Κυριακή Α΄ Λουκά - «Να εμβαθύνωμεν εις τα πνευματικά»

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

«Να εμβαθύνωμεν εις τα πνευματικά»

Στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα γίνεται λόγος για την θαυμαστή αλιεία του Αποστόλου Πέτρου και της συνοδείας του και την μεγάλη πνευματική ωφέλεια, που απεκόμισε ο Πέτρος και οι συνεργάτες του, καθώς έμεινε κατάπληκτος και εκστατικός μετά το συγκλονιστικό αυτό θαύμα του θείου Διδασκάλου και την διαβεβαίωσί Του ότι
«από του νυν ανθρώπους έση ζωγρών», δηλ. ότι ο φλογερός αυτός Απόστολος θα αναδειχθή στο εξής ψαράς ανθρώπων.

Ο αείμνηστος και λίαν ευπαίδευτος περί τα θεολογικά γράμματά του ΜητροπολίτηςΣερβίων και Κοζάνης Διονύσιος (Ψαριανός) να πως σχολιάζει ερμηνευτικά την θαυμάσια αυτή Ευαγγελική Περικοπή του Ευαγγελιστού Λουκά (σε απλουστευμένη γλώσσα).

«Η σημερινή Ευαγγελική Περικοπή μας λέγει για την εκλογή από τον Ιησού Χριστό των 4 πρώτων Αποστόλων… Από την κλήσι των 4 πρώτων Αποστόλων προηγήθηκαν η διδασκαλία και μετά από αυτή ένα θαυμαστό σημείο, που ετέλεσε ο Ιησούς. Με το σημείο αυτό πιάστηκαν στα (πνευματικά) δίχτυα και τον ακολούθησαν οριστικά τα δυό ζεύγη των μαθητών.

Ο λαός καθόταν στον γιαλό και ο Ιησούς εδίδασκε από το πλοίο. Η σκηνή αυτή εκφράζει με πληρότητα αφ’ ενός μεν την απλότητα του Ιησού Χριστού και της διδαχής Του και αφ’ ετέρου τα αισθήματα αφοσιώσεως του λαού προς αυτόν. Πότε άλλοτε είδε ο λαός τόσο κοντά του Διδάσκαλο και άκουσε τόσο απλή και άδολη την αλήθεια, όπως όταν μιλούσε ο Ιησούς προς τον λαό από το πλοίο; Ποιό βήμα και ποιός εκκλησιαστικός άμβωνας είχε την δόξα του αλιευτικού πλοιαρίου της λίμνης Γεννησαρέτ, από το οποίο εκείνη την ημέρα εδίδασκε ο Ιησούς;

Πρέπει να αποβάλωμε πολύ όγκο από τα αξιώματά μας και να πετάξωμε πολύ άχρηστο φορτίο από τις γνώσεις μας και να απλουστεύσωμε πολύ τον τρόπο της ζωής μας, και να κατεβούμε ανάμεσα στους φτωχούς του κόσμου, να εισέλθωμε στα πλοιάρια των ψαράδων, να καθίσωμε πάνω στα νοτισμένα σύνεργα της αλιείας, να προχωρήσωμε λίγα μέτρα μέσα στην θάλασσα, να ιδούμε μπροστά μας τον λαό επάνω στον γιαλό, για να αισθανθούμε την φυσική ωραιότητα της σκηνής, για να ζήσωμε το πνευματικό της βάθος και για να μπορέσωμε να λαλήσωμε την γλώσσα του Ιησού Χριστού.

Αλλά εμείς, συνεχίζει ο αείμνηστος Επίσκοπος Διονύσιος, δεν την γνωρίζουμε αυτή την σεμνή οικειότητα και αποφεύγουμε το πλησίασμα. Το αξίωμα και η δήθεν σοφία μας κρατούν μακρυά από τον λαό και ο λαός πορεύεται «εφ’ ύδωρ», αναζητάει το νερό. Διψάει και πηγαίνει να βρη νερό εκεί που δεν υπάρχει…. «Γραμματέα της πραότητος του Ιησού» ωνόμασαν τον Ευαγγελιστή Λουκά. 

Και πράγματι ο ιερός Ευαγγελιστής και στη σημερινή περικοπή με δεξιότητα διαζωγραφεί την πραότητα του Θείου Διδασκάλου. Την πραότητα, που εκείνος εμακάρισε ως την μεγάλη δύναμη που θα κληρονομήση την γη.

Μετά την διδαχή προς τον λαό, με την ίδια απλότητα, με πραότητα και ειρήνη ο Ιησούς είπε στον Σίμωνα Πέτρο: «επανάγαγε εις το βάθος και χαλάσατε τα δίκτυα υμών προς άγραν», δηλ. ξαναγύρισε (το πλοιάριόν σου) στο βάθος (της θάλασσας) και ξαναρίξτε τα δίχτυά σας για το ψάρεμα. 

Η ώρα ήταν ακατάλληλη και η ολονύκτια κοπιαστική εργασία απέβη άγονη. Καμμιά λοιπόν ένδειξι δεν υπήρχε ότι η προσπάθεια δεν θα ήταν μάταιη. 

Υπήρχε όμως η εγγύησις του Ιησού, ο οποίος και έπειτα από κάθε άγονη προσπάθεια θέλει να ξαναγυρίζωμε «εις το βάθος» και να εμβαθύνωμε ακόμη περισσότερο μέσα στην καρδιά μας και στα πνευματικά θέματα.

Ο Απόστολος Πέτρος είπε «επειδή εσύ Κύριε το πρόσταξες, εγώ θα ξαναρίξω στη θάλασσα το δίχτυ μου. Και η οικειοθελής συμμόρφωσίς του προς τον λόγο του Ιησού Χριστού εστέφθη από πρωτοφανή επιτυχία. Αλλά επρόκειτο πλέον περί «σημείου» για ένα θεϊκό σημάδι, που επακολούθησε, για να επιβεβαιωθή ο θείος λόγος Του. Και όχι μόνο για να επιβεβαιωθή, αλλά και για να καταφανούν τα αποτελέσματά του στις ψυχές των αλιέων· «θάμβος περιέσχε πάντας», ο δε Πέτρος, συναισθανόμενος την αμαρτωλότητά του, έπεσε στα γόνατα του Ιησού και είπε· «έξελθε απ’ εμού ότι ανήρ αμαρτωλός ειμι, Κύριε».

Ο Ιησούς τον καθησύχασε, με ένα λόγο, που προέλεγε το έργο του Πέτρου εις το εξής ως αλιέως ανάμεσα στους ανθρώπους· «Μη φοβάσαι από τώρα και εμπρός θα είσαι ψαράς ανθρώπων, πνευματικός ψαράς μέσα στη θάλασσα του κόσμου».

Ήταν η αμοιβή αυτή της υπακοής του Πέτρου; Ήταν η εξομολόγησίς του, που απέσπασε υπερπερισσεύουσα την Θεία Χάρι; Πάντως ήταν η κλήσις του Θεού, που ακολουθούσε την κατά τρόπο απόρρητο πρόγνωσι και εκλογή των Αποστόλων. Γι’ αυτό και οι 4 αλιείς «καταγαγόντες τα πλοία επί την γην, αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ».

Αυτή είναι η βαθύτερη σημασία του σημείου… είναι θεία ενέργεια που αφυπνίζει την συνείδησι και διεγείρει την βούλησι σε ελεύθερες πράξεις… είναι το αποτέλεσμα μιας μακράς διεργασίας και συνεργασίας υπερφυσικών και φυσικών παραγόντων· της βουλής του Θεού και της προαιρέσεως των ανθρώπων».

Το μήνυμα της σημερινής Κυριακής είναι ότι ο Πανάγιος Θεός και Κύριός μας δεν είναι θαυμαστός μόνον με τους Αγίους της Εκκλησίας μας, κατά τον λόγον του Προφητάνακτος Δαβίδ, αλλά είναι πολύ περισσότερο θαυμαστός και ευλογητός με την Πανάχραντη Θεοτόκο Μαρία, την Δέσποινα του κόσμου και τα άπειρα θαύματα των θαυματουργών Αγίων Εικόνων της, που είναι διεσπαρμένες ανά την υφήλιο.

«Θαυμαστός, λοιπόν, ο Θεός εν τοις αγίοις Αυτού» και τη Υπεραγία Θεοτόκω, τη Βασιλίσση των Ουρανών.

† Ο Κυθήρων Σεραφείμ

http://aktines.blogspot.gr