Καταστροφή μετά το καλοκαίρι. Μήπως ήγγικεν η ώρα;

Όλες οι κρίσεις δρομολογούνται το καλοκαίρι, όταν ο καιρός είναι καλός, γράφει ο Steve Forbes στο τελευταίο τεύχος του ομώνυμου περιοδικού.

 Ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος ο οποίος απείλησε να καταστρέψει το δυτικό πολιτισμό ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1914.

 Ακόμη και το κραχ του '29 που οδήγησε στη μεγάλη ύφεση, ακολούθησε το τέλος του καλοκαιριού.

Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος ξεκίνησε επίσης καλοκαίρι.

Το
2001, λίγες εβδομάδες μετά το πέρας του θέρους, έγινε η επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου. 

Ακόμη και το τελευταίο ρήγμα στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2007.

 Είναι πάλι καλοκαίρι φέτος και υπάρχουν δυο απειλές που αιωρούνται: 
οι οικονομίες της Ευρώπης και 
το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.

 Ο κύριος Forbes είναι φειδωλός στα αρνητικά μηνύματα του φετινού καλοκαιριού. 

Δεν αναφέρει τίποτα για την ξηρασία που πιέζει προς τα πάνω τις τιμές των τροφίμων, απειλώντας με σιτοδεία πληθυσμούς που ζουν κοντά στο όριο, όπως και για τα ιδιαίτερα αποθαρρυντικά σημάδια που εμφανίζει η οικονομία της Κίνας για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια. 

 Κάποιος προληπτικός με τις αρχαίες δοξασίες και τις προαιώνιες συνωμοσίες θα μπορούσε να αναφέρει και το ημερολόγιο των Ίνκας που τελειώνει το Δεκέμβριο του 2012 και αρκετοί το ερμηνεύουν πως τελειώνει τότε γιατί προμηνύει το τέλος του κόσμου.

 Κάνεις δεν μπορεί να γνωρίζει αν το θέρος του 2012 με τον πλέον θερμό Ιούλιο για το βόρειο Ημισφαίριο από το 1880, κατά τους ειδικούς θα προμηνύει ένα «σεισμό» ανάλογο με εκείνον του '29 με το επίκεντρο στην Ελλάδα, την αρχή του τρίτου Παγκόσμιου Πολέμου ή το τέλος του σύμπαντος...

 Όπως έλεγε όμως ο Φίλοστρατος στα ες Τυανέα Απολλώνιον: «Θεοί μεν γαρ μελλόντων, άνθρωποι δεν γιγνομένων σοφοί δε προσιόντων αισθάνονται»... Όπερ, οι άνθρωποι γνωρίζουν τα γινόμενα. 

Τα μελλούμενα τα γνωρίζουν οι θεοί, και επειδή στην εποχή μας έχουμε ξεμείνει από Θεούς πρέπει να πορευτούμε με την άγνοιά μας στα μελλούμενα και την επίγνωση του επιμερισμού των προσδοκιών και των κινδύνων ανάλογα με το σθένος του καθείς, ψυχικόν τε και υλικόν... 

Από την πλευρά των αγορών βεβαίως, όπου τα πάντα προλέγουν και προεξοφλούν συνήθως καθ΄ υπερβολήν- η οποία υπερβολή κάνει τους «μονόφθαλμους» προφήτες και τους «τυφλούς» έρμαια του μαγνητισμού της τυχαίας παλινδρόμησης του εκκρεμούς-, τα μηνύματα θα μπορούσαν να είναι άκρως ενθαρρυντικά.

 Σπανίως στα ήθη των αγορών τόσες πολλές αρνητικές ειδήσεις μαζεμένες δεν οδήγησαν σε άνοδο. Αυτό που κάνει δυσκολότερες τις όποιες εικασίες όμως είναι πως οι διεθνείς αγορές δεν «ακούνε» τις αρνητικές ειδήσεις εδώ και πολύ καιρό... 

του  ΚΩΣΤΑ ΣΤΟΥΠΑ

 απο το Capital.gr