Γιατί ρίζωσε ἡ καχυποψία;

Μανώλης Κοττάκης

Τό αἴτημα γιά δικαιοσύνη ὑπονομεύει τήν σταθερότητα; – Ἀντίπαλος τῆς Kυβερνήσεως ἡ ἀνυπόληπτη ἀντιπολίτευση ἤ ἡ Μεγάλη Κοινωνία; – Συνδέεται ἡ δημοκρατία μέ τήν οἰκονομία;

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ παρατήρηση: Ὁ Ὑπουργός Ἐπικρατείας Μάκης Βορίδης, πρωτευόντως, καί ὁ Ὑπουργός Ὑγείας Ἄδωνις Γεωργιάδης, δευτερευόντως, ἐκμεταλλεύτηκαν ἄριστα τούς ὑπαινιγμούς πού

ἄφησαν προχθές στήν Ἐθνική Ἀντιπροσωπεία μία βουλευτής προσκείμενη στόν Στέφανο Κασσελάκη καί ἕνας βουλευτής ἀπό μικρό δεξιό κόμμα, γιά νά δημιουργήσουν μιά εἰκόνα διώξεως καί κατασυκοφαντήσεως τῆς κυβερνητικῆς πλειοψηφίας γιά τήν ὑπόθεση τῶν Τεμπῶν. Καί τήν πιστώθηκαν ἐσωτερικά.

Οἱ παρεμβάσεις τους υἱοθετήθηκαν καί ἔγιναν κεντρικός πολιτικός λόγος τῆς ΝΔ καί τοῦ Μεγάρου Μαξίμου. Ὡστόσο οἱ «ἔμπειροι» Ὑπουργοί καταγγέλλοντας τήν ἀντιπολίτευση ἔβαλαν στό κέντρο τοῦ πολιτικοῦ διαλόγου τό ἐρώτημα, πού πλήν τῆς εἰσαγγελέως μητέρας τοῦ θύματος, δέν βγῆκε ἀπό τά χείλη κανενός μέσα στό Κοινοβούλιο εὐθέως μέχρι σήμερα. Δολοφονήθηκε ὁ νεαρός υἱός τῆς εἰσαγγελέως, καί ἄν ναί, ἀπό ποιούς; 

Οἱ μόνοι πού ἐπανέλαβαν verbatim τήν λέξη «δολοφόνοι» μέσα στήν Βουλή, γιά νά τήν ἀποκηρύξουν, ἦταν οἱ Ὑπουργοί τῆς ΝΔ (ὁ κύριος Γεωργιάδης ἀναπαρήγαγε καί τίς λέξεις «παιδεραστές», «λαθρέμποροι».) Ὄχι οἱ ἀντίπαλοἰ τους. Λειτούργησαν δηλαδή στήν πράξη, διά τῆς καταγγελίας, ὡς πολλαπλασιαστές τῶν σκοτεινῶν τρόλλ τοῦ διαδικτύου. Ὄχι ὡς ἀναχώματά τους, ἄν αὐτή ἦταν ἡ ἐπιδίωξή τους.

Ἐρώτηση: Εἶναι αὐτό πολιτικῶς καί ἐπικοινωνιακῶς ἔξυπνο; Προφανῶς ἡ ΝΔ καί τά ἑκατομμύρια τῶν ψηφοφόρων της δέν εἶναι οὔτε ἔνοχοι οὔτε καί δολοφόνοι. Αὐτό ὅμως δέν σημαίνει πώς κορυφαῖα στελέχη της δέν ὀφείλουν ἐξηγήσεις γιά τά τεράστια κενά τῆς ἔρευνας, κοινοβουλευτικῆς, κρατικῆς καί δικαστικῆς. Ὀφείλουν! Οἱ δυνάμεις τοῦ μέτρου εὑρίσκονται στό Κοινοβούλιο γιά νά σβήνουν τίς φωτιές, ὄχι γιά νά τίς φουντώνουν.

Ἄς ἔλθουμε τώρα στήν οὐσία τῶν πραγμάτων, ἡ ὁποία ἐπικεντρώνεται σέ τρία ἐρωτήματα:

– Ἐάν τυχόν ὁ θάνατος τοῦ νεαροῦ ὀφείλεται σέ ἄλλες αἰτίες, τότε γιατί ρίζωσε ἡ καχυποψία στήν πατρίδα μας καί ὁ λαός δηλητηριάζεται ἀπό κάθε φήμη πραγματική ἤ ἀνυπόστατη; Ἀπό κάθε πραγματικό γεγονός;

Τί φταίει;

– Τό δεύτερο ἐρώτημα εἶναι: Μήπως ὅσοι εἶναι οἱ ἐπισπεύδοντες γιά τά Τέμπη θέλουν νά «ρίξουν» τήν Κυβέρνηση καί μετέχουν σέ παιχνίδια ἀποσταθεροποιήσεως; Ὑπονομεύεται ἡ σταθερότητα ἀπό τό αἴτημα γιά δικαιοσύνη;

– Καί τό τρίτο: Μήπως ἡ εἰκόνα ἀναταραχῆς στήν χώρα πυροδοτεῖται ἀπό τό γεγονός ὅτι ἡ Κυβέρνηση κάνει ἕνα ἅλμα λογικῆς καί πρίν κάνει στοιχειώδη αὐτοκριτική γιατί ἔχασε τόν ἔλεγχο τῆς καταστάσεως μέ ἀνύπαρκτη ἀντιπολίτευση ἀπέναντί της ἐπιχειρεῖ νά «θυματοποιηθεῖ»;

Μιά ξεκάθαρη θέση πρίν τά ἀπαντήσουμε. Τό ἐπιχείρημα τῆς ἀποσταθεροποιήσεως δέν εὐνοεῖ τήν Κυβέρνηση. Τήν ἐμφανίζει σέ θέση ἀδυναμίας. Πού εἶναι μέν ἄλλο «τό νά εἶσαι» καί ἄλλο «νά τό παραδέχεσαι».

Ὅταν προσπαθεῖς νά προκαλέσεις τήν συμπάθεια τῶν ὀπαδῶν σου μέ τόν ὑπαινιγμό «βοήθεια, μέ ρίχνουν!», δέν εἶσαι ὁ καταλύτης τῆς σταθερότητας πλέον οὔτε ὁ κυρίαρχος. Οἱ κυρίαρχοι ἔχουν ἰσχύ. Καί δέν φοβοῦνται ὅτι θά τούς ρίξει τό ἕκτο στίς δημοσκοπήσεις σήμερα κόμμα, ὁ ἀνυπόληπτος ΣΥΡΙΖΑ. Ἀνέκδοτον νά θεωρεῖται τό ἀριστερό σκορποχώρι μοχλός ἀποσταθεροποιήσεως! Ἄν ὑπάρχει ἕνα αἴτημα λοιπόν εἶναι αὐτό: Σταματῆστε τά δάκρυα καί δῶστε ἐξηγήσεις. Δύο χρόνια μετά τό δυστύχημα, πλειάδα περιστατικῶν δείχνει ὅτι δέν ὑπάρχει ἀσφάλεια στούς σιδηροδρόμους καί ὁ κόσμος ἀποφεύγει τά τραῖνα. Δύο χρόνια εἶναι αἰῶνας στήν ἐποχή τῆς ταχύτητας.

Ποιός φταίει γι’ αὐτό; Ἡ ἀποσταθεροποίηση; Ἡ ἀντιπολίτευση; Ἤ οἱ ἔχοντες τήν διακυβέρνηση;

Πᾶμε τώρα στά ἐρωτήματα. Γιατί ρίζωσε ἡ καχυποψία καί ἐνδεχομένως ὁ κόσμος νά υἱοθετεῖ καί πράγματα πού δέν ἔχουν συμβεῖ; Ἡ ἀμφισβήτηση δέν ριζώνει ἀπό τήν μία μέρα στήν ἄλλη. Πρόκειται γιά μακρά διαδικασία. Κατ’ ἀρχάς σχεδόν ὅλοι οἱ κατηγορούμενοι γιά μεγάλα σκάνδαλα τοῦ παρελθόντος ἀθωώνονται. Ὅλοι ἀθῶοι! Ἰδού τό πρῶτο ρῆγμα ἐμπιστοσύνης τῶν πολιτῶν στήν δικαιοσύνη. Ἔπειτα ὁρισμένοι δικαστές καί εἰσαγγελεῖς ἔχουν δώσει δικαιώματα στήν κοινή γνώμη μέ τήν δράση τους, σέ ὑποθέσεις πρό τῶν Τεμπῶν. (Novartis, Siemens, ὑποκλοπές κ.λπ.)

Στήν ὑπόθεση τῶν Τεμπῶν ἔχουν συμβεῖ πολλά περίεργα, γιά τά ὁποῖα ἡ Κυβέρνηση καί ἡ δικαιοσύνη ὀφείλουν νά κάνουν στοιχειώδη αὐτοκριτική. 

Ἀφοῦ ἡ Κυβέρνηση δέν ἔχει νά συγκαλύψει τίποτε, ὅπως ἰσχυρίζεται, γιατί μπλόκαρε τήν κλήση Τριαντόπουλου στήν ἐξεταστική; Γιατί ὅλες οἱ ἠχογραφήσεις στό Κέντρο Ρυθμίσεως Κυκλοφορίας τοῦ ΟΣΕ τήν μοιραία βραδιά ἔχουν ἐξαφανιστεῖ; Γιατί οἱ τηλεφωνικές κλήσεις τοῦ μηχανοδηγοῦ τῆς ἐπιβατικῆς ἁμαξοστοιχίας ἔχουν ἀποκρυβεῖ καί δέν ἔχουν διερευνηθεῖ; Γιατί τά βίντεο τῆς φορτώσεως τῆς ἐμπορικῆς στήν Θεσσαλονίκη ἔχουν διαγραφεῖ; Κυβερνᾶ αὐτό τό κράτος ἡ ΝΔ ἤ ἁπλῶς προεδρεύει; Ποιός ἔχει εὐθύνη γιά τήν λειτουργία αὐτοῦ τοῦ κράτους ἐφ’ ὅσον ἡ ΝΔ μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι δέν συγκαλύπτει; Ἀπαντήσεις!

Τό ἴδιο ἐρώτημα ἰσχύει γιά τήν δικαιοσύνη. Γιατί ὁ ἀνακριτής δέν συμπεριέλαβε 168 χιλιάδες ἠχητικά ἀρχεῖα στήν δικογραφία; Γιατί δέν ἀπαντᾶ στίς κατηγορίες; Γιατί καταστράφηκαν οἱ τοξικολογικές ἐξετάσεις τῶν θυμάτων στό νοσοκομεῖο τῆς Λάρισας; Γιατί παραδόθηκαν χωρίς ἀπομαγνητοφώνηση στήν δικογραφία οἱ ἠχογραφήσεις τοῦ 112 μέ τίς οἰμωγές θυμάτων «δέν ἔχω ὀξυγόνο;» Τί εἶναι τελικῶς τό κράτος δικαίου;

Σύμμαχος ἤ ἐχθρός τοῦ πολίτη; Ὅπως ἀντιλαμβάνεστε, τό λίπασμα γιά τήν καχυποψία στήν κοινή γνώμη δέν τό ρίχνει ἡ ἀνύπαρκτη ἀντιπολίτευση. Τό ρίχνει ἡ σωρεία παραλείψεων στήν πολιτική καί κοινοβουλευτική ἔρευνα. Κλείνουμε μέ τό τρίτο ἐρώτημα. Τό αὐτονόητο αἴτημα γιά δικαιοσύνη καί καταλογισμό τῶν ποινῶν στούς ὑπαιτίους, ὅποιοι καί ἄν εἶναι αὐτοί, εἶναι ἐμπόδιο γιά τήν πολιτική σταθερότητα πού πράγματι ματώσαμε γιά νά ἀποκτήσουμε ἤ ὄχι; Ἀπάντηση: Ἡ πολιτική σταθερότητα δέν ταυτίζεται μέ κόμματα καί πρόσωπα ἀλλά μέ ὑγιεῖς θεσμούς καί σταθερούς κανόνες. Μέ ὑγιές κοινοβούλιο, μέ ὑγιῆ δικαιοσύνη, μέ ὑγιές κράτος. Ἡ σταθερότητα πού στηρίζεται σέ τυχόν σάπιους θεσμούς δέν εἶναι σταθερότητα ἀλλά συνταγή γιά πολιτικό καί κοινωνικό χάος.

Καταληκτικῶς: Ἡ βοή πού ἔρχεται ἀπό τήν κοινωνία δέν ψάχνει γιά τούς δολοφόνους τοῦ νεαροῦ, ἀπαραιτήτως. Ψάχνει γιά τό ποιοί δολοφονοῦν τήν Δημοκρατία κάθε μέρα σέ συνθῆκες Ἐλευθερίας. Γιατί καθίσταται κοινή πεποίθηση ὅτι ἡ Δημοκρατία συνδέεται εὐθέως μέ τήν οἰκονομία. Καί ἡ ἔλλειψη δικαιοσύνης μέ τίς κοινωνικές ἀνισότητες. Οἱ θύτες τῆς παραβιάσεως τῶν θεσμῶν νά μήν παριστάνουν τά θύματα λοιπόν. Οὔτε τούς ἐγγυητές. Θερμή παράκληση.

estianews.gr