Δεν πρέπει να είμαστε άλλο αφελείς. Το ισχυρότερο μέρος του πολιτικοοικονομικού κατεστημένου δεν ενδιαφέρεται στην πραγματικότητα για ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Όλοι γνωρίζουν ότι αυτό είναι μια ήδη χαμένη υπόθεση.
Τα πράγματα είναι απλά. Ο σκοπός της πολιτικής του μνημονίου είναι διπλός: Αφενός....
οι ξένοι δανειστές θέλουν να καθυστερήσουν την επίσημη πτώχευση της χώρας (που θα σημάνει και παύση πληρωμών) ώστε να μπορέσουν να επανεισπράξουν όσο το δυνατόν πιο πολλά από τα δανεισθέντα κεφάλαιά τους, αφετέρου τα ντόπια κρατικοδίαιτα παράσιτα, επιδιώκουν να μετακυλήσουν στις πλάτες των εργαζομένων και να ισοσκελίσουν από την μισθολογική εξαθλίωση των εργαζομένων, τη χασούρα που θα υποστούν, λόγω περιορισμού των τεράστιων και ανεξέλεγκτων κρατικών προμηθειών και μιζών που κέρδιζαν. Τέτοιου τύπου είναι οι λεγόμενες ευκαιρίες της κρίσης. Και οι δύο πιο πάνω παράγοντες, δηλαδή τόσο οι ξένοι δανειστές όσο και η ντόπια άρχουσα παρασιτική τάξη, κατευθύνουν την άβουλη και αντιλαϊκή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και της υποδεικνύουν να ενεργεί ως κοτζαμπάσης εναντίον του έλληνα ραγιά.
Δυστυχώς, αυτή είναι για μας η ωμή αλήθεια.
Το γνωρίζουν όλοι ότι ανάπτυξη δεν πρόκειται να έλθει, παρά μόνο μετά από πτώχευση, κάτι που έπρεπε να είχε γίνει από την αρχή. Με τις οικονομικές συνθήκες που επικρατούν σήμερα και κυρίως με το ΕΥΡΩ, ένα νόμισμα ξένο προς το ελληνικό κράτος, η τύχη του οποίου δεν κανονίζεται από εμάς, είμαστε καταδικασμένοι.
Εκείνο όμως που μας κάνει έξαλλους δεν είναι η δυστυχία και η εξαθλίωση που θα υποστούμε, αλλά το γεγονός ότι θα έρθουν από το εξωτερικό είτε ξένα κεφάλαια, είτε τα κεφάλαια που φυγαδεύτηκαν τώρα από τους ίδιους προφανώς που ήξεραν από πριν τις τάσεις του τότε χρηματιστηρίου και θα αγοράζουν τις ατομικές μας περιουσίες για ένα κομμάτι ψωμί.
Αυτό δεν μπορούμε με τίποτα να το ανεχθούμε.
Στο βάθος του τούνελ, ο βασικότερος στόχος του ντόπιου και ξένου τοκογλυφικού κεφαλαίου, δεν είναι τόσο τα εισοδήματα από την εργασία μας, όσο είναι οι ατομικές μας περιουσίες.
Πηγή: http://hassapis-peter.blogspot.com/2010/12/blog-post_1742.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου