατεθειμένη να πληρώσει είτε το κόστος των χρημάτων είτε το κόστος με μία ρήξη με την δύση.

 Η υπόθεση της Κύπρου είναι τελειωμένη. 

Το ευρώ είναι καλό νόμισμα όταν έχεις υγιή οικονομία ή όταν παλεύεις να μην πτωχεύσεις.

 Όταν όμως έχεις ήδη πτωχεύσει η παραμονή σε ένα νόμισμα που δεν μπορείς να τυπώσεις και να υποτιμήσεις, δεν είναι απλά ανοησία αλλά σχιζοφρένεια. 

Η Κύπρος θα χάσει μισή γενιά, θα επιστρέψει στο νόμισμά της μετά το bank run και την καταστροφή, αλλά έχει να εξορύξει ένα τεράστιο κοίτασμα φυσικού αερίου, που θα την κάνει να ξαναβρεί το δρόμο της.

απο το karfitsa.gr