Μετά την Ανάσταση του Κυρίου μας, η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή πήγε μαζί με τη Μαρία του Κλωπά στη Ρώμη, στον Αυτοκράτορα Τιβέριο Καίσαρα για να καταγγείλει τις αυθαιρεσίες των Πιλάτου, Άννα και Καϊάφα εναντίον τού Χριστού. Η Μαρία η Μαγδαληνή του ανακοίνωσε με πολύ θάρρος ότι αναστήθηκε ο Χριστός και όλα τα γεγονότα περί της Ανάστασης του Χριστού, καθώς και την άδικη καταδίκη του.
Όταν δε φτάνει στο σημείο πού αναφέρει την Ανάσταση τού Χριστού, λέγεται πώς ο Τιβέριος αντέδρασε και είπε: «Όλα να τα πιστεύσω για Αυτόν τον Ιησού. Αλλά για Ανάσταση πώς να πιστέψω»; Εκείνη την ώρα περνούσε μία υπηρέτρια με ένα καλαθάκι γεμάτο αυγά και ο Καίσαρας βρήκε την ευκαιρία να προσθέσει: «Να! Εάν αυτά τά αυγά γίνουν κόκκινα, τότε και εγώ θα πιστέψω πώς ο Χριστός Αναστήθηκε»!
Αμέσως τότε και αδίστακτα η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή, πλησίασε την σκλάβα και άγγιξε τα αυγά, που αστραπιαία και θαυματουργικά έγινα όλα κόκκινα! Πήρε τότε ένα και το έδειξε στον έκθαμβο Τιβέριο λέγοντας: «Χριστός Ανέστη»! Τότε συγκλονισμένος ο καλοπροαίρετος Τιβέριος ομολογεί “Αληθώς Ανέστη” και δίνει άμεσα εντολή να φέρουν το γρηγορότερο μπροστά του στη Ρώμη από τα Ιεροσόλυμα τον Πιλάτο, τον Άννα και τον Καϊάφα!
Έτσι κατά την Παράδοση αυτή τα αυγά βάφονται κόκκινα. Διότι «Αληθώς Ανέστη ο Κύριος»! Και τα αυγά πρέπει να βάφονται κόκκινα και μόνον. Το γεγονός αυτό μαρτυρείται στο Ρωσικό Μοναστήρι της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής που βρίσκεται στα Ιεροσόλυμα.
Το Ρωσικό Μοναστήρι της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής χτίστηκε το 1885 από τον Ρώσο Αυτοκράτορα Αλέξανδρο τον Γ’ και τους αδελφούς του εις μνήμη της μητέρας του αυτοκράτειρας Μαρίας και το οποίο βρίσκεται στη Γεθσημανή. Μέσα στο Ναό του Μοναστηριού και πάνω από το Ιερό Τέμπλο του Ιερού Βήματος, υπάρχει μεγάλη τοιχογραφία όπου παρουσιάζεται η Μαρία η Μαγδαληνή μπροστά στον Τιβέριο Καίσαρα και του χαρίζει ένα κόκκινο αυγό.
Η τιμωρία των πρωταιτίων της Σταύρωσης του Χριστού
Έτσι λοιπόν, χάρη στο θάρρος και την απερίγραπτη πίστη της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, πιάνονται στα Ιεροσόλυμα οι πρωταίτιοι της άδικης θανάτωσης τού Ιησού και με συνοδεία στρατιωτών ρίχνονται σε πλοίο πού ξεκινά για τη Ρώμη! Μέσα τούς οι καρδιές τούς τρέμουν! Ξέρουν τί τούς περιμένει!
Έτσι λοιπόν, χάρη στο θάρρος και την απερίγραπτη πίστη της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, πιάνονται στα Ιεροσόλυμα οι πρωταίτιοι της άδικης θανάτωσης τού Ιησού και με συνοδεία στρατιωτών ρίχνονται σε πλοίο πού ξεκινά για τη Ρώμη! Μέσα τούς οι καρδιές τούς τρέμουν! Ξέρουν τί τούς περιμένει!
Απορούν όμως πώς το έμαθε και από ποιόν ο ίδιος ο Αυτοκράτορας!
Εν πλω και ενώ το πλοίο βρίσκεται πλάι στην Κρήτη, ο Καϊάφας πεθαίνει υπό φρικτούς πόνους, όποτε αναγκάζονται να τον θάψουν στο ελληνικό νησί!
Οι άλλοι δύο ένοχοι φτάνουν τελικά στη Ρώμη για να παρουσιαστούν μπροστά στο αποφασιστικό βλέμμα τού Καίσαρα, ο οποίος διατάζει αμέσως να γδάρουν ένα βουβάλι και με το νωπό του δέρμα να τυλίξουν τον Άννα, πού ήταν πεθερός τού Καϊάφα και να τον αφήσουν στον ήλιο! Έτσι έσφιξε το δέρμα, συνθλίβοντας κατά τρόπο μαρτυρικό και οδυνηρό τον Άννα!
Ο Καίσαρας προστάζει τότε να φέρουν μπροστά του τον Πιλάτο. Η Αγία Μαγδαληνή λέει τότε, πώς ο Πιλάτος είχε πάρει τον άρραφο χιτώνα τού Χριστού πού είχε υφάνει η Παναγία και πώς τον φορά!
Πράγματι ο Αυτοκράτορας διατάζει να βγάλει τη στολή τού ο καταντροπιασμένος Πιλάτος και όντως φανερώνεται ο άρραφος χιτώνας τού Χριστού, πού τον είχε πάρει από τούς στρατιώτες!
Ο Καίσαρας γίνεται έξαλλος! «Πώς τόλμησες να κάνεις τέτοιον άδικο φόνο στον Ιησού πού έπραξε τόσα ένδοξα και θαυμάσια;» ρώτησε και ο Πιλάτος απάντησε με τρόμο πώς «για το φόβο σου Καίσαρα… αφού το πλήθος φώναζε να τον σταυρώσω»…
«Μα αφού άθλιε είχες εξουσία να τον απολύσεις γιατί δεν τον απέλυσες»; τον ρώτησε ο Καίσαρας και χωρίς να περιμένει απάντηση, πρόσταξε να τον κλείσουν σε μία φυλακή έξω από την πόλη μέχρι να σκεφτεί με ποιόν τρόπο θα τον σκότωνε!
Έτσι βασανιζόταν για καιρό ο Πιλάτος, θυμόμενος τα λόγια της γυναίκας τού της Αγίας Ποπλίας να μην καταδικάσει τον Χριστό, θυμόμενος ότι ομολόγησε δημόσια πώς ήταν αθώος ο Χριστός, θυμωμένος γιατί υπέκυψε στους αδίκους και δεν τον ελευθέρωσε!
Και ενώ μία μέρα βγήκε ο Αυτοκράτορας για κυνήγι κοντά στον πύργο της εξωτερικής φυλακής και τόξευσε ένα θήραμα, το βέλος πήγε κατά θεία δίκη και καρφώθηκε μέσα από το παραθύρι της φυλακής επάνω στον Πιλάτο.
neakriti.gr
Εν πλω και ενώ το πλοίο βρίσκεται πλάι στην Κρήτη, ο Καϊάφας πεθαίνει υπό φρικτούς πόνους, όποτε αναγκάζονται να τον θάψουν στο ελληνικό νησί!
Οι άλλοι δύο ένοχοι φτάνουν τελικά στη Ρώμη για να παρουσιαστούν μπροστά στο αποφασιστικό βλέμμα τού Καίσαρα, ο οποίος διατάζει αμέσως να γδάρουν ένα βουβάλι και με το νωπό του δέρμα να τυλίξουν τον Άννα, πού ήταν πεθερός τού Καϊάφα και να τον αφήσουν στον ήλιο! Έτσι έσφιξε το δέρμα, συνθλίβοντας κατά τρόπο μαρτυρικό και οδυνηρό τον Άννα!
Ο Καίσαρας προστάζει τότε να φέρουν μπροστά του τον Πιλάτο. Η Αγία Μαγδαληνή λέει τότε, πώς ο Πιλάτος είχε πάρει τον άρραφο χιτώνα τού Χριστού πού είχε υφάνει η Παναγία και πώς τον φορά!
Πράγματι ο Αυτοκράτορας διατάζει να βγάλει τη στολή τού ο καταντροπιασμένος Πιλάτος και όντως φανερώνεται ο άρραφος χιτώνας τού Χριστού, πού τον είχε πάρει από τούς στρατιώτες!
Ο Καίσαρας γίνεται έξαλλος! «Πώς τόλμησες να κάνεις τέτοιον άδικο φόνο στον Ιησού πού έπραξε τόσα ένδοξα και θαυμάσια;» ρώτησε και ο Πιλάτος απάντησε με τρόμο πώς «για το φόβο σου Καίσαρα… αφού το πλήθος φώναζε να τον σταυρώσω»…
«Μα αφού άθλιε είχες εξουσία να τον απολύσεις γιατί δεν τον απέλυσες»; τον ρώτησε ο Καίσαρας και χωρίς να περιμένει απάντηση, πρόσταξε να τον κλείσουν σε μία φυλακή έξω από την πόλη μέχρι να σκεφτεί με ποιόν τρόπο θα τον σκότωνε!
Έτσι βασανιζόταν για καιρό ο Πιλάτος, θυμόμενος τα λόγια της γυναίκας τού της Αγίας Ποπλίας να μην καταδικάσει τον Χριστό, θυμόμενος ότι ομολόγησε δημόσια πώς ήταν αθώος ο Χριστός, θυμωμένος γιατί υπέκυψε στους αδίκους και δεν τον ελευθέρωσε!
Και ενώ μία μέρα βγήκε ο Αυτοκράτορας για κυνήγι κοντά στον πύργο της εξωτερικής φυλακής και τόξευσε ένα θήραμα, το βέλος πήγε κατά θεία δίκη και καρφώθηκε μέσα από το παραθύρι της φυλακής επάνω στον Πιλάτο.
neakriti.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου