Οι Βρετανοί ηγέτες ήταν πάντοτε από ευρωσκεπτικιστές μέχρι «ολίγον» κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πολλώ δε μάλλον κατά της Ευρωζώνης. Για αυτό και απείχαν από την ένταξη σε αυτήν. Κάθε φορά που η ΕΕ ή το Ευρώ αντιμετώπιζε κάποιο σοβαρό πρόβλημα, πάντοτε το μετέτρεπαν ως επιχείρημα για την «σοφότητά» τους να έχουν μια a la carte στάση στα της ΕΕ.
Αν και η βρετανική πολιτική είναι ευέλικτη σε γενικές γραμμές, σε μια προσπάθεια να διατηρήσει το προφίλ της «μεγάλης δύναμης», εντούτοις
δείχνει ότι κάποια πράγματα είναι δύσκολο να ξεπεραστούν. Κι ένα από αυτά είναι το… «ευτυχώς δεν είμαστε μέλη του Ευρώ».
Η απάντηση στην παραπάνω θέση είναι «δυστυχώς η Βρετανία είναι μια οικονομία που δεν παράγει σχεδόν τίποτα και δυστυχώς σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία είναι… δυστύχημα να θεωρεί κάποιος ότι μπορεί να ξεφύγει από τους ¨βίαιους¨ κύκλους της οικονομίας».
Και για να είμαστε πιο ακριβείς. Η κατ’ εξοχήν βάση τις βρετανικής οικονομίας είναι το City του Λονδίνου. Δηλαδή, οι υπηρεσίες, κυρίως χρηματοπιστωτικές και τραπεζικές. Ένα άλλο σημαντικό μέρος της οικονομίας είναι η αμυντική βιομηχανία, υπό αρκετές προϋποθέσεις, αν αναλογιστεί κανείς ότι μεγάλα βρετανικά αμυντικά συμβόλαια τα κερδίζουν πλέον οι ξένες βιομηχανίες. Όσον αφορά δε, τον χρηματοπιστωτικό τομέα, δεν μπορεί να εκθειάζει την παραμονή του εκτός του Ευρώ, όταν οι οικονομίες είναι παγκοσμιοποιημένες, όταν η ίδια η Βρετανία εξαρτάται από τις άλλες μεγάλες οικονομίες για να πουλήσει τις υπηρεσίες της.
Υπό αυτήν την έννοια τα λόγια του Ντέιβιντ Κάμερον ότι, «όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα πρέπει να πας να τον βοηθήσεις» είναι μάλλον λογικά, ίσως και σοφά για όσους είναι πολέμιοι του Ευρώ.
Σύμφωνα με την Τράπεζα της Αγγλίας, η βρετανική οικονομία συρρικνώθηκε το τέταρτο τρίμηνο του 2011, λόγω της μείωσης των επενδύσεων από την πλευρά των εταιρειών κατά 5,6%. Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν μειώθηκε κατά 0,2%, όπως ανέφερε το Εθνικό Γραφείο Στατιστικής της Βρετανίας.
Αν και η ιδιωτική κατανάλωση είχε αυξηθεί κατά 0,5% έπειτα από 1,5 χρόνο, αλλά η αύξηση της ανεργίας στο 8,4% και οι αυξητικές της τάσεις, η πίεση στα εισοδήματα των ιδιωτών και οι μεγάλες περικοπές στο δημόσιο τομέα κατά 150 δις. στερλίνες με ταυτόχρονη μείωση 700.000 θέσεων μέχρι το 2017, κάθε άλλο παρά ευνοϊκά σημάδια δείχνουν για το άμεσο μέλλον.
Έτσι, η ανάπτυξη «φλερτάρει» με τα μηδενικά επίπεδα και η Βρετανία δείχνει να εξαρτάται από τη «φωτιά» στο «φλεγόμενο σπίτι του γείτονα»…
ΠΗΓΗ:defence-point.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου