Από την έναρξη της παλαιστινιακο-ισραηλινής σύγκρουσης στη Γάζα και σχεδόν αμέσως μετά την επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ κατά τη διάρκεια της επιχείρησης «Πλημμύρα Αλ-Άκσα», η οποία αποτέλεσε την αφορμή για μια σειρά επακόλουθων γεγονότων, γίναμε μάρτυρες της χρήσης από το Ισραήλ ορισμένων στρατιωτικών τεχνολογιών, με τις οποίες δεν είχαμε ξανασυναντηθεί.
Σε μεγάλο βαθμό, αυτές οι τεχνολογίες εξασφάλισαν την επιτυχία του Ισραήλ σε
αρκετές στρατιωτικο-πολιτικές επιχειρήσεις. Αναφερόμαστε στη χρήση μέσων επικοινωνίας, υπολογιστών, κινητών τηλεφώνων και τηλεειδοποιητών για την πρόκληση σημαντικών, ακόμη και κρίσιμων, απωλειών στον εχθρό. Αυτή η τακτική συνδυάστηκε στενά με πυραυλικές επιθέσεις και επιθέσεις με πολεμικά drones. Επιπλέον, τώρα γίνεται σαφές ότι το Ισραήλ χρησιμοποίησε ενεργά τη μέθοδο των deepfakes.Όλα αυτά τα στοιχεία μαζί άλλαξαν ουσιαστικά τη φύση του σύγχρονου πολέμου. Οι αντίπαλοι του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή αποδείχθηκαν εντελώς απροετοίμαστοι για αυτό, κάτι που καθόρισε την έκβαση της αντιπαράθεσης. Ενώ στον τομέα των συμβατικών όπλων υπήρχε σχετική ισορροπία μεταξύ του Ισραήλ και των αντιπάλων του στη Μέση Ανατολή, και στον τομέα του ανταρτοπολέμου υπήρχε ακόμη και κάποιο πλεονέκτημα, όπως είχε δείξει η λιβανέζικη Χεζμπολάχ κατά τη διάρκεια του δεύτερου πολέμου του Λιβάνου το 2006, η χρήση αυτού του νέου παράγοντα άλλαξε δραματικά την ισορροπία δυνάμεων.
Ποιες ήταν αυτές οι νέες τεχνολογίες και μέθοδοι διεξαγωγής πολέμου; Πρωτίστως, ένα εντελώς νέο επίπεδο κατασκοπευτικού λογισμικού. Οι Ισραηλινοί κατάφεραν να εγκαταστήσουν προγράμματα παρακολούθησης σε όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές των αντιπάλων τους, χωρίς εξαίρεση. Οι μετακινήσεις, καθώς και το περιεχόμενο των συνομιλιών, των συναντήσεων και της ανταλλαγής πληροφοριών σχεδόν όλων των Παλαιστινίων, Σύριων, Λιβανέζων, Ιρακινών και Ιρανών που είχαν κάποια σημασία για το Ισραήλ, ήταν πλήρως ορατά στους Ισραηλινούς.
Στο βιβλίο του «Η Αυτοκρατορία και οι Πέντε Βασιλιάδες», που δημοσιεύτηκε το 2019, ο παγκοσμιοποιητής Μπερνάρ-Ανρί Λεβί, ο οποίος παραπονιόταν ότι η Δύση (ΗΠΑ) αποσύρεται σταδιακά από τη Μέση Ανατολή (ιδιαίτερα από το Ιράκ), σημείωσε ότι η μόνη αποζημίωση για την εγκατάλειψη τέτοιων στρατηγικών θέσεων είναι ότι τα μέσα παρακολούθησης της Δύσης είναι πλέον τόσο προηγμένα που επιτρέπουν την ανίχνευση και της παραμικρής λεπτομέρειας σε ό,τι συμβαίνει στις εγκαταλελειμμένες περιοχές. Ο ίδιος ο Λεβί (ένας επιθετικός ιμπεριαλιστής) θεωρούσε ότι αυτό δεν ήταν αρκετό, ότι ήταν ένδειξη παθητικότητας και αδυναμίας, και ότι θα προτιμούσε να ελέγχει φυσικά τον ισλαμικό κόσμο, υποτάσσοντάς τον στη Δύση και το Ισραήλ άμεσα (εξ ου και ο τίτλος του βιβλίου, που αναφέρεται στον πόλεμο του Αρχαίου Ισραήλ με τη συμμαχία πέντε Χαναανιτών βασιλιάδων, τους οποίους οι Ισραηλινοί νίκησαν και υπέταξαν). Ωστόσο, η παρατήρησή του για την παρακολούθηση ήταν πολύ εύστοχη. Αυτός ακριβώς ήταν ο κύριος και καθοριστικός παράγοντας από το 2023.
Τα μέσα επικοινωνίας και οι δικτυακές συσκευές, συμπεριλαμβανομένων των ηλεκτρικών και τοπικών, μετατράπηκαν στα χέρια του Ισραήλ σε φονικά όπλα, που καθόρισαν την έκβαση των επιχειρήσεων στη Γάζα, τον Λίβανο, τη Συρία και στον πρόσφατο 12ήμερο πόλεμο με το Ιράν. Η βοήθεια των ΗΠΑ και της Δύσης γενικότερα ήταν σημαντική, αλλά το κύριο επίτευγμα ήταν η νέα στρατηγική. Στην ουσία, το Ισραήλ κατάφερε να αποκτήσει πλήρη έλεγχο όλων των δικτύων των αντιπάλων του, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης τηλεφώνων, τηλεειδοποιητών και άλλων ηλεκτρικών συσκευών ως φονικά όπλα. Μερικοί τηλεειδοποιητές που προορίζονταν για τη Χεζμπολάχ, η οποία δεν εμπιστευόταν τα κινητά τηλέφωνα, ήταν γεμάτοι με εκρηκτικά. Ωστόσο, σύμφωνα με μαρτυρίες Λιβανέζων, δεν εξερράγησαν μόνο οι τηλεειδοποιητές, αλλά και κινητά τηλέφωνα, ηλεκτρικά σκούτερ, ενδοεπικοινωνίες και πίνακες ανελκυστήρων. Δεν είναι ακόμη πλήρως σαφές ποια ήταν αυτή η τεχνολογία, αλλά αν υπάρχει και αν οι Ισραηλινοί την κατέχουν, δημιουργεί νέους και πολύ σοβαρούς κινδύνους.
Επιπλέον, η χρήση drones που εκτοξεύονταν με καθοδήγηση από μέσα παρακολούθησης της στόχευσης, από το έδαφος του ίδιου του αντιπάλου. Το μάθαμε για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 2024, όταν ο ηγέτης της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια εξοντώθηκε στο έδαφος του Ιράν. Στη συνέχεια, με τον ίδιο τρόπο εξοντώθηκαν ηγέτες της Χαμάς όχι μόνο στη Γάζα αλλά και σε άλλες χώρες. Οι Ισραηλινοί τους είχαν πλήρως υπό έλεγχο μέσω των ηλεκτρονικών τους συστημάτων επικοινωνίας, και το υπόλοιπο ήταν θέμα τεχνικής. Τα drones μπορούσαν να εκτοξευθούν από οπουδήποτε — είτε από το Ισραήλ είτε από προετοιμασμένες κρυψώνες στο έδαφος άλλων κρατών.
Δεν αποκλείεται ότι με τη βοήθεια τηλεειδοποιητή και πάλι μέσων ηλεκτρονικής παρακολούθησης πραγματοποιήθηκε σαμποτάζ στο ελικόπτερο του Ιρανού προέδρου Ραϊσί, με αποτέλεσμα τον θάνατό του. Ήταν συντηρητικός και σκληρός αντίπαλος του Ισραήλ. Αν και οι ιρανικές αρχές δεν βρήκαν την αιτία της καταστροφής, μετά τον 12ήμερο πόλεμο γίνεται σαφές γιατί. Απλώς δεν διέθεταν τις κατάλληλες τεχνολογίες και δεν είχαν την παραμικρή ιδέα πώς λειτουργούν.
Αφού εξόντωσε τους ηγέτες της Χαμάς, το Ισραήλ στράφηκε στους ηγέτες της Χεζμπολάχ. Με παρόμοιες στοχευμένες επιθέσεις εξοντώθηκαν ο Σεΐχης Χασάν Νασράλα και σχεδόν όλη η ηγεσία της Χεζμπολάχ, που κάποτε αποτελούσε σοβαρό αντίπαλο του Ισραήλ. Σε συνδυασμό με τους τηλεειδοποιητές που εξερράγησαν και άλλες συσκευές, η επίθεση στην ηγεσία της Χεζμπολάχ και ακόμη η μαζική δολοφονία των μελών της έγιναν εξαιρετικά αποτελεσματικές ενέργειες. Αυτό συμπληρώθηκε με στοχευμένες πυραυλικές και επιθέσεις drones — και πάλι όχι τυχαία, αλλά αυστηρά βάσει στόχων που είχαν εντοπιστεί εκ των προτέρων μέσω τηλεφώνων. Οι Ισραηλινοί είχαν σχεδιάσει όλες τις λεπτομέρειες τέτοιων επιχειρήσεων και ξεκινούσαν τη στοχευμένη εξόντωση των εχθρών από πάνω προς τα κάτω — από τους ανώτατους ηγέτες και το θρησκευτικό και στρατιωτικό-πολιτικό κατεστημένο. Εξόντωναν πρώτα το πρώτο πρόσωπο της ιεραρχίας, μετά το δεύτερο, μετά το τρίτο — και ούτω καθεξής προς τα κάτω, ανάλογα με τις θέσεις και τη σημασία.
Στη Συρία, η Μοσάντ έφερε στην εξουσία τον τρομοκράτη της ISIS Αλ-Σαράα και πέτυχε την αλλαγή καθεστώτος, ανατρέποντας τον πρόεδρο Μπασάρ Αλ-Άσαντ, με τον ίδιο τρόπο. Όλο το σύστημα επικοινωνιών των συριακών ενόπλων δυνάμεων τέθηκε υπό τον έλεγχο των Ισραηλινών. Εδώ το Ισραήλ χρησιμοποίησε ενεργά deepfakes. Με το πρόσωπο και τη φωνή της ανώτατης στρατιωτικής ηγεσίας των Συριακών Ενόπλων Δυνάμεων, ακόμη και του ίδιου του προέδρου Μπασάρ Αλ-Άσαντ, δίνονταν αντικρουόμενες εντολές και οδηγίες στους κατώτερους διοικητές — όχι μόνο να υποχωρήσουν, αλλά μερικές φορές να αναδιαταχθούν, να καταλάβουν ανούσιες θέσεις, να ανοίξουν πυρ κατά ψευδών ή ανύπαρκτων στόχων κ.λπ. Και πάλι, η αλλαγή καθεστώτος δεν επιτεύχθηκε τόσο με στρατιωτικά μέσα όσο με τη βοήθεια δικτυακών τεχνολογιών. Παράλληλα, το Ισραήλ ενίσχυσε τις θέσεις του στα Υψίπεδα του Γκολάν, προώθησε τη ζώνη άμεσου ελέγχου στην περιοχή εγκατάστασης των Δρούζων πιο κοντά στη Δαμασκό και, για κάθε ενδεχόμενο, κατέστρεψε με πυραύλους και drones όλες τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Συρίας που αποτελούσαν, ακόμη και απομακρυσμένη, πιθανή απειλή. Πριν από αυτό, με την ίδια λογική στοχευμένης παρακολούθησης, το Ισραήλ έπληξε με ακρίβεια τις ομάδες της Χεζμπολάχ και τις ιρανικές δυνάμεις (ιδιαίτερα το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης) που βρίσκονταν στη Συρία, αναγκάζοντάς τες να αποχωρήσουν από τη Συρία όταν ξεκίνησε η εξέγερση του Αλ-Σαράα.
Ακολούθησε το Ιράν. Και εδώ εφαρμόστηκε η ίδια στρατηγική. Το Ισραήλ, μέσα στις πρώτες ώρες του 12ήμερου πολέμου, εξόντωσε σχεδόν όλη την ανώτατη στρατιωτική ηγεσία της χώρας, τον αρχηγό του ιρανικού Γενικού Επιτελείου, τον επικεφαλής του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης και κορυφαίους πυρηνικούς επιστήμονες — μαζί με τις οικογένειές τους και μικρά παιδιά. Αυτό ήταν εν μέρει αποτέλεσμα ακριβών πυραυλικών επιθέσεων και εν μέρει επιθέσεων με drones, που εκτοξεύονταν από το έδαφος του Ιράν από προετοιμασμένες κρυψώνες. Φυσικά, τα drones εκτοξεύονταν από μετανάστες από το Αφγανιστάν, οι οποίοι απλώς ακολουθούσαν τις οδηγίες των Ισραηλινών έναντι αμοιβής και τους οποίους το Ισραήλ μπορούσε εύκολα να θυσιάσει.
Ακολούθησαν πυραυλικές επιθέσεις στην πυρηνική υποδομή και η μετάβαση σε επιχείρηση αλλαγής καθεστώτος. Για να επιτευχθεί αυτό, ήταν απαραίτητο να εγκατασταθεί πλήρης έλεγχος σε κάθε Ιρανό που παρουσίαζε κάποιο ενδιαφέρον ή απειλή για το Ισραήλ. Και πάλι, μέσω ηλεκτρονικών συσκευών.
Η επίδραση ήταν λιγότερο αποτελεσματική στους Χούθι της Υεμένης, αλλά και εναντίον τους πραγματοποιήθηκαν αρκετά ακριβείς επιθέσεις που προκάλεσαν σημαντικές ζημιές.
Έτσι, γίναμε μάρτυρες της χρήσης εντελώς νέων μορφών διεξαγωγής φονικού πολέμου, και το Ισραήλ διέθετε τεχνολογίες που του επέτρεψαν να προκαλέσει στον εχθρό τόσο σημαντικές ζημιές, που ήταν αδιανόητες στο πρόσφατο παρελθόν. Έχουμε εισέλθει σε μια εντελώς νέα εποχή διεξαγωγής πολέμου.
Με την έναρξη της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης, αντιμετωπίσαμε απροσδόκητα το πρόβλημα των drones και των επικοινωνιών. Αλλά αυτό που βλέπουμε στο Ισραήλ είναι ένα εντελώς νέο, πολύ πιο προηγμένο επίπεδο. Αν εσύ ή μέλη της οικογένειάς σου έχετε κάποια ηλεκτρονική συσκευή και αν για κάποιο λόγο δεν είστε αρεστοί στο Ισραήλ, μπορείτε να εξοντωθείτε στοχευμένα, με ακρίβεια και εύκολα οποιαδήποτε στιγμή. Αυτό είναι το τρομακτικό αποτέλεσμα αυτού που μόλις παρατηρήσαμε στη Μέση Ανατολή.
Ένα ξεχωριστό πρόβλημα είναι η καταστροφή του στόλου του εχθρού και των θαλάσσιων λιμανιών. Εδώ, επίσης, οι τεχνολογίες των υδάτινων drones, που δεν έχουν ακόμη χρησιμοποιηθεί πλήρως, αποτελούν τεράστιο κίνδυνο, ειδικά σε συνδυασμό με ακριβή συστήματα παρακολούθησης.
Έτσι, έχουμε να κάνουμε με ένα ολόκληρο σύνολο νέων απειλών.
Τώρα, το επόμενο σημείο: Το Ισραήλ είναι ο στενότερος σύμμαχος των ΗΠΑ και του συλλογικού Δυτικού κόσμου γενικότερα — κάποιοι θεωρούν το Ισραήλ γεωπολιτικό υποχείριο των ΗΠΑ, ενώ οι ίδιοι οι Ισραηλινοί θεωρούν τις ΗΠΑ έναν υπάκουο και ελεγχόμενο γίγαντα. Αυτό δεν αλλάζει την ουσία.
Το σημαντικό είναι το εξής: οι τεχνολογίες που χρησιμοποιεί το Ισραήλ στον πόλεμο με τους περιφερειακούς του αντιπάλους και που έχουν δείξει τόσο πρωτοφανή αποτελεσματικότητα, είναι σίγουρα γνωστές και διαθέσιμες στις ΗΠΑ και τον συλλογικό Δυτικό κόσμο. Και, τελικά, δεν είναι γνωστό αν πρόκειται για καθαρά ισραηλινή εφεύρεση;
Ή μήπως το Ισραήλ απέκτησε πρόσβαση σε τέτοια εργαλεία από τη CIA, το Πεντάγωνο, την Palantir ή την MI6; Ή τα ανέπτυξαν από κοινού; Αυτό δεν είναι τόσο σημαντικό, το σημαντικό είναι να διαπιστώσουμε ότι η Δύση κατέχει αυτό το είδος όπλου και κυριαρχεί σε αυτές τις στρατηγικές και τεχνολογίες.
Δεν πολεμάμε με το Ισραήλ (αν και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το Ιράν είναι σύμμαχός μας), και φαίνεται ότι αυτό δεν μας απειλεί. Ας το δεχτούμε. Όμως, με τον συλλογικό Δυτικό κόσμο πολεμάμε στην Ουκρανία.Αν κοιτάξουμε την ιστορία των τρομοκρατικών επιθέσεων που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί από Ουκρανούς σαμποτέρ στη Ρωσία — εναντίον της Ντάσα (εναντίον μας με την Ντάσα), εναντίον του Βλαντλέν Τατάρσκι και του Ζαχάρ Πριλέπιν, εναντίον ορισμένων Ρώσων στρατιωτικών (στρατηγού Μοσκαλίκ, στρατηγού Κιρίλοφ κ.λπ.), καθώς και το «Κρόκους Σίτι Χολ» με μετανάστες που στρατολογήθηκαν από το Κίεβο, τότε την πρόσφατη επίθεση στην πυρηνική τριάδα της Ρωσίας με drones που εκτοξεύτηκαν από το έδαφός μας πρέπει να την εκλάβουμε ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο. Σε κάποια κρίσιμη κατάσταση, αυτή η στρατηγική μπορεί να εφαρμοστεί πλήρως, ή ίσως έχει ήδη ξεκινήσει, έστω και σε αρκετά περιορισμένη κλίμακα.
Λογικά προκύπτουν ερωτήματα. Υπάρχει παρόμοιο σύστημα όπλων στη διάθεσή μας; Έχουμε διεισδύσει τόσο καλά στις ηλεκτρονικές συσκευές και τα gadget του εχθρού — όχι μόνο της Ουκρανίας, αλλά και των ΗΠΑ και των χωρών του ΝΑΤΟ;
Από την άλλη πλευρά, διαθέτουμε μέσα προστασίας από τέτοιες επιθέσεις και στρατηγικές; Είναι προφανές ότι για την εξασφάλιση της ασφάλειας του προέδρου, του κύριου πόρου μας στον πόλεμο με τη Δύση, εργάζονται σκληρά οι καλύτεροι ειδικοί. Γι’ αυτό και δεν έχει καμία ηλεκτρονική συσκευή — και αυτό είναι σωστό. Όμως, ταυτόχρονα, ψηφιοποιούμε και ηλεκτροδοτούμε τα πάντα εντατικά, χρησιμοποιούμε τεχνητή νοημοσύνη, η οποία, κρίνοντας από άλλες δικτυακές και ψηφιακές τεχνολογίες, μπορεί σίγουρα να μετατραπεί σε όπλο, αν δεν είναι ήδη. Μπορεί η τεχνητή νοημοσύνη να σκοτώσει;
Η απάντηση βρίσκεται εύκολα στους Λιβανέζους και τους Ιρανούς: αν σκοτώνουν τα τηλέφωνα και οι τηλεειδοποιητές, τότε η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί σίγουρα, υπό ορισμένες συνθήκες, να μετατραπεί σε όπλο. Τα deepfakes, που βοηθά η τεχνητή νοημοσύνη να δημιουργηθούν, έχουν ήδη μετατραπεί σε όπλο.
Επιπλέον, συνειδητοποιούμε ότι οι δικτυακές δομές μπορούν εύκολα να δημιουργηθούν μεταξύ μαζών μεταναστών, ειδικά παράνομων; Αυτοί είναι έτοιμοι εκτελεστές τεχνικών λειτουργιών. Και το Ισραήλ δεν θα μπορούσε να πραγματοποιήσει τέτοια βαθιά υπονόμευση ολόκληρων χωρών και κοινωνιών, αν δεν είχε τη δική του πράκτορες μεταξύ των ελίτ στα εδάφη τους.
Και τελευταίο: διαθέτει η Κίνα τέτοιες στρατιωτικές δικτυακές τεχνολογίες; Τώρα η Κίνα βρίσκεται μπροστά σε μια πολύ σημαντική απόφαση: να εμπλακεί σε άμεση αντιπαράθεση με τη Δύση στο Ιράν και τη Μέση Ανατολή, όπου η Δύση πλήττει στοχευμένα τα ενεργειακά και μεταφορικά κέντρα της Κίνας. Αυτό, πιθανότατα, θα το μάθουμε σύντομα.
Αλλά, σε κάθε περίπτωση, αυτή η απειλή είναι η πιο οξεία για τη σύγχρονη Ρωσία. Με τα υπόλοιπα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, τα καταφέρνουμε. Ωστόσο, εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι εντελώς νέο — και αν σε μια κρίσιμη κατάσταση αποδειχθούμε ανέτοιμοι, αυτό μπορεί να αποβεί πραγματικά μοιραίο.
Αλεξάντερ Ντούγκιν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου