Ο 46χρονος Πέτρος Σεπετίδης από τη Θεσσαλονίκη είναι σήμερα ψυχοθεραπευτής. Το 1987, όταν έπαιρνε το πτυχίο του από το τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, δεν φανταζόταν ότι μερικά χρόνια αργότερα θα αποφάσιζε να ανατρέψει τη ζωή του και να αλλάξει εντελώς επαγγελματική κατεύθυνση. Της Μπέττυς Κυριακίδου
kiriakidoub@makthes.gr
Ξεκινώντας την επαγγελματική του σταδιοδρομία αρχικά ως λογιστής και αργότερα ως οικονομικός διευθυντής σε επιχειρήσεις της πόλης, διαπίστωσε ότι αυτό που επέλεξε τελικά δεν ήταν αυτό που του ταίριαζε. Έτσι, σε ηλικία 30 ετών αποφασίζει να σταματήσει την οικονομικής κατεύθυνσης καριέρα του και να αναζητήσει τις κλίσεις και βαθύτερες επιθυμίες του. “Ένιωσα βαθιά συναισθήματα πνιγμού και κατάθλιψης και κατάλαβα ότι έπρεπε να αλλάξω επάγγελμα”, λέει στη “ΜτΚ”.
Τέσσερα χρόνια μετά, και αφού “έψαξε” τον εαυτό του, αποφασίζει να στραφεί προς την ψυχολογία, πραγματοποιώντας ανάλογες σπουδές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έτσι, από το 2002 ασκεί το επάγγελμα του συμβούλου ψυχικής υγείας-ψυχοθεραπευτή και νιώθει ότι κάνει κάτι που του ταιριάζει.
Να αγαπάς αυτό που κάνεις
Συμβουλεύοντας όσους επιθυμούν να ακολουθήσουν το παράδειγμά του ο κ. Σεπετίδης αναφέρει: “Αν κάποιος πιστεύει ότι πραγματικά εκπληρώνει το όνειρό του ακολουθώντας ένα συγκεκριμένο επάγγελμα -ακόμη και αν αυτό είναι κορεσμένο-, θα έχει επιτυχία” λέει, προσθέτοντας ότι όταν ένας εργαζόμενος θέλει να αλλάξει επαγγελματική κατεύθυνση δεν πρέπει να στραφεί εκεί που υπάρχει ζήτηση, αλλά εκεί από όπου πιστεύει ότι θα αντλήσει ευχαρίστηση. “Αν δεν αγαπώ αυτό που κάνω δεν μπορώ να είμαι καλός σε αυτό”, σημειώνει χαρακτηριστικά, καταλήγοντας ότι οι αποφάσεις για την επαγγελματική ζωή δεν πρέπει να είναι μόνο αποφάσεις επιβίωσης αλλά αποφάσεις βαθύτατης ικανοποίησης.
Αλλαγές στα δεδομένα φέρνει η κρίση
Μέχρι και πριν λίγο καιρό ο Πέτρος Σεπετίδης ανήκε σε μια μικρή μειοψηφία ελλήνων εργαζομένων που τολμούσε να ανατρέψει τα εργασιακά του δεδομένα και να αλλάξει καριέρα.
Μάλιστα, σε ό,τι αφορά την εργασιακή κινητικότητα (αλλαγή καριέρας, εργοδότη, πόλης ή και χώρας εργασίας) η Ελλάδα βρισκόταν πριν μερικά χρόνια στη δεύτερη χαμηλότερη θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά την Ολλανδία, με ποσοστό 2,2%, όταν ο μέσος όρος της ΕΕ ήταν 4,4%, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat.
Ωστόσο σήμερα τα δεδομένα φαίνεται ότι αλλάζουν. Δεδομένων των δύσκολων συνθηκών που επικρατούν στην αγορά εργασίας εξαιτίας της κρίσης, η αλλαγή καριέρας πολλές φορές αποτελεί μονόδρομο.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας που πραγματοποίησε η Adecco, το 36% των σύγχρονων εργαζομένων έχει αλλάξει αντικείμενο επαγγέλματος κατά την πορεία του στην αγορά εργασίας. Το 64% εξ αυτών πραγματοποίησε την αλλαγή λόγω κορεσμού του αρχικά επιλεγμένου κλάδου.
“Πολλές φορές σε περιόδους όπως αυτή που διανύουμε είναι πιο εύκολο να πάρει ένας εργαζόμενος την απόφαση να πραγματοποιήσει το μεγάλο βήμα. Αιτίες ώθησης μπορεί να είναι η ανασφάλεια που νιώθει στην παρούσα εργασία του, η επιθυμία για μια δική του επιχειρηματική πρωτοβουλία ή ακόμα και μια απόλυση. Εξάλλου, ακόμη και σε εποχές οικονομικά επισφαλείς πολλές είναι οι ευκαιρίες που παρουσιάζονται”, λέει ο διευθυντής του τμήματος μόνιμης στελέχωσης της Adecco Ελλάδας, Χάρης Κωνσταντινίδης. Εάν ο εργαζόμενος νιώθει ανικανοποίητος από την εργασία του, η συνεχής παράταση της αντιμετώπισης της κατάστασης το πιθανότερο είναι να τον τελματώσει και να τον οδηγήσει σε αδράνεια.
Φυσικά, αναφέρει ο ίδιος, οποιαδήποτε απόφαση ληφθεί και για οποιαδήποτε αιτία, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να είναι βεβιασμένη. Ακόμη και μια οικονομικά δύσκολη περίοδος μπορεί να είναι κατάλληλη για να τεθούν σταθερές βάσεις, που θα επιτρέψουν στον εργαζόμενο να κάνει την αλλαγή που επιθυμεί με επιτυχία.
Ποια είναι τα βασικά βήματα
Η αλλαγή καριέρας δεν είναι μια απλή διαδικασία και όχι αποτελεσματική από τη μια στιγμή στην άλλη. Χρειάζονται ώριμη σκέψη για τη σωστή επιλογή, μεθοδικές κινήσεις και προσεκτικός σχεδιασμός, σύμφωνα με τον κ. Κωνσταντινίδη.
Συγκεκριμένα:
Η αξιολόγηση των προσωπικών στόχων και επιθυμιών είναι απαραίτητη. Πριν ξεκινήσει η έρευνα των νέων επιλογών πρέπει ο ίδιος ο εργαζόμενος να έχει ερευνήσει τις δικές του κλήσεις και επιθυμίες και να έχει ξεκαθαρίσει τι του αρέσει και τι όχι σε έναν επαγγελματικό χώρο. Εάν λοιπόν είναι το ίδιο το αντικείμενο που δεν του ταιριάζει, τότε πράγματι πρέπει να προχωρήσει σε αναζήτηση νέας πορείας. Εάν απλά δεν του ταιριάζει η νοοτροπία ή το περιβάλλον εργασίας της εταιρείας ή του φορέα όπου απασχολείται, τότε θα πρέπει να επιδιώξει να αλλάξει εργοδότη μεν, αλλά όχι απαραίτητα και τομέα απασχόλησης.
Μετά τον προσδιορισμό του επιθυμητού επαγγελματικού κλάδου, το επόμενο βήμα είναι η έρευνα των επιλογών καριέρας που ανταποκρίνονται στα νέα ενδιαφέροντα και ταυτόχρονα αξιοποιούν στο μέγιστο ήδη υπάρχουσες ικανότητες και δεξιότητες. Η αλλαγή επαγγελματικής πορείας είναι μια διαδικασία που προκαλεί αίσθημα ανασφάλειας και αβεβαιότητας για το μέλλον. Τα αρνητικά αυτά συναισθήματα περιορίζονται όταν οι ικανότητες και δεξιότητες του εργαζομένου είναι χρήσιμες και στη νέα καριέρα που θα επιλέξει. Όταν π.χ. ένας χημικός μηχανικός επιλέξει να ακολουθήσει καριέρα μηχανικού πωλήσεων, οι ήδη υπάρχουσες γνώσεις και ικανότητές του μπορούν να του δώσουν τη σιγουριά πως θα μπορέσει να επιτύχει στη νέα θέση εργασίας που επέλεξε.
Παρ’ όλα αυτά, όσο ανεπτυγμένες και αν είναι οι ήδη υπάρχουσες γνώσεις και δεξιότητες, ένας νέος επαγγελματικός κλάδος δεν παύει να έχει διαφορετικές απαιτήσεις. Είναι λοιπόν απαραίτητο ο εργαζόμενος να εμπλουτίσει τα γνωστικά του πεδία, εξειδικεύοντάς τα πλέον με βάση τις νέες ανάγκες. Τα σεμινάρια και γενικότερα η κατάρτιση είναι το μέσο για να επιτύχει ένα στέλεχος που αποφασίζει να αλλάξει επαγγελματική πορεία. Σεμινάρια μετεκπαίδευσης ή ακόμα, αν υπάρχει η σχετική δυνατότητα -οικονομική και χρονική- παρακολούθηση κάποιου μεταπτυχιακού προγράμματος, που προσδίδει εξειδίκευση στο χώρο που πρόκειται ο εργαζόμενος να απασχοληθεί μελλοντικά, είναι τις περισσότερες φορές απαραίτητες ενέργειες.
Η δικτύωση επίσης στον χώρο που στοχεύει ο εργαζόμενος να απασχοληθεί μπορεί να αποδειχθεί καθοριστική για την επιτυχή εξέλιξή του. Ακόμη και αν στο άμεσο περιβάλλον δεν διακρίνονται πιθανοί σύνδεσμοι με τον επιθυμητό επαγγελματικό χώρο, υπάρχουν τρόποι να εισχωρήσει ο ενδιαφερόμενος σε αυτόν μέσω επαγγελματικών οργανώσεων και των συναντήσεων που διοργανώνουν.
Τέλος, ο εργαζόμενος θα πρέπει πάντα να έχει κατά νου πως στην προσπάθειά του αυτή ίσως και να χρειαστεί να δείξει ευελιξία και προσαρμοστικότητα, αν θέλει τελικά να πετύχει. Η ευελιξία αυτή μπορεί να περιλαμβάνει υποχωρήσεις τόσο σε επίπεδο ιεραρχίας της θέσης εργασίας που θα καταλάβει στο νέο του επαγγελματικό αντικείμενο όσο και σε επίπεδο οικονομικών απολαβών.
Ποιες είναι οι αιτίες για την αλλαγή εργασιακής πορείας
Ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι προχωρούν σήμερα σε αλλαγή αντικειμένου στην καριέρα τους κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής τους πορείας. Σημαντική αιτία αποτελεί η αλλαγή ενδιαφερόντων του εργαζομένου, καθώς η επιλογή επαγγελματικού αντικειμένου γίνεται σε στιγμή που δεν έχει ακόμη ώριμα κατασταλάξει στο τι είναι αυτό που πραγματικά τον ενδιαφέρει. Οι αιτίες που διαφοροποιούν τα ενδιαφέροντα είναι ποικίλες.
“Ο τρόπος ζωής μπορεί να αλλάξει (η αλλαγή π.χ. οικογενειακής κατάστασης είναι πιθανό να οδηγήσει σε αναθεώρηση παλαιότερων στόχων), επίσης ένας κλάδος που αρχικά φαινόταν πολλά υποσχόμενος μπορεί να αποδειχθεί στείρος σε σχέση με τις αρχικές επιδιώξεις ή ακόμη ζώντας την καθημερινότητα της εργασίας μπορεί ο εργαζόμενος να συνειδητοποιήσει τελικά πως ο χώρος που επέλεξε είναι υπερβολικά στρεσογόνος και του δημιουργεί πρόβλημα ακόμα και στην προσωπική του ζωή”, υπογραμμίζει ο κ. Κωνσταντινίδης.
Ένας ακόμα λόγος αλλαγής επαγγελματικού προσανατολισμού είναι η δυσκολία εύρεσης εργασίας στον κλάδο της αρχικής επιλογής, ενώ η οικονομική κρίση δημιουργεί και άλλες αιτίες, όπως η εργασιακή ανασφάλεια ή μια απόλυση.
“Όταν λοιπόν ο εργαζόμενος βρεθεί μπροστά σε αδιέξοδο εξαιτίας των παραπάνω παραγόντων, είναι θεμιτό και ίσως απαραίτητο να πραγματοποιήσει στροφή στην καριέρα του και να επιδιώξει την επαγγελματική επιτυχία σε άλλο αντικείμενο εργασίας”, καταλήγει ο ίδιος.
Στην εργασιακή μετανάστευση στρέφονται οι νέοι
8.709 ελληνικά βιογραφικά σημειώματα που καταχωρήθηκαν στο EURES (ευρωπαϊκή πύλη για την κινητικότητα στην εργασία)
12η είναι η θέση Ελλάδα που κατέλαβε τη δωδέκατη θέση από τα 27 κράτη-μέλη.
81.298 αιτήσεις προέρχονται από την Ισπανία που είχε τον υψηλότερο αριθμό αιτήσεων
63.444 αιτήσεις προέρχονται από την Ιταλία
20.523 αιτήσεις προέρχονται από την Πολωνία
1,3 εκατομμύρια υπήκοοι της ΕΕ μετανάστευσαν σε άλλο κράτος-μέλος το 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου