του Γιάννη Γούδα
Όταν ακούς από του βήματος της βουλής τον τιτάνα της πολιτικής, τον ογκόλιθο της οικονομίας που δεν έχει όχι μάστερ, όχι ντοκτορά, ούτε καν πτυχίο οικονομικών, να εξαπολύει τρομακτικές απειλές όχι προς τους πρόθυμους και άβουλους χειροκροτητές της αίθουσας αλλά προς τον πραγματικό στόχο τον ελληνικό λαό, απειλές του είδους «ή μεγάλη ανεργία ή γενικευμένη ανεργία, ή μεγάλες μειώσεις μισθών και συντάξεων ή καθόλου μισθοί και συντάξεις, ή μειώσεις περιουσιών ή καθόλου περιουσίες» τότε είναι φυσικό πολύς κόσμος να τρομάζει. Ιδιαίτερα όταν αυτά λέγονται από έναν άνθρωπο που κατά δήλωσή του έχει ζήσει το «μεροδούλι μεροφάι» και «συνθλίβεται από στενοχώρια» γι αυτά που αναγκάζεται εκ των πραγμάτων να αποφασίζει σε βάρος μας. Όταν έρχεται το νέο μεταγραφικό απόκτημα της ΝΔ να λέει «το να χτυπάς και να κλωτσάς έναν άνθρωπο μου είναι ιδιαιτέρως απεχθές, όμως αν συμβεί ένας εμφύλιος κι έρθουν οι απέναντι, εγώ τι πρέπει να κάνω, να πάρω το αεροπλάνο και να φύγω από τη χώρα μου;» τότε ο κόσμος είναι φυσικό να πανικοβάλλεται στη σκέψη και μόνο ενός εμφυλίου. Έρχεται μετά και ο πρώην υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και νυν προσκυνητής του αντιπάλου του και στρώνει το χαλί «Αν η ΝΔ μετά τις εκλογές είναι πρώτο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ πρέπει να την στηρίξει».
Τα ‘χουν ήδη κανονισμένα και συμφωνημένα από τη μια να πασάρουν στον κόσμο την απειλή της απόλυτης φτώχειας με την επισήμανση του φοβερού κινδύνου της Αριστεράς «αν κάτσει καμιά στραβή ζαριά»και από την άλλη τη μόνη εφικτή λύση, την συνέχιση της σωτήριας πολιτικής από έναν συνδυασμό εκείνων που δημιούργησαν το πρόβλημα.
Η τρομοκρατία τους θα περάσει εκτός αν τους τρομοκρατήσουμε πρώτοι.
Υγ. Με τον αποδεχόμενο «απώλειας εθνικής κυριαρχίας» δεν είναι να ασχολείται κανείς. Έπαψε πια να εκπλήσσει.
πηγη:pressinaction.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου