Οικονομία24: ΗΠΑ: Ο Μπέρνι Σάντερς σπάει τους κανόνες του παιχνιδιού

Πέμπτη 21 Απριλίου 2016

ΗΠΑ: Ο Μπέρνι Σάντερς σπάει τους κανόνες του παιχνιδιού

"Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι Εβραίος θα είναι αυτός που θα τερματίσει την εβραϊκή ηγεμονία εντός των ΗΠΑ..."

Israël Shamir, The Unz Review (USA)

Όποιος θέλει να γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ πρέπει να ορκιστεί πίστη στο Ισραήλ, να δηλώσει πλήρη υποταγή στις απαιτήσεις του Ισραήλ.

Πρέπει να βιαστεί να τρέξει στην AIPAC(The American Israel Public Affairs Committee) και να
δηλώσει την αθάνατη αγάπη του για το εβραϊκό κράτος.

Είναι μια αυταπόδεικτη αλήθεια, ο Monsieur de La Palisse ήταν ζωντανός ένα τέταρτο της ώρας πριν από το θάνατό του.

Μέχρι τη στιγμή που ο Μπέρνι Σάντερς πέταξε κάτω τη σκακιέρα και άλλαξε το παιχνίδι. Δεν γνωρίζουμε ακόμη αν η τακτική του θα πετύχει και αν θα είναι ο επόμενος πρόεδρος. Ούτε ξέρουμε καν αν θα καταφέρει να πάρει το χρίσμα από τα σαγόνια της Κλίντον. Αλλά έχει ήδη κερδίσει μια μεγάλη νίκη, έριξε τον κεντρικό πυλώνα του καθεστώτος.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα είναι ένας Εβραίος που θα τερματίσει την εβραϊκή ηγεμονία εντός των ΗΠΑ, όπως ο κομμουνιστής Γκορμπατσόφ τίναξε στον αέρα το κομμουνιστικό κόμμα στην ΕΣΣΔ. Υπάρχουν πολύ ισχυρά και αδιαπέραστα συστήματα κατά των εξωτερικών επιθέσεων· είναι η εσωτερική ώθηση που καταλήγει στο να σπάσει το κέλυφος του αυγού.

Ο Μπέρνι Σάντερς έχει κάνει ορισμένα αδιανόητα πράγματα στη σύντομη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας.

Αρνήθηκε να πάει στο συνέδριο της AIPΑC, όπου οι ισχυροί και οι υψηλά ισταμένοι όλων των αποχρώσεων υποτίθενται ότι πρέπει να γλείφουν την εβραϊκή μπότα. Ακόμη και ο Ντόναλντ Τραμπ δεν τόλμησε να κρατά απόσταση, αλλά ο Μπέρνι το έκανε.

Προσέλαβε τη γενναία Simone Zimmermann ως συντονίστρια για τους Εβραίους ψηφοφόρους, το κορίτσι που είχε γράψει: «Άντε γαμ@@@... Bibi» και περιέγραψε τον Ισραηλινό πρωθυπουργό ως άθλιο χειραγωγό. Εκείνον τον ίδιο τον Μπιμπή τον οποίον είχαν δεχτεί η Γερουσία και το Κογκρέσο με επευφημίες τέτοιες που δεν είχαμε δει από τις συνελεύσεις του ΚΚΣΕ, όταν ο Στάλιν έπαιρνε το λόγο. Βέβαια, ο Μπέρνι την απέλυσε, αλλά το κατόρθωμα είχε συμβεί.

Ο Μπέρνι Σάντερς έσπρωξε την Κλίντον στον τοίχο, και την ανάγκασε να επαναλάβει το εντελώς ξεπερασμένο σχήμα των «Αράβων τρομοκρατών» κατά του τόσου «θαρραλέου Ισραήλ», και χειρότερα ακόμη: αναγκάστηκε να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Ποτέ Αμερικανός πολιτικός αναγκάστηκε να δικαιολογηθεί για κατηγορία για το φιλο-ισραηλινό εφησυχασμό του. Δεν ήταν καν δυνατό να το σκέπτεται κανείς.

Κατά το ντιμπέιτ των Ρεπουμπλικανών, γίναμε μάρτυρες μιας «φυσιολογικής» σκηνής: ο Κρουζ κατηγόρησε τον Τραμπ ότι παραείναι μαλακός με το Ισραήλ, και ο Τραμπ υπεραμύνθηκε χωρίς πάθος.

Στη Δημοκρατική μονομαχία, η Κλίντον βρέθηκε στη θέση του κατηγορουμένου, και δεν μπορούσε να καθαρίσει, γεγονός που αποτελεί μια τεράστια ανατροπή.

Το μεγαλύτερο επίτευγμα του Μπέρνι είναι το προσκύνημα στη Ρώμη, και η συνάντησή του την αυγή με τον Πάπα. Λίγο πριν από την κρίσιμη προκριματική στη Νέα Υόρκη, αντί να πάει στη Wall Street και να αγκαλιάσει έναν τραπεζίτη, αντί να τρέξει στο Μπρούκλιν (τη γενέτειρά του) για να αγκαλιάσει έναν ραβίνο, ο Σάντερς έφυγε από τη Νέα Υόρκη και έκανε το πιο αντι-εβραϊκό πράγμα που μπορεί να κάνει ένας Εβραίος· πήγε να γονατίσει ενώπιον του Βικάριου του Χριστού.

Παρά το περιβόητο πλουραλισμό του, και την περίφημη ανοχή του, το εβραϊκό κατεστημένο είναι τόσο αντιχριστιανικό και εχθρικό προς την Εκκλησία όσο ήταν κατά τον Μεσαίωνα.

Το έμαθα με σκληρό τρόπο την πρώτη φορά που ανάφερα τον Χριστό, το 2002, με έναν κτύπο της καρδιάς, πέρασα από το καθεστώς του γενναίου δημοφιλούς Ισραηλινού σε εκείνο του Σουηδού νεοναζί (υπάρχουν εκατοντάδες σελίδες στα αρχεία της Βικιπαίδεια, γεμάτες με αυτό το είδος αντιρρήσεων).

Οι εβραϊκές εφημερίδες δεν αναφέρουν την Εκκλησία παρά μόνο σε δύο περιπτώσεις: για να μιλήσουν για τους ιερείς παιδεραστές και για να απαιτήσουν περισσότερη μετάνοια από την εκκλησία.

Μισούν τον Πάπα για περισσότερους λόγους από ό, τι θα μπορούσα να απαριθμήσω εδώ.

Η ακρόαση του Σάντερς ήταν ένα πολύ τολμηρό βήμα προς τα εμπρός για να αμφισβητηθούν οι Εβραίοι και το φιλελεύθερο κατεστημένο.

Γιατί «και το φιλελεύθερο κατεστημένο»;

Ας εφαρμόσουμε το ξυράφι του Occam στην παραπάνω φράση: "Οι Εβραίοι είναι το φιλελεύθερο κατεστημένο στη Ουάσινγκτον... οι Αμερικανοί Εβραίοι διαθέτουν μια πραγματική κοινωνικο-πολιτική εξουσία αυτή τη στιγμή στην αμερικανική ζωή», σύμφωνα με τα λόγια του Philip Weiss. Και να που εδώ αυτό το φιλελεύθερο εβραϊκό κατεστημένο υπονομεύεται από έναν δικό τους.

Στο Ισραήλ, ο άνθρωπος του δρόμου είναι φωναχτά εχθρικός προς τον Σάντερς. «Αυτός δεν είναι Εβραίος», είπαν στην ομάδα του Mondoweiss. Αλλά οι Εβραίοι των ΗΠΑ φαίνονται διαιρεμένοι μεταξύ της AIPAC και του Σάντερς.

Το ισραηλινό ζήτημα στην πολιτική ζωή των ΗΠΑ δεν αφορά μόνο το Ισραήλ, είναι το σύμβολο της εβραϊκής κυριαρχίας. Χαϊδεύοντας το Ισραήλ προς την κατεύθυνση της τρίχας, οι Αμερικανοί πολιτικοί αναγνωρίζουν αυτή τη κυριαρχία. Και αυτό αντανακλάται στη στάση τους απέναντι στις τράπεζες, οι οποίες είναι όσο εβραϊκές όσο οι συναγωγές, ή ακόμη περισσότερο, και στην ελευθερία του εμπορίου, η οποία ευνοεί τους Εβραίους.

Ο Σάντερς επαναστάτησε εναντίον αυτών των κλασσικών εβραϊκών συμπεριφορών· κάλεσε να τα σπάσει με τις τράπεζες, και μίλησε ενάντια στις συμφωνίες «ελεύθερου εμπορίου» που καταστρέφουν τη αμερικανική βιομηχανία, καταστρέφουν τους Αμερικανούς εργαζόμενους και εκκολάπτουν ακόμη περισσότερους χαρούμενους δισεκατομμυριούχους kosher. Αυτό είναι χειρότερο από το να μην είσαι « αρκετά ενεργός στην υποστήριξη του Ισραήλ», είναι μια πρόδηλη δυσπιστία της εβραϊκής παράδοσης, που δίνει τη προτεραιότητα στη χρηματοπίστωση.

Υπήρχαν πολλοί νέοι Εβραίοι, σαν τον Σάντερς το 1968· αλλά συχνά άλλαξαν ρούχα. Μήπως έγινε κατά την απεργία των σχολείων της Νέας Υόρκης, όπως μου είπε ο Τσόμσκι, όταν οι Εβραίοι διαπίστωσαν ότι η ισότητα δεν ήταν προς το συμφέρον τους;

Μήπως αγοράστηκαν και διαφθάρηκαν; Ή παρασύρθηκαν από το Σιωνισμό;

Τέλος πάντων, είναι υπέροχο να βλέπουμε ότι ένας άνθρωπος, ο Μπέρνι Σάντερς, κατάφερε να κρατήσει φλεγόμενο το φανό και το μετέφερε στο άκρο του χεριού μέχρι σήμερα, για να ανάψει αυτή τη μεγάλη νέα γενιά των Αμερικανών της χιλιετίας.

Δεν γνωρίζουμε αν θα νικήσει, αλλά έχει ήδη αποδείξει ότι μπορούμε να αμφισβητήσουμε το φιλελεύθερο εβραϊκό κατεστημένο, και να επιβιώσουμε αρκετό καιρό για να το πούμε!

Άλλοι θα έρθουν μετά από αυτόν, και η εβραϊκή κυριαρχία θα ηττηθεί, γιατί έφερε πάρα πολύ δυστυχία στους Αμερικανούς και τον υπόλοιπο κόσμο. Περιττό να πούμε, ότι θα απελευθερωθούν και όλοι οι Εβραίοι, γεγονός που θα τους επιτρέψει να ξαναβρεθεί η αρμονική συμφωνία με το υπόλοιπο των συμπατριωτών τους.