Υπηρέτησε στην πρώην Σοβιετική Ένωση στο πλαίσιο των συμφωνιών για τον έλεγχο των όπλων, κατόπιν στον Περσικό Κόλπο κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Καταιγίδα της Ερήμου και στο Ιράκ επιβλέποντας τον αφοπλισμό των Όπλων Μαζικής Καταστροφής.
Η αποσύνδεση μεταξύ δυτικού και ρωσικού αφηγήματος στην τρέχουσα σύγκρουση, θα μπορούσε να αποδειχθεί μοιραία για ολόκληρο τον κόσμο.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι τρελός.Το έχει χάσει.Τουλάχιστον αυτό θα ήθελαν να πιστέψετε οι ηγέτες της Δύσης.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι τρελός.Το έχει χάσει.Τουλάχιστον αυτό θα ήθελαν να πιστέψετε οι ηγέτες της Δύσης.
Σύμφωνα με την αφήγησή τους, ο Πούτιν -απομονωμένος, μόνος, μπερδεμένος και θυμωμένος για την εκτυλισσόμενη στρατιωτική καταστροφή που υπέστη η Ρωσία στην Ουκρανία- επιτέθηκε, απειλώντας φανερά ολόκληρο τον κόσμο με πυρηνική εξόντωση.
Σε μια συνάντηση με τους ανώτατους στρατηγούς του την Κυριακή, ο πολιορκημένος Ρώσος πρόεδρος ανακοίνωσε: «Διατάζω το υπουργείο Άμυνας και τον αρχηγό του γενικού επιτελείου ενόπλων δυνάμεων να θέσουν τις δυνάμεις αποτροπής του ρωσικού στρατού στο ειδικό καθεστώς του συναγερμού για μάχη».
Ο λόγος για αυτή την ενέργεια, όπως σημείωσε ο ίδιος, είναι το γεγονός ότι, «οι δυτικές χώρες, όχι μονάχα λαμβάνουν εχθρικά μέτρα εναντίον της χώρας μας σε οικονομικό επίπεδο -εννοώ τις παράνομες κυρώσεις που όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά- αλλά επίσης ανώτεροι αξιωματούχοι ηγετικών κρατών του ΝΑΤΟ κάνουν επιθετικές δηλώσεις προς τη χώρα μας», αναφορικά με τη συνεχιζόμενη κατάσταση στην Ουκρανία.
Οι «δυνάμεις αποτροπής» για τις οποίες μίλησε ο Πούτιν αναφέρονται στο πυρηνικό οπλοστάσιο της Ρωσίας.
Αυτό που έκανε τα λόγια του Ρώσου προέδρου να ηχήσουν δυνατά ήταν ότι την περασμένη Πέμπτη, ανακοινώνοντας την έναρξη της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, ο Πούτιν είχε αναφέρει ότι «κανείς δεν πρέπει να έχει καμία αμφιβολία ότι, μια άμεση επίθεση στη χώρα μας θα οδηγήσει στην καταστροφή και σε φρικτές συνέπειες για κάθε πιθανό επιτιθέμενο». Τονίζοντας επίσης, ότι η Ρωσία είναι «μία από τις πιο ισχυρές πυρηνικές δυνάμεις και έχει επίσης πλεονέκτημα σε μια σειρά όπλων τελευταίας τεχνολογίας».
Όταν ο Πούτιν εξέπεμψε αυτή την απειλή, η Washington Post την περιέγραψε ως «κενή, … απλά δείχνει τα δόντια του».
Σε μια συνάντηση με τους ανώτατους στρατηγούς του την Κυριακή, ο πολιορκημένος Ρώσος πρόεδρος ανακοίνωσε: «Διατάζω το υπουργείο Άμυνας και τον αρχηγό του γενικού επιτελείου ενόπλων δυνάμεων να θέσουν τις δυνάμεις αποτροπής του ρωσικού στρατού στο ειδικό καθεστώς του συναγερμού για μάχη».
Ο λόγος για αυτή την ενέργεια, όπως σημείωσε ο ίδιος, είναι το γεγονός ότι, «οι δυτικές χώρες, όχι μονάχα λαμβάνουν εχθρικά μέτρα εναντίον της χώρας μας σε οικονομικό επίπεδο -εννοώ τις παράνομες κυρώσεις που όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά- αλλά επίσης ανώτεροι αξιωματούχοι ηγετικών κρατών του ΝΑΤΟ κάνουν επιθετικές δηλώσεις προς τη χώρα μας», αναφορικά με τη συνεχιζόμενη κατάσταση στην Ουκρανία.
Οι «δυνάμεις αποτροπής» για τις οποίες μίλησε ο Πούτιν αναφέρονται στο πυρηνικό οπλοστάσιο της Ρωσίας.
Αυτό που έκανε τα λόγια του Ρώσου προέδρου να ηχήσουν δυνατά ήταν ότι την περασμένη Πέμπτη, ανακοινώνοντας την έναρξη της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, ο Πούτιν είχε αναφέρει ότι «κανείς δεν πρέπει να έχει καμία αμφιβολία ότι, μια άμεση επίθεση στη χώρα μας θα οδηγήσει στην καταστροφή και σε φρικτές συνέπειες για κάθε πιθανό επιτιθέμενο». Τονίζοντας επίσης, ότι η Ρωσία είναι «μία από τις πιο ισχυρές πυρηνικές δυνάμεις και έχει επίσης πλεονέκτημα σε μια σειρά όπλων τελευταίας τεχνολογίας».
Όταν ο Πούτιν εξέπεμψε αυτή την απειλή, η Washington Post την περιέγραψε ως «κενή, … απλά δείχνει τα δόντια του».
Το Πεντάγωνο, υπεύθυνο για την αμερικανική πυρηνική στάση στην αντιμετώπιση μιας τέτοιας απειλής, σαστισμένο, απάντησε μέσω ανώνυμου αξιωματούχου ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ «δε διαβλέπουν αυξημένη απειλή στην προκειμένη περίπτωση».
Η απάντηση του ΝΑΤΟ
Από την πλευρά του ΝΑΤΟ, το οποίο βρίσκεται στο επίκεντρο της τρέχουσας κρίσης, εξέδωσε ανακοίνωση αναφέροντας ότι «οι ενέργειες της Ρωσίας αποτελούν σοβαρή απειλή για την ευρωατλαντική ασφάλεια και θα έχουν γεωστρατηγικές συνέπειες.Το ΝΑΤΟ θα συνεχίσει να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλίσει την ασφάλεια και την άμυνα όλων των Συμμάχων.Αναπτύσσουμε επιπλέον αμυντικές χερσαίες και αεροπορικές δυνάμεις στο ανατολικό τμήμα της Συμμαχίας, καθώς και πρόσθετα θαλάσσια μέσα.
Η απάντηση του ΝΑΤΟ
Από την πλευρά του ΝΑΤΟ, το οποίο βρίσκεται στο επίκεντρο της τρέχουσας κρίσης, εξέδωσε ανακοίνωση αναφέροντας ότι «οι ενέργειες της Ρωσίας αποτελούν σοβαρή απειλή για την ευρωατλαντική ασφάλεια και θα έχουν γεωστρατηγικές συνέπειες.Το ΝΑΤΟ θα συνεχίσει να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλίσει την ασφάλεια και την άμυνα όλων των Συμμάχων.Αναπτύσσουμε επιπλέον αμυντικές χερσαίες και αεροπορικές δυνάμεις στο ανατολικό τμήμα της Συμμαχίας, καθώς και πρόσθετα θαλάσσια μέσα.
Έχουμε αυξήσει την ετοιμότητα των δυνάμεών μας προκειμένου να ανταποκριθούν σε όλα τα απρόοπτα».
Ωστόσο, σ’ ένα κρυμμένο απόσπασμα, κάπου στο τέλος της δήλωσης, εξετάζοντάς το προσεχτικά θα δούμε το λόγο της αναφοράς Πούτιν στα πυρηνικά:«Έχουμε πραγματοποιήσει διαβουλεύσεις βάσει του άρθρου 4 της Συνθήκης της Ουάσιγκτον», σημειώνεται στην ανακοίνωση.Αποφασίσαμε, σύμφωνα με τον αμυντικό μας σχεδιασμό για την προστασία όλων των Συμμάχων, να λάβουμε πρόσθετα μέτρα για την περαιτέρω ενίσχυση της αποτροπής και της άμυνας σε ολόκληρη τη Συμμαχία».
Σύμφωνα με το άρθρο 4, τα μέλη μπορούν να θέσουν για συζήτηση οποιοδήποτε ζήτημα σχετικά με την ασφάλεια μιας χώρας μέλους, στο πλαίσιο του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου.Τα μέλη του ΝΑΤΟ Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία και Πολωνία ζήτησαν ενεργοποίηση του άρθρου 4 μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Σε δήλωση που εκδόθηκε την Παρασκευή, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ επεκτείνοντας την αρχική δήλωση του ΝΑΤΟ, ανέφερε ότι η Συμμαχία δεσμεύτηκε να προστατεύσει και να υπερασπιστεί όλους τους συμμάχους της, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας.
Αυτά που ξεχώρισαν στη δήλωση είναι τα εξής:
Πρώτον, με την επίκληση του Άρθρου 4, το ΝΑΤΟ έπαιρνε θέση για πιθανή επιθετική στρατιωτική δράση:Οι προηγούμενες στρατιωτικές επεμβάσεις κατά της Σερβίας το 1999, του Αφγανιστάν το 2001, του Ιράκ το 2004 και της Λιβύης το 2011, έγιναν όλες σύμφωνα με το Άρθρο 4 του Χάρτη του ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, σ’ ένα κρυμμένο απόσπασμα, κάπου στο τέλος της δήλωσης, εξετάζοντάς το προσεχτικά θα δούμε το λόγο της αναφοράς Πούτιν στα πυρηνικά:«Έχουμε πραγματοποιήσει διαβουλεύσεις βάσει του άρθρου 4 της Συνθήκης της Ουάσιγκτον», σημειώνεται στην ανακοίνωση.Αποφασίσαμε, σύμφωνα με τον αμυντικό μας σχεδιασμό για την προστασία όλων των Συμμάχων, να λάβουμε πρόσθετα μέτρα για την περαιτέρω ενίσχυση της αποτροπής και της άμυνας σε ολόκληρη τη Συμμαχία».
Σύμφωνα με το άρθρο 4, τα μέλη μπορούν να θέσουν για συζήτηση οποιοδήποτε ζήτημα σχετικά με την ασφάλεια μιας χώρας μέλους, στο πλαίσιο του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου.Τα μέλη του ΝΑΤΟ Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία και Πολωνία ζήτησαν ενεργοποίηση του άρθρου 4 μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Σε δήλωση που εκδόθηκε την Παρασκευή, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ επεκτείνοντας την αρχική δήλωση του ΝΑΤΟ, ανέφερε ότι η Συμμαχία δεσμεύτηκε να προστατεύσει και να υπερασπιστεί όλους τους συμμάχους της, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας.
Αυτά που ξεχώρισαν στη δήλωση είναι τα εξής:
Πρώτον, με την επίκληση του Άρθρου 4, το ΝΑΤΟ έπαιρνε θέση για πιθανή επιθετική στρατιωτική δράση:Οι προηγούμενες στρατιωτικές επεμβάσεις κατά της Σερβίας το 1999, του Αφγανιστάν το 2001, του Ιράκ το 2004 και της Λιβύης το 2011, έγιναν όλες σύμφωνα με το Άρθρο 4 του Χάρτη του ΝΑΤΟ.
Υπό αυτό το πρίσμα, η υπόθεση ότι το ΝΑΤΟ είναι ένας αποκλειστικά αμυντικός οργανισμός, ταγμένος στην υπόθεση της συλλογικής αυτοάμυνας, είναι αβάσιμη.
Δεύτερον, ενώ οι προστασίες του Άρθρου 5 (συλλογική άμυνα) επεκτείνονται μόνο σε μέλη του ΝΑΤΟ, κάτι που δεν είναι η Ουκρανία, το άρθρο 4 επιτρέπει την επέκταση της ομπρέλας της προστασίας του ΝΑΤΟ σε εκείνα τα μη μέλη που η συμμαχία θεωρεί συμμάχους, και μέσα σε αυτήν κατηγορία ο Στόλπτενμπεργκ τοποθέτησε σαφώς την Ουκρανία.
Δύναμη 40.000 στα Ανατολικά
Τελικά, το χρίσμα στην Ουκρανία ως χώρα σύμμαχο του ΝΑΤΟ από τον Στόλτενμπεργκ ήρθε την ίδια στιγμή που ανακοίνωσε την ενεργοποίηση και ανάπτυξη της Δύναμης Αντίδρασης των 40.000 ανδρών του ΝΑΤΟ, μερικά από τα οποία θα αναπτυχθούν στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ, κοντά στην Ουκρανία.
Η ενεργοποίηση της Δύναμης Αντίδρασης είναι άνευ προηγουμένου στην ιστορία του ΝΑΤΟ, υπογραμμίζοντας τη σοβαρότητα που θα μπορούσε να αποδώσει σε αυτή την ενέργεια, ένα έθνος όπως η Ρωσία.
Υπό αυτό το πρίσμα, τα σχόλια του Πούτιν την περασμένη Πέμπτη ήταν μετρημένα, λογικά και υπεύθυνα.
Τι θα συμβεί εάν χτυπηθούν τα κονβόι του ΝΑΤΟ ή τα αεροσκάφη της ΕΕ;
Από τότε που ξεκίνησαν οι διαβουλεύσεις για το άρθρο 4, τα μέλη του ΝΑΤΟ άρχισαν να παρέχουν στην Ουκρανία στρατιωτική βοήθεια, με την υπόσχεση για περισσότερη τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες.
Αυτές οι αποστολές μπορούν να φτάσουν στην Ουκρανία μόνο μέσω επίγειας διαδρομής, η οποία απαιτεί μεταφόρτωση μέσω των μελών του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Ρουμανίας και της Πολωνίας.
Είναι αυτονόητο ότι οποιοδήποτε όχημα που μεταφέρει στρατιωτικό εξοπλισμό σε εμπόλεμη ζώνη είναι νόμιμος στόχος σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Αυτό ισχύει απολύτως για οποιαδήποτε αποστολή ή παράδοση που σχετίζεται με το ΝΑΤΟ, η οποία πραγματοποιείται από μέλος του ΝΑΤΟ, με δική του βούληση.
Τι θα συμβεί άραγε όταν η Ρωσία αρχίσει να επιτίθεται σε παραδόσεις όπλων ΝΑΤΟ/ΕΕ/ΗΠΑ/Συμμάχων καθώς φτάνουν στο ουκρανικό έδαφος;Θα δημιουργήσει το ΝΑΤΟ, ενεργώντας βάσει του Άρθρου 4, μια ζώνη ασφαλείας στην Ουκρανία, χρησιμοποιώντας τη Δύναμη Αντίδρασης η οποία δεν έχει κινητοποιηθεί ποτέ πριν;Το ένα διαδέχεται φυσικά το άλλο…
Το σενάριο γίνεται ακόμη πιο τρομερό, σε περίπτωση που η ΕΕ τηρήσει τη δέσμευσή της να παράσχει στην Ουκρανία αεροσκάφη και πιλότους για να πολεμήσουν τους Ρώσους.Πώς θα αναπτυχθούν αυτά στην Ουκρανία;
Τι συμβαίνει όταν η Ρωσία αρχίσει να καταρρίπτει αυτά τα αεροσκάφη, αμέσως μόλις εισέλθουν στον εναέριο χώρο της Ουκρανίας;
Δημιουργεί, άραγε, το ΝΑΤΟ ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη δυτική Ουκρανία;
Τι θα συμβεί εάν μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων (την οποία πολλοί αξιωματούχοι στη Δύση προωθούν) συνδυαστεί με την ανάπτυξη της Δύναμης Αντίδρασης για τη δημιουργία μιας de facto περιοχής του ΝΑΤΟ στη δυτική Ουκρανία;
Τι θα συμβεί αν η ουκρανική κυβέρνηση εγκατασταθεί στην πόλη Λβιβ, λειτουργώντας υπό την προστασία αυτής της ομπρέλας σε έδαφος και αέρα;
Το Πυρηνικό Δόγμα της Ρωσίας
Τον Ιούνιο του 2020, η Ρωσία κυκλοφόρησε ένα νέο έγγραφο, με τίτλο: «Βασικές αρχές της κρατικής πολιτικής της Ρωσικής Ομοσπονδίας για την Πυρηνική Αποτροπή», στο οποίο περιγράφονται οι απειλές και οι συνθήκες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη χρήση πυρηνικών όπλων από τη Ρωσία.
Ενώ σ’ αυτό το έγγραφο αναφέρεται ότι η Ρωσία «θεωρεί τα πυρηνικά όπλα αποκλειστικά ως μέσο αποτροπής», περιγράφονται ωστόσο διάφορα σενάρια χρήσης πυρηνικών όπλων στα οποία η Ρωσία θα καταφύγει, εάν αποτύχει η αποτροπή.
Παρόλο που στο έγγραφο της ρωσικής πυρηνικής πολιτικής δε γίνεται λόγος για προληπτική χρήση πυρηνικών όπλων κατά τη διάρκεια συμβατικών συγκρούσεων, δηλώνεται όμως ότι «σε περίπτωση στρατιωτικής σύγκρουσης, αυτή η Πολιτική προβλέπει την αποτροπή κλιμάκωσης στρατιωτικών ενεργειών και τον τερματισμό τους υπό προϋποθέσειςπου είναι αποδεκτές για τη Ρωσική Ομοσπονδία και/ή τους συμμάχους της».
Εν ολίγοις, η Ρωσία μπορεί να απειλήσει για χρήση πυρηνικών όπλων προκειμένου να αποτρέψει «την επίθεση κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας με χρήση συμβατικών όπλων, όταν η ίδια η ύπαρξη του κράτους βρίσκεται σε κίνδυνο».
Τον περασμένο Δεκέμβριο, ο Πούτιν ξεκαθάρισε τη θέση του για το ζήτημα της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, καθορίζοντας τις ανησυχίες της Ρωσίας για την εθνική της ασφάλεια.
Με σχέδια δύο εγγράφων, που αφορούν στη συνθήκη και τη συμφωνία για τις εγγυήσεις ασφαλείας, η Ρωσία απαίτησε από το ΝΑΤΟ γραπτές εγγυήσεις ότι θα σταματήσει την επέκτασή του και διαβεβαιώσεις ότι δε θα προσφερθεί ποτέ συμμετοχή στη συμμαχία, ούτε στην Ουκρανία ούτε στη Γεωργία.
Σε ομιλία του, μετά την παράδοση των αιτημάτων της Ρωσίας, ο Πούτιν δήλωσε ότι εάν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους συνεχίσουν την «προφανή επιθετική τους στάση» η Ρωσία θα λάβει «τα κατάλληλα στρατιωτικο-τεχνικά αντίμετρα», προσθέτοντας ότι έχει «κάθε δικαίωμα να το πράξει».
Συνοπτικά, ο Πούτιν κατέστησε σαφές ότι, η Ρωσία ένιωσε ότι απειλείτο η ίδια η ύπαρξή της, όταν τέθηκε το θέμα ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, της εγκατάστασης των αμερικανικών πυραύλων στην Πολωνία και τη Ρουμανία και της ανάπτυξης του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη.
Η Αποσύνδεση
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία -από την οπτική γωνία της Ρωσίας και της ηγεσίας της- ήταν το αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας καταπάτησης από το ΝΑΤΟ των νόμιμων συμφερόντων εθνικής ασφάλειας του ρωσικού κράτους και του ρωσικού λαού.
Η Δύση, ωστόσο, έχει ερμηνεύσει τη στρατιωτική εισβολή ως απλά μια παράλογη δράση ενός θυμωμένου, απομονωμένου δικτάτορα που αναζητά απεγνωσμένα συνάφεια σ’ έναν κόσμο που ξεφεύγει από τον έλεγχό του.
Η αποσύνδεση μεταξύ αυτών των δύο αφηγήσεων θα μπορούσε να αποδειχθεί μοιραία για τον κόσμο.
Δεύτερον, ενώ οι προστασίες του Άρθρου 5 (συλλογική άμυνα) επεκτείνονται μόνο σε μέλη του ΝΑΤΟ, κάτι που δεν είναι η Ουκρανία, το άρθρο 4 επιτρέπει την επέκταση της ομπρέλας της προστασίας του ΝΑΤΟ σε εκείνα τα μη μέλη που η συμμαχία θεωρεί συμμάχους, και μέσα σε αυτήν κατηγορία ο Στόλπτενμπεργκ τοποθέτησε σαφώς την Ουκρανία.
Δύναμη 40.000 στα Ανατολικά
Τελικά, το χρίσμα στην Ουκρανία ως χώρα σύμμαχο του ΝΑΤΟ από τον Στόλτενμπεργκ ήρθε την ίδια στιγμή που ανακοίνωσε την ενεργοποίηση και ανάπτυξη της Δύναμης Αντίδρασης των 40.000 ανδρών του ΝΑΤΟ, μερικά από τα οποία θα αναπτυχθούν στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ, κοντά στην Ουκρανία.
Η ενεργοποίηση της Δύναμης Αντίδρασης είναι άνευ προηγουμένου στην ιστορία του ΝΑΤΟ, υπογραμμίζοντας τη σοβαρότητα που θα μπορούσε να αποδώσει σε αυτή την ενέργεια, ένα έθνος όπως η Ρωσία.
Υπό αυτό το πρίσμα, τα σχόλια του Πούτιν την περασμένη Πέμπτη ήταν μετρημένα, λογικά και υπεύθυνα.
Τι θα συμβεί εάν χτυπηθούν τα κονβόι του ΝΑΤΟ ή τα αεροσκάφη της ΕΕ;
Από τότε που ξεκίνησαν οι διαβουλεύσεις για το άρθρο 4, τα μέλη του ΝΑΤΟ άρχισαν να παρέχουν στην Ουκρανία στρατιωτική βοήθεια, με την υπόσχεση για περισσότερη τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες.
Αυτές οι αποστολές μπορούν να φτάσουν στην Ουκρανία μόνο μέσω επίγειας διαδρομής, η οποία απαιτεί μεταφόρτωση μέσω των μελών του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Ρουμανίας και της Πολωνίας.
Είναι αυτονόητο ότι οποιοδήποτε όχημα που μεταφέρει στρατιωτικό εξοπλισμό σε εμπόλεμη ζώνη είναι νόμιμος στόχος σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Αυτό ισχύει απολύτως για οποιαδήποτε αποστολή ή παράδοση που σχετίζεται με το ΝΑΤΟ, η οποία πραγματοποιείται από μέλος του ΝΑΤΟ, με δική του βούληση.
Τι θα συμβεί άραγε όταν η Ρωσία αρχίσει να επιτίθεται σε παραδόσεις όπλων ΝΑΤΟ/ΕΕ/ΗΠΑ/Συμμάχων καθώς φτάνουν στο ουκρανικό έδαφος;Θα δημιουργήσει το ΝΑΤΟ, ενεργώντας βάσει του Άρθρου 4, μια ζώνη ασφαλείας στην Ουκρανία, χρησιμοποιώντας τη Δύναμη Αντίδρασης η οποία δεν έχει κινητοποιηθεί ποτέ πριν;Το ένα διαδέχεται φυσικά το άλλο…
Το σενάριο γίνεται ακόμη πιο τρομερό, σε περίπτωση που η ΕΕ τηρήσει τη δέσμευσή της να παράσχει στην Ουκρανία αεροσκάφη και πιλότους για να πολεμήσουν τους Ρώσους.Πώς θα αναπτυχθούν αυτά στην Ουκρανία;
Τι συμβαίνει όταν η Ρωσία αρχίσει να καταρρίπτει αυτά τα αεροσκάφη, αμέσως μόλις εισέλθουν στον εναέριο χώρο της Ουκρανίας;
Δημιουργεί, άραγε, το ΝΑΤΟ ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη δυτική Ουκρανία;
Τι θα συμβεί εάν μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων (την οποία πολλοί αξιωματούχοι στη Δύση προωθούν) συνδυαστεί με την ανάπτυξη της Δύναμης Αντίδρασης για τη δημιουργία μιας de facto περιοχής του ΝΑΤΟ στη δυτική Ουκρανία;
Τι θα συμβεί αν η ουκρανική κυβέρνηση εγκατασταθεί στην πόλη Λβιβ, λειτουργώντας υπό την προστασία αυτής της ομπρέλας σε έδαφος και αέρα;
Το Πυρηνικό Δόγμα της Ρωσίας
Τον Ιούνιο του 2020, η Ρωσία κυκλοφόρησε ένα νέο έγγραφο, με τίτλο: «Βασικές αρχές της κρατικής πολιτικής της Ρωσικής Ομοσπονδίας για την Πυρηνική Αποτροπή», στο οποίο περιγράφονται οι απειλές και οι συνθήκες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη χρήση πυρηνικών όπλων από τη Ρωσία.
Ενώ σ’ αυτό το έγγραφο αναφέρεται ότι η Ρωσία «θεωρεί τα πυρηνικά όπλα αποκλειστικά ως μέσο αποτροπής», περιγράφονται ωστόσο διάφορα σενάρια χρήσης πυρηνικών όπλων στα οποία η Ρωσία θα καταφύγει, εάν αποτύχει η αποτροπή.
Παρόλο που στο έγγραφο της ρωσικής πυρηνικής πολιτικής δε γίνεται λόγος για προληπτική χρήση πυρηνικών όπλων κατά τη διάρκεια συμβατικών συγκρούσεων, δηλώνεται όμως ότι «σε περίπτωση στρατιωτικής σύγκρουσης, αυτή η Πολιτική προβλέπει την αποτροπή κλιμάκωσης στρατιωτικών ενεργειών και τον τερματισμό τους υπό προϋποθέσειςπου είναι αποδεκτές για τη Ρωσική Ομοσπονδία και/ή τους συμμάχους της».
Εν ολίγοις, η Ρωσία μπορεί να απειλήσει για χρήση πυρηνικών όπλων προκειμένου να αποτρέψει «την επίθεση κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας με χρήση συμβατικών όπλων, όταν η ίδια η ύπαρξη του κράτους βρίσκεται σε κίνδυνο».
Τον περασμένο Δεκέμβριο, ο Πούτιν ξεκαθάρισε τη θέση του για το ζήτημα της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, καθορίζοντας τις ανησυχίες της Ρωσίας για την εθνική της ασφάλεια.
Με σχέδια δύο εγγράφων, που αφορούν στη συνθήκη και τη συμφωνία για τις εγγυήσεις ασφαλείας, η Ρωσία απαίτησε από το ΝΑΤΟ γραπτές εγγυήσεις ότι θα σταματήσει την επέκτασή του και διαβεβαιώσεις ότι δε θα προσφερθεί ποτέ συμμετοχή στη συμμαχία, ούτε στην Ουκρανία ούτε στη Γεωργία.
Σε ομιλία του, μετά την παράδοση των αιτημάτων της Ρωσίας, ο Πούτιν δήλωσε ότι εάν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους συνεχίσουν την «προφανή επιθετική τους στάση» η Ρωσία θα λάβει «τα κατάλληλα στρατιωτικο-τεχνικά αντίμετρα», προσθέτοντας ότι έχει «κάθε δικαίωμα να το πράξει».
Συνοπτικά, ο Πούτιν κατέστησε σαφές ότι, η Ρωσία ένιωσε ότι απειλείτο η ίδια η ύπαρξή της, όταν τέθηκε το θέμα ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, της εγκατάστασης των αμερικανικών πυραύλων στην Πολωνία και τη Ρουμανία και της ανάπτυξης του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη.
Η Αποσύνδεση
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία -από την οπτική γωνία της Ρωσίας και της ηγεσίας της- ήταν το αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας καταπάτησης από το ΝΑΤΟ των νόμιμων συμφερόντων εθνικής ασφάλειας του ρωσικού κράτους και του ρωσικού λαού.
Η Δύση, ωστόσο, έχει ερμηνεύσει τη στρατιωτική εισβολή ως απλά μια παράλογη δράση ενός θυμωμένου, απομονωμένου δικτάτορα που αναζητά απεγνωσμένα συνάφεια σ’ έναν κόσμο που ξεφεύγει από τον έλεγχό του.
Η αποσύνδεση μεταξύ αυτών των δύο αφηγήσεων θα μπορούσε να αποδειχθεί μοιραία για τον κόσμο.
Υποβαθμίζοντας την απειλή που αντιλαμβάνεται η Ρωσία, τόσο από το διευρυνόμενο ΝΑΤΟ, όσο και από την παροχή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία -ενώ εμπλέκεται σε στρατιωτικές επιχειρήσεις τις οποίες θεωρεί κρίσιμες για την εθνική της ασφάλεια- οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ διατρέχουν τον κίνδυνο να μην κατανοήσουν τη θανάσιμη σοβαρότητατων οδηγιών του Πούτιν προς τους στρατηγούς του, να θέσουν σε ύψιστο επίπεδο ετοιμότητας τις στρατηγικές πυρηνικές δυνάμεις της Ρωσίας.
Χωρίς καθόλου να αντικατοπτρίζουν την παράλογη ιδιοτροπία ενός απελπισμένου ανθρώπου, οι εντολές του Πούτιν αντανακλούν τη λογική επέκταση μιας συντονισμένης ρωσικής στάσης απέναντι στην εθνική ασφάλεια επί χρόνια, όπου η γεωπολιτική αντίθεση στην επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία παντρεύτηκε με τη στρατηγική πυρηνική στάση.
Χωρίς καθόλου να αντικατοπτρίζουν την παράλογη ιδιοτροπία ενός απελπισμένου ανθρώπου, οι εντολές του Πούτιν αντανακλούν τη λογική επέκταση μιας συντονισμένης ρωσικής στάσης απέναντι στην εθνική ασφάλεια επί χρόνια, όπου η γεωπολιτική αντίθεση στην επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία παντρεύτηκε με τη στρατηγική πυρηνική στάση.
Κάθε δήλωση που έκανε ο Πούτιν κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης συνδέεται μ’ αυτήν την πολιτική.
Ενώ οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να συζητήσουν τη νομιμότητα των ρωσικών ανησυχιών, το να απορρίπτεται η στρατηγική εθνικής ασφάλειας ενός έθνους που έχει υποβληθεί σε λεπτομερή γραφειοκρατικό έλεγχο, ωσάν να πρόκειται απλά για το θυμό ενός ιδιαίτερου αυταρχικού, δείχνει μια επικίνδυνη άγνοια της πραγματικότητας, οι συνέπειες της οποίας θα μπορούσαν να αποδειχθούν μοιραίες για τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τον κόσμο.
Ο Πρόεδρος Πούτιν έχει παραπονεθεί πολλές φορές για το γεγονός ότι η Δύση δεν τον ακούει, όταν μιλά για θέματα που η Ρωσία θεωρεί κρίσιμης σημασίας για την εθνική της ασφάλεια.
Τώρα, η Δύση ακούει.Το ερώτημα είναι, αν είναι σε θέση να κατανοήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης
Μέχρι στιγμής, η απάντηση φαίνεται να είναι αρνητική.
Πηγή: consortiumnews.com
antinews.gr
Ενώ οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να συζητήσουν τη νομιμότητα των ρωσικών ανησυχιών, το να απορρίπτεται η στρατηγική εθνικής ασφάλειας ενός έθνους που έχει υποβληθεί σε λεπτομερή γραφειοκρατικό έλεγχο, ωσάν να πρόκειται απλά για το θυμό ενός ιδιαίτερου αυταρχικού, δείχνει μια επικίνδυνη άγνοια της πραγματικότητας, οι συνέπειες της οποίας θα μπορούσαν να αποδειχθούν μοιραίες για τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τον κόσμο.
Ο Πρόεδρος Πούτιν έχει παραπονεθεί πολλές φορές για το γεγονός ότι η Δύση δεν τον ακούει, όταν μιλά για θέματα που η Ρωσία θεωρεί κρίσιμης σημασίας για την εθνική της ασφάλεια.
Τώρα, η Δύση ακούει.Το ερώτημα είναι, αν είναι σε θέση να κατανοήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης
Μέχρι στιγμής, η απάντηση φαίνεται να είναι αρνητική.
Πηγή: consortiumnews.com
antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου