Διὸ λέγει· Ἒγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός. Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ’ ὡς σοφοί, ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι. Διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. Καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν Πνεύματι, λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ.
Απόδοση σε νεοελληνική ο Απόστολος Κυριακής Ι´ Λουκά
Αδελφοί, νά ζεῖτε σάν ἄνθρωποι πού ἀνήκουν στό φῶς. Γιατί ἡ ζωή ἐκείνων πού ὁδηγοῦνται ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα διακρίνεται γιά τήν ἀγαθότητα, τή δικαιοσύνη καί τήν ἀλήθεια.
Νά ἐξετάζετε τί ἀρέσει στόν Κύριο. Καί νά μή συμμετέχετε στά σκοτεινά κι ἀνώφελα ἔργα τῶν ἄλλων, ἀλλά νά τά ξεσκεπάζετε.
Γι΄ αὐτά πού κάνουν ἐκεῖνοι στά κρυφά, εἶναι ντροπή ἀκόμα καί νά μιλᾶμε. Ὅταν ὅμως ὅλα αὐτά ἔρχονται στό φῶς, ἀποκαλύπτεται ἡ ἀληθινή τους φύση. Γιατί ὅ,τι φανερώνεται γίνεται κι αὐτό φῶς.
Γι΄ αὐτό λέει ἕνας ὕμνος: «Ξύπνα ἐσύ πού κοιμᾶσαι, ἀναστήσου ἀπό τούς νεκρούς, καί θά σέ φωτίσει ὁ Χριστός».
Γι΄ αὐτό λέει ἕνας ὕμνος: «Ξύπνα ἐσύ πού κοιμᾶσαι, ἀναστήσου ἀπό τούς νεκρούς, καί θά σέ φωτίσει ὁ Χριστός».
Προσέχετε, λοιπόν, πώς ζεῖτε· μή ζεῖτε ὡς ἀσύνετοι ἀλλά ὡς συνετοί. Νά χρησιμοποιεῖτε σωστά τό χρόνο σας, γιατί ζοῦμε σέ πονηρούς καιρούς. Γι΄ αὐτό μήν εἶστε ἄφρονες, ἀλλά ν΄ ἀντιλαμβάνεστε τι θέλει ὁ Κύριος ἀπό σας.
Νά μή μεθᾶτε μέ κρασί, πού ὁδηγεῖ στήν ἀσωτεία, ἀλλά νά γεμίζετε μέ τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. Νά τραγουδᾶτε στίς συνάξεις σας ψαλμούς καί ὕμνους καί πνευματικές ὠδές· νά ψάλλετε μέ τήν καρδιά σας στόν Κύριο.
Ἡ ἀφροσύνη καί ἡ σοφία
Στό σημερινό Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, ἀδελφοί μου, ὁ πρῶτος τῶν Ἀποστόλων, ὁ Παῦλος μιλᾶ γιά τόν κίνδυνο νά φερόμαστε ὡς ἄφρονες· δηλαδή σάν ἀνόητοι, πού ὑποκύπτουμε σέ ποικίλους πειρασμούς, σέ ἀνώφελες δραστηριότητες καί σέ ὀλέθριες καταχρήσεις.
Κριτήριο τῆς ὀρθῆς πορείας μας (γιά μᾶς, ὅσοι πιστέψαμε στόν Χριστό) εἶναι ἡ ἀντοχή τῆς ζωῆς μας στό φῶς.
Ὅλα τά ἔργα μας θά ἐλεγχθοῦν ἀπό τό φῶς. Καί ἐκεῖ θά φανεῖ ἄν πορευόμαστε σωστά ἤ «συγκοινωνοῦμεν τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους».
Μιά τέτοια καταστροφική πορεῖα μαρτυρεῖ ἔλλειψη σοφίας.Ὄχι τῆς σοφίας τῆς κοσμικῆς, οὔτε κἄν τῆς σοφίας τῶν ἐπιστημῶν.
Μιά τέτοια σοφία, στηριγμένη στό ἀνθρώπινο μυαλό καί στήν μάθηση, δέν ἀρκεῖ. Μπορεῖ νά εἶναι χρήσιμη, νά εἶναι καί ἀξιοθαύμαστη, καθώς μελετᾶ καί ἀποκαλύπτει τά ἔργα τοῦ Θεοῦ, δέν εἶναι, ὅμως, αὐτή πού ὑπονοεῖ ὁ Ἀπόστολος.
Φάρος καί ὁδοδείκτης στήν ζωή μας εἶναι κατά τόν Παῦλο «τί τό θέλημα τοῦ Κυρίου».
Πόσες φορές, Χριστιανοί μου, προβληματιζόμαστε καί ταλαντευόμαστε στίς κρίσιμες στιγμές! Πόσες φορές ἀμφιβάλλουμε γιά τό ἄν κάνουμε σωστά;
Μέ τήν ἁπλότητα τοῦ κηρύγματός του ὁ Ἀπ. Παῦλος μᾶς ὑποδεικνύει τήν ἀσφαλῆ ἐπιλογή : «Τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ».
Ἡ σκέψη μας, οἱ πράξεις μας καί κυρίως ἡ καρδιά μας νά συντονίζονται μέ τό θέλημα τοῦ Χριστοῦ. Καί τό θέλημά Του, τό γνωρίζουμε : Τόσο ἡ συνείδησή μας, ὅσο οἱ ἴδιες Του οἱ ἐντολές μᾶς ὁδηγοῦν μέ ἀσφάλεια.
Φάρος καί ὁδοδείκτης στήν ζωή μας εἶναι κατά τόν Παῦλο «τί τό θέλημα τοῦ Κυρίου».
Πόσες φορές, Χριστιανοί μου, προβληματιζόμαστε καί ταλαντευόμαστε στίς κρίσιμες στιγμές! Πόσες φορές ἀμφιβάλλουμε γιά τό ἄν κάνουμε σωστά;
Μέ τήν ἁπλότητα τοῦ κηρύγματός του ὁ Ἀπ. Παῦλος μᾶς ὑποδεικνύει τήν ἀσφαλῆ ἐπιλογή : «Τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ».
Ἡ σκέψη μας, οἱ πράξεις μας καί κυρίως ἡ καρδιά μας νά συντονίζονται μέ τό θέλημα τοῦ Χριστοῦ. Καί τό θέλημά Του, τό γνωρίζουμε : Τόσο ἡ συνείδησή μας, ὅσο οἱ ἴδιες Του οἱ ἐντολές μᾶς ὁδηγοῦν μέ ἀσφάλεια.
Ποιός Χριστιανός θά ξεχάσει τήν κορυφαία ἐντολή στόν Μυστικό Δεῖπνο : «Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους». Ποιός πιστός του θά παραγνωρίσει τό παράδειγμά Του τῆς πραότητας, τῆς συγχώρησης, τῆς ἀσκήσεως, τῆς ταπείνωσης καί τῆς Θυσίας;
Γνωρίζουμε, ἀδελφοί μου, πῶς νά ζοῦμε καί πῶς νά φερόμαστε. Πλουτισμένοι μέ αὐτήν τήν σοφία πορευόμαστε στόν -δύσκολο πολλές φορές- δρόμο τῆς χριστιανικῆς βιοτῆς μας, προσπαθώντας νά Τοῦ μοιάσουμε. Ἄν αὐτό ζητᾶ ἡ ψυχή μας, ἄν ἡ ἐπιλογή μας εἶναι Αὐτός, χωρίς ἐπιφυλάξεις καί «κρατούμενα» γιά τόν ἑαυτούλη μας, τότε ἡ ὑπόλοιπη ἐργασία εἶναι «δουλειά δική Του».
Τότε καί ὁλόκληρο τό εἶναι μας θά πανηγυρίζει. Καί τό στόμα μας θά ψάλλει καί θά τραγουδᾶ τήν δόξα Του, σέ μελωδίες βγαλμένες ἀπό τήν καρδιά μας γιά τόν Κύριό της.
Πρωτ. π. Π. Μαριᾶτος
Γνωρίζουμε, ἀδελφοί μου, πῶς νά ζοῦμε καί πῶς νά φερόμαστε. Πλουτισμένοι μέ αὐτήν τήν σοφία πορευόμαστε στόν -δύσκολο πολλές φορές- δρόμο τῆς χριστιανικῆς βιοτῆς μας, προσπαθώντας νά Τοῦ μοιάσουμε. Ἄν αὐτό ζητᾶ ἡ ψυχή μας, ἄν ἡ ἐπιλογή μας εἶναι Αὐτός, χωρίς ἐπιφυλάξεις καί «κρατούμενα» γιά τόν ἑαυτούλη μας, τότε ἡ ὑπόλοιπη ἐργασία εἶναι «δουλειά δική Του».
Τότε καί ὁλόκληρο τό εἶναι μας θά πανηγυρίζει. Καί τό στόμα μας θά ψάλλει καί θά τραγουδᾶ τήν δόξα Του, σέ μελωδίες βγαλμένες ἀπό τήν καρδιά μας γιά τόν Κύριό της.
Πρωτ. π. Π. Μαριᾶτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου