Ομιλεί ο Αλεξάντερ Ντούγκιν
Ο Αλεξάντερ Ντούγκιν μίλησε στο γεωπολιτικό πρόγραμμα StatusQuo του OPENTV (ελληνικό τηλεοπτικό κανάλι) στις 25 Νοεμβρίου 2025, συζητώντας για τις παγκόσμιες αλλαγές, την SMO και το σχέδιο των ΗΠΑ για την Ουκρανία.
Καθηγητά Ντούγκιν, σας ευχαριστώ για αυτή τη συνέντευξη. Καλώς ήρθατε. Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με αυτό: Πώς βλέπετε την πρόταση των ΗΠΑ για τον τερματισμό του πολέμου στην
Ουκρανία; Και ποιο θεωρείτε το πιο πιθανό σενάριο για τους επόμενους μήνες;Σας ευχαριστώ για την πρόσκληση. Νομίζω ότι το σχέδιο που πρότεινε ο Τραμπ είναι καθαρή ταπείνωση για την Ουκρανία και για την Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι ισοδυναμεί με ένα είδος παράδοσης ─ αποδοχής των κύριων αξιώσεων της ρωσικής θέσης. Ταυτόχρονα, όμως, βλέπουμε ότι ο Τραμπ είναι ρεαλιστής. Έχει μια πολύ ρεαλιστική προσέγγιση της σύγκρουσης και σκοπεύει σαφώς να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία. Έχει προτείνει ένα είδος ρεαλιστικού σχεδίου. Δεν μπορεί να ικανοποιήσει την Ουκρανία, δεν μπορεί να ικανοποιήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι αποτελεί σαφή ταπείνωση γι’ αυτούς ─ είναι μια παράδοση. Ταυτόχρονα, όμως, δεν είναι ιδιαίτερα αποδεκτό ούτε από τη Ρωσία, διότι χρειαζόμαστε κάτι περισσότερο από την απλή αναγνώριση της Κριμαίας, του Ντονμπάς και άλλων περιοχών που ήδη ελέγχονται από εμάς. Πρέπει να βάλουμε τέλος σε αυτό που θεωρούμε ναζιστικό καθεστώς στην Ουκρανία, και χρειαζόμαστε την πλήρη αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας, και είμαστε έτοιμοι να πολεμήσουμε γι’ αυτό το σκοπό. Δεν είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με το σχέδιο του Τραμπ. Όλοι λοιπόν είναι δυσαρεστημένοι, εκτός από τον ίδιο τον Τραμπ.
Έτσι, νομίζω ότι το σχέδιο δεν θα γίνει αποδεκτό ούτε από την ουκρανική πλευρά ούτε από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα το σαμποτάρουν. Και νομίζω ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα συνεχιστεί. Τους επόμενους μήνες, πιστεύω ότι η νίκη της Ρωσίας θα γίνει πολύ πιο εμφανής και πολύ πιο σαφής και διαφανής για όλους.
Στη Δύση, η Ουκρανία θεωρείται ως ένα κυρίαρχο κράτος που δέχεται επίθεση. Στο δικό σας πνευματικό πλαίσιο, τι αντιπροσωπεύει η Ουκρανία;
Η κυριαρχία δεν σήμαινε πολλά τα τελευταία εκατό χρόνια. Δεν θεωρώ σοβαρά την ουκρανική κυριαρχία ως κάτι ουσιαστικό. Η Ουκρανία μπορεί να ανήκει είτε σε εμάς είτε στη Δύση – αυτό είναι το ζητούμενο. Δεν πρόκειται για ένα κυρίαρχο κράτος. Δεν υπάρχουν πλέον κυρίαρχα κράτη με την έννοια που υπήρχαν στον κόσμο της Βεστφαλίας πριν από 100 χρόνια. Τώρα η κυριαρχία είναι απλώς μια τυπικότητα που δεν αντιστοιχεί σε κανένα πραγματικό γεωπολιτικό περιεχόμενο. Πιστεύω λοιπόν ότι η Ουκρανία είναι πλέον διχασμένη ανάμεσα σε εμάς και τη Δύση. Εμείς είμαστε κυρίαρχοι, η Δύση είναι κυρίαρχη και η Ουκρανία είναι απλώς το έδαφος όπου οι δύο κυριαρχίες αντιπαρατίθενται μεταξύ τους.
Τι σημαίνει αυτό; Και προσπαθώ να καταλάβω γιατί το Κίεβο είναι τόσο σημαντικό για εσάς. Έχει να κάνει με την ιστορία, με τη γεωπολιτική. Γιατί;
Η Ουκρανία είναι μέρος της γεωπολιτικής μας σφαίρας επιρροής. Είναι μέρος του χριστιανικού ορθόδοξου-ρωσικού χριστιανικού ορθόδοξου-πολιτισμού μας και θα έπρεπε να είναι είτε ουδέτερη είτε φιλική. Δεν μπορεί να είναι εχθρική. Η Δύση έχει μετατρέψει την Ουκρανία σε μια αντιρωσική, σε μια περιοχή μίσους προς τη Ρωσία. Δεν μπορούμε να το ανεχτούμε αυτό. Η Ουκρανία μπορεί να υπάρξει μόνο ως ουδέτερη ή ως φιλική ─ δεν μπορεί να υπάρξει ως κάτι εχθρικό, και δεν θα υπάρξει με μια τέτοια μορφή.
Μετάφραση: Οικονόμου Δημήτριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου