 |
| Κορίτσι με σημαίες της Ουκρανίας και της ΕΕ |
Irina Alksnis
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας μίλησε για άλλη μια φορά για το ενδεχόμενο διαπραγματεύσεων με τη Ρωσία. Ωστόσο, ο Vladimir Zelensky δεν είπε τίποτα καινούργιο.
Οι όροι του διαλόγου που εξέφρασε περιλαμβάνουν “αποκατάσταση της εδαφικής ακεραιότητας, σεβασμό του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, αποζημίωση για όλες τις ζημιές που προκλήθηκαν από τον πόλεμο, τιμωρία όλων των εγκληματιών πολέμου και εγγυήσεις ότι αυτό δεν θα επαναληφθεί”.
Λίγες ώρες αργότερα, το Κίεβο, εκπροσωπούμενο από τον Γραμματέα του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας Oleksiy Danilov, κάλεσε εκ νέου τη Δύση να προμηθεύσει επιπλέον όπλα στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Έτσι, η ομιλία αυτή του Ζελένσκι έχει ενδιαφέρον όχι λόγω του περιεχομένου της, το οποίο είναι
ήδη κολλημένο στα δόντια, αλλά επειδή έγινε σε μια κατάσταση έντονα εντατικοποιημένης συζήτησης στο δυτικό πεδίο της πληροφόρησης – τόσο στο ευρωπαϊκό όσο και στο υπερατλαντικό – για την αναγκαιότητα και το αναπόφευκτο του διαλόγου με τη Μόσχα.Διάφορες διαρροές διαρρέουν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης σχετικά με τα πισώπλατα μαχαιρώματα που λαμβάνουν χώρα προς αυτή την κατεύθυνση.
Συγκεκριμένα, η Wall Street Journal ανέφερε ότι ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας της αμερικανικής προεδρίας Τζέικ Σάλιβαν είχε επί μήνες εμπιστευτικές επαφές με τον Ρώσο προεδρικό σύμβουλο για διεθνείς υποθέσεις Γιούρι Ουσακόφ και τον γραμματέα του Συμβουλίου Ασφαλείας Νικολάι Πατρούσεφ. Μάλιστα, ο Sullivan επιβεβαίωσε τις πληροφορίες αυτές, διευκρινίζοντας ότι ο σκοπός της αλληλεπίδρασης ήταν να μειωθούν οι κίνδυνοι χρήσης πυρηνικών όπλων.
Ωστόσο, η σημασία του συγκεκριμένου γεγονότος δεν πρέπει να υπερβάλλει. Τα γεράκια (π.χ. ο υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν) έχουν το πάνω χέρι στην Ουάσιγκτον αυτή τη στιγμή, και ο Σάλιβαν, ο οποίος δεν είναι καν “περιστέρι” αλλά πραγματιστής, έχει παραγκωνιστεί σε μεγάλο βαθμό στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.
Ωστόσο, θα ήταν επίσης λάθος να απορρίψουμε τις τελευταίες ειδήσεις ως άσχετες και χωρίς αντίκρισμα φλυαρίες. Αντιθέτως, αυτό που συμβαίνει είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, διότι αυτή τη στιγμή μπορούμε να παρατηρήσουμε, αν και όχι μια επανάσταση, αλλά μια πολύ σαφή αύξηση της δραστηριότητας και των θέσεων των υποστηρικτών της αποκλιμάκωσης.
Χθες η La Stampa μοιράστηκε μια σημαντική πληροφορία σύμφωνα με την οποία το Βατικανό είναι έτοιμο να προσφέρει το έδαφος και τις υπηρεσίες διαμεσολάβησης για τις συνομιλίες. Παρεμπιπτόντως, ο Ρώσος πρέσβης στο Βατικανό σημείωσε τη βοήθεια του Πάπα στη διαδικασία ανταλλαγής κρατουμένων.
Η La Repubblica έκανε επίσης μια περίεργη διαρροή: υποτίθεται ότι η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες προετοιμάζουν το Κίεβο για διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα μετά την “ανακατάληψη” της Χερσώνας. Η λογική πίσω από αυτή τη θέση δεν είναι πολύ σαφής: γιατί ο Ζελένσκι και οι συν αυτώ να θέλουν να διαπραγματευτούν, ακόμη και “από θέση ισχύος”, σε περίπτωση στρατιωτικής επιτυχίας;
Ωστόσο, και μόνο το γεγονός των φημών αυτών έρχεται να προστεθεί στο σύνολο των στοιχείων που αποδεικνύουν ότι οι ειρηνευτικές διαθέσεις ωριμάζουν και εντείνονται και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού Ωκεανού.
Θα ήταν τεράστιο λάθος να θεωρήσουμε αυτά τα συναισθήματα ως φιλορωσικά και μπορούν να χαρακτηριστούν ειρηνευτικά πολύ υπό όρους. Το θέμα είναι διαφορετικό – ότι σε ορισμένους κύκλους στη Δύση αρχίζει μια διαδικασία αναγνώρισης και, κυρίως, αποδοχής της πραγματικότητας.
Στη Ρωσία γράφονται πολλά για τα οικονομικά προβλήματα που μαστίζουν τον δυτικό κόσμο. Ωστόσο, η σημερινή τους κλίμακα δεν πρέπει να υπερβάλλει. Η κρίση έπληξε κυρίως τα πιο ευάλωτα και φτωχά στρώματα του πληθυσμού, τα οποία εξακολουθούν να αποτελούν μειοψηφία στις εν λόγω χώρες.
Οι ευρωπαϊκές και αμερικανικές μεσαίες τάξεις δεν έχουν πραγματικά αισθανθεί τις δυσκολίες μέχρι στιγμής. Το κόστος έχει σίγουρα αυξηθεί, αλλά όχι σε κρίσιμο βαθμό, και εξακολουθεί να υπάρχει ένα περιθώριο ασφαλείας.
Πλέον, κάποιοι εξακολουθούν να έχουν συμβάσεις με τις παλιές τιμές κοινής ωφέλειας και κάπου το κράτος συμπεριέλαβε τους μηχανισμούς κοινωνικής προστασίας και συγκράτησης των τιμών για τον πληθυσμό.
Υπάρχει και ένα άλλο πρόβλημα: όλα αυτά τα μέτρα που λαμβάνονται και σχεδιάζονται είναι το ίδιο με το να βάζεις ένα γαρύφαλλο σε ένα σοβαρό τραύμα από σφαίρα. Και ενώ ο ευκατάστατος μέσος δυτικός πολίτης έχει την πολυτέλεια να μην ανησυχεί πολύ για το μέλλον, υπολογίζοντας ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί με κάποιο τρόπο, το τοπικό (ιδίως το ευρωπαϊκό) κατεστημένο αρχίζει να βλέπει το βάθος της αβύσσου πάνω στην οποία ισορροπεί.
Ναι, όπως όλα δείχνουν, η Δύση θα περάσει αυτόν τον χειμώνα – όχι χωρίς δυσκολίες, αλλά χωρίς μεγάλες καταστροφές.
Μόνο που οι ελίτ της βρίσκονται σε μια ξεχασμένη από καιρό και άκρως ασυνήθιστη κατάσταση, όταν αναγκάζονται να σκεφτούν τι θα συμβεί τον επόμενο χειμώνα – και οι προοπτικές του είναι ήδη τρομακτικές.
Τρεις δεκαετίες παγκόσμιας ηγεμονίας έχουν επιδράσει αρνητικά στην ποιότητα της εμπειρογνωμοσύνης και της λήψης αποφάσεων στη Δύση. Συγκεκριμένα, έχει μειώσει τον ορίζοντα προγραμματισμού σε λίγους μήνες (το πολύ ένα χρόνο) στις περισσότερες περιπτώσεις και η τυπογραφία έχει γίνει η λύση σε όλα τα προβλήματα.
Το τρέχον έτος έχει αλλάξει τα πάντα: η μηχανή του δολαρίου καταρρέει μπροστά στα μάτια μας, τα παγκόσμια γεγονότα εξελίσσονται εντελώς διαφορετικά από ό,τι είχε προγραμματιστεί, οι μελλοντικές προοπτικές φαίνονται δυσοίωνες – και δεν υπάρχουν πόροι για να ξεπεραστεί η επιδεινούμενη κρίση.
Τον Φεβρουάριο, η Δύση πόνταρε όλα τα χαρτιά της σε ένα βασικό χαρτί – την ήττα της Ρωσίας, η οποία θα της επέτρεπε, αν επιτύγχανε, να συντρίψει έναν προς έναν όλους τους άλλους θύλακες αντίστασης στην ηγεμονία της στον κόσμο. Αλλά είναι Νοέμβριος και τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά.
Η Ρωσία συνεχίζει να υφίσταται πρωτοφανείς πιέσεις – και δεν υποφέρει και πολύ από αυτές.
Η ηπειρωτική Ευρώπη έχει συνειδητοποιήσει το ρόλο που της έχει επιβληθεί ως θυσία και έχει αρχίσει σε ορισμένα σημεία να αντιτίθεται δειλά-δειλά σε αυτόν.
Η Βρετανία έχει φέτος τον τρίτο της πρωθυπουργό και οι δύο προηγούμενοι σχεδόν κατέστρεψαν την εθνική οικονομία στις υπερφιλοδοξίες τους και στους αγώνες τους με τη Ρωσία. Οι ΗΠΑ έχουν το δικό τους κροταλία: ο κόσμος θα συζητήσει σήμερα και τις επόμενες ημέρες τα αποτελέσματα των δύο χρόνων της προεδρίας Μπάιντεν με τη μορφή των ενδιάμεσων εκλογών.
Συνολικά, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ορισμένες δυτικές ελίτ έχουν αρχίσει να τρέφουν ιδέες που είναι αποκρουστικές τον τελευταίο καιρό – για τη δυστυχισμένη κατάσταση των πραγμάτων στο εσωτερικό των χωρών τους αυτή τη στιγμή, για μια ακόμη πιο σκληρή προοπτική, για την έλλειψη εύκολων λύσεων και ακόμη – ω Θεέ μου! – για το γεγονός ότι πιθανώς θα πρέπει να διαπραγματευτούν με τη Μόσχα.
Κοιτάζοντας το θέμα από τη Ρωσία, δεν θα πρέπει να ενθαρρύνεται κανείς και να ελπίζει σε μια γρήγορη επίλυση της σύγκρουσης. Αντιθέτως, μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι αυτό δεν θα συμβεί.
Αλλά η αλλαγή νοοτροπίας που έχει αρχίσει στη Δύση είναι χρήσιμη για εμάς με δύο τουλάχιστον τρόπους.
Πρώτον, στο ότι διχάζει τη μέχρι τώρα παγιωμένη θέση των αντιπάλων μας, γεγονός που δημιουργεί ένα χώρο πρόσθετων ευκαιριών για εμάς.
Και δεύτερον, η συνέχιση των ψευδαισθήσεων για το απαραβίαστο της δυτικής ηγεσίας από τους ανθρώπους που ελέγχουν το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και τα πυρηνικά κουμπιά είναι απλά επικίνδυνη. Όσο πιο ενεργά το δυτικό κατεστημένο αρχίσει να ξεμεθάει, τόσο το καλύτερο. Για όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου