μιαν άλλη εποχή. Αυτήν που ο Jeff Joerres αποκαλεί «Εποχή του Ανθρώπου».
Εκτελεστικός πρόεδρος της Manpower Group, ο Jeff Joerres πρώτος αναφέρθηκε στον όρο αυτόν στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, το 2011.
Έκτοτε, η θέση που διατύπωσε κερδίζει συνεχώς έδαφος.
Ποια είναι, όμως, αυτή η «Εποχή του Ανθρώπου»;
Από την οικονομική και κοινωνική ιστορία μαθαίνουμε ότι οι προηγούμενες ιστορικές εποχές πήραν το όνομά τους από τις πρώτες ύλες που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος –Εποχή του Λίθου, Εποχή του Χαλκού, Εποχή του Σιδήρου– και στην συνέχεια από τα πεδία τα οποία κατέκτησε ο άνθρωπος με την βοήθεια της τεχνολογίας –Βιομηχανική Εποχή, Εποχή της Πληροφορίας. Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά στην ανατολή μιας Νέας Εποχής, όπου βασικός παράγοντας οικονομικής ανάπτυξης πρόκειται να είναι οι δυνατότητες του ανθρώπου, και μάλιστα η απελευθέρωσή τους.
Αυτή η νέα πραγματικότητα πρόκειται να έχει σημαντικές επιπτώσεις τόσο στο ίδιο το άτομο, όσο και στις επιχειρήσεις.
Καθώς το παγκόσμιο περιβάλλον μετασχηματίζεται εκ βάθρων και οι οικονομίες βγαίνουν σταδιακά από την κρίση, οι πιέσεις που ασκούνται στα υπάρχοντα συστήματα το καθιστούν πλέον μη βιώσιμο, ενώ η ανάγκη να γίνονται περισσότερα με λιγότερα γίνεται διαρκώς εντονότερη.
Στο πλαίσιο αυτό, τα επιχειρηματικά μοντέλα θα πρέπει να επανασχεδιαστούν, η προσφερόμενη αξία να επανεξεταστεί και τα κοινωνικά συστήματα να επανεφευρεθούν.
Με πιο απλά λόγια, οι περισσότερες οικονομικές δραστηριότητες ήδη επανασχεδιάζονται και η έννοια του επιχειρείν συμπληρώνεται με νέα φορολογικά στοιχεία, που δίνουν νέες διαστάσεις στο περιεχόμενό της.
Την ίδια στιγμή, υπό την πίεση των νέων τεχνολογιών –και ιδιαίτερα αυτών της επικοινωνίας, της κοινωνικής δικτύωσης και της μεταφοράς δεδομένων– η παγκοσμιοποίηση όχι μόνον διευρύνεται και βαθαίνει αλλά και επιταχύνεται, δημιουργώντας νέες άϋλες αξίες, που για να αξιοποιηθούν πιο αποτελεσματικά απαιτούν νέες δεξιότητες και άρα νέα ταλέντα.
Στο πλαίσιο αυτό, όπως επισημαίνει η δρ. Βενετία Κουσία, πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος της Manpower Group στην Ελλάδα, ένα σοβαρό παράδοξο της εποχής μας είναι ότι, ενώ η ανεργία μεγαλώνει, πολλές είναι οι επιχειρήσεις που δεν βρίσκουν τους ανθρώπους που χρειάζονται.
«Αυτό συμβαίνει γιατί λίγοι είναι εκείνοι που έχουν τις δεξιότητες που απαιτούνται για να ανταποκριθούν στις νέες απαιτήσεις.
Ως επιχειρήσεις, καλούμαστε να επιτύχουμε περισσότερα με λιγότερα –και αυτό βλέπουμε μέσα στην κρίση που ζούμε ότι είναι εφικτό, αλλά μόνον όταν συνεργαζόμαστε με ανθρώπους με ταλέντο αλλά και δέσμευση», μάς λέει η δρ. Βενετία Κουσία.
Στο επίπεδο αυτό όμως παρατηρείται ένα φαινόμενο που καταγράψαμε σε επαφές που είχαμε με ανέργους νέους πτυχιούχους και το οποίο έχουν εντοπίσει και οι εταιρείες που ασχολούνται με την αξιοποίηση ανθρώπινου δυναμικού.
Οι περισσότεροι από τους πτυχιούχους νέους που γνωρίζουν ότι έχουν ταλέντο και το θεωρούν ως συγκριτικό τους πλεονέκτημα, αποτελούν μέρος μιας γενιάς η οποία, παρά την κρίση, δεν επιθυμεί να δημιουργεί μόνιμες σχέσεις μισθωτής εργασίας με τις επιχειρήσεις.
Με αποτέλεσμα, οι νέοι αυτοί είτε να περιμένουν καλύτερες ευκαιρίες, είτε να προκρίνουν ευέλικτες μορφές εργασίας οι οποίες τους προσφέρουν την δυνατότητα να δοκιμάσουν διαφορετικά αντικείμενα.
«Καθώς η σύνθεση του εργατικού δυναμικού μας θα αλλάζει, ο τρόπος που σκεφτόμαστε τις θέσεις που δεν είναι πλήρους-εξαρτημένης απασχόλησης θα πρέπει να αλλάξει και αυτός.
Δεν μιλάμε πια μόνον για κατώτερες θέσεις, μειωμένων προσόντων και απαιτήσεων.
Πρόκειται για θέσεις σημαντικές για την επιχείρηση, πολλές δε φορές για θέσεις-κλειδί, που αποτελούν κρίσιμο παράγοντα επιτυχίας.
Από την επιλογή, την ανάπτυξη, την δέσμευση αυτών των ανθρώπων μπορεί να εξαρτάται η επιτυχία ή και η επιβίωση της επιχείρησής μας, εφόσον αποτελούν –και αυτό θα γίνεται όλο και πιο έντονο– αναπόσπαστο μέρος του ανθρώπινου δυναμικού μας», υποστηρίζει η δρ. Βενετία Κουσία και σίγουρα θέτει επί τάπητος ένα σοβαρό εργασιακό θέμα.
Ένα θέμα, εξάλλου, που δεν απασχολεί μόνον εταιρείες όπως η Manpower Group, αλλά και κυβερνήσεις, οι οποίες βλέπουν την ανεργία να ανεβαίνει σε διεθνές επίπεδο.
Ωστόσο, πολλές κυβερνήσεις παρατηρούν και την ασυμβατότητα που υπάρχει μεταξύ αναγκών των επιχειρήσεων και δεξιοτήτων των ανέργων –η οποία ήδη είναι ένα από τα προβλήματα στο οποίο το Διεθνές Γραφείο Εργασίας και ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Αναπτύξεως (ΟΟΣΑ) προσπαθούν να βρουν λύση κοινά αποδεκτή.
Σαφώς δε, στην εξεύρεση οποιασδήποτε λύσης, σημαντική πλέον θα είναι και η συμμετοχή των εκπαιδευτικών συστημάτων σε αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες.
*Ο κ. Αθανάσιος Χ. Παπανδρόπουλος είναι δημοσιογράφος, επίτιμος Πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων και Πρόεδρος του European Business Review (EBR). Μπορείτε να διαβάζετε τα άρθρα του στο www.europeanbusiness.gr και στο εβδομαδιαίο newsletter "EBR Confidential".
Πηγή: Euro2day
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου